Ν. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: “Η κυβέρνηση εισάγει το μέτρο της εργασιακής εφεδρείας ως ΄΄προθάλαμο΄΄απόλυσης”

“H Νέα Δημοκρατία προτείνει το θεσμό της εργασιακής εφεδρείας για την αποφυγή της απόλυσης. Η Κυβέρνηση τον εισάγει ως προθάλαμο της απόλυσης. Και απόλυση σε συνθήκες ύφεσης, εκτόξευσης των ποσοστών της ανεργίας και πανδημίας «λουκέτων» ισοδυναμεί με θανατική καταδίκη.

Όταν υποστηρίξαμε την πρότασή μας, το ΠΑΣΟΚ λοιδορούσε και κατά την πάγια τακτική του λαϊκισμού και των ψεμάτων, υποστήριζε πως δεν τίθεται ζήτημα απολύσεων στον δημόσιο τομέα.

Τώρα όμως, ΄΄πετώντας΄΄ χιλιάδες πολίτες στον ΄΄σκουπιδοντενεκέ΄΄, εφαρμόζει την...

εργασιακή εφεδρεία και σε φορείς που ακόμα και η πιο ακραία αντικοινωνική πολιτική θα ντρεπόταν να εφαρμόσει, όπως τα ιδρύματα νοσηλείας και υποστήριξης ειδικών πληθυσμιακών ομάδων. Τέλος, στο ερώτημα: ΄΄Γιατί προκρίνετε «διακριτική μεταχείριση» για τους απασχολούμενους στο δημόσιο τομέα;΄΄

Η απάντηση που έδωσε ο Τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Νίκος Νικολόπουλος είναι: «Αυτό δεν το προκρίνουμε εμείς, υπάρχει ήδη. Επί πλέον, μαζικές απολύσεις από το δημόσιο θα οδηγήσουν σε πρόσθετες μαζικές απολύσεις και από τον ιδιωτικό τομέα. Αυτό δεν το θέλει κανείς».

Αυτά μεταξύ άλλων είπε σε ραδιοφωνικές συνεντεύξεις ο βουλευτής Αχαΐας κ. Νίκος Νικολόπουλος στους δημοσιογράφους κ. Τ. Νικολόπουλο και Χρ. Ρουμελιώτη.

Ο υπεύθυνος του Τομέα Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης της Ν.Δ., βουλευτής Αχαΐας Νίκος Ι. Νικολόπουλος μιλώντας και στον ραδιοφωνικό σταθμό REAL FM και στο δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου, μεταξύ άλλων ε:

«Θυμίζω πως στη Νέα Δημοκρατία προτείναμε τον θεσμό της εργασιακής εφεδρείας, αναγνωρίζοντας την ανάγκη περιορισμού του δημοσίου τομέα, κατά τρόπο όμως που αφ’ ενός δεν θα οδηγούσε στην άμεση απόλυση δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων και αφ’ ετέρου, θα έδινε τη δυνατότητα σε όσους τίθονταν σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας να μην χάσουν την οικονομική και κοινωνική τους αξιοπρέπεια».

Ο κ. Νικολόπουλος αναλύοντας την πρόταση της Ν.Δ. είπε: εμείς προτείναμε την λήψη από τον εργαζόμενο των βασικών αποδοχών του. Επίσης την εξασφάλιση έως τη σύνταξη όσων είναι πάνω από 50 ετών και έως έξι χρόνια, για όσους είναι από 30 έως 50 ετών. Και αυτά, υπό την προϋπόθεση πως η οικονομία θα ανέκαμπτε και θα δημιουργούνταν θέσεις εργασίας, ενώ στην αντίθετη περίπτωση, τα όρια εφεδρείας θα παρατείνονταν.