Η νυχτερινή ανατροπή στην ατζέντα του σημερινού υπουργικού συμβουλίου, που αφαίρεσε το θέμα της εργασιακής εφεδρείας από τα προς συζήτηση ζητήματα, δείχνει το εύρος του πολιτικού αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει το ΠΑΣΟΚ.
Οι ενστάσεις περί συνταγματικής προστασίας των εργαζομένων στον στενό δημόσιο τομέα, δεν αποτελούν… χθεσινή εξέλιξη. Διατυπώθηκαν από την πρώτη στιγμή, και όλοι οι συνταγματολόγοι αποφάνθηκαν ότι η Κυβέρνηση θα χρειαστεί να ακροβατήσει στα όρια της εκτροπής, για να φανεί συνεπής στις δεσμεύσεις που ανέλαβε έναντι της τρόικας.
Ο δραματικός τόνος που δόθηκε στις εξελίξεις, διαμορφώνει την εικόνα ότι… το ΠΑΣΟΚ «σταμάτησε» την Κυβέρνηση. Διαπιστώνοντας ότι οι απολύσεις στο δημόσιο θα συνοδεύουν ως…
υστεροφημία την πολιτική συνέχεια του ΠΑΣΟΚ, και θα το περιορίζουν σε συμπληρωματικό ρόλο, στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς. Μπορεί λοιπόν όλοι να ανέμεναν ότι το αίσθημα της αυτοσυντήρησης θα «ξυπνούσε» κάποια στιγμή στο Κίνημα που ταυτίστηκε περισσότερο από κάθε άλλο με την εξουσία και την υπερτροφική άσκησή της.
Στην παρούσα φάση ωστόσο, εκείνο που μετράει είναι η ουσία. Και αυτό που επιβεβαιώνεται είναι ότι η Κυβέρνηση έχει απολέσει, όχι μόνο τη λαϊκή νομιμοποίηση, αλλά και την πολιτική δεδηλωμένη.
Γι’ αυτό οι εκλογές προβάλλουν ως η μόνη λύση για το αδιέξοδο διακυβέρνησης που έχει δημιουργηθεί. Θα λειτουργήσουν ως λύτρωση, όχι μονάχα για μια Ελλάδα που δεν μπορεί να χάνει άλλο χρόνο με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και για… το ίδιο το ΠΑΣΟΚ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου