Με τον… τετραγωνισμό του κύκλου μοιάζει το εγχείρημα Βενιζέλου για καταγραφή τέτοιου ποσοστού στις επόμενες εθνικές εκλογές που θα επιτρέψει στο ΠΑΣΟΚ, αφενός, να υπάρχει και, αφετέρου, να παραμείνει στο επίκεντρο του πολιτικού συστήματος.
«Ο Βενιζέλος θα παίξει σε μια ζαριά στις εκλογές το μέλλον του ΠΑΣΟΚ, αλλά και το δικό του», λέει στον Τύπο της Κυριακής βουλευτής που στήριζε και στηρίζει το νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, διαβεβαιώνοντας ότι στην Ιπποκράτους υπάρχει πλήρης συναίσθηση ότι το ΠΑΣΟΚ σ’ αυτές τις εκλογές (ασχέτως με το τι λέγεται δημοσίως) δεν δίνει μάχη εξουσίας αλλά μάχη επιβίωσης. Από τις πρώτες συσκέψεις για την προεκλογική τακτική, αλλά και τις πρώτες δημόσιες εμφανίσεις του κ. Βενιζέλου, έχουν ήδη αναδειχθεί οι βασικοί άξονες της προεκλογικής τακτικής.
Κατ’ αρχάς, το επιτελείο του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να λύσει την εξίσωση που
εμφανίζει ότι το στοιχείο που προσπαθεί να εμφανίσει ο ίδιος ως μεγάλο του πλεονέκτημα σ’ αυτές τις εκλογές, δηλαδή την εμπειρία και τη γνώση που απέκτησε ως υπουργός Οικονομικών στην πλέον σημαντική περίοδο της κρίσης, είναι παράλληλα και το μεγαλύτερό του βαρίδι. Το «σύνδρομο δόκτωρ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ», δηλαδή, για το οποίο ήδη μιλούν κάποια στελέχη του ΠΑΣΟΚ στις μεταξύ τους συζητήσεις.Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται να γνωρίζει πολύ καλά ότι σ’ αυτές τις εκλογές απευθύνεται αποκλειστικά στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ καθώς δεν έχει την πολυτέλεια να διευρύνει το ακροατήριό του. Σ’ αυτό το πλαίσιο, θα επιχειρήσει να πείσει:
Πρώτον, ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική, υπεύθυνη λύση» από την απαρέγκλιτη υλοποίηση του Μνημονίου 2 για την έξοδο της ελληνικής οικονομίας από την κρίση, για όσους θεωρούν ότι το μέλλον της Ελλάδας είναι εντός του ευρώ.
Δεύτερον, ότι ο ίδιος έχοντας της εμπειρία των συνεχών διαπραγματεύσεων και των τελικών υπογραφών της δανειακής σύμβασης μπορεί να εγγυηθεί την πορεία ως το 2015. Εδώ όμως έγκειται και το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ καθώς είναι ισχυρή η σύνδεσή του με τις αποφάσεις που χτύπησαν καίρια μεσαία και χαμηλά εισοδήματα, «ξήλωσαν» το κοινωνικό κράτος και μετατρέπουν την Ελλάδα σε μια χώρα φθηνού εργατικού δυναμικού, ακόμα και στο πλέον αισιόδοξο σενάριο εξόδου από την κρίση. Το… κόλπο που σίγουρα θα επιχειρήσει ο κ. Βενιζέλος είναι να χωρίσει την καταστροφική διετία σε δύο περιόδους. Την περίοδο από το 2009 μέχρι να γίνει υπουργός Οικονομικών, την οποία θα προσπαθήσει να χρεώσει στην προηγούμενη ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ (Παπανδρέου, Ραγκούση, Παπακωνσταντίνου κ.ά.), και την περίοδο από τον περασμένο Ιούνιο ως σήμερα για την οποία θα υποστηρίξει ότι ανέλαβε τις τύχες της χώρας ως υπουργός Οικονομικών «με τη χώρα στα βράχια και κατάφερε να κρατήσει την Ελλάδα εντός ευρώ». Στο πλαίσιο αυτό, ψηλά στον προεκλογικό λόγο του κ. Βενιζέλου θα είναι το επιχείρημα ότι το ΠΑΣΟΚ θα δώσει εθνικό και όχι κομματικό αγώνα, μήνυμα που σχετίζεται και με τη στρατηγική της συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ. την επόμενη ημέρα, την οποία σε πρώτο πλάνο θα αρνείται.
Η ανάγνωση των δημοσκοπήσεων οδηγεί, όπως αναλυτικά έχει συζητηθεί μέχρι τώρα,
τον Ευ. Βενιζέλο σ’ ένα διμέτωπο αγώνα.
Κατ’ αρχάς, ενάντια στον Α. Σαμαρά και τη Ν.Δ., οδηγώντας την αντιπαράθεση σε εξαιρετικά υψηλούς τόνους. Η κινητικότητα ψηφοφόρων ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. είναι μικρή και όπως έχουν αποφασίσει στο ΠΑΣΟΚ (για λόγους που έχουν να κάνουν και με μεθόδους τεχνητής πόλωσης ώστε να ξυπνήσουν κομματικά αντανακλαστικά σε μια κομματική βάση που είτε αδιαφορεί είτε απέχει μέχρι στιγμής) θα τραβήξουν την κόντρα Βενιζέλου – Σαμαρά στα άκρα. Λέγεται ότι βασικό στοιχείο στην τακτική έναντι του Α. Σαμαρά θα είναι η προσπάθεια να συνδέσει τη Νέα Δημοκρατία με ακραίες φωνές στα δεξιά της. Στο πλαίσιο αυτό, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι σύντομα ο κ. Βενιζέλος θα ζητήσει από τον αρχηγό της Ν.Δ. Α. Σαμαρά να συμφωνήσει σε μια τετ α τετ τηλεοπτική αναμέτρηση, πέραν του ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών που, ούτως ή άλλως, θα οριστεί από τη διακομματική επιτροπή.
Το δεύτερο μέτωπο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ θα είναι ενάντια στην παραδοσιακή Αριστερά, ενάντια στο ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, όπου επίσης οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι όσοι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ έχουν αποφασίσει να φύγουν και να στηρίξουν το ΚΚΕ (λιγότεροι) ή τον ΣΥΡΙΖΑ (πολύ περισσότεροι) δεν αμφιταλαντεύονται και πολύ δύσκολα θα αμφιταλαντευτούν μπροστά στην κάλπη. Στην παραδοσιακή Αριστερά ο κ. Βενιζέλος θα επιχειρήσει να χρεώσει ανευθυνότητα και αδυναμία διαχείρισης κρίσεων, ακόμα και ρίσκο εξόδου της χώρας από το ευρώ για εκλογικά οφέλη.
Διαφορετικός θα είναι ο χειρισμός της Δημοκρατικής Αριστεράς του Φώτη Κουβέλη, με δεδομένο ότι στην κοινή δεξαμενή ψήφων ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Αριστερά οι δημοσκόποι έχουν ενημερώσει την Ιπποκράτους ότι καταγράφεται υψηλή κινητικότητα.
Επιχειρώντας να περισώσει ό,τι έχει απομείνει από την προοδευτική εικόνα του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Βενιζέλος θα χρησιμοποιήσει ως άλλοθι τη Δημοκρατική Αριστερά. Θα υπάρξουν επιθέσεις, θα υπάρξουν όμως και ανοίγματα στον Φώτη Κουβέλη για μετεκλογική συνεργασία, όπως αυτό που έκανε προχθές (διόλου τυχαία) ο Πέτρος Ευθυμίου που είπε σε συνέντευξή του ότι το ΠΑΣΟΚ θα ήθελε σε μια μετεκλογική κυβέρνηση συνεργασίας και τη Δημοκρατική Αριστερά.
Γιάννης Καμπουράκης στον “Τύπο της Κυριακής”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου