Αμηχανία και εκνευρισμό προκαλεί στο ΠΑΣΟΚ , όπως διαβάζουμε, η πρωτοβουλία αγνώστων να αναρτήσουν στο διαδίκτυο κείμενο – πρόσκληση σε μέλη και φίλους του Κινήματος να υποστηρίξουν την υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου για την ηγεσία.
“Oυδεμία σχέση έχουν με το ΠΑΣΟΚ και τον πρόεδρό του, Γιώργο Α. Παπανδρέου” κείμενο το οποίο είδε το φως της δημοσιότητας και το σχετικό blog στο οποίο παραπέμπει, με την υπογραφή “Κίνηση φίλων ΓΑΠ”, καθώς και η σελίδα οικονομικών προσφορών σε δολάρια (!), στην οποία στη συνέχεια σε οδηγεί, για την οικονομική ενίσχυση του blog, αλλά με το παραπλανητικό τίτλο “Κίνηση ΓΑΠ“,
αναφέρεται σε ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του Κινήματος.“Ήδη όλη αυτή η απάτη ερευνάται από την Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, ύστερα από καταγγελία του Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου του Κινήματος και καταγγελίες πολιτών“, προστίθεται στην ίδια ανακοίνωση.
Εμείς σας τα λέγαμε (αφού έχουμε εντρυφήσει στον ΓΑΠισμό) ότι ο πολυχρονεμένος μας διεθνιστής ετοιμάζει την ιδεολογική του αντεπίθεση, κι εσείς νομίζατε ότι πρόκειται για καλαμπούρι. Δείτε λοιπόν το πραγματικά υπέροχο πόνημα που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο και βάλτε το κάδρο πάνω από το γραφείο, το καζανάκι, το προσκέφαλο της πεθεράς με ή άνευ Αλτσχάιμερ. (Τα σχόλια με τα έντονα γράμματα τα βάζουμε για την «τόνωση της διαφορετικότητας» της νέας πολιτικής κίνησης…):
«Για να ακουστεί η γνώμη των μελών και φίλων ενός ΠΑΣΟΚ που πριν λίγα χρόνια έκανε το μεγάλο βήμα να ανοίξει τις πόρτες του».
Εκεί είναι η ρίζα του κακού. Δεν τις κρατάγατε διπλαμπαρωμένες τις πόρτες μπας και γλιτώναμε…
«Για να ακουστεί η φωνή της κοινής λογικής ανεπηρέαστη από την δηλητηριώδη περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Με αντίθεση στους μηχανισμούς που αδιαφορούν για την κοινωνία και παρασύρουν σε αυτοκαταστροφική εσωστρέφεια. Με αντίσταση στα κυκλώματα οργανωμένης διαφθοράς που θέλουν να μονοπωλούν την ενημέρωση, να υπαγορεύουν χρονοδιαγράμματα και να προεξοφλούν ηγεσίες. Πιστεύοντας ότι οφείλουμε να αντισταθούμε στα χρονοδιαγράμματα των αγορών που σπρώχνουν στο περιθώριο τις δημοκρατικές διαδικασίες. Εκτιμώντας ότι μελλοντική προοπτική θα έχουμε μόνο αν καταφέρουμε να ενώσουμε συντονισμένα τις δυνάμεις μας με τα προοδευτικά κινήματα της Ευρώπης. Για να παλέψουμε υπέρ των χρήσιμων μεταρρυθμίσεων, ενάντια στις προτεραιότητες της ευρωπαϊκής συντηρητικής πλειοψηφίας. Για να έχουν οι πολίτες φωνή».
Φαίνεται έντιμη «συναλλαγή»: Οι πολίτες τη φωνή, ο ΓΑΠ την εξουσία. Κι από φωνή …φωνάρα που λένε και οι του … καλλιτεχνικού (πατινάζ και όχι μόνο). Με όλους τους «κακούς», εκτός από τον ΓΑΠ, μόνο ο Ζορρό και ο Λούκυ Λουκ τα είχαν βάλει με ανάλογη επιτυχία…
«Ενάντια στο λαϊκισμό, την ακροδεξιά, τον εφαρμοσμένο κυνισμό. Για τα δικαιώματα που δεν πρέπει να ξεχαστούν Για να παραμείνει ισχυρή η δημοκρατική παράταξη. Δεν αισθανόμαστε βολικά με μια αποστασιοποιημένη αδιαφορία. Δεν αποτελεί λύση για μας η επιλογή μιας εύκολης διαμαρτυρίας χωρίς κόστος κι αντίκρισμα».
Επιλέγουμε δηλαδή τον ανεφάρμοστο στωικισμό ή τον ντεμί ηδονισμό; Τον ομαδικό ψυχαναγκασμό ή τον ατομικό ποδηλατισμό; Τον «φιλοσοφημένο υπαρξισμό» ή τον καθ΄έξιν «αυνανισμό»; Τον έφτυναν οι Ευρωπαίοι ηγέτες κι αυτός νόμιζε ότι ψιχάλιζε; Πότε θα μάθουμε τι ακριβώς συνέβη στις Κάννες; Διαλόγους, χειρονομίες, τα πάντα όλα. Διότι σέρνονται πολλές φήμες. Ο ΓΑΠ πρέπει να τοποθετηθεί επί του θέματος…
Σε αυτή την τόσο κρίσιμη συγκυρία για την Ελλάδα και τον προοδευτικό δημοκρατικό χώρο εμείς επιλέγουμε αυτόν που απέδειξε ότι βάζει το κοινό όφελος πάνω από το ατομικό συμφέρον. Για μας, υπάρχει μόνο ένας εγγυητής.
Μπαίνει και σε δάνεια «εγγυητής» άμα του ζητηθεί; Διότι λίγα εκατομμύρια πολίτες έχουν κάτι οικονομικά ψιλοθέματα…
«Αυτός που τόλμησε να πει στην Μέρκελ και τον Σαρκοζύ ότι ο ελληνικός λαός δικαιούται να έχει γνώμη. Που τη στιγμή των δύσκολων επιλογών δεν έλαβε υπόψη το πολιτικό κόστος. Που λοιδορήθηκε όσο κανείς επειδή δεν υπάκουσε στους εκφραστές των συμφερόντων. Που έδωσε στο ΠΑΣΟΚ το πιο δημοκρατικό καταστατικό από όλα τα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Που θεσμοθέτησε την εκλογή Προέδρου από τη βάση. Που τόλμησε να πει πως πρέπει συνέχεια να μαθαίνουμε, πως δεν τα ξέρουμε όλα. Που μπορεί να εκπροσωπήσει όσο κανείς την Ελλάδα στους προοδευτικούς του κόσμου. Που σέβεται τη διαφορετικότητα».
Εάν σεβόταν και τα νορμάλ ψιλοπράγματα, όπως την αξιοπρέπεια των πολιτών, όλα θα ήταν καλύτερα. Αυτός δεν ήταν Πρωθυπουργός, κασκαντέρ ήταν…
Και το μανιφέστο «σολάρει» προς το τέλος του:” Για να έχουμε μια μεγάλη πολυσυλλεκτική δημοκρατική παράταξη, ένας είναι εγγυητής. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. Για να προχωρήσουμε σε ένα ριζοσπαστικό καταστατικό Συνέδριο για τη δεύτερη μεγάλη ανασυγκρότηση, ένας είναι εγγυητής. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. Για να πορευτούμε σε ένα ουσιαστικό θεσμοθετημένο διάλογο των διαφορετικών μας τάσεων ένας είναι ο εγγυητής. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.Για να προωθήσουμε τη μεγάλη αλλαγή του πολιτικού συστήματος ένας είναι ο εγγυητής. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. Αυτός που επέλεξαν δυο φορές εκατοντάδες χιλιάδες μέλη και φίλοι. Που έδωσε στο ΠΑΣΟΚ μια πρωτόγνωρη νίκη, που έδωσε για την χώρα την πιο σκληρή μάχη. Που επί δύο χρόνια έβαλε τα θεμέλια για μεταρρυθμίσεις που κανείς άλλος δεν τόλμησε να ξεκινήσει. Ο ηγέτης που κάθε μέρα που περνά δικαιώνεται όλο και περισσότερο.
Τις νύχτες δικαιώνεται ακόμη περισσότερο. Σίγουρα για τον γνωστό ΓΑΠ μιλά το κείμενο ή για κανένα μακρινό εξάδελφό του; Ο πρώην Πρωθυπουργός πρέπει να είναι, καθώς μόνο αυτόν εξέλεξαν δύο φορές τα μέλη και οι φίλοι. Την πρώτη με τον πιο δύσκολο αντίπαλο, τον εαυτό του. Τη δεύτερη ήταν πιο απλά τα πράγματα: είχε τον Βενιζέλο απέναντι…
Για να δείξουμε την δύναμή μας, υπογράψτε για να είναι ο Γιώργος Παπανδρέου υποψήφιος!
Μην το συζητάτε. Με χέρια και με πόδια. Φτάνει να βρούμε ένα δίευρο στο δρόμο και υπό την προϋπόθεση ότι θα αναρτήσει μια «ανεύθυνη δήλωση» στα social media, στη «Διαύγεια» και στο κουπί του ότι δεν θα ξαναγίνει Πρωθυπουργός…
Μ.Ο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου