Τα αποσπάσματα από την ομιλία παραπέμπονται με πλάγια γράμματα.
1. «Πρώτο είναι πάντοτε το παιδί».
2. «Είναι πραγματικά έξω από κάθε ρεαλιστική ανάλυση το να προκύψει οικονομικό όφελος από τη συνένωση σχολείων ή Πανεπιστημίων».
3. «Είναι κάτι που γίνεται κάθε χρόνο, πότε σε μικρότερη και πότε σε μεγαλύτερη κλίμακα. Γίνεται για παιδαγωγικούς λόγους και έχει στο κέντρο του μαθητές».
4. «Το κεντρικό όμως στοιχείο είναι παιδαγωγικό».
5. «…η πολιτική για τα σχολεία να δίνει τη δυνατότητα στη τάξη και το σχολείο να έχουν το μέγεθος εκείνο ώστε να λειτουργούν ομάδες…».
6. «Για τα Γυμνάσια και τα Λύκεια το ιδανικό μέγεθος για τις μεγάλες πόλεις είναι τα 12 με 15 τμήματα».
Σκεφτείτε 12 με 15, επί 30 και εξάγετε το ιδανικό μέγεθος.
«Πρώτο είναι πάντοτε το παιδί».
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
7. «Πρέπει να συμφωνήσουμε ότι κεντρικό στοιχείο της πολιτικής είναι το παιδί – ο μαθητής, η μαθήτρια, ο φοιτητής, η φοιτήτρια. Αυτή είναι η προτεραιότητά μας, όλα τα άλλα, όλες οι άλλες πολιτικές, το τι θέλει το Υπουργείο, το τι θέλει ο Δήμος, το τι θέλουν οι εκπαιδευτικοί, το τι θέλουν οι γονείς, όλα εξετάζονται σε δεύτερο επίπεδο».
8. «Όλοι μας έχουμε ευθύνη απέναντι στα παιδιά όχι απέναντι στους ψηφοφόρους μας».
Κατανοητό;;;
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
9. «Είναι δυνατόν για οποιαδήποτε κινητοποίηση, να αποφασίζουν συνδικαλιστές ή Δήμαρχοι ή γονείς ή ενώσεις γονέων να κλείσουν τα σχολεία για να διαμαρτυρηθούν; Δηλαδή να στερήσουν τα μάθημα από τα παιδιά; Είναι δυνατόν ως κοινωνία να αποδεχόμαστε λογικές, που βάζουν τη μάθηση των παιδιών ως στοιχείο εκβιασμού; Απέναντι σε ποιον; Απέναντι στην πολιτεία ή απέναντι στα ίδια τα παιδιά; Να διαμαρτυρηθούμε στον Υπουργό, στην πολιτική και υπηρεσιακή ηγεσία – αλλά να μην κλείνουμε τα σχολεία. Δεν είναι δυνατό. Είδαμε τις τελευταίες είκοσι ημέρες, σε όλη την Ελλάδα, να παίρνουν τα παιδιά από το μάθημα και να τα βγάζουν στους δρόμους ή Δημοτικά Συμβούλια να κλείνουν σχολεία. Με συγχωρείται, αλλά έχουμε όλοι μας ευθύνη. Πως θα αναπληρωθεί το μάθημα που δεν θα κάνει αυτό το παιδί; Για αυτό έχω ζητήσει από τους Περιφερειακούς Διευθυντές, να υπάρξουν προτάσεις για αναπλήρωση των μαθημάτων, για κάθε αιτία που τα παιδιά δεν κάνουν μάθημα, για άλλους λόγους, εκτός από αυτούς που ορίζονται από τις επίσημες αργίες».
Γι’ αυτό ου απεργήσεις διότι δεν θα πληρωθείς και θα κληθείς να αναπληρώσεις!
Ου σκεφθείς ελεύθερα και ου επιτρέψεις στους μαθητές σου να πράξουν τούτο!
« έχουμε όλοι μας ευθύνη»
------------------------------------------------------------------------------------------------------
10. Οι 180.000 εκπαιδευτικοί της χώρας, οι οποίοι όπως ιστορικά αποδεικνύεται ήταν παρόντες με δημιουργικό τρόπο και με περίσσευμα ψυχής για τους μαθητές τους. Είναι οι εκπαιδευτικοί που δεν αφήνουν ποτέ την τάξη. Είναι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, που βάζουν πάνω από όλα τους μαθητές τους. Είναι οι άνθρωποι που είναι δίπλα στη μεταρρύθμιση, που γίνεται με τις δικές τους δημιουργικές προτάσεις.
Επειδή και αυτό το απόσπασμα είναι από την ίδια ομιλία….μιλάμε για τους ίδιους με τους παραπάνω ή τώρα μιλάμε για άλλους;;;; Ενόχλησαν όσοι έχουν άλλη άποψη για το μέλλον της παιδείας ή όσοι επισήμαναν με τα προεόρτια τα όσα έπονται ή είμαστε όλοι δίπλα στη μεταρρύθμιση;;; Αυτή τη μεταρρύθμιση θέλουμε;;;;
???????????????????????
Δυστυχώς, αλλά μάλλον κάποιοι συνεχίζουν να μην ακούνε τίποτα…..
ή ακούνε και μας λένε με τον τρόπο τους να μην μιλάμε πολύ επειδή…..
ή συνεχίζουν απλώς να λένε τα δικά τους…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου