Η ελπίδα για την επόμενη μέρα

Η αλήθεια είναι, ότι έχετε διαβάσει πάρα πολλά το τελευταίο διήμερο, σχετικά με τα όσα ειπώθηκαν στην Δ.Ε.Θ., από τα κυβερνητικά χείλη. Ότι κι αν γράψω παραπάνω, το μόνο σίγουρο είναι, ότι δεν μπορούν να συμβάλουν και να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό, στον δημόσιο διάλογο που βρίσκεται σε εξέλιξη. Το να κριτικάρεις μια κυβέρνηση – έρμαιο, που παραπαίει και στον κατήφορό της απειλεί και την δική μας ισορροπία, είναι σαν να εκτελείς στο μέτωπο, κάποιον που ψυχορραγεί, στο πεδίο της μάχης. Άλλοι θεωρούν ότι πρέπει κι άλλοι όχι. Το ζητούμενο αυτή την ώρα, πιστεύω ότι είναι αν υπάρχει λύση – πρόταση, για την επόμενη μέρα η οποία και δεν αργεί.

Διάφορες μετρήσεις κοινής γνώμης που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, καταγράφουν μια δυναμική πρωτιάς και ξεκάθαρου προβαδίσματος, για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τον Αντ. Σαμαρά. Ωστόσο, για την ώρα τουλάχιστον, το κατά τα άλλα ξεκάθαρο προβάδισμα που εκτείνεται σε εύρος από τις τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες έως και τις εφτά, δεν φαίνεται ικανό, να δίνει στον πρόεδρο της ΝΔ, την δυνατότητα, να είναι σίγουρος, ότι όταν οι εκλογές διεξαχθούν, θα τον οδηγήσουν αυτοδύναμο, στο μέγαρο Μαξίμου. Οι αιτίες που κάτι τέτοιο συμβαίνει, είναι πολλές. Βασικότερη όλων όμως, είναι η δυσπιστία των ίδιων των νεοδημοκρατών ψηφοφόρων, απέναντι στον πρόεδρο της παράταξης. Αυτό αποτυπώνεται άλλωστε ξεκάθαρα, στο κομμάτι εκείνο των μετρήσεων, που καταγράφει τις συσπειρώσεις των ψηφοφόρων.

Αν επιχειρήσω μια σύντομη αναδρομή στα γεγονότα, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σ’ αυτή την εξέλιξη, όλα τα συμπεράσματα συγκλίνουν στην άποψη, ότι η διαδικασία των εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη προέδρου στη ΝΔ, άνοιξε πληγές, που ακόμα δεν έχουν επουλωθεί. Αυτό διότι, μια τόσο ανοιχτή και ξεκάθαρη διαδικασία, σε αντίθεση με αντίστοιχες που έλαβαν χώρα στα εσωκομματικά πράγματα του ΠΑΣΟΚ, προ ετών που μόνο ως φιάσκο θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν, έφερε στην επιφάνεια, προβλήματα που γεννούσαν στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, διάφορες συνιστώσες, όπως η ύπαρξη τζακιών, οικογενεικρατία καθώς και η ύπαρξη υποομάδων με συντεχνιακά και όχι μόνο συμφέροντα. Έτσι το ερώτημα που εύλογα γεννάται είναι, αν σε τελική ανάλυση, οι οπαδοί – ψηφοφόροι του κόμματος της ΝΔ, ήταν έτοιμοι για κάτι τόσο πρωτόγνωρο. Το εκπληκτικό στην όλη υπόθεση είναι πως η απάντηση είναι καταφατική! Οι νεοδημοκράτες, ήταν έτοιμοι και το απέδειξαν, συρρέοντας κατά χιλιάδες στις γαλάζιες κάλπες, που είχαν στηθεί απ’ άκρη σ’ άκρη, σ’ όλη την χώρα. Το αποτέλεσμα, για τους τρίτους, ήταν μια μεγάλη έκπληξη. Κυρίως, αυτοί που εξεπλάγησαν, ήταν όσοι εκτός χώρας, ανέμεναν την άμεση επικράτηση της κας Ντ. Μπακογιάννη. Η κα Μπακογιάννη, ποτέ δεν το έκρυψε άλλωστε, προετοίμαζε μεθοδικά να ανέλθει κάποια στιγμή, στον γαλάζιο θρόνο. Αυτό, δεν είναι απαραίτητα κακό. Κακό είναι, να φάσκεις και να αντιφάσκεις. Με την συμπεριφορά της προ εσωκομματικών εκλογών και μετά, έβαλε ένα μεγάλο λιθαράκι στο να δηλητηριαστούν οι αγνοί ψηφοφόροι και αγωνιστές μιας παράταξης, που δεν έβλεπαν την άνοδο της ΝΔ στην εξουσία, ως την μοναδική τους ευκαιρία, για να λεηλατήσουν το κράτος, ταυτίζοντάς το με το κόμμα τους και θεωρώντας το τσιφλίκι τους.

Με την επικράτηση του Αντώνη Σαμαρά, μετουσιώθηκαν όλα τα παραπάνω και σε πράξη. Για πρώτη φορά στην σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία, στον προεδρικό θώκο ενός εκ των κομμάτων εξουσίας, ανέβηκε ένας άνθρωπος, ο οποίος, δεν προέρχεται ούτε από τα εσωκομματικά πολιτικά τζάκια με την στενή έννοια του όρου, ούτε μέλος κάποιων συντεχνιών ήταν που μολύνουν εκ των έσω αυτή την παράταξη. Κάτι τέτοιο, μόνο ως νίκη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί για έναν αγνό νεοδημοκράτη που δεν αποτελεί μέλος των περίφημων εσωκομματικών μηχανισμών και… κύκλων.

Πάμε και στο σήμερα. Ύστερα από ένα διάστημα προσαρμογής, ύστερα από την μεγαλύτερη ήττα της ιστορίας της και την επίπονη διαδικασία των εσωκομματικών εκλογών, η ΝΔ δείχνει και πάλι ότι έχει βρει τον βηματισμό της. Για πρώτη φορά, ένα κόμμα που βρίσκεται στην αξιωματική αντιπολίτευση, πολιτεύεται απέναντι στην κυβέρνηση που οδήγησε την χώρα στα σκοτάδια των μνημονίων και στα νύχια των διεθνών τοκογλύφων, όχι με πολεμικούς αλαλαγμούς και επικίνδυνα γυμνάσματα. Πρώτη φορά στην ιστορία του τόπου, ένα κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης, χωρίς την συνδρομή κανενός, αναφέρομαι σε κοινωνικούς εταίρους και Μ.Μ.Ε., μάζεψε τα κομμάτια της και με καθαρό τρόπο, απευθύνεται σε όλους τους πολίτες με πρόγραμμα και ξεκάθαρες θέσεις, καλώντας μας σε μία συνολική συστράτευση, για να βγάλουμε την πατρίδα μας από το τέλμα που οι σοσιαλιστικές ιδέες με νεοφιλελεύθερο προσανατολισμό του κ. Παπανδρέου και τω συν αυτώ, μας έχουν ρίξει.

Οι ιδέες και οι απόψεις της ΝΔ, αργά αλλά σταθερά, κερδίζουν ξανά, την εμπιστοσύνη, μιας ευρύτατης πλειοψηφίας πολιτών. Αντίρροπες όμως δυνάμεις, εντός των τειχών, βαρίδια του παρελθόντος και φαντάσματα που διεκδικούν και πάλι ρόλο την επόμενη μέρα, κάνουν ακόμα τους νεοδημοκράτες, να είναι επιφυλακτικοί. Την επιφυλακτικότητα αυτή των νεοδημοκρατών, επιτείνουν ακόμα και δυνάμεις εκτός των τειχών της δικής της οικογένειας. Με πρώτη και καλύτερη, την ίδια την κυβερνητική παράταξη. Έχοντας χάσει πλέον των έλεγχο εντός του κινήματος, τα κυβερνητικά στελέχη επιδίδονται μανιωδώς, στο παιχνιδάκι του κοινωνικού αυτοματισμού που πολύ καλά ξέρει να παίζει το ΠΑΣΟΚ. Ο στόχος διττός. Για να επιβιώσει το ίδιο, δεν αρκεί μόνο να στρέψει την μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης, αλλά και τους νεοδημοκράτες εναντίον του κόμματος που υποστηρίζουν. Πως το καταφέρνουν αυτό; Δημιουργώντας αισθήματα ενοχής στους γαλάζιους ψηφοφόρους, προτάσσοντας την δήθεν καταστροφική πενταετή διακυβέρνηση του τόπου που προηγήθηκε της δικής τους, ξεχνώντας παράλληλα ότι οι ίδιοι κυβερνούσαν για είκοσι και πλέον χρόνια. Δυστυχώς, όπως αυτό αποτυπώνεται στις μετρήσεις άλλωστε, η συσπείρωση του κόσμου της ΝΔ, για την ώρα είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Πρακτικά αυτό σημαίνει, ότι το παιχνιδάκι αυτό της κυβέρνησης υποβοηθούμενο από τα εξαπτέρυγά της, δεν έχει ακόμα λήξει και κρατάει το ΠΑΣΟΚ, ακόμα στον αφρό.

 Πιστεύω κλείνοντας, ότι αυτό δεν θα διαρκέσει για πολύ ακόμα. Όλοι πλέον σύντομα θα καταλάβουν, ότι το συμφέρον του τόπου επιτάσσει μια στιβαρή και υπεύθυνη κυβέρνηση, που μόνο η ΝΔ υπο την ηγεσία του Αντ. Σαμαρά μπορεί να προσφέρει στον τόπο, αν λάβουμε υπ’ όψιν τον τρόπο που πολιτεύεται τα τελευταία δύο χρόνια. Αυτό, μας δίνει την ελπίδα, ότι μπορούμε να βγούμε όσο γίνεται αλώβητοι και κυρίως σύντομα, απ’ την κρίση που μας ταλανίζει.
naoumis-nikos