Τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα

Τη «βεβαιότητα» ότι το 2018 θα είναι έτος-ορόσημο για την Ελλάδα, εξέφρασε ο πρωθυπουργός, καθώς - όπως προσπαθεί να πείσει - αφήνουμε πίσω οριστικά την εποχή της επιτροπείας, τω σκληρών μέτρων και των ταπεινώσεων. Αναφέρθηκε επίσης στη μάχη που έδωσε η κυβέρνηση για να βγει η χώρα από την κρίση «με την κοινωνία όρθια», και διαβεβαίωσε ότι δεν θα επιστρέψουμε  στο καθεστώς που γέννησε την ελληνική τραγωδία. 

Κύμβαλα αλαλάζοντα. Ο προϋπολογισμός που ψηφίστηκε πριν τις γιορτές φέρει μέτρα 1,86 δισ., ενώ κατακρημνίζουν τα τελευταία ερείπια του κοινωνικού κράτους, και επί των  κεφαλών των εργαζομένων  επιβάλουν χαράτσι σε όσους αμείβονται με επαγγελματική δαπάνη και αύξηση της παρακράτησης του φόρου μισθωτών και συνταξιούχων, τη μείωση κατά 50% του επιδόματος πετρελαίου θέρμανσης, την εξαέρωση του ΕΚΑΣ, τη κατάργηση της έκπτωσης εξόδων υγείας (φάρμακα, νοσοκομειακή και ιατρική περίθαλψη) - αλλά κατά τα άλλα έχουν περίθαλψη και οι ανασφάλιστοι. Και φυσικά επιβάλουν την αύξηση του τιμήματος διανυκτερεύσεων για χτύπημα της μοναδικής μας βιομηχανίας, του τουρισμού. 

Φέρουν καταιγίδα φόρων κι εμμέσων φόρων που πλήττουν τους φτωχούς. Παράλληλα πετσόκοψαν τους μισθούς, επέβαλαν εξευτελιστικό κατώτατο μισθό, εντός των ορίων της ανέχειας, με αύξηση της part time εργασίας και τον εργασιακό μεσαίωνα στον ιδιωτικό τομέα. Ή κοινωνία καθόλου δεν βγαίνει όρθια. Το πιστεύουν βέβαια οι οπαδοί του δια της αυθυποβολής, ή γιατί δεν έχουν την πληρότητα να κρίνουν που θα βρισκόταν η χώρα εάν δεν είχε ανακοπεί βιαίως η πορεία των προηγούμενων (δεν θα έλαμπε βέβαια, αλλά δεν θα βρισκόταν και  στη φάση του μίζερου τέλματος, που βρίσκεται). 

Οσο για την επιτροπεία που αφήνουμε πίσω, είναι τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Όταν έχει ήδη υπογράψει μείωση συντάξεων και αφορολόγητου για το 19 και το 20, η κυβερνητική του πολιτεία θα μας ακολουθεί. Τα αφήγημα της κυβέρνησης ότι πλέον δεν θα μπορούνε να μας επιβάλουν τη θέλησή τους, στο μέτρο που θα βγούμε από τα μνημόνια και δεν θα χρειαζόμαστε χρήματα, είναι έωλο. Χρήματα δεν θα χρειαζόμαστε αλλά μας έχουν στο χέρι για την ποθούμενη διευθέτηση του χρέους.  

Η διευθέτηση αφενός δύσκολη να υπάρξει, αφετέρου δεν θα είναι άπαξ. Απαξ ήταν μόνο το κατασυκοφαντημένο από τους Συριζαίους και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, PSI. Θα είναι τμηματική  και ως ανταπόκριση στα μέτρα που θα παίρνουν οι κυβερνήσεις της χώρας μας. Καπνός θα βγει το σχετικά μακρινό 22, όταν θα παρθούν οι τελικές αποφάσεις, οι οποίες καθόλου δεν προεικάζουν ότι θα είναι θετικές, καθώς δεν αποκλείεται οι θεσμοί  να το θεωρήσουν ως βιώσιμο και μη χρήζον  διευθέτησης.  

Οσο για την διαβεβαίωση ότι δεν θα επιστρέψουμε στο καθεστώς που γέννησε ελληνική  τραγωδία… δεν χρειάζεται να επιστρέψουμε. Παραμένουμε σε αυτό, υιοθετώντας τις χειρότερες πτυχές όσων αρνητικών μας οδήγησαν στην τραγωδία. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν έφεραν την καλύτερη, ή την πιο υγιή ανάπτυξη, αλλά σίγουρα έφερναν ανάπτυξη. Με την   παρούσα βουλιάξαμε στη στασιμότητα. Παράλληλα διαιωνίστηκε η αρνητική επιλογή των προηγούμενων, το πελατειακό κράτος,  που τώρα παίρνει  δήθεν ταξικά χαρακτηριστικά, με την ελεημοσύνη των επιδομάτων. Η ανάπτυξη, οι επενδύσεις που θα έδιναν δουλειά και όχι  επιδόματα στους άνεργους, είναι εχθρικό πεδίο για τους παρόντες. Εδέησαν π.χ. μετά από τόσες καθυστερήσεις να υπογράψουν για το Ελληνικό, αφήνοντας στο έλεος των επιδοματικών πολιτικών τις χιλιάδες παραγωγικών πολιτών που θα μπορούσαν να  εργαστούν εκεί.

Σήμερα είναι η επομένη της πρωτοχρονιάς,  οι ευχές και γαλήνια διάθεση παραδίδουν  τη θέση της στην πραγματικότητα που είναι ζοφερή, και την οποία το πρωθυπουργικό διάγγελμα περιτύλιξε σε ροζ συσκευασία δώρου. 

Του Γιάννη Σιδέρη

liberal.gr