του Ηλία Ηλιόπουλου
Αφού ως πρώτη επιλογή είχαν να κατασπαράξουν και να καταληστεύσουν τα ταμεία του Κράτους και το πέτυχαν, τώρα λοιδορούν, ληστεύουν την Ελληνική Κοινωνία και πίνουν ακόμα και το αίμα των φτωχών.
Η Κυβερνώντες τη χώρα φαίνονται ή ενδεχομένως και να είναι, πολιτικά ελάχιστοι. Είναι σίγουρα περίεργο και ανεξήγητο που όμως προκαλεί θλίψη, στη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, η αποδεδειγμένη εκτίμηση ότι πλέον κυβερνάνε και είναι υπεύθυνοι για τη ζωή και την τύχη των λαών και των κοινωνιών, οι «ισχυροί» της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.
Οι πολίτες απροστάτευτοι, εγκαταλελειμμένοι, μόνοι και θλιμμένοι, ζούμε, με πόνο ψυχής, την αποσύνθεση του Κράτους. Δυστυχώς με ανεξήγητη αδράνεια και αδικαιολόγητη απάθεια περιμένουμε το νοικοκύρεμα της κρατικής μηχανής, τη στροφή προς την ανάπτυξη, την κάλυψη του κενού της εξουσίας που δημιούργησαν οι απαράδεκτοι και ανήμποροι της υπάρχουσας από το 2009 Κυβέρνησης. Ίσως και να αυτοματοποιηθεί η κοινωνική παρέμβαση για να αυτοκυβερνηθεί ο τόπος.
Όπως όμως μας έχει αποκαλύψει η γνώση και η εμπειρία του 1930, η Λατινική Αμερική του 1980 και σήμερα οι περιπέτειες της πατρίδας μας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας κτλ, η επιστροφή στην ισορροπία, την απασχόληση, τη δικαιοσύνη, την ποιότητα ζωής κτλ είναι μια πάρα πολύ αργή και επώδυνη διαδικασία από όπου μπορούν να προκύψουν πολλές χιλιάδες κατεστραμμένες
ζωές και υπάρχει και το ενδεχόμενο της μη επιστροφής. Για να παραμένει ισχυρή η φράση του Κέινς «Μακροχρόνια είμαστε όλοι νεκροί» που σημαίνει ότι όσο παραμένουμε αδρανείς, στην αναγκαιότητα της αποκατάστασης των ισορροπιών, το πιθανότερο είναι ότι επιλέγουμε το θάνατο. Ήδη το Βερολίνο καθαρά μας είπε «σας θέτω ενώπιων ενός “θανάσιμου” και εκβιαστικού διλήμματος. Ή παίρνεται μαζί μας το δρόμο της σκληρής λιτότητας ή πτωχεύετε με συνοπτικές διαδικασίες, τίθεστε εκτός ευρώ και ίσως Ε.Ε..»Η Αθήνα απόλυτα υποταγμένη έκανε ότι μπορούσε για να φανεί, επί δύο χρόνια, υπάκουη και πλήρης ενδοτική στις απαιτήσεις των ξένων και στα συμφέροντα τους, συμβάλλοντας στον απόλυτο αυτοαφοπλισμό της.
Είναι πλέον βέβαιο ότι η Ελλάδα διαθέτει σημαντικές πηγές πλούτου και δύναμης, όχι όμως και το κατάλληλο πολιτικό προσωπικό που θα μπορούσε να κάνει την ανάλογη διαχείριση και διαπραγμάτευση.
Σήμερα φαίνεται πλήρως η πολιτική αντίληψη ότι ή πιστεύουμε στο γερμανικό μοντέλο όπως είμαστε υποχρεωμένοι να αποδεχθούμε και τις εξαιρετικά δυσμενείς μεταβολές και τους όρους δανεισμού που το συνοδεύουν, ή υπάρχει πλήρης πολική ανυπαρξία μιας κυβέρνησης που απολύτως υπακούει και σπεύδει με κάθε τρόπο και κάθε μέσο να ικανοποιήσει απατήσεις των ξένων αφεντικών, δυστυχώς άκρως επικίνδυνες για τη χώρα μας και με δυσβάστακτα βάρη σε βάρος του λαού μας.
Ο ψίθυρος για «προδοσία» ή «εθνικής μειοδοσίας» δυναμώνει όλο και περισσότερο, εξαπλώνεται παντού και δείχνει τη ραγδαία κατάρρευση της οικονομικής επάρκειας του κάθε πολίτη και πολύ περισσότερο την ανυπαρξία και την ανικανότητα του ελληνικού κράτους να προστατεύει ακόμη και τα βασικά και απολύτως απαραίτητα για τη ζωή.
Οι πολίτες όλο και περισσότερο πείθονται από όσα συμβαίνουν, ότι το Ελληνικό κράτος είναι σε αυτή τη δύσκολη περίοδο ανύπαρκτο.
Οι τοποθετημένοι «πάνω» που μας κυβερνούν αποδείχτηκαν άτολμοι, ανεπαρκείς και ίσως δειλοί. Οι απλοί άνθρωποι, τα εκατομμύρια του λαού μας, τρομαγμένοι και φοβισμένοι παρακολουθούν σαστισμένοι τις δραματικές εξελίξεις με την ανέχεια και την πείνα να τους κατακλύζει. Παρόλα αυτά η ελπίδα παραμένει με τα κοινωνικά κινήματα και τους φορείς, όπως το συνδικαλιστικό κίνημα, που παρά τις αδυναμίες του και τις ήττες που έχει υποστεί συνεχίζει τον αγώνα που είναι και το τελευταίο πλέον όπλο αλλά και το πιο ισχυρό και απαραίτητο για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Με δεδομένο πλέον ότι λύσεις υπάρχουν, μηχανισμούς ανατροπής αναζητούμε και σίγουρα θα τους ανακαλύψουμε Να διαλύσουμε κάθε φόβο συμμετοχής, να αναμιχθούμε όλοι στις κινητοποιήσεις, να αποκηρύξουμε τα κάθε λογής χαράτσια, να πολλαπλασιάσουμε την αμφισβήτηση σε κάθε Τροϊκανό υποστηριχτή, να απαιτήσουμε και να αναζητήσουμε την αλήθεια. Αυτή η ώρα απαιτεί ξεσηκωμό και εξέγερση σε κάθε κατοχική παρουσία, συνεργασία και υποστήριξη της πολιτικής με εθνικά χαρακτηριστικά. Συμφωνήσαμε και υποστηρίξαμε την αντιμνημονιακή πολιτική της Ν. Δημοκρατίας μέχρι την απόφαση της συνύπαρξης με την Κυβέρνηση Παπαδήμου.
Στηρίζουμε και εμμένουμε στη στήριξη μας στην πρόεδρο του κόμματος του κ. Αντώνη Σαμαρά.
Νοιώθουμε όμως ισχυρή την ανάγκη και ακόμα πιο ισχυρή την απαίτηση της κοινωνίας και του λαού μας, ιδιαίτερα των οπαδών και φίλων μας για την άμεση λύση της τριπλής πολιτικής συνύπαρξης και την άμεση προσφυγή στις εθνικές εκλογές.
ΤΩΡΑ Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΛΑΟΣ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΝΤΟΛΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου