Ο υιός του πατρός

Η αλήθεια είναι ότι τόσο ο Ανδρέας Παπανδρέου, όπως και ο υιός του Γιώργος Παπανδρέου μας «φορέθηκαν» με εισαγωγή από τις ΗΠΑ και ήρθαν στον τόπο ευρισκόμενοι σε διατεταγμένες υπηρεσίες

• Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΛΟΥ

Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ελλάδα ο μύθος και η ιστορία μπερδεύονται από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Γι΄αυτό και ο Έλληνας έχει μάθει να ζει με αυτούς. Ο πιο σύγχρονος μεταπολιτευτικός μύθος ακούει στο όνομα του Ανδρέα Παπανδρέου. Όπως κάθε …προοδευτικός μύθος παρουσιάζεται με έντονο ρετούς και φώτοσοπ γιατί σκοπός είναι ένας και μοναδικός: να μας πείσει πόσο «μεγάλος» ηγέτης υπήρξε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Γι΄αυτό και εξαφάνισε από τη μνήμη μας μια πορεία που είχε πολλές σκιές, γκρίζες ζώνες και μελανά σημεία. Σε αυτό βοήθησε και μια κεντροδεξιά που λειτουργεί με ενοχικά σύνδρομα και φοβίες.
Η αλήθεια είναι ότι τόσο ο Ανδρέας Παπανδρέου, όπως και ο υιός του Γιώργος Παπανδρέου που μας «φορέθηκαν» με εισαγωγή από τις Ηνωμένες Πολιτείες ήρθαν στον τόπο και εκτέλεσαν διατεταγμένες υπηρεσίες, ο καθένας στην εποχή του.

Ο πρώτος με μεγάλη κυρίαρχη αποστολή να εκμηδενίσει την ανερχόμενη Αριστερά, μετά την έκπληξη της δεύτερης θέσης της ΕΔΑ στις εκλογές του 1958 και ο δεύτερος να παραδώσει στις δυνάμεις που μας δανείζουν και τους δορυφόρους τους, την εθνική κυριαρχία του τόπου.
Τα γράφω αυτά καθώς πλησιάζει η 3^η Σεπτέμβρη του 2011.
Και τα γράφω διαβάζοντας την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ.
Θα υπενθυμίσω μερικά σημεία της σαν μια επιστολή προς τον άγνωστο σύντροφο του ΠΑΣΟΚ που εξακολουθεί και «εμπιστεύεται» την οικογένεια Παπανδρέου, που κυβερνά τον τόπο περισσότερα χρόνια από κάθε άλλη.
Να θυμίσω τι έλεγε και τι κάνει σήμερα ο «κληρονόμος» του Γιώργος Α. Παπανδρέου.

«Η εθνική ανεξαρτησία είναι συνυφασμένη με την απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου.

Για αυτό η κοινωνική απελευθέρωση, ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός, αποτελεί το θεμέλιο λίθο του Κινήματός μας.

• Να εξασφαλιστεί η εργασία και η κατοικία σε όλους τους Έλληνες.
• Διαχωρίζεται οριστικά η εκκλησία από το κράτος και κοινωνικοποιείται η μοναστηριακή περιουσία.
• Η Ελλάδα αποσυνδέεται από τους στρατιωτικούς, πολιτικούς και οικονομικούς συνασπισμούς, που υπονομεύουν την εθνική μας ανεξαρτησία και το κυριαρχικό δικαίωμα του Ελληνικού λαού να προγραμματίζει αυτός την κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική πορεία της χώρας.
• Η αποπυρηνικοποίηση του μεσογειακού και βαλκανικού χώρου, η ουδετεροποίηση της Μεσογείου από τους στρατιωτικούς συνασπισμούς.
• Ακυρώνονται οι διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες που έχουν οδηγήσει την Ελλάδα σε οικονομική, πολιτική και στρατιωτική εξάρτηση από τα μονοπωλιακά συγκροτήματα της Δύσης και ιδιαίτερα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
• Η ιδιωτική εκπαίδευση καταργείται.
• Την κοινωνικοποίηση της υγείας, που συνεπάγεται τη δωρεάν ιατρική, φαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη».

Αυτά διαβάζω σύντροφε της αντίπερας όχθης και λέω ότι ούτε ο πατήρ ούτε ο υιός πίστεψαν σε τίποτε από αυτά. Και ευτυχώς δεν γίναμε μια χώρα του τρίτου δρόμου προς το σοσιαλισμό. Αλλά πέτυχαν να βουλιάξουν το κράτος με διορισμούς, να μεγαλώσουν το χρέος και τα ελλείμματα, να ιδρύσουν κλαδικές, να νομιμοποιήσουν τις μίζες, να κάνουν πρακτική τη διαφθορά, να «εξαφανίσουν» τους διαφωνούντες κα.
Γι΄αυτό σου λέω σύντροφε. ‘Αστο να πάει: 3 του Σεπτέμβρη να ξεχνάς τελικά…

Πηγή