Συναίνεση ή εκλογές; Ξεπούλημα!

Είναι τώρα 2 – 3 μέρες που το σύστημα «βαράει όλα τα αμόνια» απαιτώντας από συναίνεση έως συγκυβέρνηση, αλλιώς θα γίνουν εκλογές. Το δίλημμα είναι παλαιό (ο Αλαφούζος το έβαλε πρώτος), αλλά τώρα τίθεται πιο επιτακτικά και μάλιστα έχει την συνηγορία των εταίρων, όπως έδειξαν οι απαράδεκτες πιέσεις του Όλι Ρεν.

Το μπαλάκι είναι στο γήπεδο του Παπανδρέου. Η σιωπή του στις δηλώσεις Ρεν ήταν εύγλωττη. Δείχνει ότι δεν είναι πια κυρίαρχος στο πολιτικό παιχνίδι. Ο Γιώργος άφησε τον Ευρωπαίο επίτροπο μήπως και πείσει τον «ανυπάκουο» Αντώνη, επειδή εκείνος δεν μπορεί. Και τελικά ούτε ο Όλι μπορεί.

Άρα, συναίνεση δεν υπάρχει, οπότε δεν γίνεται συγκυβέρνηση. Αυτό σημαίνει εκλογές; Θα μπορούσε να σημαίνει και ανασχηματισμό, υπό τον όρο ότι θα φύγει ο υπουργός Οικονομικών στον οποίο δεν μιλούν ούτε οι συνάδελφοί του στο υπουργικό, ούτε οι συνάδελφοί του στο Eurogroup. Ο ανασχηματισμός θα μπορούσε να ήταν μία διέξοδος, αλλά δεν υπάρχουν πρόθυμοι για να «θυσιαστούν» για μία αναποτελεσματική οικονομική πολιτική.

Άρα, εκλογές; Είναι όμως το πραγματικό δίλημμα «συναίνεση ή εκλογές»; Αυτό που ενδιαφέρει την οικονομική ολιγαρχία είναι η κυβέρνηση ή οι πολιτικές της; Προφανώς το δεύτερο, και κυρίως το περιεχόμενό του. Το διακύβευμα δεν είναι οι ιδιωτικοποιήσεις, αλλά πως θα μοιραστεί ο δημόσιος πλούτος, και ποιος θα πάρει και τι.

Υπό προϋποθέσεις, δηλαδή, ο πρωθυπουργός έχει ακόμα χαρτιά στα χέρια του για να αλλάξει την στάση του κατεστημένου απέναντί του: να τα μοιράσει όλα! Να πουλήσει την χώρα και την περιουσία της! Το πρόβλημά του είναι ότι αντιθέσεις στο εσωτερικό της εγχώριας άρχουσας τάξης είναι τόσο βαθιές, όσο και η αδυναμία του Γ. Παπανδρέου να κυβερνήσει και να γεφυρώσει τις διαφορές τους. Γι’ αυτό το μπαλάκι είναι στο γήπεδο του ΓΑΠ.