Η Ε.Ε. πετάει την μπάλα στην εξέδρα, κοινώς παίζει καθυστερήσεις.
Επιπλέον δεν έχει αποφασίσει αν θα τηρήσει την δέσμευση της τρόικας ότι η
ύπαρξη πρωτογενούς πλεονάσματος το 2013, θα σημάνει ταυτόχρονα και
περαιτέρω βοήθεια στην Ελλάδα.
Οι αρθρογράφοι του Reuters, Τζορτζ Χέι και Νιλ Άνμαρκ, σκιαγραφούν την παρούσα κατάσταση στην Ελλάδα, αλλά κάνουν και μια προβολή στο μέλλον. Τότε που η χώρα μας θα προσπαθήσει να βγει ξανά στις αγορές. Ή μάλλον τι θα βρει μπροστά της μέχρι να βγει στις αγορές.
Για τους αρθρογράφους η βοήθεια που θα λάβει η Ελλάδα θα είναι η εξής « Το πιθανότερο σενάριο είναι πως η βοήθεια θα παρασχεθεί μέσω παράτασης στη λήξη των δανείων και μείωση των ήδη χαμηλών επιτοκίων στα δάνεια. Πετώντας το μπαλάκι πιο κάτω θα είναι η βασική πολιτική των Ευρωπαίων. Χωρίς πραγματική μείωση στο ύψος του χρέους, οι ξένοι ιδιώτες επενδυτές πιθανότατα θα τοποθετηθούν μόνο σε βραχυπρόθεσμους τίτλους έντοκων γραμματίων. Αυτό βεβαίως, είναι μια αρχή, αλλά δεν είναι η μεγάλη ένεση εμπιστοσύνης την οποία ζητά η Ελλάδα...».
Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη ανάλυση, η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές και στους ιδιώτες επενδυτες, θα είναι περίπλοκη. Ο προβληματισμός έγκειται στα οικονομικά στοιχεία της χώρας μας.
Σημειώνουν συγκεκριμένα: «οι πιθανοί ιδιώτες αγοραστές ελληνικών ομολόγων θα χρειαστούν περισσότερα. Οι τυχόν ενδιαφερόμενοι ιδιώτες επενδυτές θα μπορούσαν να δεχθούν χαμηλότερες αποδόσεις από το τρέχον 8,7% σε τίτλους 10ετούς διάρκειας εάν οι διεθνείς πιστωτές της Ελλάδας συμφωνήσουν σε ένα κούρεμα, όπως έγινε για τους ιδιώτες επενδυτές το 2012».
Θα πρέπει να σημειωθεί η διάσταση των εκτιμήσεων ανάμεσα στο ΔΝΤ και στον ΟΟΣΑ για το ύψος που θα κυμανθεί το ελληνικό δημόσιο χρέος το 2020. Το πρώτο θεωρεί πως θα είναι 124% του ΑΕΠ, τη στιγμή που το δεύτερο το ανεβάζει στο 157% του ΑΕΠ.
Το θέμα, βέβαια, για τους αρθρογράφους είναι αν οι Ευρωπαίοι μπορούν να βοηθήσουν με τρόπο αποφασιστικό τη χώρα μας, για να καταλήξουν στο αβίαστο συμπέρασμα «παίζουν καθυστέρηση»
Οι αρθρογράφοι του Reuters, Τζορτζ Χέι και Νιλ Άνμαρκ, σκιαγραφούν την παρούσα κατάσταση στην Ελλάδα, αλλά κάνουν και μια προβολή στο μέλλον. Τότε που η χώρα μας θα προσπαθήσει να βγει ξανά στις αγορές. Ή μάλλον τι θα βρει μπροστά της μέχρι να βγει στις αγορές.
Για τους αρθρογράφους η βοήθεια που θα λάβει η Ελλάδα θα είναι η εξής « Το πιθανότερο σενάριο είναι πως η βοήθεια θα παρασχεθεί μέσω παράτασης στη λήξη των δανείων και μείωση των ήδη χαμηλών επιτοκίων στα δάνεια. Πετώντας το μπαλάκι πιο κάτω θα είναι η βασική πολιτική των Ευρωπαίων. Χωρίς πραγματική μείωση στο ύψος του χρέους, οι ξένοι ιδιώτες επενδυτές πιθανότατα θα τοποθετηθούν μόνο σε βραχυπρόθεσμους τίτλους έντοκων γραμματίων. Αυτό βεβαίως, είναι μια αρχή, αλλά δεν είναι η μεγάλη ένεση εμπιστοσύνης την οποία ζητά η Ελλάδα...».
Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη ανάλυση, η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές και στους ιδιώτες επενδυτες, θα είναι περίπλοκη. Ο προβληματισμός έγκειται στα οικονομικά στοιχεία της χώρας μας.
Σημειώνουν συγκεκριμένα: «οι πιθανοί ιδιώτες αγοραστές ελληνικών ομολόγων θα χρειαστούν περισσότερα. Οι τυχόν ενδιαφερόμενοι ιδιώτες επενδυτές θα μπορούσαν να δεχθούν χαμηλότερες αποδόσεις από το τρέχον 8,7% σε τίτλους 10ετούς διάρκειας εάν οι διεθνείς πιστωτές της Ελλάδας συμφωνήσουν σε ένα κούρεμα, όπως έγινε για τους ιδιώτες επενδυτές το 2012».
Θα πρέπει να σημειωθεί η διάσταση των εκτιμήσεων ανάμεσα στο ΔΝΤ και στον ΟΟΣΑ για το ύψος που θα κυμανθεί το ελληνικό δημόσιο χρέος το 2020. Το πρώτο θεωρεί πως θα είναι 124% του ΑΕΠ, τη στιγμή που το δεύτερο το ανεβάζει στο 157% του ΑΕΠ.
Το θέμα, βέβαια, για τους αρθρογράφους είναι αν οι Ευρωπαίοι μπορούν να βοηθήσουν με τρόπο αποφασιστικό τη χώρα μας, για να καταλήξουν στο αβίαστο συμπέρασμα «παίζουν καθυστέρηση»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου