είναι προφανές ότι κανείς δε διαφωνεί με τη χρήση νέων τεχνολογιών στα σχολεία. Η επιστήμη εξελίσσεται, νέες τεχνολογικές εφαρμογές ανακαλύπτονται και είναι δεδομένο, ότι η Δημόσια Εκπαίδευση δεν πρέπει να μείνει πίσω.
Δυστυχώς, η σχολική πραγματικότητα στην Ελλάδα είναι απογοητευτική. Τα σχολικά εργαστήρια Πληροφορικής έχουν ηλεκτρονικούς υπολογιστές παρωχημένης τεχνολογίας. Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές στα εργαστήρια δεν επαρκούν και οι μαθητές υποχρεώνονται να βρίσκονται ανά δύο σε έναν υπολογιστή. Η ταχύτητα του διαδικτύου είναι χαμηλή και πλείστες δυνατότητες του διαδικτύου δε μπορούν να εφαρμοστούν. Οι καθηγητές που επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν το διαδίκτυο στο μάθημα τους και επιδιώκουν σύνθετες εφαρμογές, υποχρεώνονται να το εξασφαλίζουν με δική τους δαπάνη.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι πολλά σχολεία έχουν αποκτήσει Η/Υ ύστερα από «χορηγία» τραπεζών, που παραχώρησαν στα σχολεία τους Η/Υ που οι ίδιες απέσυραν!!!
Επειδή είναι δεδομένη η κατάσταση που επικρατεί στα Δημόσια Σχολεία στον τομέα των εργαστηρίων Η/Υ, βλέπουμε με σκεπτικισμό τα όσα μεγαλεπήβολα εξήγγειλε η Υπουργός Παιδείας κα Διαμαντοπούλου.
Σύμφωνα με τις εξαγγελίες της κας Υπουργού δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στο ηλεκτρονικό βιβλίο, στα βιντεομαθήματα (ηλεκτρονικό φροντιστήριο) που ήδη εφαρμόζονται, και στις ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες. Καταρχάς κανείς δε μπορεί να είναι αρνητικός σε αυτές τις προτάσεις. Όμως, επ’ ουδενί λόγω δε μπορεί να αντικατασταθεί ο εκπαιδευτικός. Όπως είναι γνωστό, έχει καταργηθεί η Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη και δε προβλέπεται η εκ νέου λειτουργία του συγκεκριμένου προγράμματος. Όσο καλής ποιότητας και αν είναι τα συγκεκριμένα «βιντεομαθήματα» δε μπορούν να αντικαταστήσουν την αμεσότητα της διδασκαλίας και τη φυσική παρουσία του διδάσκοντος.
Η δημιουργία των ηλεκτρονικών βιβλιοθηκών, σαφώς είναι μία θετική εξέλιξη. Δεν πρέπει όμως, να εγκαταλειφθούν οι σχολικές βιβλιοθήκες, επειδή κοστίζουν. Το ηλεκτρονικό βιβλίο δε μπορεί να αντικαταστήσει το έντυπο βιβλίο. Μπορεί να λειτουργήσει μόνο συμπληρωματικά.
Η εφαρμογή του ηλεκτρονικού σχολικού εγχειριδίου μας δημιουργεί την υπόνοια, ότι βαδίζουμε στην κατάργηση της δωρεάν χορήγησης των έντυπων σχολικών εγχειριδίων στο μέλλον. Η υπόνοια μας αυτή ενισχύεται από την κατάργηση του Οργανισμού Έκδοσης Διδακτικών Βιβλίων. Οι αρμοδιότητες του υπό κατάργηση Οργανισμού δεν περνάνε στο Ινστιτούτο Παιδαγωγικής Πολιτικής, όπως θα ήταν λογικότερο να γίνει, αλλά στον αντίστοιχο Οργανισμό για τις νέες τεχνολογίες.
Δεν είναι, λοιπόν, αβάσιμοι οι φόβοι μας ότι το λεγόμενο «ψηφιακό» Σχολείο είναι το «όχημα» για την εφαρμογή του «φθηνού» Σχολείου, σύμφωνα με τις επιταγές του Δ.Ν.Τ και της Τρόικα. Με το «ψηφιακό» Σχολείο θα έχουμε μετακύλιση του κόστους στους γονείς, αφού θεωρείται δεδομένο ότι:
• Όλοι οι μαθητές θα διαθέτουν στο σπίτι τους Η/Υ και διαδίκτυο υψηλής ταχύτητας
• Οι γονείς θα έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν το κόστος συντήρησης και το κόστος εκτύπωσης σχολικών εγχειριδίων και λοιπών σχολικών βοηθημάτων
Ένα σημαντικότατο πρόβλημα που θα δημιουργήσει η στροφή στα ηλεκτρονικά σχολικά βοηθήματα είναι ο εθισμός των μαθητών στους Η/Υ. Είναι γνωστό ότι πολλοί μαθητές ήδη αφιερώνουν αρκετές ώρες της ημέρας μπροστά στους Η/Υ, προκειμένου να επικοινωνήσουν με τους συνομηλίκους τους ή να ψυχαγωγηθούν ανάλογα με τα ενδιαφέροντα τους. Με την εκτεταμένη χρήση των Η/Υ για εκπαιδευτικούς λόγους η παρουσία τους θα είναι αναγκαστικά πολύωρη. Κινδυνεύουμε να οδηγήσουμε τους νέους σε εθισμό στους Η/Υ, εθισμός που είναι ανάλογος αυτού των ναρκωτικών. Είναι γνωστό ότι σε όλες τις «προοδευμένες» δυτικές κοινωνίες μεγάλο μέρος των νέων πάσχουν από αυτόν τον εθισμό και υπάρχουν ειδικά προγράμματα απεξάρτησης.
Εν κατακλείδι, θεωρούμε ότι τα πολυδύναμα σχολικά κέντρα που εξαγγέλθηκαν και το λεγόμενο «ψηφιακό» σχολείο σκοπό έχουν όχι την εξοικείωση των μαθητών στις νέες τεχνολογίες, αλλά τη δραστική περικοπή των δαπανών για τη Δημόσια Παιδεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου