Κατά τις παρεμβάσεις του στην Θεσσαλονίκη, ο Αντώνης Σαμαράς εξήγησε αναλυτικά γιατί η επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου που προτείνει είναι ρεαλιστική. Περιέγραψε επίσης την τακτική που θα ακολουθήσει.
Έτσι κατά την συνέντευξη Τύπου είπε μεταξύ άλλων τα εξής:
Για εμένα επαναδιαπραγμάτευση σημαίνει προσπάθεια για την Επανεκκίνηση της Ελληνικής Οικονομίας. Και πως θα τους πείσω.
Πρώτα από όλα, ποτέ δεν ξεκινάς μια επαναδιαπραγμάτευση με την υπόθεση ότι θα
αποτύχει, ότι δεν πρόκειται να δεχθούν τις προτάσεις σου. Καλύτερα τότε να μην πας καθόλου. Το αντίθετο, κάνεις ό,τι μπορείς για να δημιουργήσεις τις προϋποθέσεις να δεχθούν την επαναδιαπραγμάτευση. Και αυτές οι προϋποθέσεις για εμένα είναι τρεις:
Η πρώτη είναι να τους ρωτήσεις ευθέως εάν υπάρχουν προβλήματα ήδη στο πρόγραμμα που αυτή τη στιγμή εφαρμόζεται στο σχέδιο Α, στο plan A. Υπάρχουν προβλήματα, πάνε όλα καλά; Υπάρχει ένας που να πιστεύει ότι πάει καλά, ότι πάει έστω λίγο καλά, ότι είναι ουδέτερο, ότι πάει λίγο άσχημα; Όλοι λένε -και το ξέρουμε και το γράφουν και το αναφέρουν- ότι πάει πάρα πολύ άσχημα. Επομένως εγώ πως θα μπορούσα ποτέ να τους πω ότι θα μπορούσα να δεχθώ ένα τέτοιο σχέδιο;
Το δεύτερο που θα τους έλεγα είναι ότι πρέπει να υπάρχει ένα σχέδιο Β, το λεγόμενο plan B. Εμείς το έχουμε καταθέσει. Το έχουμε καταθέσει πλήρες και κοστολογημένο. Και έχουμε εξηγήσει εκ του αποτελέσματος πλέον. Προσέξτε, άλλο πέρυσι που ήμουν εδώ και έλεγα, μπορείς να πεις ο Σαμαράς θεωρητικολογεί, λέει ότι δεν θα υπάρχει ανάπτυξη, λέει το α΄, το β΄, το γ΄. Μα έγιναν όλα αυτά. Έχουμε, λοιπόν, το σχέδιο Β.
Και τέλος χρειάζεται και μια πολιτική προϋπόθεση που είναι η σαφής εντολή του λαού για επαναδιαπραγμάτευση για την Επανεκκίνηση της Ελληνικής Οικονομίας. Και όσο ισχυρότερη είναι αυτή η εντολή, τόσο ισχυρότερος θα είναι και αυτός που θα πάει να διαπραγματευτεί.
Και μην νομίζετε -επαναλαμβάνω- ότι εκείνοι θέλουν πάση θυσία να είμαστε εμείς στη γωνία και να αποτυγχάνουμε. Προχθές, διάβαζα μια μελέτη μεγάλης ελβετικής τράπεζας, η οποία έλεγε ότι το κόστος της αποπομπής της χώρας από την Ευρωζώνη είναι πάρα πολύ μεγαλύτερο από το κόστος διάσωσής της.
Επομένως, σας είπα τις προϋποθέσεις: Αποτυχία της σημερινής πολιτικής υπάρχει, πειστικότητα της δικής μας εναλλακτικής πρότασης υπάρχει, ισχυρή εντολή για αλλαγή ευχόμαστε να υπάρξει. Ασφαλώς, υπάρχουν και άλλα τα οποία θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την πειστικότητα των επιχειρημάτων μας για επαναδιαπραγμάτευση και θα τα εξαντλήσουμε όλα.
Ενώ κατά την διάρκεια της ομιλίας του στο Βελλίδειο είπε, μεταξύ άλλων:
H επαναδιαπραγμάτευση είναι πια ρεαλιστική:
Πρώτον, δεν ζητάμε τίποτε διαφορετικό απ’ ό,τι πέτυχαν ήδη στο δικό τους Μνημόνιο, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία μαζί.
Η Ιρλανδία, παρά τις αφόρητες πιέσεις, κράτησε τους φορολογικούς της συντελεστές πολύ χαμηλά στο 12,5%. Εμείς ζητάμε να πάνε στο 15%.
Η Ιρλανδία σήμερα αναπτύσσεται με ρυθμό 1,8% ετησίως, πάνω από το μέσον όρο της Ευρώπης. Ενώ εμείς έχουμε ύφεση πάνω από 6%!
Η Πορτογαλία πέτυχε κράτησε άθικτες τις συντάξεις από 1500 ευρώ και κάτω. Εμείς, ζητάμε να αποκατασταθούν οι συντάξεις που ήταν στα 700 ευρώ.
Και οι δύο αυτές χώρες μείωσαν τις εργοδοτικές εισφορές.
Και τώρα βλέπουν ήδη τα πρώτα θετικά αποτελέσματα…
Δεύτερον, αυτό που ζητάμε είναι ρεαλιστικό, διότι όλοι παραδέχονται πλέον ότι το Μνημόνιο δεν δούλεψε. Αυτό δεν σημαίνει να παρατήσουμε τους στόχους της προσαρμογής. Πρέπει να διορθώσουμε το πρόγραμμα, ώστε να πιάσουμε τους στόχους και να βγούμε μιαν ώρα αρχύτερα στις αγορές.
Τρίτον, είναι ρεαλιστικό, γιατί είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε διαρθρωτικές αλλαγές – και μάλιστα πολύ πιο τολμηρές. Κι είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε κάποιες από τις αλλαγές που έχει ήδη δεσμευτεί να κάνει η κυβέρνηση και δεν έκανε.
Όπως, για παράδειγμα, η κατάργηση του καμποτάζ. Που έγινε… μισή! Και στην πράξη ακυρώθηκε. Εμείς θα τελειώσουμε με το καμποτάζ άμεσα! Άλλωστε, εμείς το ζητήσαμε πριν καν εμφανιστεί η Τρόϊκα στο προσκήνιο…
Ακόμα θα καταργήσουμε όσα μέτρα πήρε η κυβέρνηση και δημιουργούν καρτέλ. Ούτε σε αυτό υπάρχει εμπόδιο από την Τρόικα. Είμαστε εχθροί των καρτέλ. Στόχος είναι να ανοίξουμε τα επαγγέλματα στον ελεύθερο ανταγωνισμό. Όχι να επιβάλουμε συνθήκες ολιγοπωλίου.
Η επαναδιαπραγμάτευση είναι δύσκολη δέσμευση, δεν είναι θεατρινισμός της μιας μέρας που παίρνεται πίσω την επόμενη…
Επαναδιαπραγμάτευση δεν είναι αυτή η φαρσοκωμωδία που παρακολουθήσαμε τις τελευταίες μέρες…
Είναι δύσκολη κι επίπονη προσπάθεια να αναστηλώσουμε την αξιοπιστία της χώρας και να εξασφαλίσουμε βαθμούς ελευθερίας για την πολιτική μας.
Θέλει υπομονή και σχεδιασμό.
Δεν πρόκειται να τινάξουμε εμείς την Ελλάδα στον αέρα.
Δεν πρόκειται εμείς να βγούμε και να διασύρουμε τη χώρα μας.
Αυτό είναι ειδικότητα άλλων…
Εμείς θα επιμένουμε μέχρι να τους πείσουμε, ότι πρέπει να αλλάξει το πρόγραμμα Προσαρμογής για να πιάσει τους στόχους του.
Δεν είναι και τόσο δύσκολο, άλλωστε.
Το πρόγραμμα αυτό ήδη απέτυχε και απέτυχε πλήρως… Και το σημαντικότερο: θα έχουμε την ισχυρή εντολή του ελληνικού λαού να πιάσουμε τους στόχους, χωρίς να διαλύσουμε τη χώρα. Με δύο λόγια: Αυτά που πρέπει να γίνουν θα τα κάνουμε καλύτερα.
Αυτά που δεν πρέπει να γίνουν, θα τους πείσουμε να τα αλλάξουμε.
Και τους στόχους θα τους πιάσουμε.
Και κάτι ακόμα, φίλες και φίλοι,
Μην υποτιμάμε την Ελλάδα.
Είναι πολύτιμη γεωπολιτικά. Και δυνητικά πλούσια.
Η θέση της δεν άλλαξε, εξ αιτίας της κρίσης που περνάει τώρα.
Ούτε το τεράστιο αναξιοποίητο δυναμικό της…
Οι εταίροι μας τα γνωρίζουν όλα αυτά.
Και σήμερα, με όλα όσα συμβαίνουν γύρω από την Ελλάδα, το τελευταίο που θέλουν, είναι να τη δουν να παραπαίει ή να λυγίζει. Η «μεταδοτικότητα» της κρίσης δεν είναι πια θεωρητικό ενδεχόμενο.
Όλη η Ευρώπη, πλέον, βρίσκεται σε κρίση.
Επομένως, μια πρόταση αξιόπιστη απέναντί τους, την έχουν ανάγκη κι εκείνοι. Κι αυτή την πρόταση φέρνουμε. …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου