Η κυβέρνηση ξεκινά επικοινωνιακή αντεπίθεση στους αγανακτισμένους

Χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώνονται κάθε μέρα στο Σύνταγμα, τους φασκελώνουν, τους ζητούν να ξεκουμπιστούν, αλλά εκείνοι δεν παίρνουν χαμπάρι. Αν η πραγματικότητα είναι άσχημη γι’ αυτούς, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.
Χωρίς αιδώ, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς φιλότιμο, συνεχίζουν σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Ενόχληση για τους αγανακτισμένους υπάρχει, ωστόσο, και μεγάλη.  Η κυβέρνηση έχει δώσει εντολές  στα επικοινωνιακά επιτελεία της να πιάσουν δουλειά και πράγματι τις τελευταίες ώρες έχουν πάρει φωτιά. Η αντεπίθεση των χορτάτων στους πεινασμένους έχει ξεκινήσει. Υψηλόμισθοι opinion makers της κυβέρνησης (που εξακολουθούν να «μεταγγίζονται» οικονομικά  από το δημόσιο) άρχισαν να δημοσιεύουν κείμενα στο διαδίκτυο, να παρεμβαίνουν στο facebook, να τηλεφωνούν στους «πρόθυμους» δημοσιογράφους και να κουνάνε το δάχτυλο στους αγανακτισμένους.
Παρά το ξάφνιασμά τους, το ξέσπασμα των αγανακτισμένων το φοβούνταν καιρό τώρα και ήξεραν ότι κάποια στιγμή η οργή θα ξεχείλιζε.  Ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες τραπεζίτες  έχει πει  ότι είναι βέβαιο πως δεν θα το περάσουμε όλοι το ποτάμι,  αναφέροντας ότι οι ισχυροί θα το περάσουν, αλλά οι αδύναμοι θα πνιγούν στα φουσκωμένα νερά του. Οι απολογητές της κυβέρνησης έχουν την απαίτηση από αυτούς που ξέρουν ότι θα πνιγούν στα φουσκωμένα νερά του μνημονίου αν δεν αντιδράσουν, να καθίσουν σπίτι τους και να περιμένουν το μοιραίο, αντί να τους ενοχλούν με θορυβώδεις συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα.
Μήνες τώρα,  σωρευόταν ενέργεια υπογείως,  αναζητώντας  κάποιο ρήγμα για να βγει στην επιφάνεια. Η επίσημη αριστερά όμως δεν μπορούσε ούτε αυτή να  αφουγκραστεί την αγωνία της κοινωνίας,  που μέρα με τη μέρα της σφίγγουν όλο και πιο πολύ τη θηλιά στο λαιμό.
Η αποχή εκατοντάδων χιλιάδων οργισμένων πολιτών από τις κάλπες στις δημοτικές εκλογές είχε στείλει το μήνυμα για το τι θα ακολουθούσε.Η κοινωνία αναζητά το καινούργιο γυρίζοντας την πλάτη στο παλιό. Οι συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων στο Σύνταγμα είναι πολύ πιθανό να είναι η έναρξη της εγκυμοσύνης  για το καινούργιο που θα γεννηθεί. Κι αυτό το καινούργιο είναι που τρέμει η εξουσία όπως έτρεμε ο Ηρώδης να νήπια. Γι’ αυτό και έχει ξαμολήσει τα σκυλιά της  για  να δαγκώνουν ότι γεννιέται και την αμφισβητεί. Η εξουσία θα κάνει τα πάντα ,  γιατί έχει να χάσει πολλά. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν όμως,  είναι ότι η δύναμη των αγανακτισμένων προέρχεται από το  γεγονός ότι δεν έχουν να χάσουν τίποτα πλέον.