Ο κουτοπόνηρος στόχος του Μαξίμου για τους Τούρκους αξιωματικούς

Το πρωθυπουργικό μέγαρο, συνηθισμένο να εξαπατά από το πρωί ως το βράδυ τους πολίτες της χώρας, θεωρώντας τους ιθαγενείς, αποπειράθηκε να παίξει το ίδιο παιχνίδι και με το άσυλο των Τούρκων αξιωματικών που βρίσκονται στην Ελλάδα. Αποπειράθηκε όχι να εκδώσει, αλλά να αφήσει απροστάτευτους από τους νόμους του ασύλου τους 8 αξιωματικούς, χωρίς τα απαραίτητα χαρτιά για να μπορούν να φύγουν από τη χώρα και έτσι εύκολα θύματα της ΜΙΤ στην Ελλάδα! 

Αυτά, είτε σε συνεννόηση με τον Έρντοαν είτε φοβισμένη από τις τουρκικές απειλές. Και τα δύο εξ ίσου υποτιμητικά για την Ελλάδα. 

Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό σε τρία επίπεδα: Εξευτέλισε την υπερηφάνεια του ελληνικού λαού, έπαιξε ένα φτηνό παιχνίδι με τη Δικαιοσύνη και προκαλεί από χτες ακόμα μεγαλύτερη οργή στην Τουρκία! Γιατί ξεσκεπάστηκε. Σε ένα θέατρο απαράδεκτο για σοβαρή χώρα. Και επικίνδυνο. 

Το ξεσκέπασμα όλης αυτής της ιλαροτραγωδίας έρχεται με τη χτεσινή αναλυτική ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου. Στην οποία υποχρεώθηκε η κυβέρνηση μετά τα διασταυρωμένα πυρά από δικαστικούς, δικηγόρους, κόμματα, αλλά, κυρίως από τη λαϊκή κατακραυγή! 

Με μια κυνικά αποκαλυπτική παρέμβαση χτες ο κ. Τζανακόπουλος έβαλε τα πράγματα στη θέση τους για το κυβερνητικό αίτημα ακύρωσης του ασύλου, που αποφάσισε η Ανεξάρτητη Δευτεροβάθμια Επιτροπή Ασύλου για τον έναν από τους 8 Τούρκους αξιωματικούς. Και ομολόγησε ξεδιάντροπα αυτό που φώναζαν δικηγόροι, δικαστικοί και πολίτες από το Σάββατο:  Ότι (στις 26 Ιανουαρίου του 2017) «ο Άρειος Πάγος έχει αποφασίσει να απαγορεύσει την έκδοση των 8 Τούρκων αξιωματικών, οι οποίοι δεν θα εκδοθούν, ανεξάρτητα από την έκβαση των αιτήσεων ασύλου τους»! Γιατί; 

Γιατί, συνέχισε ο εκπρόσωπος, «η αίτηση ασύλου αφορά στην υπαγωγή τους σε καθεστώς προσφυγικής προστασίας, που είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από τη μη έκδοση»!Και τότε, γιατί όλη αυτή η φασαρία; Γιατί αν δεν έχει κανείς καθεστώς προσφυγικής προστασίας, κυκλοφορεί στη χώρα με προσωρινά χαρτιά όπως οι μετανάστες και όχι οι πρόσφυγες, δεν μπορεί να φύγει, δεν έχει τις οικονομικές, στεγαστικές επιδοματικές παροχές του πρόσφυγα και κυρίως δεν προστατεύεται!

Αυτό είναι το καθεστώς που θέλει να επιφυλάξει η κυβέρνηση στους Τούρκους αξιωματικούς! Να είναι εγκλωβισμένοι εδώ, χωρίς δικαιώματα επανένωσης με τις οικογένειές τους και έρμαια των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας που δρουν στη χώρα και μπορούν ανά πάσα στιγμή να τους απαγάγουν ή να τους δολοφονήσουν. Ποιός θα τους εμποδίσει; Η «πρόθυμη» ελληνική κυβέρνηση;;; 

Ο εκπρόσωπος αποκρύπτει ότι οι Ανεξάρτητες Δευτεροβάθμιες Επιτροπές Προσφυγών, που αποφάσισαν να χορηγήσουν άσυλο στον Τούρκο αξιωματικό την Παρασκευή, αποτελούνται από δύο διοικητικούς δικαστές και έναν δικαστικό της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες! Και υποβαθμίζει ότι το Συμβούλιο Επικρατείας έχει αποφασίσει, ως εκ τούτων,  ότι έχουν οιονεί δικαιοδοτικό χαρακτήρα! Γι αυτό είναι και λέγονται Ανεξάρτητες! 

Η δικιολογίατου Μαξίμου, ότι οι Ανεξάρτητες Επιτροπές εκδίδουν διοικητικές πράξεις άρα προσβάλλονται με αίτημα ακύρωσης και μάλιστα σε αστυνομικό τμήμα, όπως έκανε ο κ. Μουζάλας, μαρτυράει ότι η κυβέρνηση έπαιξε και παίζει σε δύο ταμπλώ: Είτε θα γίνει δεκτό από δικαστήριο το αίτημα ακύρωσης οπότε ο Τούρκος αξιωματικός θα είναι ουσιαστικά απροστάτευτος στα χέρια της Άγκυρας επί ελληνικού εδάφους (!), είτε θα απορριφθεί από τη δικαιοσύνη το αίτημα, οπότε η ελληνική κυβέρνηση θα λέει ότι δεν φταίει αυτή, αλλά η δικαιοσύνη! 

Και στις δύο περιπτώσεις έχουμε μια κυβέρνηση θρασύδειλη, κουτοπόνηρη, φοβισμένη. Χωρίς ανάστημα να υπερασπιστεί κράτος δικαίου στην Ελλάδα. Πολύ περισσότερο να υπερασπιστεί το ευρωπαϊκό κράτος δικαίου, για το οποίο σκίζει τα ρούχα της!! Φωτογραφίζοντας σαφώς στις ανακοινώσεις της τους 8 αξιωματικούς ως πραξικοπηματίες, χωρίς να έχει καμιά απόδειξη! 

Θυμίζω, ότι στη Γερμανία έχουν καταφύγει δεκάδες Τούρκοι αξιωματικοί μετά το πραξικόπημα, για τους οποίους η Άγκυρα δεν τολμάει να απειλήσει, και το Βερολίνο δεν διανοείται να εκδώσει! 

Αντίθετα, εδώ υπάρχει μια ανίσχυρη κυβέρνηση απέναντι σε ένα συνονθύλευμα στρατιωτικής, εξουσιαστικής και κομματικής αλητείας, όπως είναι η πολιτική σκέψη και έκφραση της Τουρκίας. Μιας αλητείας που αντιμετωπίζεται μόνο με σοβαρότητα, αποφασιστικότητα, θάρρος και διακομματική και παλλαϊκή ετοιμότητα. 

Αντί γι αυτά, η κυβέρνηση καλλιεργεί λαϊκό και κομματικό διχασμό σε όλα τα επίπεδα και ακολουθεί την ίδια δειλή γραμμή που εφαρμόστηκε απέναντι στην Τουρκία στα Ίμια και στην υπόθεση Οτζαλάν. Προσβλητική για το λαό και τελικά επωφελή μόνο για τον τραμπούκο γείτονα. Ο οποίος, όπως όλοι οι τραμπούκοι, με την υποχωρητικότητα αποθρασύνεται επικίνδυνα. 

Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης