Check Point Merkel
Στο επικίνδυνα ρευστό διεθνές περιβάλλον που διαμορφώνεται, με την πολιτική αναταραχή στη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, τα πολεμικά «παιχνίδια» ΗΠΑ – Ιράν, την αστάθεια στον αραβικό κόσμο και την απειλή αποσταθεροποίησης στην Τουρκία λόγω της ασθένειας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η μετατροπή της Ε.Ε. σε μια πρωσικού τύπου προτεσταντική οικογένεια, που θα δίνει λογαριασμό στον πάτερ φαμίλια και για την τελευταία δεκάρα που ξοδεύει, δείχνει από μόνη της πως η Ευρώπη έχει χάσει το παιχνίδι.
«Πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Δεν είμαστε πια μοντέλο για τον υπόλοιπο κόσμο. Γινόμαστε ουραγοί ανερχόμενων οικονομικών δυνάμεων», παραδέχτηκε ο ευρωσκεπτικιστής πρόεδρος της Τσεχίας Βάτσλαβ Κλάους, προσθέτοντας ότι δεν υπάρχει καμία παγκόσμια κρίση, αλλά μόνο ευρωαμερικανική. «Μου το είπε ακόμη και ο υπουργός Οικονομικών της Σενεγάλης», συμπλήρωσε πικρόχολα.
Πίσω στα σοβαρά, το μείζον θέμα που άνοιξε η Σύνοδος των Βρυξελλών είναι κατά πόσο μπορεί να αντέξει η Ε.Ε. χωρίς τη Βρετανία – και φυσικά το αντίστροφο. Σε ό,τι αφορά στο δεύτερο, ο Ντέιβιντ Κάμερον προσπάθησε να είναι σαφής: «Δεν σκοπεύουμε να φύγουμε από την Ε.Ε. Είμαστε εμπορικό έθνος και θέλουμε πρόσβαση στις ανοιχτές αγορές», ξεκαθάρισε μετά το βέτο που προκάλεσε σοκ στη χώρα του.
Η «Guardian» και η «Daily Telegraph» συνέπεσαν στον τίτλο τους («Το Ηνωμένο Βασίλειο απομονώθηκε»), ενώ το BBC προέβλεψε πως το βέτο Κάμερον στη νέα διακρατική συνθήκη θα γίνει απαρχή απρόβλεπτων εξελίξεων: «Οι ευρωσκεπτικιστές Τόρις θα πιέσουν και άλλο τον πρωθυπουργό να κάνει δημοψήφισμα για επαναδιαπραγμάτευση της βρετανικής θέσης στην Ε.Ε., κάτι που θα τίναζε στον αέρα το συνασπισμό με τους ευρωπαϊστές Φιλελεύθερους», σχολίασε το βρετανικό δίκτυο.
Η «Guardian» από την πλευρά της κατηγόρησε τον Κάμερον ότι παίζει επικίνδυνα παιχνίδια και προσπάθησε να συνεφέρει τους εγχώριους ευρωσκεπτικιστές: «Μπορείτε να συνεχίσετε να απομακρύνετε τη Βρετανία από την καρδιά της Ευρώπης, αλλά ταυτόχρονα δεν μπορείτε να ασκείτε μεγαλύτερη επιρροή στην Ε.Ε.».
Η βρετανική στάση δεν δείχνει να υπακούει στη λογική κάποιας περιφερειακής συμμαχίας στην Ευρώπη, ανταγωνιστικής προς το γαλλογερμανικό άξονα. Αν εξαιρέσουμε ότι εξυπηρετεί αντικειμενικά τις επιδιώξεις του δολαρίου για αποδυνάμωση της ευρωζώνης και διείσδυση στα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων μέσω του ΔΝΤ, ο Κάμερον μάλλον προσπαθεί να διαφυλάξει αμυντικά την αυτοτέλεια του μεγαλύτερου χρηματοοικονομικού κέντρου στον κόσμο, του Σίτι, από τον «ηπειρωτικό» έλεγχο της Φρανκφούρτης και των Βρυξελλών.
Ομως ακόμα και η ομάδα των υπόλοιπων «26» δεν είναι συμπαγής, όσο και αν ορκιζόταν γι’ αυτό ο πρόεδρος της Λιθουανίας. Τα 17+9 «ναι» στο νέο ευρωπαϊκό συμβόλαιο δόθηκαν με πολλούς αστερίσκους και επιμέρους επιφυλάξεις, που θα βγαίνουν σιγά σιγά στην επιφάνεια. Από την Παρασκευή Ιρλανδοί υπουργοί επισήμαιναν ότι μπορεί να χρειαστεί δημοψήφισμα για την επικύρωση της συνθήκης, ενώ είναι σίγουρο πως δεν θα είναι παντού ανέφελη η «κοινοβουλευτική διαβούλευση» που αποφάσισαν οι εννέα εκτός ευρώ στις Βρυξέλλες (Σουηδία, Δανία, Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Λετονία, Λιθουανία). Για να μην αναφερθούμε στην απειλή της Φινλανδίας ότι θα αποσύρει τα λεφτά της από το Μόνιμο Μηχανισμό Σωτηρίας (ESM), αν περάσει η γερμανική θέση για κατάργηση της ομοφωνίας και λήψη αποφάσεων από το 85% των 26 κρατών, με πληθυσμιακά κριτήρια.
Το προσεχές διάστημα οι κοινωνικές εντάσεις σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες αναμένεται να αυξηθούν, αφού δεν υπάρχει λαός που να μην καταλαβαίνει ότι η «γερμανική επανίδρυση» της Ευρώπης περιορίζει το δημοκρατικό κεκτημένο, αναιρεί τα κοινωνικά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα της μεταπολεμικής περιόδου και ωφελεί μόνο ένα ολιγάριθμο σύστημα κοινωνικών ελίτ γύρω από τις τράπεζες. «Αν ήμουν τραπεζίτης, θα πανηγύριζα πράγματι για τα αποτελέσματα της Συνόδου», έγραψε στη «Guardian» o Νικ Πράτλεϊ.
Του Γιάννη Παπαδάτου στον Τύπο της Κυριακής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου