Μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό και τις δηλώσεις του, ο Α. Σαμαράς μίλησε στην ετήσια συνέλευση του ΣΕΒ. Εκεί είχε την ευκαιρία να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους είπε όχι στην συναίνεση που προτείνει ο κ. Παπανδρέου
Όταν τους προσφέραμε συναίνεση μας απάντησαν με «πολεμική».
Όταν τους προτείναμε μέτρα για να αποφύγουν τα χειρότερα, μας απάντησαν με ειρωνείες.
Σήμερα που βλέπουν ότι ο δρόμος τους οδηγεί σε αδιέξοδο, μου ζητούν να συναινέσω. Σε τι;
Σε αυτό που αποδείχθηκε λάθος; Σε αυτό που οδήγησε στο πουθενά;
Γιατί πρέπει να υπάρχει Αντιπολίτευση;
Για να υποδεικνύει το διαφορετικό δρόμο, όταν η κυβέρνηση οδηγεί σε αδιέξοδο. Και για να μην εμποδίζει όποια σωστά κάνει η Κυβέρνηση…
Συνεπώς κάναμε και κάνουμε ό,τι ακριβώς οφείλει να κάνει η Αντιπολίτευση.
Αλλά να δώσει συναίνεση στο λάθος, το θεωρώ ότι είναι ανοησία.
Κι επειδή αρνούμαστε το λάθος και προτείνουμε άλλο δρόμο, δίνουμε ελπίδα στην κοινωνία. Και προοπτική εξόδου από την κρίση.
Αν σήμερα συναινέσουμε στο λάθος, θα ανατρέψουμε όσα κάναμε ως τώρα. Θα γίνουμε συνυπεύθυνοι σε ένα σφάλμα που εγκαίρως απορρίψαμε.
Και θα ωθήσουμε στην απελπισία την κοινωνία, που σε μας ελπίζει ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος.
Οι χθεσινές φοροεπιδρομές πάγωσαν τους πάντες! Καλά δεν κατάλαβαν το λάθος τους; Και, εν πάση περιπτώσει, πότε θα μας εξηγήσουν γιατί δεν έπιασαν τα προβλεπόμενα έσοδα με τους ψηλότερους φόρους; Κι αν αυτό δεν φταίει, τότε τι φταίει; Και πότε, επί τέλους, θα κάνουν την αυτοκριτική τους γι’ αυτό που έφταιξε;
Δεν πρόκειται, με τίποτε, να προσυπογράψω την αύξηση των φορολογικών συντελεστών.
Δεν πρόκειται να δώσω «συναίνεση» στον περαιτέρω φορολογικό στραγγαλισμό της οικονομίας.
Επιμένω σε μια στρατηγική αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
Επιμένω σε μια στρατηγική αποκρατικοποιήσεων με αναπτυξιακό, όχι μόνο με ταμειακό αποτέλεσμα. Δεν πρόκειται να δεχθώ πώληση ενός μετοχικού πακέτου της ΔΕΗ σε ένα πτωτικό χρηματιστήριο, χωρίς προηγούμενο σπάσιμο του κρατικού μονοπωλίου. Δεν πρόκειται να χαρίσουμε αυτά που πρέπει, υπό άλλους όρους, να αποκρατικοποιήσουμε.
Επιμένω σε μια στρατηγική, να έχουμε ανταγωνιστικές τιμές ρεύματος σε μια πενταετία.
Επιμένω στο χτύπημα των αφύσικων προνομίων που καταχράστηκαν διάφορες συντεχνίες του Δημοσίου. Πήρα το πολιτικό κόστος και τις κατήγγειλα δημοσίως.
Προσπαθούμε ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε συνθήκες επανεκκίνησης της Οικονομίας, ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής, καταπολέμησης της δημόσιας σπατάλης και εξυγίανσης του κράτους. Δεν πρόκειται να πάψω να επιμένω σε αυτά.
Δεν πρόκειται να δεχθώ ότι πρέπει τάχα να τινάξουμε στον αέρα την κοινωνία για να σωθούμε. Ότι πρέπει να βάλουμε κλήρο ποιους θα… πετάξουμε στη θάλασσα για να σωθούμε οι υπόλοιποι. Αυτό δεν θα το κάνω…
Η Επαναδιαπραγμάτευση μπορεί να γίνει. Είναι ρεαλιστικό και εφικτό:
Είναι εφικτό, γιατί δεν ζητάμε τίποτε διαφορετικό απ’ ό,τι δέχθηκε η Τρόικα στις άλλες χώρες που έχουν προβλήματα ίδια με μας.
12,5% διατήρησε τους φορολογικούς της συντελεστές η Ιρλανδία. 15% flat rate – φόρο στα κέρδη – ζητάμε εμείς. Γιατί τάχα, δεν μπορούν να δώσουν σε μας, κάτι πιο μετριοπαθές απ’ ό,τι δέχθηκαν στην περίπτωση της Ιρλανδίας;
Καμία μείωση στις συντάξεις κάτω από τα 1500 ευρώ δέχθηκαν στην Πορτογαλία. Κι εμείς ζητάμε αποκατάσταση μόνο των πολύ χαμηλών συντάξεων, δηλαδή αυτών που έπαιρναν 700 ευρώ. Γιατί τάχα δεν μπορούν να δεχθούν σε μας, κάτι πολύ πιο μετριοπαθές απ’ ό,τι δέχθηκαν στην περίπτωση της Πορτογαλίας;
Και όταν μειώνεις τη σύνταξη του άλλου τα 750 ευρώ και κάτω, ό,τι του παίρνεις είναι αφαίμαξη για το σύνολο. Το σύνολο εκείνου που του παίρνεις, χάνεται από την αγορά. Διότι η ροπή προς κατανάλωση, όταν έχεις 750 ευρώ σύνταξη πάει ολόκληρη στην κατανάλωση. Είναι ένα. Άμα πάρεις από κάποιον που έχει παραπάνω, ένα τμήμα μόνο αυτό θα αφαιρεθεί από την κατανάλωση. Επομένως, όλο αυτό που του παίρνεις του χαμηλοσυνταξιούχου, πέρα από το άδικο του θέματος, μιλάω και για το οικονομικό, χάνεται ολόκληρο από το τζιράρισμα της αγοράς.
Μείωση των εργοδοτικών εισφορών δέχθηκαν και στην Πορτογαλία και κατά περίπτωση στην Ιρλανδία. Γιατί τάχα δεν μπορούν να το δεχθούν και στην περίπτωση της Ελλάδας;
Συγκεκριμένα, στην Πορτογαλία δέχθηκαν να μην πέσει το κατώτατο μεροκάματο, αλλά για τους χαμηλόμισθους δώσανε μείωση της εργοδοτικής εισφοράς.
Αυτά που ζητάμε, δύσκολα μπορούν να μας τα αρνηθούν. Εφ’ όσον βέβαια θελήσουμε να διαπραγματευθούμε. Διότι μέχρι στιγμής όλοι οι άλλοι διαπραγματεύθηκαν σκληρά, αλλά η Ελλάδα δεν διαπραγματεύθηκε το παραμικρό.
Σας υπενθυμίζουμε ότι ούτε οι δανειστές μας θέλουν να χρεοκοπήσουμε.
Κι όσο συνειδητοποιούν ότι με αυτή την πολιτική «ασφυξίας» εκεί οδηγούν την Ελλάδα, τόσο θα είναι πιο έτοιμοι να δεχθούν αναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου.
Αυτό ετοιμάζουμε. Γιατί αυτό θα αποτελέσει τη λύτρωση για τη χώρα.
.
Να ξέρετε ότι ως κόμμα ευθύνης οφείλουμε να διαφυλάξουμε την κοινωνία από τον κίνδυνο της έκρηξης.
Ο κόσμος ελπίζει ότι υπάρχει διαφορετικός δρόμος. Ο κόσμος πρέπει να πιστέψει ότι υπάρχει διαφορετικός δρόμος. Είναι ανάγκη να μη ταυτιστούμε όλοι με το σημερινό αδιέξοδο.
Η αυριανή συναίνεση θα δημιουργηθεί σε μιαν άλλη προοπτική.
Αν σήμερα συναινούσα στο λάθος, αύριο δεν θα υπάρχει κανείς να δείξει το σωστό. Και να πείσει για το σωστό.
Για να οικοδομήσω τη συναίνεση του αύριο, που θα μας βγάλει από το αδιέξοδο, είμαι υποχρεωμένος να αρνηθώ σήμερα το λάθος που μας έφερε στο αδιέξοδο.
Συναίνεση γι’ αυτή την Ελλάδα χτίζουμε από τώρα.
Όχι συναίνεση στα αδιέξοδα του κρατισμού που τελειώνει…
Πέρσι λίγοι πίστευαν ότι το Μνημόνιο οδηγούσε σε αδιέξοδο.
Σήμερα το αντιλαμβάνονται πλέον όλοι.
Πέρσι, κάποιοι από σας, και για να λέμε την αλήθεια, αρκετοί από σας, με περάσατε άδικα για «κρατιστή», επειδή καταψήφισα το Μνημόνιο.
Φέτος, ελπίζω να καταλάβατε ποιοι είναι οι πραγματικά φιλελεύθεροι.
Και ποιοι είναι οι κρατιστές…
Πέρσι κάναμε κριτική στο λάθος δρόμο.
Φέτος, λοιπόν, προτείναμε διαφορετικό δρόμο με το Ζάππειο-ΙΙ.
Φέτος προτείνουμε επανόρθωση του λάθους.
Και επιμένουμε. Και θα το επανορθώσουμε. Με Επαναδιαπραγμάτευση. Κι αυτό θα αλλάξει την Ψυχολογία της αγοράς, την εικόνα της Ελλάδας. Και θα αποσυμπιέσει την κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου