“Όταν δίνω τροφή στούς φτωχούς με λένε Άγιο. Όταν ρωτάω γιατί οι φτωχοί δεν έχουν τροφή με λένε κομμουνιστή"
“Η φτώχεια είναι ο γονιός της επανάστασης και του εγκλήματος”
(Αριστοτέλης)
Η κατάσταση στην χώρα πλέον “όζει”, δέν λειτουργεί τίποτα σωστά, έχει σχεδόν “διαλυθεί” το κράτος, καθημερινά ωθείται η κοινωνία στην “μιζέρια”, την φτώχεια, την ανέχεια, και παρ’όλα αυτά το πολιτικό σύστημα “ζεί” σε μιά κατάσταση “νιρβάνα” ή τουλάχιστον έτσι δείχνει, λές και περιμένει το “μοιραίο”, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει κατά το ελάχιστο.
Ώς πολιτικό σύστημα ώς πολιτευτές, έχουν, εναποθέσει τίς “ελπίδες” τους στόν κ. Λ.Παπαδήμο και στίς “τυχαίες” εξελίξεις στην Ευρώπη, και αναμένουν, είμαστε έν ολίγοις, στόν “αυτόματο πιλότο”. ..Χωρίς όμως κάποιοι να αφήνουν τις “καρέκλες” τους, γατζωμένοι πάνω τους, “στραγγίζουν” και την τελευταία “στιγμή” τους, στην διαχείριση της Εξουσίας.
Απο την άλλη, παρατηρώ μιά ολόκληρη κοινωνία, ή τουλάχιστον την πλειοψηφία της, αδύναμη να αντιδράσει, “σοκαρισμένη”, και εν πολλοίς να παρακολουθεί την πορεία της, πρός την πλήρη φτωχοποίηση της, χωρίς να δύναται να την αντιστρέψει συντεταγμένα, και μέσα στα πλαίσια του νόμου, αυτήν την “κατηφόρα”.
Δέν προβάλλει, ώς κοινωνία, ώς η διαρκής στο χρόνο συνεργατική ομάδα, σοβαρή αντίσταση, και δέν παράγει τίποτα νέο, σε αντιστάθμισμα του “σάπιου’, ως σοβαρή λειτουργεία στοιχειώδους αυτοσυντήρησής της.
Δημιουργείται στην χώρα μας ένα περιβάλλον που λειτουργεί ώς “μήτρα” που γεννά εγκληματικότητα, ασυδοσία, αποσύνθεση. Καί βέβαια πρός “τέρψιν” των “άσπονδων” φίλων και γειτόνων μας, η πορεία αυτή της χώρας, εγκυμονεί πάρα πολλούς κινδύνους.
Το “ημιθανές” υφιστάμενο πολιτικό σύστημά μας, εφάρμοσε ένα στρεβλό περίγραμμα, ένα πλαίσιο νομοθεσιακό, τέτοιο, στον τόπο, ούτως ώστε να απαγορεύει ουσιαστικά να εκδηλώνεται η κοινωνική αντίθεση στην διαχείριση απο την εκάστοτε κυβέρνηση, της εξουσίας, μέσα στην διάρκεια της τετραετούς θητείας του.
Στην Ελλάδα του 2011, του μνημονίου, της άγριας και της σκληρής λιτότητας, της φτώχειας, στην Ελλάδα που βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας, όχι από λάθη των πολιτών της, αλλά από τα λάθη των πολιτικών της, που την κατάντησαν μια χώρα “ρεντίκολο” της Ευρώπης, να βλέπουμε συμπολίτες μας να μαζεύουν τροφή από τα σκουπίδια.
Άραγε αυτό είναι το πολιτιστικό, γεωγραφικό, και ιστορικό περιβάλλον με το οποίο αυτή η κοινωνία πρέπει και μπορεί να υποστηρίξει τα μέλη της. Αυτό μάς αξίζει;;;
Ολες οι κοινωνίες έχουν αναπτύξει κάποιο βαθμό ανισότητας μεταξύ των ανθρώπων τους, μέσω της διαδικασίας της κοινωνικής στρωματοποίησης τμήματος των μελών της, στα επίπεδα με τον άνισο πλούτο, του γοήτρου, ή της δύναμης.
Όμως αυτό που συμβαίνει σήμερα στην χώρα μας, άνθρωποι με αξιοπρέπεια, της διπλανής πόρτας, συνταξιούχοι, άνεργοι νέοι, οικογενειάρχες που δε τα βγάζουν πέρα πια, πηγαίνουν στις λαϊκές αγορές το μεσημέρι λίγο πριν κλείσουν και περιμένουν να μαζέψουν αυτά που έμποροι πετάνε. Είναι κατάντια.!!!
Φαινόμενα όπως, οι δάσκαλοι από τα σχολεία που βρίσκονται πέριξ του βρεφοκομείου Αθηνών, να κάνουν ουρά για να πάρουν ένα πιάτο φαγητό από τα αποθέματα του βρεφοκομείου, για να ταΐσουν τους μαθητές τους, που λιποθυμούν στην τάξη από την πείνα, προιδεάζουν και τον πιό “καλοπροαίρετο”, πλήν “χορτασμένο”, παρατηρητή, για το επερχόμενο.
Γύρισε πίσω 10ετίες η χώρα.
Ο πρόεδρος του Α` Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης επιβεβαιώνει οτι οι γιατροί που εξέτασαν τους μαθητές σε σχολεία της πρωτεύουσας, διέγνωσαν ασιτία.
Δεν έχουν παπούτσια για γυμναστική στα σχολεία, και στα κυλικεία έχουμε “τεφτέρι”, λένε και οργίζονται, οι εκπαιδευτικοί. Στα ΜΜΕ ακούμε “Αυτοκτόνησε άνεργος πατέρας με 3 παιδιά”, και όλοι καταλαβαίνουμε τον λόγο αυτής της πράξης του.
Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ !!!
Λέξη άγνωστη στούς πολιτικούς μας πλέον, όπως και στούς τραπεζίτες, λέξη που δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό τους, λέξη που δεν υπάρχει πιά και σε πολλούς άλλους “απάνθρωπους” οικονομικά ισχυρούς συμπολίτες μας.
“Όταν δίνω τροφή στούς φτωχούς με λένε Άγιο
Όταν ρωτάω γιατί οι φτωχοί δεν έχουν τροφή με λένε κομμουνιστή”
(Ντομ Χελδερ Καμαρα)
(Αριστοτέλης)
Η κατάσταση στην χώρα πλέον “όζει”, δέν λειτουργεί τίποτα σωστά, έχει σχεδόν “διαλυθεί” το κράτος, καθημερινά ωθείται η κοινωνία στην “μιζέρια”, την φτώχεια, την ανέχεια, και παρ’όλα αυτά το πολιτικό σύστημα “ζεί” σε μιά κατάσταση “νιρβάνα” ή τουλάχιστον έτσι δείχνει, λές και περιμένει το “μοιραίο”, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει κατά το ελάχιστο.
Ώς πολιτικό σύστημα ώς πολιτευτές, έχουν, εναποθέσει τίς “ελπίδες” τους στόν κ. Λ.Παπαδήμο και στίς “τυχαίες” εξελίξεις στην Ευρώπη, και αναμένουν, είμαστε έν ολίγοις, στόν “αυτόματο πιλότο”. ..Χωρίς όμως κάποιοι να αφήνουν τις “καρέκλες” τους, γατζωμένοι πάνω τους, “στραγγίζουν” και την τελευταία “στιγμή” τους, στην διαχείριση της Εξουσίας.
Απο την άλλη, παρατηρώ μιά ολόκληρη κοινωνία, ή τουλάχιστον την πλειοψηφία της, αδύναμη να αντιδράσει, “σοκαρισμένη”, και εν πολλοίς να παρακολουθεί την πορεία της, πρός την πλήρη φτωχοποίηση της, χωρίς να δύναται να την αντιστρέψει συντεταγμένα, και μέσα στα πλαίσια του νόμου, αυτήν την “κατηφόρα”.
Δέν προβάλλει, ώς κοινωνία, ώς η διαρκής στο χρόνο συνεργατική ομάδα, σοβαρή αντίσταση, και δέν παράγει τίποτα νέο, σε αντιστάθμισμα του “σάπιου’, ως σοβαρή λειτουργεία στοιχειώδους αυτοσυντήρησής της.
Δημιουργείται στην χώρα μας ένα περιβάλλον που λειτουργεί ώς “μήτρα” που γεννά εγκληματικότητα, ασυδοσία, αποσύνθεση. Καί βέβαια πρός “τέρψιν” των “άσπονδων” φίλων και γειτόνων μας, η πορεία αυτή της χώρας, εγκυμονεί πάρα πολλούς κινδύνους.
Το “ημιθανές” υφιστάμενο πολιτικό σύστημά μας, εφάρμοσε ένα στρεβλό περίγραμμα, ένα πλαίσιο νομοθεσιακό, τέτοιο, στον τόπο, ούτως ώστε να απαγορεύει ουσιαστικά να εκδηλώνεται η κοινωνική αντίθεση στην διαχείριση απο την εκάστοτε κυβέρνηση, της εξουσίας, μέσα στην διάρκεια της τετραετούς θητείας του.
Στην Ελλάδα του 2011, του μνημονίου, της άγριας και της σκληρής λιτότητας, της φτώχειας, στην Ελλάδα που βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας, όχι από λάθη των πολιτών της, αλλά από τα λάθη των πολιτικών της, που την κατάντησαν μια χώρα “ρεντίκολο” της Ευρώπης, να βλέπουμε συμπολίτες μας να μαζεύουν τροφή από τα σκουπίδια.
Άραγε αυτό είναι το πολιτιστικό, γεωγραφικό, και ιστορικό περιβάλλον με το οποίο αυτή η κοινωνία πρέπει και μπορεί να υποστηρίξει τα μέλη της. Αυτό μάς αξίζει;;;
Ολες οι κοινωνίες έχουν αναπτύξει κάποιο βαθμό ανισότητας μεταξύ των ανθρώπων τους, μέσω της διαδικασίας της κοινωνικής στρωματοποίησης τμήματος των μελών της, στα επίπεδα με τον άνισο πλούτο, του γοήτρου, ή της δύναμης.
Όμως αυτό που συμβαίνει σήμερα στην χώρα μας, άνθρωποι με αξιοπρέπεια, της διπλανής πόρτας, συνταξιούχοι, άνεργοι νέοι, οικογενειάρχες που δε τα βγάζουν πέρα πια, πηγαίνουν στις λαϊκές αγορές το μεσημέρι λίγο πριν κλείσουν και περιμένουν να μαζέψουν αυτά που έμποροι πετάνε. Είναι κατάντια.!!!
Φαινόμενα όπως, οι δάσκαλοι από τα σχολεία που βρίσκονται πέριξ του βρεφοκομείου Αθηνών, να κάνουν ουρά για να πάρουν ένα πιάτο φαγητό από τα αποθέματα του βρεφοκομείου, για να ταΐσουν τους μαθητές τους, που λιποθυμούν στην τάξη από την πείνα, προιδεάζουν και τον πιό “καλοπροαίρετο”, πλήν “χορτασμένο”, παρατηρητή, για το επερχόμενο.
Γύρισε πίσω 10ετίες η χώρα.
Ο πρόεδρος του Α` Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης επιβεβαιώνει οτι οι γιατροί που εξέτασαν τους μαθητές σε σχολεία της πρωτεύουσας, διέγνωσαν ασιτία.
Δεν έχουν παπούτσια για γυμναστική στα σχολεία, και στα κυλικεία έχουμε “τεφτέρι”, λένε και οργίζονται, οι εκπαιδευτικοί. Στα ΜΜΕ ακούμε “Αυτοκτόνησε άνεργος πατέρας με 3 παιδιά”, και όλοι καταλαβαίνουμε τον λόγο αυτής της πράξης του.
Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ !!!
Λέξη άγνωστη στούς πολιτικούς μας πλέον, όπως και στούς τραπεζίτες, λέξη που δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό τους, λέξη που δεν υπάρχει πιά και σε πολλούς άλλους “απάνθρωπους” οικονομικά ισχυρούς συμπολίτες μας.
“Όταν δίνω τροφή στούς φτωχούς με λένε Άγιο
Όταν ρωτάω γιατί οι φτωχοί δεν έχουν τροφή με λένε κομμουνιστή”
(Ντομ Χελδερ Καμαρα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου