Ο πεισματάρης επαναστάτης της πολιτικής.

Σεπτέμβρης, ένας από τους «κολασμένους» μήνες σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Υπουργού Οικονομικών, του κυρίου Ε. Βενιζέλου. Δεν ξέρω αν είναι «κολασμένος» το μόνο που με σιγουριά μπορώ να πω είναι ότι είναι ένας αρκετά «θερμός» πολιτικά μήνας με φόντο την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Άλλωστε τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας και αυτής που διανύουμε το αποδεικνύουν. Τις μέρες αυτές και εκείνες που ακολουθούν η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη από την οποία διαμηνύεται εντόνως ότι η κοινωνική αποδιοργάνωση είναι πλέον γεγονός και πως η ανάγκη για εύρεση και εφαρμογή δραστικών και άμεσων λύσεων είναι επιτακτική. Είναι σαφές ότι δεν υπάρχει χώρος για την άσκηση μιας πολιτικής της οποίας κύρια χαρακτηριστικά θα είναι ο λαϊκισμός, η μοιρολατρία και η καλλιέργεια ψευδαισθήσεων στις συνειδήσεις των πολιτών.

Εδώ και χρόνια από το βήμα της ΔΕΘ ακούμε τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων να παρουσιάζουν τις απόψεις τους και το πρόγραμμα τους για την καλύτερη αντιμετώπιση των προβλημάτων της χώρας. Κάθε χρόνο παρακολουθούμε εναγωνίως τι καινούργιο θα έχουν οι ομιλητές να μας πουν. Καθένας μας περίμενε να δει αν θα μπορούσε ένας πολιτικός να μεταδώσει το όραμα του ενστερνισμού αξιών και αρχών και να αφυπνίσει συνειδήσεις. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων όμως οι περισσότεροι ομιλητές-πολιτικοί αρκούνταν στις απλές ανακοινώσεις και διαπιστώσεις για την ενίοτε δύσκολη κατάσταση της χώρας μας και ακολουθούσαν επικοινωνιακά παιχνίδια τα οποία θα μπορούσαν να αυξήσουν την κομματική τους επιρροή στους πολίτες. Γεγονός βέβαια το οποίο η κοινωνία στο σύνολο της δεν θεωρούσε κατακριτέο και το αποδεχόταν γιατί το φάντασμα της εξαρτημένης ευημερίας δεν ενοχλούσε κανέναν.

Φέτος όμως τα πράγματα άλλαξαν. Η δραματική οικονομική κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει, η ψυχική κούραση από τα συνεχή διλήμματα που τίθενται από τον πολιτικό κόσμο, ο φόβος για την ενδεχόμενη πτώχευση της χώρας και η παρακολούθηση ενός κακόγουστου θεατρικού στημένου από την πλευρά της Κυβέρνησης κάνει τον κόσμο να μην θέλει να ακούσει πια αλλά να θέλει να μιλήσει! Να μιλήσει με κάθε τρόπο. Αυτό φανερώνουν οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας αλλά και τα βίαια επεισόδια τα οποία διαδραματίστηκαν (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι επικροτώ οποιαδήποτε μορφή βίας). Τι είναι λοιπόν εκείνο που θα κάνει τον κόσμο να θελήσει να ακούσει έναν ακόμα πολιτικό να μιλά, ιδίως μετά τα όσα τραγελαφικά ακούσαμε από όσους πέρασαν από το βήμα της 76ης ΔΕΘ, και πιο συγκεκριμένα τι είναι εκείνο που θα κάνει τον κόσμο, όλους μας, να θέλουμε να ακούσουμε τον Αντώνη Σαμαρά να μιλά από αυτό το βήμα το βράδυ του Σαββάτου;

Ένας και μοναδικός είναι ο λόγος για τον οποίο θα πρέπει να τον ακούσουμε να μιλάει από το βήμα της ΔΕΘ. Η υλοποίηση της υπόσχεσης του ότι θα δώσει χειροπιαστή και όχι θεωρητική ελπίδα στον Ελληνικό λαό καθώς είναι η μόνη του οφειλή προς αυτόν. Από το βήμα της ΔΕΘ θα τον ακούσουμε για ακόμη μια φορά να απορρίπτει την δικτατορία του μονόδρομου, ως τον μόνο και αναπόφευκτο μονοπάτι για την σωτηρία της χώρας και να δίνει λύσεις ρεαλιστικές για την αντιμετώπιση του αδιεξόδου στο οποίο βρισκόμαστε. 

Θα δείξει ότι η έξοδος από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης είναι δυνατή και πως μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα μέλλον στο οποίο οι νέες γενιές δεν θα επωμίζονται το βάρος της αναδιανομής δανεικών αλλά θα έχουν «…ίδιο δικαίωμα στην εκκίνηση της ζωής, ίδια αφετηρία για όλους» όπως είχε πει και αυτός παλαιότερα. 

Θα δείξει ότι η οικοδόμηση της Νέας Μεταπολίτευσης είναι δυνατή και πως είναι εφικτό αυτή η Μεταπολίτευση να διέπεται από την Ελπίδα και την Αξιοπρέπεια.

Ο Αντώνης Σαμαράς από την ΔΕΘ θα προσπαθήσει για ακόμη μια φορά να καλλιεργήσει την ελπίδα και όχι τους φόβους μας με μόνο όπλο του την αλήθεια, κάτι που από πολλούς εκλαμβάνεται ως ανεύθυνη και δημαγωγική στάση και τους αποθαρρύνει από το να τον ακούσουν. Εγώ μπορώ να πω ότι όχι μόνο ανεύθυνη και δημαγωγική δεν είναι η στάση του αλλά είναι άκρως επαναστατική γιατί όπως είχε πει και ο Βρετανός συγγραφέας Τζορτζ  Όργουελ: 

«Σε καιρούς γενικευμένης παραπλάνησης το να λες την αλήθεια γίνεται επαναστατική πράξη». 

Έτσι εκείνος με όπλο τις ιδέες του και εμείς όλοι χωρίς προκαταλήψεις και φανατισμούς με όπλο τις δυνάμεις και την επιμονή μας για ένα καλύτερο αύριο θα «συναντηθούμε» στις 8 το βράδυ στο Βελλίδειο, ώστε να αποδείξουμε ότι τα πάντα γίνονται δυνατά όταν πιστέψουμε πως μπορούμε να τα πράξουμε!

Μαρία Παπαλουκά