Ο κ. Παπανδρέου θα γνωρίζει μια αμερικανική φράση που λέει ότι «imitation is the sincerest form of flattering”. Γιατί τη θυμήθηκα; Ξαφνικά όλοι ανακάλυψαν τις προτάσεις του κ. Σαμαρά! Αυτές, που από τον Ιανουάριο του 2010, απαξιούσαν να σχολιάσουν. Για αποδοχή, ούτε συζήτηση! Ενώ τώρα, όλη πολιτική συζήτηση των τελευταίων ημερών επικεντρώνεται σ’ αυτές τις προτάσεις. Έχει, επομένως, ενδιαφέρον να εξετάσουμε που στοχεύει η κυβέρνηση και πώς θα αντιδράσει η Ν.Δ.
Λεηλασία και σαλαμοποίηση
Ο κ. Παπακωνσταντίνου, δηλώνει δημοσίως, ότι εξετάζει προτάσεις από το «Ζάππειο ΙΙ», για να τις εντάξει στο «μεσοπρόθεσμο» πρόγραμμά, το οποίο από τότε που ανακοινώθηκε, βάλλεται πανταχόθεν.
Ο κ. Παπανδρέου, μιλώντας στο ΣΕΒ, απαρίθμησε μια σειρά από προτάσεις του κ. Σαμαρά, επί των οποίων η κυβέρνηση θα μπορούσε να συμφωνήσει με τη Ν.Δ. και να επιτευχθεί, επιτέλους, η περίφημη συναίνεση.
Η τρόϊκα ζήτησε να συναντήσει το οικονομικό επιτελείο της Ν.Δ. προκειμένου να εξετάσει το πρόγραμμα που παρουσίασε ο κ. Σαμαράς στο Ζάππειο!
Δυο τινά συμβαίνουν:
Είτε, ο κ. Σαμαράς έχει μαζέψει τα καλύτερα οικονομικά μυαλά της χώρας και κατάρτισε ένα εντυπωσιακό πρόγραμμα.
Είτε, τρόϊκα και Κυβέρνηση, αυτοσχεδίαζαν επικίνδυνα όλο αυτόν τον καιρό και τώρα, μπροστά στο αδιέξοδο, έχουν σηκώσει ψηλά τα χέρια.
Η αλήθεια, όπως πάντα, βρίσκεται κάπου στη μέση.
Ο κ. Σαμαράς παρουσίασε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα εξόδου της χώρας από την παρούσα κρίση, το οποίο μάλιστα έχει μια εντελώς διαφορετική φιλοσοφία από την πολιτική της τρόϊκας.
Κυβέρνηση και τρόϊκα, από την άλλη πλευρά, ξέρουν ότι το μνημόνιο απέτυχε παταγωδώς (τα στοιχεία του 2011 είναι η ταφόπλακά του) και επιδεινώνει τα προβλήματα, τα οποία σχεδιάστηκε να αντιμετωπίσει, τουτέστιν αυξάνει τα ελλείμματα και το χρέος, ενώ η βαριά φορολογία έχει συρρικνώσει τα έσοδα.
Τι κάνουν, λοιπόν, για να βγουν απ’ το αδιέξοδο;
Πρώτον, θα επιχειρήσουν να λεηλατήσουν τις προτάσεις που παρουσίασε ο Αντώνης Σαμαράς. Έτσι, σε πρώτη φάση, τον καθιστούν συνυπεύθυνο εκ πλαγίου! Παράλληλα, δίνουν ανάσες σ’ ένα αποτυχημένο πρόγραμμα. Σώζουν τα προσχήματα, με άλλα λόγια, και την αποτυχία μαζί.
Δεύτερον, ουσιαστικά επιβάλλουν μια συναίνεση μεταξύ κυβέρνησης και Ν.Δ. από την πίσω πόρτα! Και μάλιστα με τους όρους της κυβέρνησης! Η ΝΔ εμφανίζεται να προτείνει ιδέες και λύσεις, χωρίς ουσιαστικά να αποκομίζει κανένα όφελος!
Τρίτον, η κυβέρνηση ξαφνικά, εκεί που βρισκόταν απομονωμένη, θα παριστάνει τον κήνσορα της συνεργασίας και της μετριοπάθειας! Αυτό, μοιραία, αναμένεται να ενισχύσει το προφίλ του πρωθυπουργού, μετατρέποντας την αδυναμία του σε δύναμη.
Τέταρτον, αν το εγχείρημα επιτύχει, κερδισμένη βγαίνει η κυβέρνηση, γιατί αυτή έχει την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας. Αν αποτύχει, ή κυβέρνηση ήταν χαμένη ούτως ή άλλως, αλλά έχει καταστήσει συνυπεύθυνη και τη Ν.Δ. Με τα ΜΜΕ μαζί της, δεν αποκλείεται μάλιστα στο τέλος να φορτώσει στη Ν.Δ. και την ευθύνη της αποτυχίας!
Αυτά σχεδιάζουν! Είναι, όμως, έτσι;
Πως θ’ αντιδράσει η Ν.Δ.;
Ο κ. Σαμαράς, ορθώς και εγκαίρως, προειδοποίησε ότι το «Ζάππειο ΙΙ» διέπεται από μια συγκεκριμένη φιλοσοφία, εφαρμόζεται δηλαδή στο σύνολό του. Δεν λειτουργεί αποσπασματικά και κυρίως δεν θα φέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα χωρίς τη μείωση της φορολογίας, που αποτελεί κλειδί για την επανεκκίνηση της οικονομίας.
Όμως, αυτό δεν εμποδίζει την τρόϊκα και την κυβέρνηση να υιοθετήσουν εκείνες τις προτάσεις που θεωρούν ότι ταιριάζουν στο δικό τους σχεδιασμό! Το μόνο που μπορεί να κάνει η Ν.Δ. είναι να τους καταγγείλει ότι την αντιγράφουν!
Ο κ. Σαμαράς, επομένως, πρέπει να επιμείνει στη συνολική εφαρμογή της πρότασης. Και επιμένοντας, αφ΄ ενός μεν θα υποχρεώνει την κυβέρνηση σε περισσότερες υποχωρήσεις, άρα θα αυξάνει το κόστος …συμμόρφωσης, αφ΄ ετέρου θα ενισχύει το προφίλ του σε σχέση με τον πρωθυπουργό, γιατί θα καθορίζει την ατζέντα!
Ανεξαρτήτως του τι θα «κλέψουν» κυβέρνηση και τρόϊκα, η Ν.Δ. πρέπει να παραμείνει και να επιμείνει σθεναρά στην πρότασή της για μείωση των φορολογικών συντελεστών. Αν μεν το καταφέρει, τότε βοηθάει ουσιαστικά τη χώρα (που πάντα είναι το μείζον), ενώ ουσιαστικά περνάει στη συνείδηση της κοινής γνώμης, ως αξιόπιστη και υπεύθυνη πολιτική δύναμη.
Ο κ. Σαμαράς πρέπει να κρατήσει ζωντανό και ζωηρό το momentum του Ζαππείου. Αυτό σημαίνει μια επικοινωνιακή αντεπίθεση τύπου blitzkrieg με τον ίδιο επικεφαλής. Ο κ. Σαμαράς, αυτή τη στιγμή είναι το πιο αξιόπιστο, το πιο ισχυρό και πιο δημοφιλές πρόσωπο στη παράταξη και όχι μόνο μπορεί να σηκώσει επιτυχώς το βάρος της αντιπαράθεσης, αλλά να περάσει και το μήνυμα της αλλαγής και ελπίδα που τόσο ανάγκη έχει η κοινωνία.
Αν η κυβέρνηση εντάξει στο «μεσοπρόθεσμο», βασικές προτάσεις της Ν.Δ., τότε ο κ. Σαμαράς έχει κάθε λόγο, όχι απλώς να ζητήσει, αλλά να απαιτήσει εκλογές. Οι λόγοι θα είναι και προφανείς και πειστικοί πλέον. Μια ήδη αποτυχημένη κυβέρνηση θα είναι αδύνατον να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα το οποίο αντέγραψε από την αντιπολίτευση.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται η παγίδα για την κυβέρνηση. Ο κ. Παπανδρέου πιστεύει ότι «σαλαμοποιώντας» το πρόγραμμα του κ. Σαμαρά, ουσιαστικά το εξουδετερώνει.
Στην ουσία, όμως, ο κ. Σαμαράς καθορίζει την ατζέντα της κυβερνητικής πολιτικής και μάλιστα στο πιο καυτό θέμα της επικαιρότητας, δηλαδή την οικονομική πολιτική.
Όμως, όποιος καθορίζει την ατζέντα, έχει συνήθως και την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Μια κυβέρνηση δεν μπορεί να παραμείνει στην εξουσία επί πολύ, με το πρόγραμμα της αντιπολίτευσης.
Η ίδια η κοινωνία θα φέρει την αντιπολίτευση στην εξουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου