Μαρτύριο μέτρων χωρίς τέλος

Μαρτύριο χωρίς τέλος είναι η συρρίκνωση των εισοδημάτων , καθώς ένας νέος γύρος περικοπών προετοιμάζεται για τον Ιούνιο μετά τις εκλογές.

Θα προβλέπει μεταξύ άλλων όπως αποκάλυψε η «κυριακάτικη δημοκρατία» την κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού αλλά και μειώσεις στα εφάπαξ έως 30% και στις αποζημιώσεις απόλυσης .

Λίγες ημέρες πριν, η Βουλή ψήφισε τη μείωση του κατώτατου μισθού και του επιδόματος

ανεργίας κατά 22% και περικοπές στις κύριες και επικουρικές συντάξεις, ως πρόγευση των νέων μέτρων που θα πλήξουν την κοινωνία με πρόσχημα την επόμενη δόση του δανείου.

Την ίδια στιγμή, η ανεργία έχει ξεπεράσει τα 1.000.000 άτομα, ενώ και για το 2012 προβλέπεται ύφεση της οικονομίας πλέον του 3,8%, η οποία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με ευχολόγια για αθρόες εισροές κοινοτικών κονδυλίων που υπόσχονται έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ σχετιζόμενα με τη διαπλοκή. Με πρόσχημα τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων και με αφορμή τη δραματική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα ασφαλιστικά ταμεία, λόγω της ύφεσης που προκάλεσαν τα Μνημόνια της τελευταίας διετίας, επιχειρείται περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, αλλά και πετσόκομμα σε εφάπαξ, δώρο Χριστουγέννων, Πάσχα και επιδόματος αδείας, με στόχο την οριστική κατάργησή τους.

Τα τεχνικά κλιμάκια της τρόικας που βρίσκονται στην Ελλάδα έχουν ήδη ξεκινήσει τις διαδικασίες για να προωθηθεί προς το υπουργείο Εργασίας η θέση των δανειστών της χώρας ότι δεν γίνεται στο εξής να χορηγούνται τέτοια εφάπαξ, αφού τα Ταμεία αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Την ίδια στιγμή, επανέρχεται στο προσκήνιο ενδεχόμενη κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού, με τη δικαιολογία ότι οι επιχειρήσεις επιβαρύνονται σημαντικά και δυσκολεύονται να ανακάμψουν από τη βαθιά ύφεση.

Αναλυτικά, οι προτάσεις των τροϊκανών έχουν ως εξής:

1) Εφάπαξ: Σε πρώτη φάση η πρόταση αφορά οριζόντια περικοπή κατά 30% των εφάπαξ αποζημιώσεων, όχι μόνο όμως από εδώ και στο εξής, αλλά και όσων δεν έχουν ακόμη εξοφληθεί από τα Ταμεία τους. Συνολικά υπολογίζεται ότι είναι περίπου 55.000 οι συνταξιούχοι που περιμένουν να πάρουν το εφάπαξ. Υπάρχουν αιτήσεις από τον Ιανουάριο του 2010 που ακόμα δεν έχουν ικανοποιηθεί και αυτό γιατί τα αρμόδια ταμεία παρουσιάζουν αιματηρή υστέρηση στα έσοδα. Στην πιο δύσκολη κατάσταση βρίσκεται το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ), που χρωστάει πάνω από 2,2 δισ. ευρώ σε περίπου 50.000 δικαιούχους. Υπολογίζεται μάλιστα ότι η καθυστέρηση καταβολής του εφάπαξ μπορεί να υπερβεί τα τέσσερα έτη. Σε δεύτερο επίπεδο, η άποψη των δανειστών της χώρας είναι ότι πρέπει να εξεταστεί ακόμα και το ενδεχόμενο κατάργησης του εφάπαξ, από κάποια χρονολογία και μετά. Ο λόγος είναι ότι θεωρείται υπερβολικό να χορηγούνται εφάπαξ από 40.000 έως 45.000 στον δημόσιο τομέα, μέχρι 80.000 σε ΔΕΗ και τράπεζες, όταν το ασφαλιστικό σύστημα είναι βαθιά ελλειμματικό.

2) 13ος - 14ος μισθός: Παράγοντες του υπουργείου Εργασίας έλεγαν όλο το προηγούμενο διάστημα ότι «η τρόικα θα επιστρέψει για τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και το επίδομα αδείας» και φαίνεται ότι κάτι ήξεραν παραπάνω. Οι δανειστές της χώρας δείχνουν αποφασισμένοι να θέσουν θέμα είτε περικοπής είτε ακόμα και κατάργησης του 13ου και του 14ου μισθού, συνεχίζοντας έτσι το ξήλωμα των μισθών του ιδιωτικού τομέα, που ξεκίνησε με τη μείωση του κατώτατου μισθού κατά 22%. Υπολογίζεται ότι τυχόν κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού θα στερήσει από την ελληνική αγορά περίπου 6 δισ. ευρώ ή 3% του ΑΕΠ.

3) Ευέλικτες μορφές απασχόλησης: Η τρόικα επιμένει ότι πρέπει να προωθηθούν περισσότερο η εκ περιτροπής εργασία, η ημιαπασχόληση, η κατάργηση κάθε έννοιας πρόσθετης αμοιβής (π.χ. υπερωρίες, αργίες, Κυριακές). Ταυτόχρονα επιμένει ότι θα πρέπει να επεκταθούν οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου και να σταματήσουν να υπογράφονται συμβάσεις αορίστου χρόνου, που υποκρύπτουν μονιμότητα.

4) Αποζημιώσεις για απολύσεις: Οι δανειστές της χώρας θέλουν να μειωθεί το κόστος των επιχειρήσεων, όταν προχωρούν σε απολύσεις προσωπικού. Στο πλαίσιο αυτό, θέλουν να θεσμοθετηθεί πλαφόν αποζημίωσης που δεν θα υπερβαίνει τους πέντε με έξι μισθούς και θα προκύπτει σε συνάρτηση με τα χρόνια εργασίας που έχει ο κάθε απολυμένος.

Βασίλης Αγγελόπουλος