Σύγχρονη θαυματοποιός η υπουργός Παιδείας

Θαύμα, θαύμα. Η υπουργός Παιδείας ως μία σύγχρονη θαυματοποιός:
Ενισχύει την αυτοτέλεια του λυκείου υποτάσσοντάς το ακόμη περισσότερο στη διαδικασία επιλογής για τα ΑΕΙ: Για την εισαγωγή στα ΑΕΙ θα λαμβάνεται υπόψη και η επίδοση στο λύκειο. Χτυπά την παραπαιδεία επεκτείνοντάς την και στo πρώτο έτος του πανεπιστημίου: Για την οριστική είσοδο σε Τμήμα θα υπάρχουν κατατακτήριες εξετάσεις στο τέλος του πρώτου έτους.
Ενδιαφέρεται για τη γενική πολύπλευρη παιδεία καταργώντας τα υπάρχοντα μαθήματα επιλογής. Εισάγει ως επιλεγόμενα τα ίδια τα υποχρεωτικά μαθήματα(!): π.χ. Yποχρεωτικά Μαθηματικά, Φυσική, Αρχ. Ελληνικά κλπ. Επιλογής: Εμβάθυνση στα Μαθηματικά, Φυσική, Αρχ. Ελληνικά κ.λπ.
Μειώνει τα μαθήματα χωρίς να τα καταργεί: Αρχ. Ελληνικά, Νέα Ελληνικά, Φυσική, Χημεία, Βιολογία θα εξακολουθούν να διδάσκονται, αλλά με τον ενιαίο τίτλο Ελληνική Γλώσσα και Φυσικές Επιστήμες αντίστοιχα. Με τη ρύθμιση αυτή μειώνονται δήθεν τα μαθήματα κατά τρία, ενώ στην πραγματικότητα παραμένουν τα ίδια.
Δίνει έμφαση στην ουσιαστικότερη δουλεία μέσα στην τάξη αυξάνοντας τον αριθμό των μαθητών: Ομως κι όσοι δεν είναι εκπαιδευτικοί καταλαβαίνουν ότι συστηματική δουλεία και μεγάλος αριθμός μαθητών δε συμβιβάζονται.
Δίνει τη δυνατότητα να γράφονται εργασίες και στα αγγλικά αντί στα ελληνικά. Την ίδια ώρα όμως η ξένη γλώσσα παύει να είναι υποχρεωτικό μάθημα στις Β' και Γ' λυκείου: Κατέκτησαν τα παιδιά ώς την Α' λυκείου την ξένη γλώσσα τόσο καλά, ώστε να μη χρειάζεται πλέον να τη διδάσκονται υποχρεωτικά;
Φροντίζει για την εκπαίδευση των πιο αδύνατων λαϊκών στρωμάτων καταργώντας σχολεία απομακρυσμένων περιοχών. Αναγορεύει σε πρώτη προτεραιότητα την παιδεία, ενώ ταυτόχρονα περικόπτει τις δαπάνες. Για την προεκλογική ρητή δέσμευση για αύξηση στο 5% του ΑΕΠ ας μη γίνεται λόγος.
Για να σοβαρευτούμε: Μεταρρύθμιση δεν μπορεί να γίνει με τα ίδια μαθήματα συγχωνευόμενα ή ανεξαρτητοποιούμενα, τα ίδια αναλυτικά προγράμματα, τα ίδια βιβλία, τις ίδιες διδακτικές μεθόδους και με διδακτικό προσωπικό χωρίς σοβαρή επιμόρφωση στα (υποτίθεται) νέα διδακτικά αντικείμενα. Τα μεγάλα λόγια και οι πομπώδεις διακηρύξεις άλλο δεν κάνουν από το να γεμίζουν με ψευδαισθήσεις αυτόν που τα ξεστομίζει και να παραπλανούν μαθητές και γονείς.