Συντασσόμαστε πλήρως με τις τοπικές Κοινότητες και συλλόγους Γονέων και Εκπαιδευτικών που αντιδρούν στην κατάργηση του σχολείου τους.
Τα σχολεία δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται ως προβληματικές-ζημιογόνες επιχειρήσεις που ανοίγουν και κλείνουν βάση λογικών κέρδους-ζημίας.
Δεν υπάρχει καμία επιστημονική μελέτη στη διεθνή βιβλιογραφία που να τεκμηριώνει ότι η αύξηση των μαθητών ανά τάξη βελτιώνει την απόδοσή τους. Η δημιουργία τμημάτων των 30 μαθητών που είναι ο στόχος του Υπουργείου σε Γυμνάσια και Λύκεια είναι άκρως αντιπαιδαγωγική και κατά συνέπεια εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνον οικονομικές σκοπιμότητες.
Οι στατιστικές και εμπειρικές μελέτες υποδεικνύουν ότι όσο μεγαλύτερο είναι ένα σχολείο τόσο πιο δύσκολα διοικείται, τόσο πιο απρόσωπες είναι οι σχέσεις, τόσο περισσότερο δυσκολεύονται οι περισσότερο συνεσταλμένοι μαθητές να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους και περιθωριοποιούνται, τόσο συχνότερα είναι τα φαινόμενα ανάπτυξης ενδοσχολικής βίας.
Στις ορεινές περιοχές οι κίνδυνοι από τις μετακινήσεις των μαθητών πολλαπλασιάζονται ειδικά κατά τους χειμερινούς μήνες. Αναμένεται να προκληθεί πτώση της απόδοσης των μετακινούμενων μαθητών. Ιδιαίτερα οι ηλικιακά μικρότεροι μαθητές των Γυμνασίων θα εντυπώσουν το σχολείο ως μία συνεχή ταλαιπωρία.
Η κατάργηση των σχολικών μονάδων σημαίνει κατάργηση των εστιών πολιτισμού των μικρών χωρικών ενοτήτων.
Το ετήσιο λειτουργικό κόστος των στοχευόμενων προς κατάργηση σχολικών μονάδων είναι μικρότερο από τις ετήσιες δαπάνες που άμεσα θα επιβαρύνουν τους Δήμους για δαπάνες κίνησης για τη μεταφορά τους. Η μεταφορά τους κόστους στους δημότες διαμέσου των δημοτικών τελών θα προκαλέσει τελικά πρόσθετες οικονομικές επιβαρύνσεις στην ήδη πληττόμενη και δοκιμαζόμενη οικογένεια.
Ακόμα και σε περιπτώσεις σχολικών μονάδων με μικρό σχετικά αριθμό μαθητών οι γεωγραφικές και οικονομικές συνθήκες, ο κίνδυνος υπανάπτυξης ακόμα και επιβίωσης της ίδιας της κοινότητας - με τη φυγή οικογενειών στα αστικά κέντρα για λόγους μόρφωσης των παιδιών - και το πρόβλημα μετακίνησης μαθητών που θα επιδεινωθεί, καθιστούν αναγκαία την συνέχιση της λειτουργίας των σχολικών μονάδων του νομού ως έχουν.
Δεν τίθεται θέμα αλλαγής χαρακτήρα σχολικών μονάδων –όπως παλιά π.χ. από Γενικό σε Πολυκλαδικό ή Ενιαίο, ή από ΤΕΕ σε ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ, για να το συζητήσουμε.
Οι προτάσεις αλλαγής του τοπίου των σχολικών μονάδων πρέπει να γίνεται μόνο μετά από διάλογο, όχι βεβιασμένα και με την σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών και των συλλόγων Γονέων, Μαθητών και Εκπαιδευτικών.
Η μείωση των σχολικών μονάδων θα επιφέρει περαιτέρω επιδείνωση της αδιοριστίας των νέων ανέργων πτυχιούχων.
Η επένδυση στην παιδεία είναι ελάχιστη υποχρέωση ενός ανταποδοτικού κράτους προς τους πολίτες του.
Η Μόρφωση είναι δικαίωμα.
Τα σχολεία δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται ως προβληματικές-ζημιογόνες επιχειρήσεις που ανοίγουν και κλείνουν βάση λογικών κέρδους-ζημίας.
Δεν υπάρχει καμία επιστημονική μελέτη στη διεθνή βιβλιογραφία που να τεκμηριώνει ότι η αύξηση των μαθητών ανά τάξη βελτιώνει την απόδοσή τους. Η δημιουργία τμημάτων των 30 μαθητών που είναι ο στόχος του Υπουργείου σε Γυμνάσια και Λύκεια είναι άκρως αντιπαιδαγωγική και κατά συνέπεια εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνον οικονομικές σκοπιμότητες.
Οι στατιστικές και εμπειρικές μελέτες υποδεικνύουν ότι όσο μεγαλύτερο είναι ένα σχολείο τόσο πιο δύσκολα διοικείται, τόσο πιο απρόσωπες είναι οι σχέσεις, τόσο περισσότερο δυσκολεύονται οι περισσότερο συνεσταλμένοι μαθητές να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους και περιθωριοποιούνται, τόσο συχνότερα είναι τα φαινόμενα ανάπτυξης ενδοσχολικής βίας.
Στις ορεινές περιοχές οι κίνδυνοι από τις μετακινήσεις των μαθητών πολλαπλασιάζονται ειδικά κατά τους χειμερινούς μήνες. Αναμένεται να προκληθεί πτώση της απόδοσης των μετακινούμενων μαθητών. Ιδιαίτερα οι ηλικιακά μικρότεροι μαθητές των Γυμνασίων θα εντυπώσουν το σχολείο ως μία συνεχή ταλαιπωρία.
Η κατάργηση των σχολικών μονάδων σημαίνει κατάργηση των εστιών πολιτισμού των μικρών χωρικών ενοτήτων.
Το ετήσιο λειτουργικό κόστος των στοχευόμενων προς κατάργηση σχολικών μονάδων είναι μικρότερο από τις ετήσιες δαπάνες που άμεσα θα επιβαρύνουν τους Δήμους για δαπάνες κίνησης για τη μεταφορά τους. Η μεταφορά τους κόστους στους δημότες διαμέσου των δημοτικών τελών θα προκαλέσει τελικά πρόσθετες οικονομικές επιβαρύνσεις στην ήδη πληττόμενη και δοκιμαζόμενη οικογένεια.
Ακόμα και σε περιπτώσεις σχολικών μονάδων με μικρό σχετικά αριθμό μαθητών οι γεωγραφικές και οικονομικές συνθήκες, ο κίνδυνος υπανάπτυξης ακόμα και επιβίωσης της ίδιας της κοινότητας - με τη φυγή οικογενειών στα αστικά κέντρα για λόγους μόρφωσης των παιδιών - και το πρόβλημα μετακίνησης μαθητών που θα επιδεινωθεί, καθιστούν αναγκαία την συνέχιση της λειτουργίας των σχολικών μονάδων του νομού ως έχουν.
Δεν τίθεται θέμα αλλαγής χαρακτήρα σχολικών μονάδων –όπως παλιά π.χ. από Γενικό σε Πολυκλαδικό ή Ενιαίο, ή από ΤΕΕ σε ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ, για να το συζητήσουμε.
Οι προτάσεις αλλαγής του τοπίου των σχολικών μονάδων πρέπει να γίνεται μόνο μετά από διάλογο, όχι βεβιασμένα και με την σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών και των συλλόγων Γονέων, Μαθητών και Εκπαιδευτικών.
Η μείωση των σχολικών μονάδων θα επιφέρει περαιτέρω επιδείνωση της αδιοριστίας των νέων ανέργων πτυχιούχων.
Η επένδυση στην παιδεία είναι ελάχιστη υποχρέωση ενός ανταποδοτικού κράτους προς τους πολίτες του.
Η Μόρφωση είναι δικαίωμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου