ΤΣΜΕΔΕ: Ε, όχι και προδότες

Συνέντευξη με τον Μιχάλη Πουλάκη (αρχιτέκτονα – μηχανικό Αν. Μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΣΜΕΔΕ και του ΕΤΑΑ)

«Εξαγριωμένοι» είναι οι μηχανικοί, από την επίθεση του Αντιπροέδρου και Υπ. Οικονομικών Ευ. Βενιζέλου κατά των διοικήσεων των ασφαλιστικών ταμείων που δεν δέχτηκαν να συμμετάσχουν εθελοντικά στο PSI. «Μείναμε άναυδοι» δηλώνουν  εξηγώντας ότι εκείνοι δικαιούνται να αντιδρούν έντονα, καθώς η Τράπεζα της Ελλάδος, ήταν εκείνη που τα μετέτρεψε σε τίτλους του δημοσίου, χωρίς οι διοικήσεις των Ταμείων να έχουνε καμία δυνατότητα παρέμβασης και διαχείρισής τους.Υπενθυμίζουν μάλιστα ότι το ΤΣΜΕΔΕ ουδέποτε στην ιστορία του χρειάστηκε να χρηματοδοτηθεί από το ελληνικό δημόσιο.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πως είδατε την πρόσφατη επίθεση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης κατά των διοικήσεων των ασφαλιστικών ταμείων που δεν δέχτηκαν να συμμετάσχουν εθελοντικά στο PSI. Την θεωρείται δικαιολογημένη; Σας αφορά ως ταμείο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο ολιστικός τρόπος με τον οποίο εκφράστηκε ο κ. Βενιζέλος στη Βουλή και οι

νύξεις του σχεδόν περί αντεθνικής συμπεριφοράς και συνδικαλιστικών τερτιπιών των διοικήσεων των ταμείων που αρνήθηκαν την συμμετοχή τους στο κούρεμα των ομολόγων, εξαγρίωσε και τους πιο νουνεχείς και ήρεμους ανθρώπους του κλάδου των μηχανικών, αντιμνημονιακούς και μνημονιακούς, οι οποίοι μάλιστα έμειναν άναυδοι όταν μετέφερε δήθεν και την ενόχληση του Πρωθυπουργού.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι εννοείτε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ξέρετε, στο πλαίσιο του πολιτικού διαλόγου όπως διεξάγεται στην χώρα, είναι συνηθισμένοι τέτοιου είδους αφορισμοί και οριζόντιες επιθέσεις επί δικαίων και αδίκων, ωστόσο μας ξαφνιάζουν όταν επικουρούνται από τεχνοκράτες του βεληνεκούς του κ. Παπαδήμου. Δεν είναι δυνατόν να αποσιωπείται εντέχνως το γεγονός ότι τα αποθεματικά σε ρευστό των Ταμείων βάσει νόμου, κατατίθενται υποχρεωτικά στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία τα μετατρέπει αμέσως σε τίτλους του δημοσίου, χωρίς οι διοικήσεις των Ταμείων να έχουν καμία δυνατότητα παρέμβασης και διαχείρισής τους. Αποτέλεσμα αυτής της ιδιότυπης πρακτικής είναι το ΤΣΜΕΔΕ να χάσει ξαφνικά μόνο από του κούρεμα του PSI, 1,6 δις € του ρευστού αποθεματικού του. Αντιθέτως τα ασφαλιστικά Ταμεία του εξωτερικού, τα οποία ατυχώς επικαλέστηκε ο κ. Βενιζέλος, ρίσκαραν με δικές τους αποφάσεις τα κεφάλαιά τους και έχασαν. Αν και αυτό ελέγχεται, καθώς είναι πιθανόν από την ανταλλαγή τελικά να βγήκαν κερδισμένα, στο μέτρο που κανείς δεν γνωρίζει αν είχαν αγοράσει τα Ελληνικά Ομόλογα στο ακέραιο της αξίας τους.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Εφόσον τα πράγματα έχουν έτσι, σε τι συνίστατο η άρνηση των Ταμείων στην εθελοντική συμμετοχή στο κούρεμα για την οποία μίλησε ο κ. Βενιζέλος, θεωρώντας την ως απαράδεκτη συμπεριφορά όταν την ίδια στιγμή στηρίζονται οικονομικά από τον κρατικό κορβανά με δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πρώτον, κάποια ταμεία, έχουν επενδύσει μικρό μέρος του αποθεματικού τους, σε διάφορους τίτλους με απόφαση των διοικήσεών τους, όπως ορίζει ο νόμος. Στο πλαίσιο αυτό και το ΤΣΜΕΔΕ είχε επενδύσει 157 εκ. € σε κρατικά ομόλογα. Μόνο για αυτά είχε την δυνατότητα να αποφασίσει η διοίκηση του Ταμείου και αρνήθηκε, περισσότερο εις ένδειξη διαμαρτυρίας για το κούρεμα του ρευστού που προανέφερα, παρά για την ζημιά των ομολόγων που κατέχει. Άλλωστε το πράγμα είχε πάρει ήδη τον δρόμο του και ήταν βέβαια η ενεργοποίηση των ρητρών συλλογικής δράσης, δηλαδή του υποχρεωτικού κουρέματος και αυτών των ομολόγων, όπως και έγινε τελικά. Σε ότι αφορά στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, από ιδρύσεώς του, πλέον του μισού αιώνα, το ΤΣΜΕΔΕ αποτελεί ένα υγιές Ταμείο γιατί διοικείται από τα μέλη του, μηχανικούς με έναν άκρως συντηρητικό τρόπο – για τον οποίο μάλιστα έχει λοιδορηθεί πολλές φορές – αποτέλεσμα του οποίου ωστόσο, είναι η δημιουργία μιας περιουσίας της τάξεως άνω των 4 δις € μέχρι πρότινος, χωρίς να έχει ουδέποτε στην ιστορία του χρειαστεί να χρηματοδοτηθεί από το ελληνικό δημόσιο. Αντιθέτως αυτά τα αποθεματικά του ΤΣΜΕΔΕ, που δημιουργήθηκαν από το υστέρημα των συναδέλφων διαχρονικά, τα εκμεταλλευόταν άτοκα το ελληνικό κράτος μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 80’ και κατόπιν με ένα συμβολικό επιτόκιο της τάξης του 3% όταν ο πληθωρισμός έτρεχε σε ρυθμούς του 15%. Επίσης, από το 1993 στην βάση της τριμερούς χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος, που θεσμοθετήθηκε με τον νόμο Σιούφα, το ελληνικό κράτος οφείλει στο ΤΣΜΕΔΕ την συμμετοχή του, 600 εκ. €, των οποίων πλέον η τύχη αγνοείται. Αθροίζοντας σήμερα τις απώλειες της περιουσίας του Ταμείου από το αναγκαστικό κούρεμα του ρευστού του, το υποχρεωτικό των ομολόγων του και τα κρατικά φέσια φθάνουμε στο ποσό των 2,3 δις €. Μετά από αυτή την λεηλασία του 60% της περιουσίας σας, πως θα σας φαινόταν να σας αποκαλούν και προδότη;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Γίνεται λόγος συνέχεια για τα αποθεματικά των ταμείων. Για εσάς στο ΤΣΜΕΔΕ τι ακριβώς εξυπηρετεί το αποθεματικό όταν για παράδειγμα οι συντάξεις που καταβάλλουν τα ασφαλιστικά ταμεία είναι εγγυημένες από το κράτος;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το αποθεματικό αποτελούσε διαχρονικά μία «ιερή υπόθεση» για το ΤΣΜΕΔΕ, καθώς πάνω σε αυτό το ρευστό σχεδιαζόταν η αντοχή του Ταμείου σε περίπτωση παρατεταμένης ανεργίας του κλάδου, όπου όπως είναι φυσικό οι συνάδελφοι θα αδυνατούσαν να καταβάλουν, με την συνέπεια που διαχρονικά τους διακρίνει, τις εισφορές τους. Αυτή η περίοδος δυστυχώς ήρθε και είναι μπροστά μας. Οι υπεκφυγές, καθώς και οι παραπλανητικές αιτιάσεις των εκάστοτε κυβερνώντων, όπως τις μεταφέρετε εύστοχα στην ερώτησή σας, ευτελιστήκαν με τον νόμο Λοβέρδου το 2010, που εγγυάται πλέον όχι τις τρέχουσες συντάξεις αλλά την ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ, των 360 €. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι το αποθεματικό του ΤΣΜΕΔΕ ήταν ικανό να αναπληρώσει χωρίς καμία δυσμενή παρέμβαση ή κρατική αρωγή ένα εύλογο ετήσιο έλλειμμα του Ταμείου για περίπου 5 χρόνια, χρόνος που θεωρούσαμε ικανό για την όποια λήψη παράλληλων μέτρων και στοχευμένων παρεμβάσεων από την Πολιτεία για την ανόρθωση του κλάδου και γενικότερα την ανάκαμψη της οικονομίας. Όπως καταλαβαίνετε αυτό το σχεδιασμός διαχείρισης κρίσης μετά το κούρεμα είναι πλέον ανέφικτος.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πως σκέφτεστε να αντιδράσετε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Υποθέτω με κάθε νομικό ελληνικό ή και ευρωπαϊκό μέσο, σε δύο κατευθύνσεις: στην δυναμική μείωση της σημερινής ζημίας καθ΄οποιονδήποτε τρόπο και κυρίως στην λήψη μέτρων και στην ανάληψη πρωτοβουλιών με στόχο την ελαχιστοποίηση του κινδύνου επανάληψης καταστάσεων σαν των σημερινών για το Ταμείο.