Στις 15 Αυγούστου του 1909 εκδηλώνεται το Κίνημα του Στρατιωτικού Συνδέσμου.
Θα αποτελέσει ιστορικό ορόσημο και αφετηρία για μια νέα ιστορική πορεία του Ελληνισμού.
Από την πορεία αυτή θα προκύψουν και μεγάλες εθνικές συμφορές, αλλά και μεγαλειώδη εθνικά επιτεύγματα.
Ύστερα από 102 χρόνια, οι Έλληνες, από πλευράς απόγνωσης και οργής, βρίσκονται σε κατάσταση που ομοιάζει με αυτήν που επικρατούσε τις παραμονές του Κινήματος εκείνου.
Με τέσσερις όμως κοσμογονικές διαφορές.
Πρώτον, δεν υπάρχει μια Μεγάλη Ιδέα που να συνεπαίρνει το Έθνος, να καλεί σε ολοκλήρωση, όπως τότε, και να προσδίδει ζωτική δύναμη για επέκταση – σε κάθε τομέα.
Ενώ (σήμερα) αυτή καθαυτή η έννοια «έθνος» έχει αποδυναμωθεί.
Η διεθνής τάση, που πηγάζει από την οικονομική και πολιτισμική επέλαση της αποκληθείσας «παγκοσμιοποίησης», έχει εγχώρια επιταθεί από την ακατάπαυστη, εθνοδιαλυτική δράση κοινωνικών μειοψηφιών και πρακτόρων.
Δεύτερον, η πληθυσμιακή σύνθεση, ποιοτικά και ποσοτικά, δεν μπορεί να προδικάζει ιστορικά κάτι τόσο θεαματικό, όπως ο διπλασιασμός της Ελλάδας που επήλθε 10 χρόνια μετά το Κίνημα του 1909.
Το 1909 οι ελληνικές οικογένειες έκαναν 5-6 παιδιά, κάτι που σε ελαφρά μικρότερη κλίμακα αποτελεί επίσημα τουρκική δημογραφική επιδίωξη σήμερα.
Το, με το ζόρι, ένα και χαϊδεμένο παιδί της σημερινής ελληνικής οικογένειας δεν μπορεί να γίνει καν σκέψη ότι θα στελεχώσει έναν εθνικό στρατό έστω για να υπερασπίσει αποτελεσματικά την Ελληνική Επικράτεια, για να την επεκτείνει δεν συζητείται – αν και θα ‘πρεπε.
Τρίτον, τότε, δεν υπήρχε η σημερινή διαρκής καταπόνηση της ελληνικής κοινωνίας από την εισβολή εκατομμυρίων αλλοδαπών και η ύπαρξη ενός εν δυνάμει «εσωτερικού εχθρού».
Τέταρτον, δεν υπάρχει ένας σταθεροποιητικός υπερ-πολιτικός παράγων, όπως αυτός που αποτελούσε ο στρατός τότε.
Κίνημα με ζητούμενο την εθνική ανασυγκρότηση μέσα στην ασφυκτική παγκόσμια συγκυρία.
Που θα στείλει τον κ. Χορστ Ράιχενμπαχ σπίτι του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου