Με ρυθμό πολυβόλου ο Αντώνης Κάντας δίνει τα πάντα στη Δικαιοσύνη,προκειμένου να ελαφρύνει τη θέση του. Το Onalert,δημοσιεύει όλα όσα επί λέξη είπε,χωρίς
κανένα σχόλιο ή παρέμβαση. Λόγω του τεράστιου όγκου −84 σελίδες- στο
τέλος του κειμένου υπάρχουν σύνδεσμοι ώστε χωρίς πρόβλημα να συνεχίσετε
την ανάγνωση.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΝΤΑΣ:
“Υπηρετώ στη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών του υπουργείου Εθνικής Άμυνας από το 1997 μέχρι την 5 Απριλίου 2002. Υπηρέτησα εκεί κατόπιν επιθυμίας και επιλογής του τότε υπουργού Εθνικής Άμυνας Απόστολου Αθανάσιου Τσοχατζόπουλου. Αρχές του έτους 1999 ήρθε στο γραφείο μου ο Πάνος Ευσταθίου ο οποίος εκπροσωπούσε τη γερμανική εταιρεία STN ATLAS και μου ανέφερε για το πρόγραμμα προμήθειας των υποβρυχίων 214 και εκσυγχρονισμού των ήδη υπαρχόντων υποβρυχίων τύπου 209 από τη γερμανική κοινοπραξία FERROSTAAL HDW.
Μου είπε ότι ήδη το οπλικό σύστημα των υποβρυχίων είχε αποφασιστεί σε όλα τα επίπεδα και για
τους δύο τύπους των υποβρυχίων, δηλαδή και για τα παλιά και για τα καινούργια, και με παρακάλεσε να προωθήσω το πρόγραμμα χωρίς καθυστέρηση και χωρίς καμία παρατήρηση. Σημειωτέον ότι τα υποβρύχια 209, όπως και όλα τα υποβρύχια του ελληνικού ναυτικού, είχαν πάντοτε οπλικά συστήματα από την εν λόγω εταιρεία. Μου είπε για να το κάνω αυτό και να μην έχω καμία παρατήρηση, αντίρρηση και καθυστέρηση θα μου έδινε μισό τοις εκατό του συνολικού ύψους των προγραμμάτων.
Το οπλικό σύστημα των υποβρυχίων είναι από τα πιο ακριβά συστήματα των υποβρυχίων αλλά δεν το θυμάμαι αυτή τη στιγμή να σας το προσδιορίσω ακριβώς. Εγώ δέχθηκα αυτό που μου είπε και τελικά εισέπραξα γι΄ αυτό το πρόγραμμα της ATLAS, που αφορά τα υποβρύχια συνολικά περίπου 500.000 – 600.000 ευρώ. Πλήρη εικόνα για το ακριβές ποσό θα έχω όταν έρθουν στα χέρια μου όλα τα αντίγραφα των λογαριασμών που έχω ζητήσει. Τα χρήματα αυτά άρχισε να μου τα καταβάλει σταδιακά και σε μεγάλα χρονικά διαστήματα περίπου ένα εξάμηνο μετά την υπογραφή της σύμβασης, ανάλογα με το πότε εισέπραττε τις πληρωμές από την STN ATLAS.
Για το σκοπό αυτό ο Ευσταθίου μου σύστησε τον Φάνη Λυγινό ο οποίος είναι Ελβετός τραπεζίτης, με ελληνική και ελβετική ιθαγένεια, κάτοικος Γενεύης. Ήρθα σε επαφή με τον Λυγινό, ο οποίος μου έστειλε τις φόρμες ανοίγματος ονομαστικών λογαριασμών τις οποίες υπέγραψα. Αυτό έγινε το 2002. Πράγματι ο Λυγινός μου άνοιξε στη DRESDNER BANK Γενεύης επ΄ ονόματί μου τον υπ΄ αριθ. 8.008.121.0071 λογαριασμό, και στη συνέχεια έναν ακόμη υπολογαριασμό το νούμερο του οποίου σήμερα δεν θυμάμαι. Εκτιμώ ότι στο λογαριασμό της τράπεζας αυτής από τα υποβρύχια ο Ευσταθίου μου έμβασε ένα μικρό ποσό, περίπου 80.000 ευρώ. Δεν θυμάμαι αν κάποιο ποσό έχει εμβαστεί στον υπολογαριασμό για τον οποίο σήμερα δεν διατηρώ στοιχεία αφού έχει κλείσει από το 2005. Και οι δύο ανωτέρω λογαριασμοί έκλεισαν το έτος αυτό. Προγενέστερα ο Ευσταθίου είχε καταβάλει χρήματα σε λογαριασμό μου στην τράπεζα BANK HOFMANN Ζυρίχης, υπ΄ αριθ. 12084 με κωδικό ΜΑΡΚΟΣ.
Ο λογαριασμός αυτός άνοιξε το 1997 και έκλεισε το 2000. Στο λογαριασμό αυτό, καθώς και στο λογαριασμό που θα σας πω στη συνέχεια, ενέβασε ο Ευσταθίου το υπόλοιπο ποσό από τις 600.000 περίπου ευρώ που εκτιμώ ότι μου έδωσε για τα υποβρύχια. Το 2005 ο Λυγινός άλλαξε τράπεζα πήγε στην BNP PARIBAS και τον ακολούθησε και ο Ευσταθίου, όπως και εγώ. Έτσι ανοίχθηκε και άλλος λογαριασμνός, νομίζω ότι ήταν σε off shore εταιρεία, στην οποία μπήκαν οι δόσεις μετά το 2005. Δεν θυμάμαι το όνομα της off shore εταιρείας, νομίζω ότι ονομάζονταν Kourkoumpini.Cor στοιχεία της οποίας έχω ήδη υποβάλει αίτημα στην τράπεζα να μου χορηγήσει. Ο Πάνος Ευσταθίου πάντοτε έβαζε τα χρήματα μέσω off shore εταιρειών συμφερόντων του. Δεν θυμάμαι ή δεν γνωρίζω τις εταιρείες αυτές που ενέβασαν τα χρήματα, νομίζω ότι μία από αυτές λεγόταν IRON.
ΕΡΩΤΗΣΗ ΑΝΑΚΡΙΤΗ:
Στις επιτροπές αυτές της εισήγησης για την έγκριση της προμήθειας κατασκευής ή εκσυγχρονισμού των υποβρυχίων, συμμετείχαν διάφοροι υπηρεσιακοί παράγοντες, συγκατηγορούμενοί σας όπως ο αντιπλοίαρχος Αθανασάκης, ο πλοίαρχος Παχύς, ο πλοίαρχος Πουλιέζος, ο πλοίαρχος Παρασκευόπουλος, ο μηχανικός Λεονταρίτης, ο υποστράτηγος Ανδρουλάκης, ο ταξίαρχος Κουτιανίδης και άλλοι όπως ο αποθανών σήμερα αντιναύαρχος Θεοδωρουλάκης και πάντα υπέγραφε ο νομικός σύμβουλος του υπουργείου Αναστάσιος Σοφός. Τι λέτε γι΄ αυτά τα πρόσωπα; Θεωρείτε ότι έχουν δωροδοκηθεί, ως μέλη της ιεραρχίας, και εκείνοι από τον Ευσταθίου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν έχω καμία απόδειξη και δεν μπορώ να μιλήσω για άλλους εκτός από τον εαυτό μου. Πάντως κρίσιμο ρόλο στις αποφάσεις της ιεραρχίας έχουν και τα μέλη των εκάστοτε επιτροπών διαπραγμάτευσης, αξιολόγησης και κατάρτισης του σχεδίου σύμβασης. Πάντως η έλλειψη αποδείξεων δεν με εμποδίζει να οδηγηθώ σε συμπεράσματα με βάση την κοινή λογική όπως ο κάθε μέσος κοινός άνθρωπος.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πότε πήρατε τα τελευταία χρήματα γι΄ αυτό το πρόγραμμα; ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν θυμάμαι αλλά μετά το 2005, θα φανούν από το άνοιγμα του λογαριασμού.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γνωρίζετε με ποια στελέχη Γερμανούς της ATLAS ερχόταν σε συνεννόηση για τις παράνομες αυτές πληρωμές ο Ευσταθίου; Είχατε συναντηθεί ποτέ με τέτοια στελέχη; Είχατε συμφωνήσει ποτέ για παράνομες πληρωμές με άλλο πρόσωπο εκτός από τον Ευσταθίου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν γνωρίζω ο κύριος Ευσταθίου με ποιους συνεργαζόταν στην Γερμανία. Δεν συνάντησα ποτέ κανένα στέλεχος της ATLAS και κανένας δεν ήξερε για τις πληρωμές που μου έκανε ο Ευσταθίου. Εκτός από τα υποβρύχια ο Ευσταθίου με πλησίασε και μου υποσχέθηκε προμήθεια ύψους περίπου 1% του κόστους του προγράμματος, που αφορούσε το σύστημα κατεύθυνσης και ελέγχου του αντιαεροπορικού βλήματος STINGER ASRAD που κατασκεύαζε η STN ATLAS. Το συνολικό κόστος του προγράμματος νομίζω ότι ήταν γύρω στα 60.000.000 – 70.000.000 ευρώ. Συνολικά για υποβρύχια και ASRAD έλαβα περίπου 1,5 εκατομμύριο ευρώ. Όπως και για τα υποβρύχια έτσι και για τα ASRAD, δεν έχω αποδείξεις ότι ο Ευσταθίου πλήρωσε παράνομες προμήθειες σε άλλα πρόσωπα εκτός από εμένα, όμως έχω την αίσθηση ότι είχε μια πρόσβαση στο Γενικό Επιτελείο Στρατού.
Η ιεραρχία από τον Λεονταρίτη και πάνω ήταν η ίδια πιο κάτω όμως ήταν αξιωματικοί του στρατού που εύκολα θα βρεθούν από τον τηρούμενος φάκελο του προγράμματος όπως και τα μέλη της επιτροπής που αξιολόγησαν, διαπραγματεύτηκαν και κατάρτισαν το σχέδιο της σύμβασης. Τα χρήματα αυτά εμβάστηκαν από εξωχώριες εταιρείες του Ευσταθίου στους ίδιους δύο ατομικούς λογαριασμούς της DRESNER BANK, στον ατομικό λογαριασμό της HOFMANN BANK και στην BNP PARIBAS εν συνεχεία. Το λογαριασμό στη HOFMANN BANK τον άνοιξε η τράπεζα μετά από δική μου αίτηση. Στη συνέχεια όμως νομίζω ότι ο Σπύρος Μεταξάς συνέστησε για λογαριασμό μου μια off shore εταιρεία της οποίας δικαιούχος ήμουνα εγώ, η οποία άνοιξε τραπεζικό λογαριασμό στην ίδια τράπεζα. Εκεί μεταφέρθηκαν τα χρήματα από τον προηγούμενο προσωπικό λογαριασμό μου. Το όνομα της εταιρείας αυτής δεν θυμάμαι. Για τον Σπύρο Μεταξά και τις σχέσεις μου με αυτόν θα αναφερθώ αργότερα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπό την ιδιότητά σας ως Αναπληρωτής Διευθυντής ΓΔΕ, σε τι υπηρεσιακές ενέργειες προβήκατε για το πρόγραμμα αυτό (ASPAD) για τις οποίες σας δόθηκε η προμήθεια;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η προμήθεια αυτή μου δόθηκε από τον Ευσταθίου για να υπογράψω χωρίς καθυστερήσεις, αντιρρήσεις και παρατηρήσεις όλα τα φύλλα ενημέρωσης και την εισήγηση κατακύρωσης σύμβασης.
Ένα άλλο εξοπλιστικό πρόγραμμα για το οποίο έλαβα παράνομη αμοιβή είναι οι αντιαρματικοί πύραυλοι KORNET που προμηθεύτηκε το υπουργείο για λογαριασμό του στρατού ξηράς από την ρωσική προμηθεύτρια εταιρεία KBP. Το συνολικό κόστος της προμήθειας είχε ανέλθει σε περίπου 100.000.000 δολάρια ή ευρώ, μάλλον δολάρια. Η προμήθειά μου ήταν εντυπωσιακά μεγάλη, ανήλθε σε 3% του ύψους του προγράμματος και αυτό με κάνει να καταλαβαίνων ότι στα ρώσικα εξοπλιστικά προγράμματα, περισσότερο από τα δυτικά, υπήρχε περιθώριο μεγάλης υπερκοστολόγησης και συνακόλουθα χρήσιμων πληρωμών. Εκπρόσωπος της κατασκευάστριας αυτής εταιρείας ήταν ο Κωνσταντίνος Δαφέρμος, τον οποίο ακόμα τότε δεν γνώριζα. Εκείνη την περίοδο, δηλαδή το 2000, ανέβησαν δύο γεγονότα: στη σύνοδο της επιτροπής ελληνορωσικής αμυντικής συνεργασίας από ελληνικής πλευράς ήμουν ο πρόεδρος. Ο Ρώσος ομόλογός μου στο περιθώριο της σύσκεψης και ανεπίσημα με πληροφόρησε ότι το πρόγραμμα KORNET που ήδη τότε άρχιζε μπορεί να γίνει η προμήθειά του και μέσω της κρατικής εταιρείας ROSVOORUZEHNIA η οποία μετονομάστηκε σε ROSOBORONEXPORT.
Του ζήτησα να μας υποβάλουν επίσημα αυτή την πρόταση. Το γεγονός αυτό πληροφορήθηκε η κατασκευάστρια εταιρεία KBP και κάποια μέρα ήρθε στοι γραφείο μου ένα υψηλόβαθμο στέλεχος αυτής της εταιρείας συνοδευόμενο από τον κύριο Δαφέρμο τον οποίο γνώρισα για πρώτη φορά. Μου επιχειρηματολόγησαν ότι η προμήθεια απευθείας από την κατασκευάστρια εταιρεία θα ήταν επωφελέστερη απ΄ ότι αν πηγαίναμε μέσω της ενδιάμεσης κρατικής εξαγωγικής εταιρείας ROSVOORUZEHNIA. Στη συνέχεια δεν ήρθε καμία πληροφορία και για δεύτερη πηγή προμήθειας του CORNET και η προμήθεια συνέχιζε τη διαδικασίκα της όπως είχε αρχίσει. Το δεύτερο γεγονός που είχε συμβεί εκείνη την περίοδο ήταν ότι με επισκέφθηκε στο γραφείο μου ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της KBP και με ρώτησε αν η υπηρεσία μας έχει προβλήματα με τον κύριο Δαφέρμο διότι όπως τους κατήγγειλε μια ελληνική εταιρεία την οποία δεν μου κατονόμασε, ο κύριος Δαφέρμος έχει δυο δικαστικές εμπλοκές και για το λόγο αυτό δεν μπορεί να προωθήσει τη σύμβαση. Και με ρώτησε αν πράγματι υπάρχουν τέτοια προβλήματα με τον κύριο Δαφέρμο. Του απάντησα ότι δεν έχω καμία τέτοια πληροφορία για τον κύριο Δαφέρμο αλλά δεν μας ενδιαφέρουν ούτε αναγνωρίζουμε τους εκπροσώπους τους διότι η σύμβαση θα υπογραφόταν μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της προμηθεύτριας.
Δεν μπορώ να θυμηθώ το όνομα του Ρώσου υψηλόβαθμου στελέχους και του συνέστησα για άλλες πληροφορίες να πάει στο Γενικό Διευθυντή. Μετά από λίγες μέρες ζήτησε και με επισκέφθηκε στο γραφείο μου ο κύριος Δαφέρμος ο οποίος με ευχαρίστησε και με ρώτησε τι ζητάω από αυτή τη σύμβαση. Δεν του απάντησα και ΄φεύγοντας μου είπε ότι θα φανεί γενναιόδωρος και θα μου δώσει 3% του ύψους της σύμβασης γεγονός που αντιστοιχούσε περίπου σε 3.000.000 δολάρια ή ευρώ. Πραγματικά ήταν για μένα περίεργο τόσο μεγάλο ποσοστό και δεν πίστευα αυτά που μου έλεγε. Μετά τη υπογραφή της σύμβασης και σε μεταγενέστερο χρόνο μου κατέβαλε πράγματι αυτό το 3% από τα οποία ένα σημαντικό μέρος, 700.000 ευρώ, μου τα κατέβαλε σε μετρητά στην Ελλάδα και το υπόλοιπο ποσό σε λογαριασμό μου στη UBS Ζυρίχης και ίσως και σε άλλη τράπεζα στην Ελβετία. Ο λογαριασμός ήταν ονομαστικός δικός μου και έχω την εντύπωση ότι η κατάθεση γινόταν σε μετρητά. Την εντύπωση αυτή την έχω διότι με είχε πάρει ο τραπεζίτης από τη UBS και μου είπε ότι έγινε μια κατάθεση στο λογαριασμό μου 800.000 δολάρια ή ευρώ και έπρεπε να συμπληρώσει για αυτό μια έκθεση για την προέλευσή τους. Εγώ είπα ότι προέρχονταν από αμοιβή από μια τεχνοοικονομική αναπτυξιακή μελέτη. Ο λογαριασμός στη UBS είναι μάλλον ο 2206-885979 και ενδεχομένως να είχα εκεί και άλλους λογαριασμούς. Αυτό θα πιστοποιηθεί με την παροχή πληροφοριών που έχω ήδη ζητήσει από 18 Νοεμβρίου 2013. Όσον αφορά τις 700.000 ευρώ τις πήρα σε δύο δόσεις, το τέλος του 2001 και στις αρχές του 2002. Τις πήρα από το γραφείο του και αρχικά τις έκρυψα στο υπόγειο του σπιτιού μου και την άλλη μέρα τις πήγα το πρωί σε θυρίδα στη CITI BANK Φαλήρου. Από τα λεφτά αυτά που είχα στη CITI BANK Φαλήρου τα 500.000 ευρώ είναι εκείνα που παρέλαβα μαζί με τον Λυγινό και τον OSWALD από τη θυρίδα μου. Στη συνέχεια όλοι από κοινού μεταβήκαμε στο γραφείο της DRESDEN BANK στην Αθήνα, στην οδό Χατζηγιάννη Μέξη 5. Εκεί τους παρέδωσα τις 500.000 ευρώ και μου έδωσαν μια απόδειξη παραλαβής που την υπέγραψε ο OSWALD. Έμεινα με την εντύπωση ότι αυτά διακινήθηκαν μέσω τραπεζικού διαύλου και όταν το 2008 ξέσπασε το σκάνδαλο SIEMENS έμεινα έκπληκτος που αναφερόταν το όνομά μου. Συγκεκριμένα αναφερόταν ότι από τη MARTHA HOLDINGS του Πρόδρομου Μαυρίδη έλαβα στον προαναφερόμενο προσωπικό μου λογαριασμό στη DRESDEN BANK το ποσό αυτό των 500.000 ευρώ. Όμως τα χρήματα αυτά δεν προέρχονταν από την εταιρεία του. Τα χρήματα αυτά είναι από το πρόγραμμα KORNET.
Tέλος του 2002 με συνάντησε ο Παύλος Νικολαϊδης τον οποίο γνώριζα, ήταν πρόεδρος ή αντιπρόεδρος σε μια κρατική πολεμική βιομηχανία, μάλλον την ΕΒΟ και ήξερα ότι ήταν στενός φίλος και κουμπάρος του υπουργού Απόστολου Αθανάσιου Τσοχατζόπουλου. Μου ζήτησε να του καταβάλω κάποια χρήματα από αυτά που πήρα από τον κύριο Δαφέρμο. Επισκέφθηκα τον κύριο Δαφέρμο και του είπα ότι ο Νικολαϊδης μου ζήτησε να του καταβάλω ένα ποσό, το οποίο όμως δεν προσδιόρισε. Ο κύριος Δαφέρμος μου απάντησε: «Άσε τον Νικολαϊδη, τον έχω τακτοποιήσει καλά». Θέλω επίσης να πω ότι στο γραφείο του Δαφέρμου, στην οδό Πανεπιστημίου, αρ. 10, εργαζόταν ένας απόστρατος του στρατού ξηράς το όνομα του οποίου δεν θυμάμαι, και ο οποίος συμμετείχε στις διάφορες διαδικαίσες και μπορεί να σας δώσει χρήσιμες πληροφορίες. Μετά το 2002 επί υπουργείας Παπαντωνίου πληροφορήθηκα ότι αγοράστηκε άλλη μια ποσότητα αντιαρματικών KORNET.
EΡΩΤΗΣΗ: Υπό την ιδιότητά σας ως Αναπληρωτής Διευθυντής ΓΔΕ, σε τι υπηρεσιακές ενέργειες προβήκατε για το πρόγραμμα αυτό για τις οποίες σας δόθηκε η προμήθεια;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι ενέργειές μου οι υπηρεσιακές ήταν περιορισμένες. Το πρόγραμμα και η επιλογή του KORNET είχε γίνει από το Γενικό Επιτελείο Στρατού. Η επιτροπή αξιολόγησης, διαπραγμάτευσης και κατάρτισης της σύμβασης οριζόταν από το Γενικό Διευθυντή. Ο Δαφέρμος μου έδωσε αυτά τα χρήματα για να μην τον διώξει από εκπρόσωπο η κατασκευάστρια εταιρεία και για να μη δοθεί η δουλειά στην κρατική εξαγωγική εταιρεία. Επίσης για να υπογράψω χωρίς καθυστερήσεις, αντιρρήσεις και παρατηρήσεις όλα τα φύλλα ενημέρωσης και την εισήγηση κατακύρωσης σύμβασης.
Για το πρόγραμμα του αντιαεροπορικού συστήματος μικρού βεληνεκούς OSA ΑΜΚ είχε αποφασίσει το ΓΕΣ την προμήθεια ενός αριθμού τέτοιων συστημάτων περί του 1998. Η προμήθεια θα γινόταν από α αποθέματα του ρωσικού στρατού μέσω της κρατικής εταιρείας POSOVOORUZEHNIA και ο πρόγραμμα θα κόστιζες π’ ότι θυμάμαι περί τα 100.000.000 δολάρια. Εκείνη την περίοδο είχαμε μία σύνοδο της επιτροπής ελληνορωσικής αμυντικής συνεργασίας στη Μόσχα. Σε εκείνη τη σύνοδο εμφανιζόταν σαν υπάλληλος και μεταφραστής της POSOVOORUZEHNIA ο κύριος Λάμπρος Μπαρτζώκας. Στο περιθώριο της σύσκεψης μου σύστησε ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της POSOVOORUZEHNIA το οποίο μου είπε ότι η Ελλάδα ενδιαφέρεται να αγοράσει συστήματα αντιαεροπορικά OSA AKM και ότι ετοίμαζαν σχετική προσφορά. Επίσης ο Μπαρτζώκας μου είπε ότι εάν προχωρήσει και υλοποιηθεί το πρόγραμμα θα έχω ένα σοβαρό δώρο το ύψος του οποίου δεν μου προσδιόρισε. Όταν ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα και υπεγράφη η σύμβαση ρώτησα τον κύριο Μπαρτζώκα πόσο θα είναι αυτό το δώρο που μου είχε πει. Μου απάντησε ότι δεν ξέρει ακόμα ακριβώς γιατί έχει εκτός από εμένα και πιο ψηλά υποχρεώσεις. Δεν μου προσδιόρισε ποιους αλλά πιο ψηλά από εμένα ήταν ο κύριος Σμπώκος και ο κύριος Τσοχατζόπουλος. Ο κύριος Μπαρτζώκας επισκεπτόταν συχνά το γραφείο του κυρίου Σμπώκου. Συνολικά μέσω της εταιρείας αρχικά POSOVOORUZEHNIA και εν συνεχεία της ROSOVORONEXPORT κατατέθηκαν συνολικά την περίοδο από το 1999 μέχρι το 2003-2004 το ποσό των 1,7 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ σε ονομαστικό τραπεζικό μου λογαριασμό στην Ελβετική τράπεζα FERRIER LULLIN Γενεύης και στη συνέχεια στη DRSDNER BANK στο βασικό λογαριασμό που μου είχε ανοίξει ο Λυγινός. Στην FERRIER LULLIN είχε λογαριασμό και ο κύριος Μπαρτζώκας και στη συνέχεια άνοιξε και αυτός με τον Λυγινό λογαριασμό στην DRESDNER BANK στην οποία και παρέμεινε όταν εγώ ακολούθησα το Λυγινό στην BNP PARIBAS. Από ότι θυμάμαι ένα από τα εμβάσματα στο λογαριασμό μου από την ROSOVORONEXPORT προέρχονταν από τράπεζα της Νέας Υόρκης. Ο κύριος Μπαρτζώκας εμφανιζόταν αργότερα και ως διεθνής σύμβουλος μιας εταιρείας στην Ελλάδα που είχε αναλάβει τα αντισταθμιστικά των TOR. Επίσης όπως διάβασα αργότερα περί το 2007 όταν η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε την αγορά των ρωσικών τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού και μάχης των BNP-3 είχαν καλέσει τον Μπαρτζώκα στο ΥΕΘΑ και τους ανακοίνωσαν την απόφαση της κυβέρνησης για την αγορά αυτών των οχημάτων. Όσον αφορά αυτόν το εξοπλιστικό η συμμετοχή μου συνίστατο στην υπογραφή των φύλλων ενημερώσεως και της κατακυρωτικής διαταγής.
Ένα άλλο εξοπλιστικό πρόγραμμα για το οποίο έλαβα προμήθεια ήταν τα αυτοκινούμενα πυροβόλα της γερμανικής εταιρείας WEGMANN. Το ΓΕΣ είχε εισηγηθεί στον υπουργό την προμήθεια ενός αριθμού των συγκεκριμένων αυτοκινούμενων πυροβόλων. Εκπρόσωπος της εταιρείας αυτής στην Ελλάδα ήταν ο κύριος Δημήτρης Παπαχρήστος. Εκείνη την περίοδο, δηλαδή περί τα μέσα του 2000, εκτελούσα χρέη Γενικού Διευθυντή λόγω παραίτησης του κύριου Σμπώκου μέχρι την τοποθέτηση του νέου Γενικού Διευθυντή, κυρίου Κολίρη. Τότε ζήτησε και με επισκέφθηκε στο γραφείο μου ο αντιπρόεδρος της WEGMANN ο κύριος Όλαβ Έσλερ, συνοδευόμενος αό τον κύριο Παπαχρήστο τον οποίο συνάντησα τότε για πρώτη φορά. Ο κύριος Παπαχρήστος με επισκέφθηκε και άλλες φορές. Κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης και διαπραγμάτευσης της προσφοράς της WEGMAN από την επιτροπή που συνόδευε τότε τα στελέχη της WEGMAN. Σε κάποια από αυτές τις επισκέψεις στο γραφείο μου ο κύριος Παπαχρήστος μου είπε ότι η εταιρεία μου προσφέρει 0,5% του κόστους της σύμβασης το οποίο ήταν περίπου 150.000.000 ευρώ. Ο κύριος Παπαχρήστος δεν μου είπε σε ποια πρόσωπα της επιτροπής ή της ΓΔΕ ή του στρατού είχε κάνει ανάλογη προσφορά, μου άφησε όμως να εννοηθεί ότι σε υψηλό επίπεδο είχε αναλάβει την εταιρεία. Μόλις ολοκληρώθηκε η σύμβαση και μετά περίπου από ένα εξάμηνο μου έφερε έντυπα της τράπεζας UBP Ζυρίχης για να ανοίξω λογαριασμό στην τράπεζα αυτή, αρχές του 2002. ΣΕ αυτό το λογαριασμό ο κύριος Παπαχρήστος μέσω της εταιρείας OXYLOS ιδιοκτησίας του, κατέθεσε μέσω της Λαϊκής Τράπεζας Κύπρου περίπου 500.000 ευρώ και από μια άλλη εταιρεία GRAMON SERVICE άλλες 50.000 ευρώ. Ακόμη κατέθεσε άλλες 100.000 ευρώ στην DRESDNER BANK στο λογαριασμό που μου είχε ανοίξει ο Λυγινός. Τα χρήματα νομίζω ότι ήρθαν και αυτά μέσω της OXYLOS και άλλες 100.000 ευρώ μου έδωσε ο Παπαχρήστος μετρητά στην Ελλάδα σε ένα γραφείο που είχα στη Βουκουρεστίου. Θέλω να συμπληρώσω ότι ο κύριος Παπαχρήστος μου είπε ότι από τα χρήματα που πήρε είχε πληρώσει και ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας WEGMAN το οποίο δεν γνωρίζω ποιο είναι. Θέλω να προσθέσω ότι υπήρχε και μια διαμάχη μεταξύ του Παπαχρήστου και ενός συνεταίρου του ονόματι Δαμαλάγκα, αν θυμάμαι καλά. Το αντικείμενο της διαμάχης αυτής είχε να κάνει με το μοίρασμα των κερδών και ο Δαμαλάγκας ήταν αυτός που κατήγγειλε τον Παπαχρήστο στο ΣΔΟΕ και στη γερμανική εταιρεία. Ο Δαμαλάγκας μου είχε στείλει και ένα εξώδικο στο τέλος του 2004 προκειμένου να του επιστρέψω κάποια χρήματα από αυτά που είχα πάρει από τον Παπαχρήστο. Το εξώδικό έλεγε να συζητήσω με κάποιοι δικηγόρο του Παπαχρήστου και να του επιστρέψω κάποια χρήματα που είχα πάρει από αυτόν. Η απάντησή μου ήταν ότι δεν θα είχε πάρει χρήματα από τον Παπαχρήστο. Και στο πρόγραμμα αυτό οι ενέργειες που προσέφερα ήταν η υπογραφή ιεραρχικά των εισηγήσεων και δεν θυμάμαι αν όταν εγκρίθηκε το πρόγραμμα και ξεκίνησε η διαδικασία της προμήθειας αν έχω υπογράψει και την εισήγηση της συγκρότησης της επιτροπής που εισηγήθηκε η διεύθυνση προγραμμάτων εξοπλισμών.
Ένα άλλο πρόγραμμα ήταν το αερομεταφερόμενο σύστημα επιτήρησης ελέγχου (ΑΣΕΠΕ). Το ΓΕΑ είχε εισηγηθεί και είχε εγκρίνει ο υπουργός την προμήθειατεσσάρων τέτοιων συστημάτων κατασκευαστής των οποίων ήταν η σουηδική ERICSSON και το σύστημα το είχε τοποθετήσει σε ένα βραζιλιάνικο αεροσκάφος EMBRAER 145. Από την ίδια βραζιλιάνικη εταιρεία το ΓΕΑ είχε ζητήσει να αγοραστεί και ένα βραζιλιάνικο αεροσκάφος VIP. Την εταιρεία EMBRAER εκπροσωπούσε στην Ελλάδα ο κύριος Χρήστος Τούμπας, απόστρατος της Πολεμικής Αεροπορίας. Ο κύριος Τούμπας με είχε επισκεφθεί στο γραφείο μου σαν παλιός συνάδελφος και μου είχε πει ότι αν προσχωρήσουν να γίνουν αυτά τα προγράμματα δεν θα με ξεχάσει. Δεν μου είχε πει κανένα ποσό. Αυτός ουσιαστικά εκπροσωπούσε μόνο την EMBRAER. Μόλις υπογράφηκαν οι συμβάσεις σε αυτά τα προγράμματα, το 2001, και μετά από ένα περίπου χρόνο ο κύριος Τούμπας κατέθεσε στο γνωστό λογαριασμό μου στην DRESDNER BANK Γενεύης 150.000 ευρώ. Δεν γνωρίζω πόσο κόστισε το παραπάνω εξοπλιστικό πρόγραμμα. Ο κύριος Τούμπας γνώριζα ότι επισκέπτονταν πολύ συχνά το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας και ίσως και την επιτροπή διαπραγμάτευσης αλλά δεν μου κατονόμασε σε ποιους άλλους έδωσε χρήματα. Εκτίμησή μου είναι, υποθέτω ότι θα έδωσε χρήματα και σε χαμηλότερο επίπεδο αλλά σε ανώτερο επίπεδο πιστεύω ότι έδρασαν τα στελέχη της εταιρείας ERICSSON. Γνωρίζω ότι ο κύριος Τούμπας είχε γραφείο στη Γλυφάδα, δεν θυμάμαι ακριβή οδό. Νομίζω ότι ήταν επίσημος εκπρόσωπος της EMBRAER. Δεν ξέρω τι ακριβώς σύμβαση είχε υπογράψει με την εταιρεία. Τα χρήματα νομίζω ότι ο Τούμπας μου τα κατέβαλε από προσωπικό του λογαριασμό ονομαστικό στη UBS Ζυρίχης. Το άνω ποσό των 150.000 ευρώ το έβαλε στο λογαριασμό μου το 2003. Επίσης μου είχε καταβάλει άλλες 100.000 ευρώ ο Τούμπας σε άλλο λογαριασμό που δεν θυμάμαι, μάλλον από τον ίδιο προσωπικό του λογαριασμό. Και σε αυτό το πρόγραμμα υπέγραψα το φύλλο ενημέρωσης εισήγησης και κατακύρωσης της σύμβασης.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΝΤΑΣ:
“Υπηρετώ στη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών του υπουργείου Εθνικής Άμυνας από το 1997 μέχρι την 5 Απριλίου 2002. Υπηρέτησα εκεί κατόπιν επιθυμίας και επιλογής του τότε υπουργού Εθνικής Άμυνας Απόστολου Αθανάσιου Τσοχατζόπουλου. Αρχές του έτους 1999 ήρθε στο γραφείο μου ο Πάνος Ευσταθίου ο οποίος εκπροσωπούσε τη γερμανική εταιρεία STN ATLAS και μου ανέφερε για το πρόγραμμα προμήθειας των υποβρυχίων 214 και εκσυγχρονισμού των ήδη υπαρχόντων υποβρυχίων τύπου 209 από τη γερμανική κοινοπραξία FERROSTAAL HDW.
Μου είπε ότι ήδη το οπλικό σύστημα των υποβρυχίων είχε αποφασιστεί σε όλα τα επίπεδα και για
τους δύο τύπους των υποβρυχίων, δηλαδή και για τα παλιά και για τα καινούργια, και με παρακάλεσε να προωθήσω το πρόγραμμα χωρίς καθυστέρηση και χωρίς καμία παρατήρηση. Σημειωτέον ότι τα υποβρύχια 209, όπως και όλα τα υποβρύχια του ελληνικού ναυτικού, είχαν πάντοτε οπλικά συστήματα από την εν λόγω εταιρεία. Μου είπε για να το κάνω αυτό και να μην έχω καμία παρατήρηση, αντίρρηση και καθυστέρηση θα μου έδινε μισό τοις εκατό του συνολικού ύψους των προγραμμάτων.
Το οπλικό σύστημα των υποβρυχίων είναι από τα πιο ακριβά συστήματα των υποβρυχίων αλλά δεν το θυμάμαι αυτή τη στιγμή να σας το προσδιορίσω ακριβώς. Εγώ δέχθηκα αυτό που μου είπε και τελικά εισέπραξα γι΄ αυτό το πρόγραμμα της ATLAS, που αφορά τα υποβρύχια συνολικά περίπου 500.000 – 600.000 ευρώ. Πλήρη εικόνα για το ακριβές ποσό θα έχω όταν έρθουν στα χέρια μου όλα τα αντίγραφα των λογαριασμών που έχω ζητήσει. Τα χρήματα αυτά άρχισε να μου τα καταβάλει σταδιακά και σε μεγάλα χρονικά διαστήματα περίπου ένα εξάμηνο μετά την υπογραφή της σύμβασης, ανάλογα με το πότε εισέπραττε τις πληρωμές από την STN ATLAS.
Για το σκοπό αυτό ο Ευσταθίου μου σύστησε τον Φάνη Λυγινό ο οποίος είναι Ελβετός τραπεζίτης, με ελληνική και ελβετική ιθαγένεια, κάτοικος Γενεύης. Ήρθα σε επαφή με τον Λυγινό, ο οποίος μου έστειλε τις φόρμες ανοίγματος ονομαστικών λογαριασμών τις οποίες υπέγραψα. Αυτό έγινε το 2002. Πράγματι ο Λυγινός μου άνοιξε στη DRESDNER BANK Γενεύης επ΄ ονόματί μου τον υπ΄ αριθ. 8.008.121.0071 λογαριασμό, και στη συνέχεια έναν ακόμη υπολογαριασμό το νούμερο του οποίου σήμερα δεν θυμάμαι. Εκτιμώ ότι στο λογαριασμό της τράπεζας αυτής από τα υποβρύχια ο Ευσταθίου μου έμβασε ένα μικρό ποσό, περίπου 80.000 ευρώ. Δεν θυμάμαι αν κάποιο ποσό έχει εμβαστεί στον υπολογαριασμό για τον οποίο σήμερα δεν διατηρώ στοιχεία αφού έχει κλείσει από το 2005. Και οι δύο ανωτέρω λογαριασμοί έκλεισαν το έτος αυτό. Προγενέστερα ο Ευσταθίου είχε καταβάλει χρήματα σε λογαριασμό μου στην τράπεζα BANK HOFMANN Ζυρίχης, υπ΄ αριθ. 12084 με κωδικό ΜΑΡΚΟΣ.
Ο λογαριασμός αυτός άνοιξε το 1997 και έκλεισε το 2000. Στο λογαριασμό αυτό, καθώς και στο λογαριασμό που θα σας πω στη συνέχεια, ενέβασε ο Ευσταθίου το υπόλοιπο ποσό από τις 600.000 περίπου ευρώ που εκτιμώ ότι μου έδωσε για τα υποβρύχια. Το 2005 ο Λυγινός άλλαξε τράπεζα πήγε στην BNP PARIBAS και τον ακολούθησε και ο Ευσταθίου, όπως και εγώ. Έτσι ανοίχθηκε και άλλος λογαριασμνός, νομίζω ότι ήταν σε off shore εταιρεία, στην οποία μπήκαν οι δόσεις μετά το 2005. Δεν θυμάμαι το όνομα της off shore εταιρείας, νομίζω ότι ονομάζονταν Kourkoumpini.Cor στοιχεία της οποίας έχω ήδη υποβάλει αίτημα στην τράπεζα να μου χορηγήσει. Ο Πάνος Ευσταθίου πάντοτε έβαζε τα χρήματα μέσω off shore εταιρειών συμφερόντων του. Δεν θυμάμαι ή δεν γνωρίζω τις εταιρείες αυτές που ενέβασαν τα χρήματα, νομίζω ότι μία από αυτές λεγόταν IRON.
ΕΡΩΤΗΣΗ ΑΝΑΚΡΙΤΗ:
Στις επιτροπές αυτές της εισήγησης για την έγκριση της προμήθειας κατασκευής ή εκσυγχρονισμού των υποβρυχίων, συμμετείχαν διάφοροι υπηρεσιακοί παράγοντες, συγκατηγορούμενοί σας όπως ο αντιπλοίαρχος Αθανασάκης, ο πλοίαρχος Παχύς, ο πλοίαρχος Πουλιέζος, ο πλοίαρχος Παρασκευόπουλος, ο μηχανικός Λεονταρίτης, ο υποστράτηγος Ανδρουλάκης, ο ταξίαρχος Κουτιανίδης και άλλοι όπως ο αποθανών σήμερα αντιναύαρχος Θεοδωρουλάκης και πάντα υπέγραφε ο νομικός σύμβουλος του υπουργείου Αναστάσιος Σοφός. Τι λέτε γι΄ αυτά τα πρόσωπα; Θεωρείτε ότι έχουν δωροδοκηθεί, ως μέλη της ιεραρχίας, και εκείνοι από τον Ευσταθίου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν έχω καμία απόδειξη και δεν μπορώ να μιλήσω για άλλους εκτός από τον εαυτό μου. Πάντως κρίσιμο ρόλο στις αποφάσεις της ιεραρχίας έχουν και τα μέλη των εκάστοτε επιτροπών διαπραγμάτευσης, αξιολόγησης και κατάρτισης του σχεδίου σύμβασης. Πάντως η έλλειψη αποδείξεων δεν με εμποδίζει να οδηγηθώ σε συμπεράσματα με βάση την κοινή λογική όπως ο κάθε μέσος κοινός άνθρωπος.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πότε πήρατε τα τελευταία χρήματα γι΄ αυτό το πρόγραμμα; ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν θυμάμαι αλλά μετά το 2005, θα φανούν από το άνοιγμα του λογαριασμού.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γνωρίζετε με ποια στελέχη Γερμανούς της ATLAS ερχόταν σε συνεννόηση για τις παράνομες αυτές πληρωμές ο Ευσταθίου; Είχατε συναντηθεί ποτέ με τέτοια στελέχη; Είχατε συμφωνήσει ποτέ για παράνομες πληρωμές με άλλο πρόσωπο εκτός από τον Ευσταθίου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν γνωρίζω ο κύριος Ευσταθίου με ποιους συνεργαζόταν στην Γερμανία. Δεν συνάντησα ποτέ κανένα στέλεχος της ATLAS και κανένας δεν ήξερε για τις πληρωμές που μου έκανε ο Ευσταθίου. Εκτός από τα υποβρύχια ο Ευσταθίου με πλησίασε και μου υποσχέθηκε προμήθεια ύψους περίπου 1% του κόστους του προγράμματος, που αφορούσε το σύστημα κατεύθυνσης και ελέγχου του αντιαεροπορικού βλήματος STINGER ASRAD που κατασκεύαζε η STN ATLAS. Το συνολικό κόστος του προγράμματος νομίζω ότι ήταν γύρω στα 60.000.000 – 70.000.000 ευρώ. Συνολικά για υποβρύχια και ASRAD έλαβα περίπου 1,5 εκατομμύριο ευρώ. Όπως και για τα υποβρύχια έτσι και για τα ASRAD, δεν έχω αποδείξεις ότι ο Ευσταθίου πλήρωσε παράνομες προμήθειες σε άλλα πρόσωπα εκτός από εμένα, όμως έχω την αίσθηση ότι είχε μια πρόσβαση στο Γενικό Επιτελείο Στρατού.
Η ιεραρχία από τον Λεονταρίτη και πάνω ήταν η ίδια πιο κάτω όμως ήταν αξιωματικοί του στρατού που εύκολα θα βρεθούν από τον τηρούμενος φάκελο του προγράμματος όπως και τα μέλη της επιτροπής που αξιολόγησαν, διαπραγματεύτηκαν και κατάρτισαν το σχέδιο της σύμβασης. Τα χρήματα αυτά εμβάστηκαν από εξωχώριες εταιρείες του Ευσταθίου στους ίδιους δύο ατομικούς λογαριασμούς της DRESNER BANK, στον ατομικό λογαριασμό της HOFMANN BANK και στην BNP PARIBAS εν συνεχεία. Το λογαριασμό στη HOFMANN BANK τον άνοιξε η τράπεζα μετά από δική μου αίτηση. Στη συνέχεια όμως νομίζω ότι ο Σπύρος Μεταξάς συνέστησε για λογαριασμό μου μια off shore εταιρεία της οποίας δικαιούχος ήμουνα εγώ, η οποία άνοιξε τραπεζικό λογαριασμό στην ίδια τράπεζα. Εκεί μεταφέρθηκαν τα χρήματα από τον προηγούμενο προσωπικό λογαριασμό μου. Το όνομα της εταιρείας αυτής δεν θυμάμαι. Για τον Σπύρο Μεταξά και τις σχέσεις μου με αυτόν θα αναφερθώ αργότερα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπό την ιδιότητά σας ως Αναπληρωτής Διευθυντής ΓΔΕ, σε τι υπηρεσιακές ενέργειες προβήκατε για το πρόγραμμα αυτό (ASPAD) για τις οποίες σας δόθηκε η προμήθεια;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η προμήθεια αυτή μου δόθηκε από τον Ευσταθίου για να υπογράψω χωρίς καθυστερήσεις, αντιρρήσεις και παρατηρήσεις όλα τα φύλλα ενημέρωσης και την εισήγηση κατακύρωσης σύμβασης.
Ένα άλλο εξοπλιστικό πρόγραμμα για το οποίο έλαβα παράνομη αμοιβή είναι οι αντιαρματικοί πύραυλοι KORNET που προμηθεύτηκε το υπουργείο για λογαριασμό του στρατού ξηράς από την ρωσική προμηθεύτρια εταιρεία KBP. Το συνολικό κόστος της προμήθειας είχε ανέλθει σε περίπου 100.000.000 δολάρια ή ευρώ, μάλλον δολάρια. Η προμήθειά μου ήταν εντυπωσιακά μεγάλη, ανήλθε σε 3% του ύψους του προγράμματος και αυτό με κάνει να καταλαβαίνων ότι στα ρώσικα εξοπλιστικά προγράμματα, περισσότερο από τα δυτικά, υπήρχε περιθώριο μεγάλης υπερκοστολόγησης και συνακόλουθα χρήσιμων πληρωμών. Εκπρόσωπος της κατασκευάστριας αυτής εταιρείας ήταν ο Κωνσταντίνος Δαφέρμος, τον οποίο ακόμα τότε δεν γνώριζα. Εκείνη την περίοδο, δηλαδή το 2000, ανέβησαν δύο γεγονότα: στη σύνοδο της επιτροπής ελληνορωσικής αμυντικής συνεργασίας από ελληνικής πλευράς ήμουν ο πρόεδρος. Ο Ρώσος ομόλογός μου στο περιθώριο της σύσκεψης και ανεπίσημα με πληροφόρησε ότι το πρόγραμμα KORNET που ήδη τότε άρχιζε μπορεί να γίνει η προμήθειά του και μέσω της κρατικής εταιρείας ROSVOORUZEHNIA η οποία μετονομάστηκε σε ROSOBORONEXPORT.
Του ζήτησα να μας υποβάλουν επίσημα αυτή την πρόταση. Το γεγονός αυτό πληροφορήθηκε η κατασκευάστρια εταιρεία KBP και κάποια μέρα ήρθε στοι γραφείο μου ένα υψηλόβαθμο στέλεχος αυτής της εταιρείας συνοδευόμενο από τον κύριο Δαφέρμο τον οποίο γνώρισα για πρώτη φορά. Μου επιχειρηματολόγησαν ότι η προμήθεια απευθείας από την κατασκευάστρια εταιρεία θα ήταν επωφελέστερη απ΄ ότι αν πηγαίναμε μέσω της ενδιάμεσης κρατικής εξαγωγικής εταιρείας ROSVOORUZEHNIA. Στη συνέχεια δεν ήρθε καμία πληροφορία και για δεύτερη πηγή προμήθειας του CORNET και η προμήθεια συνέχιζε τη διαδικασίκα της όπως είχε αρχίσει. Το δεύτερο γεγονός που είχε συμβεί εκείνη την περίοδο ήταν ότι με επισκέφθηκε στο γραφείο μου ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της KBP και με ρώτησε αν η υπηρεσία μας έχει προβλήματα με τον κύριο Δαφέρμο διότι όπως τους κατήγγειλε μια ελληνική εταιρεία την οποία δεν μου κατονόμασε, ο κύριος Δαφέρμος έχει δυο δικαστικές εμπλοκές και για το λόγο αυτό δεν μπορεί να προωθήσει τη σύμβαση. Και με ρώτησε αν πράγματι υπάρχουν τέτοια προβλήματα με τον κύριο Δαφέρμο. Του απάντησα ότι δεν έχω καμία τέτοια πληροφορία για τον κύριο Δαφέρμο αλλά δεν μας ενδιαφέρουν ούτε αναγνωρίζουμε τους εκπροσώπους τους διότι η σύμβαση θα υπογραφόταν μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της προμηθεύτριας.
Δεν μπορώ να θυμηθώ το όνομα του Ρώσου υψηλόβαθμου στελέχους και του συνέστησα για άλλες πληροφορίες να πάει στο Γενικό Διευθυντή. Μετά από λίγες μέρες ζήτησε και με επισκέφθηκε στο γραφείο μου ο κύριος Δαφέρμος ο οποίος με ευχαρίστησε και με ρώτησε τι ζητάω από αυτή τη σύμβαση. Δεν του απάντησα και ΄φεύγοντας μου είπε ότι θα φανεί γενναιόδωρος και θα μου δώσει 3% του ύψους της σύμβασης γεγονός που αντιστοιχούσε περίπου σε 3.000.000 δολάρια ή ευρώ. Πραγματικά ήταν για μένα περίεργο τόσο μεγάλο ποσοστό και δεν πίστευα αυτά που μου έλεγε. Μετά τη υπογραφή της σύμβασης και σε μεταγενέστερο χρόνο μου κατέβαλε πράγματι αυτό το 3% από τα οποία ένα σημαντικό μέρος, 700.000 ευρώ, μου τα κατέβαλε σε μετρητά στην Ελλάδα και το υπόλοιπο ποσό σε λογαριασμό μου στη UBS Ζυρίχης και ίσως και σε άλλη τράπεζα στην Ελβετία. Ο λογαριασμός ήταν ονομαστικός δικός μου και έχω την εντύπωση ότι η κατάθεση γινόταν σε μετρητά. Την εντύπωση αυτή την έχω διότι με είχε πάρει ο τραπεζίτης από τη UBS και μου είπε ότι έγινε μια κατάθεση στο λογαριασμό μου 800.000 δολάρια ή ευρώ και έπρεπε να συμπληρώσει για αυτό μια έκθεση για την προέλευσή τους. Εγώ είπα ότι προέρχονταν από αμοιβή από μια τεχνοοικονομική αναπτυξιακή μελέτη. Ο λογαριασμός στη UBS είναι μάλλον ο 2206-885979 και ενδεχομένως να είχα εκεί και άλλους λογαριασμούς. Αυτό θα πιστοποιηθεί με την παροχή πληροφοριών που έχω ήδη ζητήσει από 18 Νοεμβρίου 2013. Όσον αφορά τις 700.000 ευρώ τις πήρα σε δύο δόσεις, το τέλος του 2001 και στις αρχές του 2002. Τις πήρα από το γραφείο του και αρχικά τις έκρυψα στο υπόγειο του σπιτιού μου και την άλλη μέρα τις πήγα το πρωί σε θυρίδα στη CITI BANK Φαλήρου. Από τα λεφτά αυτά που είχα στη CITI BANK Φαλήρου τα 500.000 ευρώ είναι εκείνα που παρέλαβα μαζί με τον Λυγινό και τον OSWALD από τη θυρίδα μου. Στη συνέχεια όλοι από κοινού μεταβήκαμε στο γραφείο της DRESDEN BANK στην Αθήνα, στην οδό Χατζηγιάννη Μέξη 5. Εκεί τους παρέδωσα τις 500.000 ευρώ και μου έδωσαν μια απόδειξη παραλαβής που την υπέγραψε ο OSWALD. Έμεινα με την εντύπωση ότι αυτά διακινήθηκαν μέσω τραπεζικού διαύλου και όταν το 2008 ξέσπασε το σκάνδαλο SIEMENS έμεινα έκπληκτος που αναφερόταν το όνομά μου. Συγκεκριμένα αναφερόταν ότι από τη MARTHA HOLDINGS του Πρόδρομου Μαυρίδη έλαβα στον προαναφερόμενο προσωπικό μου λογαριασμό στη DRESDEN BANK το ποσό αυτό των 500.000 ευρώ. Όμως τα χρήματα αυτά δεν προέρχονταν από την εταιρεία του. Τα χρήματα αυτά είναι από το πρόγραμμα KORNET.
Tέλος του 2002 με συνάντησε ο Παύλος Νικολαϊδης τον οποίο γνώριζα, ήταν πρόεδρος ή αντιπρόεδρος σε μια κρατική πολεμική βιομηχανία, μάλλον την ΕΒΟ και ήξερα ότι ήταν στενός φίλος και κουμπάρος του υπουργού Απόστολου Αθανάσιου Τσοχατζόπουλου. Μου ζήτησε να του καταβάλω κάποια χρήματα από αυτά που πήρα από τον κύριο Δαφέρμο. Επισκέφθηκα τον κύριο Δαφέρμο και του είπα ότι ο Νικολαϊδης μου ζήτησε να του καταβάλω ένα ποσό, το οποίο όμως δεν προσδιόρισε. Ο κύριος Δαφέρμος μου απάντησε: «Άσε τον Νικολαϊδη, τον έχω τακτοποιήσει καλά». Θέλω επίσης να πω ότι στο γραφείο του Δαφέρμου, στην οδό Πανεπιστημίου, αρ. 10, εργαζόταν ένας απόστρατος του στρατού ξηράς το όνομα του οποίου δεν θυμάμαι, και ο οποίος συμμετείχε στις διάφορες διαδικαίσες και μπορεί να σας δώσει χρήσιμες πληροφορίες. Μετά το 2002 επί υπουργείας Παπαντωνίου πληροφορήθηκα ότι αγοράστηκε άλλη μια ποσότητα αντιαρματικών KORNET.
EΡΩΤΗΣΗ: Υπό την ιδιότητά σας ως Αναπληρωτής Διευθυντής ΓΔΕ, σε τι υπηρεσιακές ενέργειες προβήκατε για το πρόγραμμα αυτό για τις οποίες σας δόθηκε η προμήθεια;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι ενέργειές μου οι υπηρεσιακές ήταν περιορισμένες. Το πρόγραμμα και η επιλογή του KORNET είχε γίνει από το Γενικό Επιτελείο Στρατού. Η επιτροπή αξιολόγησης, διαπραγμάτευσης και κατάρτισης της σύμβασης οριζόταν από το Γενικό Διευθυντή. Ο Δαφέρμος μου έδωσε αυτά τα χρήματα για να μην τον διώξει από εκπρόσωπο η κατασκευάστρια εταιρεία και για να μη δοθεί η δουλειά στην κρατική εξαγωγική εταιρεία. Επίσης για να υπογράψω χωρίς καθυστερήσεις, αντιρρήσεις και παρατηρήσεις όλα τα φύλλα ενημέρωσης και την εισήγηση κατακύρωσης σύμβασης.
Για το πρόγραμμα του αντιαεροπορικού συστήματος μικρού βεληνεκούς OSA ΑΜΚ είχε αποφασίσει το ΓΕΣ την προμήθεια ενός αριθμού τέτοιων συστημάτων περί του 1998. Η προμήθεια θα γινόταν από α αποθέματα του ρωσικού στρατού μέσω της κρατικής εταιρείας POSOVOORUZEHNIA και ο πρόγραμμα θα κόστιζες π’ ότι θυμάμαι περί τα 100.000.000 δολάρια. Εκείνη την περίοδο είχαμε μία σύνοδο της επιτροπής ελληνορωσικής αμυντικής συνεργασίας στη Μόσχα. Σε εκείνη τη σύνοδο εμφανιζόταν σαν υπάλληλος και μεταφραστής της POSOVOORUZEHNIA ο κύριος Λάμπρος Μπαρτζώκας. Στο περιθώριο της σύσκεψης μου σύστησε ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της POSOVOORUZEHNIA το οποίο μου είπε ότι η Ελλάδα ενδιαφέρεται να αγοράσει συστήματα αντιαεροπορικά OSA AKM και ότι ετοίμαζαν σχετική προσφορά. Επίσης ο Μπαρτζώκας μου είπε ότι εάν προχωρήσει και υλοποιηθεί το πρόγραμμα θα έχω ένα σοβαρό δώρο το ύψος του οποίου δεν μου προσδιόρισε. Όταν ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα και υπεγράφη η σύμβαση ρώτησα τον κύριο Μπαρτζώκα πόσο θα είναι αυτό το δώρο που μου είχε πει. Μου απάντησε ότι δεν ξέρει ακόμα ακριβώς γιατί έχει εκτός από εμένα και πιο ψηλά υποχρεώσεις. Δεν μου προσδιόρισε ποιους αλλά πιο ψηλά από εμένα ήταν ο κύριος Σμπώκος και ο κύριος Τσοχατζόπουλος. Ο κύριος Μπαρτζώκας επισκεπτόταν συχνά το γραφείο του κυρίου Σμπώκου. Συνολικά μέσω της εταιρείας αρχικά POSOVOORUZEHNIA και εν συνεχεία της ROSOVORONEXPORT κατατέθηκαν συνολικά την περίοδο από το 1999 μέχρι το 2003-2004 το ποσό των 1,7 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ σε ονομαστικό τραπεζικό μου λογαριασμό στην Ελβετική τράπεζα FERRIER LULLIN Γενεύης και στη συνέχεια στη DRSDNER BANK στο βασικό λογαριασμό που μου είχε ανοίξει ο Λυγινός. Στην FERRIER LULLIN είχε λογαριασμό και ο κύριος Μπαρτζώκας και στη συνέχεια άνοιξε και αυτός με τον Λυγινό λογαριασμό στην DRESDNER BANK στην οποία και παρέμεινε όταν εγώ ακολούθησα το Λυγινό στην BNP PARIBAS. Από ότι θυμάμαι ένα από τα εμβάσματα στο λογαριασμό μου από την ROSOVORONEXPORT προέρχονταν από τράπεζα της Νέας Υόρκης. Ο κύριος Μπαρτζώκας εμφανιζόταν αργότερα και ως διεθνής σύμβουλος μιας εταιρείας στην Ελλάδα που είχε αναλάβει τα αντισταθμιστικά των TOR. Επίσης όπως διάβασα αργότερα περί το 2007 όταν η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε την αγορά των ρωσικών τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού και μάχης των BNP-3 είχαν καλέσει τον Μπαρτζώκα στο ΥΕΘΑ και τους ανακοίνωσαν την απόφαση της κυβέρνησης για την αγορά αυτών των οχημάτων. Όσον αφορά αυτόν το εξοπλιστικό η συμμετοχή μου συνίστατο στην υπογραφή των φύλλων ενημερώσεως και της κατακυρωτικής διαταγής.
Ένα άλλο εξοπλιστικό πρόγραμμα για το οποίο έλαβα προμήθεια ήταν τα αυτοκινούμενα πυροβόλα της γερμανικής εταιρείας WEGMANN. Το ΓΕΣ είχε εισηγηθεί στον υπουργό την προμήθεια ενός αριθμού των συγκεκριμένων αυτοκινούμενων πυροβόλων. Εκπρόσωπος της εταιρείας αυτής στην Ελλάδα ήταν ο κύριος Δημήτρης Παπαχρήστος. Εκείνη την περίοδο, δηλαδή περί τα μέσα του 2000, εκτελούσα χρέη Γενικού Διευθυντή λόγω παραίτησης του κύριου Σμπώκου μέχρι την τοποθέτηση του νέου Γενικού Διευθυντή, κυρίου Κολίρη. Τότε ζήτησε και με επισκέφθηκε στο γραφείο μου ο αντιπρόεδρος της WEGMANN ο κύριος Όλαβ Έσλερ, συνοδευόμενος αό τον κύριο Παπαχρήστο τον οποίο συνάντησα τότε για πρώτη φορά. Ο κύριος Παπαχρήστος με επισκέφθηκε και άλλες φορές. Κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης και διαπραγμάτευσης της προσφοράς της WEGMAN από την επιτροπή που συνόδευε τότε τα στελέχη της WEGMAN. Σε κάποια από αυτές τις επισκέψεις στο γραφείο μου ο κύριος Παπαχρήστος μου είπε ότι η εταιρεία μου προσφέρει 0,5% του κόστους της σύμβασης το οποίο ήταν περίπου 150.000.000 ευρώ. Ο κύριος Παπαχρήστος δεν μου είπε σε ποια πρόσωπα της επιτροπής ή της ΓΔΕ ή του στρατού είχε κάνει ανάλογη προσφορά, μου άφησε όμως να εννοηθεί ότι σε υψηλό επίπεδο είχε αναλάβει την εταιρεία. Μόλις ολοκληρώθηκε η σύμβαση και μετά περίπου από ένα εξάμηνο μου έφερε έντυπα της τράπεζας UBP Ζυρίχης για να ανοίξω λογαριασμό στην τράπεζα αυτή, αρχές του 2002. ΣΕ αυτό το λογαριασμό ο κύριος Παπαχρήστος μέσω της εταιρείας OXYLOS ιδιοκτησίας του, κατέθεσε μέσω της Λαϊκής Τράπεζας Κύπρου περίπου 500.000 ευρώ και από μια άλλη εταιρεία GRAMON SERVICE άλλες 50.000 ευρώ. Ακόμη κατέθεσε άλλες 100.000 ευρώ στην DRESDNER BANK στο λογαριασμό που μου είχε ανοίξει ο Λυγινός. Τα χρήματα νομίζω ότι ήρθαν και αυτά μέσω της OXYLOS και άλλες 100.000 ευρώ μου έδωσε ο Παπαχρήστος μετρητά στην Ελλάδα σε ένα γραφείο που είχα στη Βουκουρεστίου. Θέλω να συμπληρώσω ότι ο κύριος Παπαχρήστος μου είπε ότι από τα χρήματα που πήρε είχε πληρώσει και ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας WEGMAN το οποίο δεν γνωρίζω ποιο είναι. Θέλω να προσθέσω ότι υπήρχε και μια διαμάχη μεταξύ του Παπαχρήστου και ενός συνεταίρου του ονόματι Δαμαλάγκα, αν θυμάμαι καλά. Το αντικείμενο της διαμάχης αυτής είχε να κάνει με το μοίρασμα των κερδών και ο Δαμαλάγκας ήταν αυτός που κατήγγειλε τον Παπαχρήστο στο ΣΔΟΕ και στη γερμανική εταιρεία. Ο Δαμαλάγκας μου είχε στείλει και ένα εξώδικο στο τέλος του 2004 προκειμένου να του επιστρέψω κάποια χρήματα από αυτά που είχα πάρει από τον Παπαχρήστο. Το εξώδικό έλεγε να συζητήσω με κάποιοι δικηγόρο του Παπαχρήστου και να του επιστρέψω κάποια χρήματα που είχα πάρει από αυτόν. Η απάντησή μου ήταν ότι δεν θα είχε πάρει χρήματα από τον Παπαχρήστο. Και στο πρόγραμμα αυτό οι ενέργειες που προσέφερα ήταν η υπογραφή ιεραρχικά των εισηγήσεων και δεν θυμάμαι αν όταν εγκρίθηκε το πρόγραμμα και ξεκίνησε η διαδικασία της προμήθειας αν έχω υπογράψει και την εισήγηση της συγκρότησης της επιτροπής που εισηγήθηκε η διεύθυνση προγραμμάτων εξοπλισμών.
Ένα άλλο πρόγραμμα ήταν το αερομεταφερόμενο σύστημα επιτήρησης ελέγχου (ΑΣΕΠΕ). Το ΓΕΑ είχε εισηγηθεί και είχε εγκρίνει ο υπουργός την προμήθειατεσσάρων τέτοιων συστημάτων κατασκευαστής των οποίων ήταν η σουηδική ERICSSON και το σύστημα το είχε τοποθετήσει σε ένα βραζιλιάνικο αεροσκάφος EMBRAER 145. Από την ίδια βραζιλιάνικη εταιρεία το ΓΕΑ είχε ζητήσει να αγοραστεί και ένα βραζιλιάνικο αεροσκάφος VIP. Την εταιρεία EMBRAER εκπροσωπούσε στην Ελλάδα ο κύριος Χρήστος Τούμπας, απόστρατος της Πολεμικής Αεροπορίας. Ο κύριος Τούμπας με είχε επισκεφθεί στο γραφείο μου σαν παλιός συνάδελφος και μου είχε πει ότι αν προσχωρήσουν να γίνουν αυτά τα προγράμματα δεν θα με ξεχάσει. Δεν μου είχε πει κανένα ποσό. Αυτός ουσιαστικά εκπροσωπούσε μόνο την EMBRAER. Μόλις υπογράφηκαν οι συμβάσεις σε αυτά τα προγράμματα, το 2001, και μετά από ένα περίπου χρόνο ο κύριος Τούμπας κατέθεσε στο γνωστό λογαριασμό μου στην DRESDNER BANK Γενεύης 150.000 ευρώ. Δεν γνωρίζω πόσο κόστισε το παραπάνω εξοπλιστικό πρόγραμμα. Ο κύριος Τούμπας γνώριζα ότι επισκέπτονταν πολύ συχνά το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας και ίσως και την επιτροπή διαπραγμάτευσης αλλά δεν μου κατονόμασε σε ποιους άλλους έδωσε χρήματα. Εκτίμησή μου είναι, υποθέτω ότι θα έδωσε χρήματα και σε χαμηλότερο επίπεδο αλλά σε ανώτερο επίπεδο πιστεύω ότι έδρασαν τα στελέχη της εταιρείας ERICSSON. Γνωρίζω ότι ο κύριος Τούμπας είχε γραφείο στη Γλυφάδα, δεν θυμάμαι ακριβή οδό. Νομίζω ότι ήταν επίσημος εκπρόσωπος της EMBRAER. Δεν ξέρω τι ακριβώς σύμβαση είχε υπογράψει με την εταιρεία. Τα χρήματα νομίζω ότι ο Τούμπας μου τα κατέβαλε από προσωπικό του λογαριασμό ονομαστικό στη UBS Ζυρίχης. Το άνω ποσό των 150.000 ευρώ το έβαλε στο λογαριασμό μου το 2003. Επίσης μου είχε καταβάλει άλλες 100.000 ευρώ ο Τούμπας σε άλλο λογαριασμό που δεν θυμάμαι, μάλλον από τον ίδιο προσωπικό του λογαριασμό. Και σε αυτό το πρόγραμμα υπέγραψα το φύλλο ενημέρωσης εισήγησης και κατακύρωσης της σύμβασης.
Ο Κάντας έδωσε στους ανακριτές όλους τους τραπεζικούς του λογαρισμούς αλλά και πάρα πολλές λεπτομέρειες για τις δοσοληψίες αντιπροσώπων με το “καθεστώς Άκη”.
Ένα τελευταίο πρόγραμμα για το οποίο έλαβα χρήματα είναι για τα ραντάρ αντιπυροβολικού. Το ΓΕΣ είχε ζητήσει και είχαν εγκριθεί από τον υπουργό περί το 2000 νομίζω τρία τέτοια συστήματα τα οποία επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν για την Κύπρο. Κατασκευαστής αυτού του ραντάρ νομίζω ήταν η σουηδική εταιρεία ERICSSON. Το ραντάρ λεγόταν ARTHUR. Στέλεχος της εταιρείας ERICSSON που δεν θυμάμαι το όνομά του, στην έκθεση defendory στον Πειραιά ή σε κάποια άλλη έκθεση, μου είχε συστήσει ένα σύμβουλο της ERICSSON τον Κωνσταντίνο Μπαλέρμπα ή Μπαλέμπα. Αυτός μου είπε ότι είχε αναλάβει το πρόγραμμα των ραντάρ ARTHUR. Με είχε επισκεφθεί στο γραφείο μου και ενδιαφερόταν για την προώθηση αυτού του προγράμματος. Σε κάποια επίσκεψή του μου άφησε να εννοηθεί ότι θα υπάρξει μια αμοιβή μου, χωρίς να την προσδιορίζει, γι’ αυτό το πρόγραμμα. Όταν υπεγράφη η σύμβαση και μετά από λίγο καιρό και περί το 2002, είχε καταθέσει σε λογαριασμό μου στην Ελβετία που δεν θυμάμαι, το ποσό των 240.000 ευρώ. Το ποσό αυτό είχε κατατεθεί από μία εξωχώρια εταιρεία, νομίζω κυπριακή, το όνομα της οποίας δεν θυμάμαι. Θεωρώ ότι η εξωχώρια αυτή εταιρεία δεν ανήκε στον Μπαλέρμπα γιατί μου είχε πει και ο ίδιος ότι είχε κάποια διαμάχη με την εταιρεία αυτή σχετική με οικονομικές διαφορές. Ο Μπαλέμπας δεν νομίζω να είχε γραφείο στην Αθήνα. Φαντάζομαι ότι είχε υπογράψει κάποια σύμβαση ως σύμβουλος ή πράκτορας με την ERICSSON. Νομίζω ότι 240.000 ευρώ έγιναν με ένα έμβασμα μετά τα μέσα του 2002 και αφού είχε υπογραφεί η σύμβαση. Και εδώ τα χρήματα τα πήρα για να μην καθυστερήσω τις διαδικασίες με ενστάσεις, αντιρρήσεις και καθυστερήσεις. Και εδώ υπέγραψα ιεραρχικά μόνο τα φύλλα ενημέρωσης εισήγησης και κατακύρωσης της σύμβασης. Ήταν σημαντικό τα μέλη της ιεραρχίας, όχι μόνον εγώ, να συμφωνούν ομόφωνα και να υπογράφουν χωρίς παρατηρήσεις.
ΕΡΩΤΗΣΗ. Όλα τα χρήματα α οποία μας είπατε παραπάνω ότι λάβατε, ανέρχονται σε περίπου 4.700.000 δολάρια ΗΠΑ και 3.000.000 ευρώ, δηλαδή περίπου τα μισά από τα 15.000.000-15.500.000 δολάρια που σήμερα κατέχετε στο εξωτερικό. Πώς δικαιολογείτε την κατοχή του υπολοίπου ποσού; ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Αυτά τα χρήματα που κατέθεσα στην απολογία μου ότι κατέχω, ανέρχονται περίπου σε 8.700.000 δολάρια. Προγενέστερα όμως, πριν τοποθετηθώ στη ΓΔΕ, είχα καταθέσεις στο εξωτερικό της τάξεως των 2.000.000 ευρώ. Αυτό θα φανεί και από τα παραστατικά των λογαριασμών μου στη USB και HOFMANN που εδώ δεσμεύομαι να σας προσκομίσω. Το σύνολο δηλαδή αυτών των χρημάτων σε δολάρια ανέρχεται στην τάξη των 11.800.000 δολαρίων. Το υπόλοιπο ποσό, των 4.000.000 δολαρίων περίπου προέρχεται από την απόδοση της επένδυσης των χρημάτων μου μέσα σε αυτό το διάστημα της τελευταίας δεκαπενταετίας. Με μια μέση ετήσια απόδοση 4% στη δεκαπενταετία αυξάνεται το αρχικό κεφάλαιο κατά ποσοστό 60%. Το κέρδος μου από τη διακύμανση της ισοτιμίας δολαρίου-ευρώ ή και άλλων παλαιότερων νομισμάτων, καθώς και από την επένδυση του χαρτοφυλακίου μου στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, θα προκύψει και θα σας αποδείξω όταν έρθουν τα έγγραφα των τραπεζών τα οποία εγώ ο ίδιος δεσμεύομαι να σας προσκομίσω.
Στο σημείο αυτό σας εγχειρίσω τραπεζικά παραστατικά του λογαριασμού μου στον οποίο είμαι πραγματικός δικαιούχος (beneficial owner) της τράπεζας:
Α. Julius BAER Σιγκαπούρης εκδόσεως 17.12.2013 που αφορά στον υπ’ αριθ. 5100735 λογαριασμό που τηρείται επ’ ονόματι της εταιρείας Guldenberg Intl SA AFG Green 4 Cast από το οποίο προκύπτει ότι το σύνολο του χαρτοφυλακίου ανέρχεται την 17.12.2013 σε 10.788.599 δολάρια Αμερικής.
Β. Τραπεζικά παραστατικά του λογαριασμού στην τράπεζα Julius BAER Σιγκαπούρης εκδόσεως 18.12.2013 που αφορά στον υπ’ αριθ. 6200203 λογαριασμό που τηρείται επ’ ονόματι του TRUST με την επωνυμία OLAV ENGINEERING CORP, από το οποίο προκύπτει ότι το σύνολο του χαρτοφυλακίου ανέρχεται την 8.12.2013 σε 3.014.227 δολάρια Αμερικής και
Γ. τραπεζικά παραστατικά του λογαριασμού στην Julius BAER Σιγκαπούρης εκδόσεως 17.12.2013 που αφορά στον υπ’ αριθ. 0308.8629 λογαριασμό που τηρείται επ’ονόματι του TRUST με την επωνυμία OLAV ENGINEERING CORP, από τον οποίο προκύπτει ότι το σύνολο του χαρτοφυλακίου ανέρχεται την 17.12.2013 σε 1.008.282 ευρώ. Δηλώνω ότι ο θεματοφύλακας (trustee) είναι ο Σπύρος Μεταξάς, κάτοικος Γενεύης Ελβετίας, 16, Rue de Hesse – 1211 GENEVE, ο οποίος είναι το μόνο πρόσωπο που έχει δικαίωμα υπογραφής στους ως άνω λογαριασμούς του trust. Έχω δώσει την 17.12.2013 γραπτή-τηλεφωνική-ρητή εντολή τόσο προς την ως άνω τράπεζα Σιγκαπούρης όσο και στον προαναφερόμενο trustee, Σπύρο Μεταξά, όπως ρευστοποιήσουν άμεσα και εμβάσουν/μεταβιβάσουν το σύνολο του ως άνω χαρτοφυλακίου των προαναφερόμενων λογαριασμών στον με 23/2005 47 λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου. Αντίγραφα των ως άνω εντολών σαν έχουν ήδη υποβληθεί.
Θέλω να συμπληρώσω για το Μεταξά ότι ήξερε ότι τα χρήματα που κατείχα δεν ήταν νόμιμα. Αυτός μου συνέστησε να ανοίγω και να κλείνω off shore εταιρείες τις οποίες ίδρυε ο ίδιος χωρίς να μου δίνει έγγραφα. Τελευταία off shore εταιρεία ήταν η GULDENBERG η οποία αποτελεί και το διοικητικό συμβούλιο του ιδρύματος GREEN 4 CAST. Εν συνεχεία μου συνέστησε για πλήρη απόκρυψη του ονόματός μου να συστήσω ένα trust περί τα τέλη του 2011 έτσι ώστε να μην σε ανακαλύψουν οι επίσημες αρχές για ο Μεταξάς γνώριζε ότι ήμουν κατηγορούμενος. Μου παρουσίασε ένα ολόκληρο σχεδιάγραμμα στο γραφείο του στο οποίο που έδειξε πώς λειτουργεί το trust και το πώς καλύπτονταν το όνομά μου στις τράπεζες. Αντίγραφα αυτών που υπέγραψα για την εντολή σύστασης του trust δεν μου έδωσε και ακόμη μέχρι σήμερα αρνείται να μου δώσει, όπως δεν μου δίνει και τα χρήματα σύμφωνα με τις συνεχείς γραπτές εντολές μου, που είναι ήδη γνωστές στις ελληνικές δικαστικέ ς και εισαγγελικές αρχές. Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι προσπαθεί με κάθε τρόπο να εμποδίσει την επιστροφή των χρημάτων στην Ελλάδα και να αποσείσει τις ευθύνες του σε σχέση με τη γνώση του περί της παράνομης προέλευσης των χρημάτων μου, που διαχειριζόταν. Γι’ αυτό το λόγο ούτε μου έδωσε από την αρχή, ούτε μου δίνει και τώρα αντίγραφα των εγγράφων, off shore και trust και έτσι με παγίδευσε και με κρατά όμηρο. Για το λόγο αυτό ζητώ την ποινική του δίωξη. Επίσης θέλω να επισημάνω ότι είμαι και θύμα εξαπάτησης από τον κ. Μεταξά διότι ενώ μου είχε πει ότι με οποιαδήποτε εντολή δική μου γραπτή προς αυτόν θα μπορούσα να διαθέτω όπως θέλω τα χρήματα που ήταν υπό την διαχείρισή του trust που μου ίδρυσε, με την από 13.12.2013 επιστολή του δικηγόρου του, Benjamin Borsodi, μου γνωστοποίησε ότι δεν έχω δικαίωμα να δίνω εντολή για τη διάθεση αυτών των χρημάτων, ούτε καν στο Ελληνικό Δημόσιο.
Επίσης θέλω να προσθέσω ότι ο κ. Λυγινός ή ο κ. Ευσταθίου, δεν θυμάμαι ποιος από τους δύο, μου είχε πει πριν από αρκετά χρόνια ότι κάποιος ονόματι Κυριτσάκας που έφτιαχνε off shore εταιρείες είχε κεντρικό ρόλο στις χρήσιμες πληρωμές του Ευσταθίου. Το κ. Κυριτσάκα δεν ήξερα, δεν τον ξέρω και δεν τον συνάντησα ποτέ. Γνώριζα όμως ότι είχε γραφείο στο κέντρο της Αθήνας και ήταν στενός συνεργάτης του Λυγινού και το Oswald. Θυμήθηκα όμως το όνομά του από τα ΜΜΕ που αναφέρονταν στο σκάνδαλο της SIEMENS.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Με ποιο τρόπο ο Κυριτσάκας είχε αναμειχθεί στις πληρωμές του Ευσταθίου; ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διαχειριζόταν off shore εταιρείες και τραπεζικούς λογαριασμούς κατ’ εντολή και λογαριασμό του Ευσταθίου, όπως πληροφορήθηκα από το Λυγινό ή τον Εσταθίου. Περισσότερα δεν μπορώ να γνωρίζω. Θέλω επίσης να προσθέσω ότι με τον κ. Μπαρτζώκα, περί το 1998, είχα συναντηθεί μαζί του στο καφέ του πρώην μαιευτηρίου ΗΡΑ, όπου μου είχε πει ότι από το πρόγραμμα OSA που αυτός μεσολαβούσε, η προμηθεύτρια εταιρεία θα έδινε στον κ. Σμπώκο πολλά λεφτά γιατί ήταν πολύ απαιτητικός μέχρι που τους είχε εκνευρίσει.
Αναλυτικά αναφέραται ο Καντας στις επαφές του με τον Θωμά Λιακουνάκο, ο
οποίος με ανακοίνωσή του έχει αντικρούσει τους ισχυρισμούς του.
Διαβάστε τι κατέθεσε ο Κάντας
Θέλω να αναφέρω ότι στην πρώτη μας συνάντηση με τον κ. Λιακουνάκο, το Δεκέμβριο του 2001, όταν μου είπε να μη φέρω αντιρρήσεις στο πρόγραμμα του LEOPARD 2, μου είχε προτείνει να συνεργαστούμε όπως και παλαιότερα με καταθέσεις στον τραπεζικό μου λογαριασμό.
Εγώ του είπα ότι δεν θέλω γιατί είχε δημιουργηθεί κάποιος θόρυβος δημοσιογραφικός για το όνομά του σε κάποια εξοπλιστικά προγράμματα. Μου είπε να μη φοβάμαι γιατί όλα γίνονται μέσω off shore εταιρειών που είχε ιδρύσει ένα δικηγορικό γραφείο στο Μονακό και υπάρχει μυστικότητα κα διασφάλιση. Παρόλα αυτά εγώ αρνήθηκα και έτσι μου έφερε τα χρήματα στην τσάντα που έχω προαναφέρει.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αν ο Ευσταθίου για λογαριασμό της STN ATLAS έδωσε τόσα χρήματα, ο Ματαντός και οι υπάλληλοί του δεν θεωρείτε ότι πρέπει να έχουν δώσει πολύ περισσότερα τόσο στις επιτροπές όσο και στην ιεραρχία συμπεριλαμβανομένου εσάς; ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τον Ματαντό δεν τον γνώρισα, δεν τον συνάντησα ποτέ ούτε τον ίδιο, ούτε κάποιον εκπρόσωπό του. Άλλωστε δεν πληρώνουν όλοι όλους ανεξαιρέτως αλλά πληρώνουν όσους γνωρίζουν ή μπορούν να έρθουν σε επαφή μαζί τους. Δεν μπορώ να γνωρίζω και δεν μπορώ να αποκλείσω αν ο Ευσταθίου έκανε διανομή μίζας σε συνεννόηση με τον Ματαντό και μετά από κατανομή ρόλων. Εύλογο όμως είναι ο Ματαντός που είχε το σύνολο του προγράμματος να μοίρασε πολύ περισσότερα λεφτά από τον Ευσταθίου που είχε ένα μέρος του προγράμματος. Ο Ματαντός εκπροσωπούσε εταιρείες που για πάρα πολλά χρόνια προμήθευαν το ναυτικό και υποθέτω ότι θα είχε πρόσβαση στις επιτροπές του ναυτικού.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Βλέποντας όλες τις επιτροπές αξιολόγησης, διαπραγμάτευσης, κατάρτισης σχεδίων συμβάσεων, παρατηρούμε ότι οι συμμετέχοντες σε αυτές είναι ως επί το πλείστον τα ίδια πρόσωπα. Τι έχετε να πείτε γι’ αυτό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πρόκειται ουσιαστικά για μια μεγαλύτερη επιτροπή, την οποία είχε συστήσει ο κ. Σμπώκος και ήταν αυτός που είχε διορίσει τα μέλη της. Η μείζων αυτή επιτροπή αποτελείται από επιμέρους υποεπιτροπές στις οποίες συμμετέχουν τα ίδια πρόσωπα με τη λογική ότι εφόσον αυτά έχουν γνώση όλων των οικονομικών και άλλων δεδομένων και στοιχείων του προγράμματος, θα μπορούν να συμμετάσχουν στην κατάρτιση του σχεδίου σύμβασης έχοντας υπόψη τους όλα τα δεδομένα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορείτε να μας πείτε τη γνώση σας για τον τρόπο με τον οποίο τα αντισταθμιστικά ωφελήματα χρησιμοποιούνταν ως μέσο για την διακίνηση παράνομης περιουσίας; Ξέρετε να μας αναφέρετε κάτι για τις ελληνικές επιχειρήσεις που ανέλαβαν ΑΩ στην περίπτωση των υποβρυχίων, όπως τα ίδια τα ΕΝΑΕ, ο Γερμανός, η ΕΜΕΚ ΑΤΕ, η ΠΥΡΚΑΛ, η ΜΕΤΚΑ η MOTOMARINE S.A, η ELFON ΕΠΕ, η SIEMENS ΕΛΛΑΣ, η NAVIKON ELECRONIKS, η SONAK κλπ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν γνωρίζω καμία διαδικασία σχετικά με το πώς τα προγράμματα ΑΩ μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τις παράνομες πληρωμές. Υποθέτω ότι ένας τέτοιος τρόπος θα μπορούσε να είναι η συμφωνία μεταξύ κατασκευαστή και υποκατασκευαστή περί υπερκοστολόγησης κάποιου προγράμματος ΑΩ ώστε να διανεμηθεί το υπερβάλλον. Αυτό μπορεί να συμβεί κατά τον προσδιορισμό της ονομαστικής αξίας και του πιστωτικού συντελεστή που συμφωνείται κατά τη διαπραγμάτευση μεταξύ της αρμόδιας επιτροπής και της υπόχρεης κατασκευάστριας εταιρείας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Δεν θεωρείτε πιθανό, όλοι αυτοί οι μεσάζοντες να προσπαθήσουν να επηρεάσουν μέλη του ανώτατου ναυτικού συμβουλίου καθώς και το ΣΑΜ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μπορεί να προσπάθησαν αλλά δεν μπορώ να ξέρω αν το πέτυχαν ή όχι. Θέλω να συμπληρώσω ότι είναι ενδεικτικό της διακομματικής διαπλοκής το γεγονός ότι κατά την προμήθεια των αεροπλάνων στην Επιτροπή Άμυνας της Βουλής όπου ήμουν παρών, ο Μητσοτάκης επιχειρηματολογούσε με πολύ λεπτομερή στοιχεία υπέρ της προμήθειας των F-16, ενώ ο Έβερτ υπέρ των F-15. Αυτό με εξέπληξε διότι και οι δύο ήταν στο ίδιο κόμμα. Μάλιστα, όταν επελέγησαν τα F-16, στους διαδρόμους του ΥΕΘΑ κυκλοφορούσε με μια δόση χιούμορ η φράση ότι ο Μητσοτάκης κέρδισε τον υπουργό γιατί ο Τσοχατζόπουλος ήταν μαζί με τον Έβερτ υπέρ της προμήθειας των F-15, τα οποία εκπροσωπούσε ο κ. Λιακουνάκος. Αυτό αναφέρεται για να καταδειχθεί το σύνθετο, το πολύπλοκο και το διακομματικό παιχνίδι στο ζήτημα των εξοπλιστικών προγραμμάτων αφού ηγετικά στελέχη του ιδίου κόμματος πρότειναν διαφορετικά προϊόντα και αντιδικούσαν μεταξύ τους συμμαχώντας με στελέχη από άλλα κόμματα.
Κλείνοντας την απολογία μου θέλω να πω ότι αποδέχομαι την ευθύνη των πράξεών μου και έχω μετανιώσει ειλικρινά. Ακόμα δηλώνω κατηγορηματικά ότι δεν έχω άλλα χρήματα και λογαριασμούς μου στο εξωτερικό πέραν εκείνων που έχω δηλώσει στην απολογία μου. Έχω αναφέρει όλους τους λογαριασμούς μου τόσο σε αυτούς που ήταν γνωστοί στη Δικαιοσύνη όσο και σε αυτούς που ήταν άγνωστοι. Τα χρήματα αυτά επιστρέφω όλα στο Ελληνικό Δημόσιο. Προσπάθησα όσο μπορούσα να βοηθήσω την έρευνά σας και την αποκάλυψη προέλευσης των χρημάτων. Δηλώνω ότι θα σας προσκομίσω όλους τους αριθμούς των λογαριασμών μου που έχω στο εξωτερικό, θα συναινέσω στο άνοιγμά τους, θα υπογράψω οποιοδήποτε έγγραφο απαιτείται και μου ζητήσετε για να διευκολύνω το ταχύτερο άνοιγμα αυτών και ο ίδιος δεσμεύομαι να σας προσκομίσω τα παραστατικά και την κίνηση των λογαριασμών εφόσον μπορέσω να αντιμετωπίσω το κόστος. Με τη χορήγηση των πληροφοριών από τους τραπεζικούς λογαριασμούς επιφυλάσσομαι να επανέλθω με νέες λεπτομέρειες. Τόσο η επιστροφή των χρημάτων όσο και η συμβολή μου στην αποκάλυψη της αλήθειας αποτέλεσε για μένα μια ψυχική ανακούφιση. Θα είμαι στη διάθεση των δικαστικών αρχών οποτεδήποτε και για οποιοδήποτε εξοπλιστικό πρόγραμμα μου ζητηθεί η συμβολή μου στην προσωπικό μου λογαριασμό που άνοιξα σήμερα στη EUROBANK στην Αθήνα, λόγω του ότι ο κ. Σπύρος Μεταξάς αρνείται να εμβάσει, παρά τις συνεχείς τηλεφωνικές κλήσεις που έκανα στο γραφείο του σήμερα, το υπόλοιπο των προαναφερομένων λογαριασμών του trust απευθείας στο λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου, τον οποίο του υπέδειξα με την από 18.12.2013 σχετική εντολή μου, την οποία επίσης έχω υποβάλει.
Στο σημείο αυτό διακόπτεται η απολογία του κατηγορουμένου για τη Δευτέρα 23.12.2013 και ώρα 10.00 π.μ. Συντάχθηκε, αναγνώσθηκε και υπογράφεται
Υποθέσεις Mirage και Λιακουνάκος
Σήμερα θα αναφερθώ σε εξοπλιστικά προγράμματα προμήθειας MIRAGE 2000-5 είχα λάβει προμήθεια 800.000 ευρώ από τον Παύλο Νικολαΐδη σε τρεις ή τέσσερις δόσεις. Ο κύριος Νικολαΐδης συνόδευε έναν Έλληνα με καταγωγή από τη Ρόδο, το όνομα του οποίου δεν θυμάμαι, ο οποίος συνόδευε υψηλόβαθμα στελέχη της DASSAULT. Ο εκ Ρόδου κύριος μου είχε πει ότι ήταν συμφοιτητής και πολύ γνωστός του τότε Πρωθυπουργού της Γαλλίας Λυονέλ Ζοσπέν και ο οποίος είχε βοηθήσει στην αποδέσμευση αγοράς από την Ελλάδα ων πυραύλων SCALP. Απ’ ότι είχα ακούσει εκπρόσωπος της DASSAULT στην Ελλάδα ήταν ο κύριος Χούμπαυλης, τον οποίο δεν γνώριζα ούτε είχα δει κατ’ όψη. Ο κύριος Π. Νικολαΐδης δεν μου είπε ποιος ακριβώς του είχε δώσει τα χρήματα που μου παρέδωσε, αλλά υποθέτω ότι ήταν ο ως άνω εκ Ρόδου κύριος με τον οποίο είχε στενή σχέση. Τα χρήματα αυτά μου παραδόθηκαν τμηματικά από τον άνω Νικολαΐδη κατά το χρονικό διάστημα 2001-2004 περίπου. Η πρώτη δόση (περίπου 250.000 ευρώ) μου παραδόθηκε στο γραφείο μου στη ΓΔΕ και οι λοιπές δόσεις στο ιδιωτικό μου γραφείο στην οδό Βουκουρεστίου. Τα χρήματα αυτά μου τα έδωσαν για τα MIRAGE χωρίς να έχω οποιαδήποτε συνεννόηση μαζί τους για το ακριβές ποσό της προμήθειας παρά μόνο την υπόσχεση ενός σημαντικού δώρου, επειδή εκείνη την περίοδο εκπροσωπούσα το Γενικό Διευθυντή και υπέγραψα τη σύμβαση των MIRAGE και εξ αυτού του λόγου μπορούσα να καθυστερήσω την υπογραφή της σύμβασης, η οποία τελικά έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 2000. Ο Νικολαΐδης φαινόταν πολύ στενός συνεργάτης του ως άνω εκ Ρόδου κυρίου. Και οι δύο με πίεζαν να τελειώσει πολύ γρήγορα η σύμβαση, βιαζόταν πάρα πολύ να τελείωσε το θέμα των MIRAGE ο υπουργός. Για να τελειώσει γρήγορα, παρόλο που είχε τότε τοποθετηθεί Γενικός Διευθυντής ο Κολίρης μου είπαν να το υπογράψω εγώ και όχι ο Κολίρης για να τελειώσει γρήγορα. Αν δεν υπήρχε η συγκατάθεση του υπουργού να υπογράψω εγώ, θα αργούσε πολύ η σύμβαση.
Το επόμενο πρόγραμμα για το οποίο έλαβα προμήθεια σε μετρητά ήταν τα EXOCET του πολεμικού ναυτικού, που είναι πύραυλοι επιφανείας – επιφανείας σε πυραυλακάτους. Το πρόγραμμα αυτό ήταν με εισήγηση του ναυτικού, αποφασίστηκε το 2000 και δεν μπορώ να θυμηθώ το κόστος. Εκείνη την περίοδο αναπληρούσα το Γενικό Διευθυντή και με επισκέφθηκε στο γραφείο μου ο κύριος Κομνόπουλος, ο οποίος ήταν μέτοχος της εταιρείας KESTREL η οποία εκπροσωπούσε την κατασκευάστρια εταιρεία EXOCET. Εκεί στο γραφείο μου όπου με επισκέφθηκε δεν προλάβαμε να συζητήσουμε γιατί έπαθε μία κρίση και αφού του έδωσαν ένα χάπι και συνήλθε, του είπα να φύγει. Με ξαναεπισκέφθηκε και μου είπε ότι αν προχωρήσει και υπογραφεί η σύμβαση θα φανεί γενναιόδωρος χωρίς όμως να μου πει τα χρήματα που θα μου έδινε. Ανταγωνίστρια του EXOCET ήταν η σουηδική SAAB. Παρότι το σουηδικό διαφαίνονταν καλύτερο σε επιδόσεις, το ναυτικό ήθελε το EXOCET, δεδομένου ότι το σουηδικό ήταν ακόμη σε φάση ανάπτυξης και δοκιμών και παραδοσιακά το ναυτικό χρησιμοποιούσε EXOCET. Από το πρόγραμμα αυτό οι Κομνόπουλος μου έδωσε τμηματικά, αν θυμάμαι καλά, περίπου 400.000 ευρώ το χρονικό διάστημα από 2001 έως 2004. Η πρώτη καταβολή ήταν 120.000 ευρώ και οι επόμενες καταβολές ήταν μέχρι το έτος 2004. Τα υπόλοιπα χρήματα μου τα έδωσε στην περιοχή του Παπάγου κοντά στην Αγία Σκέπη. Τα χρήματα αυτά έλαβα προκειμένου να υπογράψω άμεσα και γρήγορα τη σύμβαση ως Γενικός Διευθυντής.
Το επόμενο πρόγραμμα ήταν το πρόγραμμα των αρμάτων LEOPARD 2, το οποίο προμηθευτήκαμε από τη γερμανική KRAUUSMAFFEI WEGMANN (KMW). Η σύμβαση υπογράφτηκε όταν είχα φύγει εγώ επί υπουργίας Γιάννου Παπαντωνίου από την Σπυρίδωνα Τραυλό. Εκπρόσωπος της κατασκευάστριας εταιρείας στην Ελλάδα ήταν ο κύριος Θωμάς Λιακουνάκος. Ο Θωμάς Λιακουνάκος ήταν εκπρόσωπος της άνω γερμανικής εταιρείας και ο ίδιος είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας AXON. Έχει μεσολαβήσει για πολλά εξοπλιστικά προγράμματα και έχει εκπροσωπήσει πολλές εξοπλιστικές εταιρείες. Τον κύριο Λιακουνάκο τον είχα γνωρίσει από το 1988 όπως και τον κύριο Αποστόλου, το συνεργάτη του. Από τον κύριο Λιακουνάκο είχα δεχθεί εκείνη την περίοδο κάποια χρήματα αλλά δεν θυμάμαι πόσα ακριβώς. Δεν θυμάμαι αν ήταν μετρητά ή καταθέσεις σε τραπεζικό λογαριασμό μου, πιθανόν στη UBS Ζυρίχης (πρώην SWISS BANK CORPORATION). Όταν τοποθετήθηκα στη ΓΔΕ στην αρχή δεν είχα καμία συνάντηση με τον κύριο Λιακουνάκο παρά δύο – τρεις φορές το 1997 με τον κύριο Αποστόλου. Δεν ήθελα να συναντιέμαι με τον κύριο Λιακουνάκο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί δεν θέλατε να συναντιέστε με τον κύριο Λιακουνάκο αφού τον γνωρίζατε και είχατε παλαιότερα λάβει χρήματα από αυτόν; ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το 1997 είχα πληροφορηθεί από τον συνεργάτη μου, τον κύριο Αποστόλου, ότι τα προγράμματα που αυτοί εκπροσωπούσαν, θα προτιμούνταν και θα προωθούνταν και θα επιλέγονταν οπωσδήποτε γιατί αυτό το είχε συμφωνήσει ο ίδιος ο Λιακουνάκος με τον κύριο Σμπώκο και τον κύριο Τσοχατζόπουλο. Οι πρώτες συζητήσεις μεταξύ Λιακουνάκου – Σμπώκου – Τσοχατζόπουλου είχαν γίνει στο πολιτικό γραφείο του Τσοχατζόπουλου. Ακόμα μου είχε πει και για τα επίπεδα ιεραρχίας, πώς και ποιος θα ελάμβανε χρήματα. Συγκεκριμένα μου είχε πει ότι στα μεγάλα προγράμματα τα χρήματα στον Τσοχατζόπουλο θα τα έδιναν οι κατασκευάστριες εταιρείες τις οποίες εκπροσωπούσε ο Λιακουνάκος, χωρίς να μου πει μέσω ποιου θα γινόταν αυτό. Τα χρήματα στον Σμπώκο θα τα έδινε ο κύριος Λιακουνάκος και σε χαμηλότερο επίπεδο (από τον κύριο Σμπώκο και κάτω) θα τα έδινε ο κύριος Αποστόλου. Γι’ αυτό λοιπόν εγώ απέφευγα να συναντώ τον Λιακουνάκο. Στη συνέχεια προσπάθησε πολύ στα επόμενα χρόνια ο κύριος Λιακουνάκος να με συναντήσει στέλνοντας τον κύριο Αποστόλου και τον κύριο Αρκουμανέα ο οποίος ήταν διευθυντής της εταιρείας SONAK, συμφερόντων Λιακουνάκου. Όταν στο υπουργείο ανέλαβε ο κύριος Παπαντωνίου στον οποίο είχα ετοιμάσει να υποβάλω την παραίτησή μου, το Νοέμβριο του 2001, εκείνος δεν ήθελε να φύγω και δεν την έκανε δεκτή. Του είπα ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να ενημερώσω αυτόν και τον κύριο Τραυλό για την πορεία των εξοπλιστικών προγραμμάτων, αυτών που ήταν προς υλοποίηση και αυτών που βρίσκονταν σε διαδικασία λήψης αποφάσεων. Του συμπλήρωσα επειδή υπήρχε τότε σε εξέλιξη ένα πολύ μεγάλο πρόγραμμα, αυτό των LEOPARD 2, και του είπα ότι αυτό το πρόγραμμα κόστιζε ο στρατός και δεν μπορούμε να τους το αρνηθούμε. Συγκεκριμένα μου είπε: «Πήραμε για το ναυτικό και την αεροπορία, δεν μπορούμε να μην πάρουμε και για το στρατό». Του απάντησα ότι η επιχειρησιακή τους ωφέλεια είναι δυσανάλογη με το κόστος και η προμήθειά τους δεν είναι αναγκαία. Έκτοτε δεν με ξαναφώναξε, ούτε για ενημέρωση, παρά το ότι τον ήξερα πάρα πολύ καλά από παλιά και στην αρχή δεν ήθελε να φύγω. Η αίσθησή μου ήταν ότι ήθελε το πρόγραμμα των LEOPARD 2. Στη συνέχεια ο κύριος Λιακουνάκος ίσως να πληροφορήθηκε ότι δεν ήμουν υποστηρικτής των αρμάτων και τηλεφωνικά επέμενε να με συναντήσει, ίσως και γιατί είχε αλλάξει το καθεστώς υπουργών. Έτσι περί το Δεκέμβριο του 2001 τον δέχθηκα στο γραφείο μου. Εκείνος μου υπενθύμισε για τις πολύ φιλικές σχέσεις που είχαμε στο παρελθόν και μου μίλησε ακόμη και για τα οικογενειακά του προβλήματα. Ήξερα ότι ενδιαφέρεται για τα LEOPARD αλλά δεν μου ανέφερε τίποτα. Μετά από λίγες μέρες, το Δεκέμβριο του 2001, ξαναζήτησε και ήρθε στο γραφείο μου. Ήταν αργά το απόγευμα και μου είπε στο επίπεδό μου να μην φέρω κανένα πρόβλημα στη διαδικασία προμήθειας των LEOPARD 2. Μαζί του κρατούσε και ένα sac de voyage το οποίο φεύγοντας το άφησε στον καναπέ του γραφείου μου. Μόλις το αντιλήφθηκα βγήκα από το γραφείο στην πόρτα και του είπα: «ξέχασες την τσάντα». Εκείνος γύρισε και μου είπε: «είναι για σένα, δεν την έχω ξεχάσει». Μόλις έφυγε, άνοιξα την τσάντα και διαπίστωσα ότι εντός υπήρχαν 600.000 ευρώ. Εγώ πράγματι έπαψα να φέρνω αντιρρήσεις για την προμήθεια αυτή και δεν ξαναμίλησα γι’ αυτό το θέμα ούτε στον υπουργό, ούτε στο γενικό διευθυντή.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αν εσείς, πήρατε 600.000 ευρώ για να μην ξανασχοληθείτε και φέρνετε αντιρρήσεις για το θέμα αυτό, τι κατά την άποψή σας πρέπει να έχουν λάβει όσοι εισηγήθηκαν και ενέκριναν το πρόγραμμα αυτό πάνω από εσάς, (Τραυλός – Παπαντωνίου) ή και κάτω από εσάς;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όταν δόθηκαν 600.000 ευρώ σε εμένα, οποίος έφυγα πριν την υπογραφή και υλοποίηση της σύμβασης, με βάση τον κοινό νου θεωρώ απίθανο να μην πήραν παράνομες προμήθειες οι από πάνω μου που αναφέρατε και θεωρώ βέβαιο ότι αυτά τα ποσά θα ήταν πολύ μεγαλύτερα από τα δικά μου. Αυτό το συμπέρασμα εξάγεται με βάση την κοινή λογική χωρίς να μπορώ να κατονομάσω και να φέρω αποδείξεις.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Για τον Τσοχατζόπουλο όμως και το Σμπώκο, πριν μας είπατε ότι πέραν της κοινής λογικής σας, σας είχε μιλήσει και ο κύριος Αποστόλου για τις παράνομες αμοιβές του
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι έτσι είναι, ο Αποστόλου μου είπε όλα όσα έχω καταθέσει παραπάνω.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο Αποστόλου σας είπε για τα ποσοστά προμήθεια στους ανωτέρω σε όσα προγράμματα ο Λιακουνάκος εκπροσωπούσε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν μου έδωσε τέτοιες λεπτομέρειες και ούτε ποτέ μου ανέφερε συγκεκριμένο ποσό. Υποθέτω ότι ο Αποστόλου μου ανοίχθηκε για να μη φοβάμαι και να γνωρίζω ότι όλα είναι κανονισμένα σε επίπεδο ανώτερο από το δικό μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Όταν λέτε σε ανώτερο επίπεδο από το δικό σας, συμπεριλαμβάνετε τους υφυπουργούς ή και τους συμμετέχοντες στο ΚΥΣΕΑ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Εννοώ τον Γενικό Διευθυντή και τον Υπουργό γιατί ο Υφυπουργός δεν έχει αρμοδιότητα στα εξοπλιστικά και το ΚΥΣΕΑ λαμβάνει πολιτικές αποφάσεις.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Θέλω να σας εξηγήσω που τοποθετήσατε όλα αυτά τα μετρητά χρήματα, συνολικά 1.800.000 ευρώ, που λάβατε από τα τρία προγράμματα που προαναφέρατε.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τα χρήματα αυτά τα έβαζα σταδιακά σε θυρίδα στην Ελλάδα, στην ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ και στη CITΙ BANK και στη συνέχεια τα έστελνα τμηματικά στους λογαριασμούς στο εξωτερικό μέσω των διαχειριστών μου στο εξωτερικό. Οι διαχειριστές ήταν ο Λυγινός και ο OSWALD στη DRESDNER BANK Γενεύης, οι οποίοι έβγαλαν και τα περισσότερα χρήματα από τα μετρητά αυτά, αλλά και άλλοι όπως κάποιος MILER στη UBS, SMASTRIXT, αν θυμάμαι καλά το όνομά του στην τράπεζα UBS και αυτός. Ένα μεγάλο ποσό, που δεν μπορώ να προσδιορίσω, το έβγαλα σταδιακά και εγώ ο ίδιος.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς έβγαζαν έξω τα χρήματα αυτά οι διαχειριστές;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τις περισσότερες φορές τα έβγαζαν με τσάντες οι ίδιοι και τα κατέθεταν στους λογαριασμούς μου. Αποδείξεις άλλοτε μου έδιναν, άλλοτε όχι, αλλά αφού διαπίστωνα την πρώτη φορά ότι κατατίθετο το ποσό που τους έδινα, μετά υπήρχε εμπιστοσύνη.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορείτε να μας πείτε πώς είχατε αποταμιεύσει δύο εκατομμύρια ευρώ, στην προ του 1997 περίοδο όπως μας έχετε καταθέσει παραπάνω;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι η αξία σήμερα των χρημάτων που εκείνη την περίοδο ήταν δολάρια, ίσως και γερμανικά μάρκα. Τα χρήματα αυτά τα είχα αποκτήσει πριν συνταξιοδοτηθώ το έτος 1990 αλλά και μετά. Πριν συνταξιοδοτηθεώ, υπηρετούσα στο γραφείο αντισταθμιστικών ωφελημάτων του ΥΕΘΑ. Το έτος 1989 επί κυβέρνησης Ζολώτα το ΓΕΣ επείγετο να υπογράψει σύμβαση για την αναβάθμιση των αρμάτων Μ48, αμερικανικής προέλευσης με γερμανική τεχνολογία. Για την αναβάθμιση ενδιαφερόταν ο Ευσταθίου για λογαριασμό της STN ATLAS την οποία και τότε εκπροσωπούσε. Για να ενεργήσω γρήγορα και χωρίς αντιρρήσεις και να ετοιμάσω γρήγορα το σχέδιο των αντισταθμιστικών ωφελημάτων, ο Ευσταθίου μου είχε δώσει τότε το ποσό του 1.000.000 ευρώ με σημερινή ισοτιμία. Το άλλο εκατομμύριο προέρχεται από διάφορα άλλα ποσά που ήταν είτε από προγράμματα του κυρίου Λιακουνάκου από το 1988 και μετά, προγράμματα τα οποί δεν θυμάμαι ακριβώς ποια ήταν, είτε από άλλα προγράμματα άλλων εκπροσώπων. Δεν θυμάμαι πόσα ακριβώς που είχαν δώσει οι Λιακουνάκος –Αποστόλου και πόσοι άλλοι μεσολαβητές γιατί έχουν περάσει πάνω από εικοσιπέντε χρόνια.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Και πάλι όμως από το συνολικό ποσό των 15.000.000 δολαρίων, υπολείπεται το σημαντικό ποσό των 5.000.000 δολαρίων ΗΠΑ. Τι λέτε γι’ αυτό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτό δεν είναι ακριβές γιατί το συνολικό ποσό σήμερα μετατρεπόμενο σε δολάρια, όπως προκύπτει από την κατάθεσή μου ανέρχεται περίπου 13.000.000 δολάρια και τα υπόλοιπα 2.000.000 δολάρια είναι η απόδοση της επένδυσης στην δεκαπενταετία που πέρασε. Επιπλέον, οι προμήθειες που έχω αναφέρει για να εξοπλιστικά είναι κατ’ εκτίμηση και όταν ανοιχθούν οι λογαριασμοί τα ποσά θα προσδιοριστούν με ακρίβεια.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπολογίζετε όμως την ισοτιμία στην τρέχουσα 1ευρώ/1,3 δολάρια, ενώ εκείνη την περίοδο το δολάριο είχε ίση ή μεγαλύτερη αξία από το ευρώ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Το δολάριο ήταν για ελάχιστο χρονικό διάστημα ακριβότερο από το ευρώ. Από το 1999 άρχισε η πτώση του. Εξάλλου εγώ έκανα αγοραπωλησίες νομισμάτων και συνήθως κέρδιζα. Επίσης επένδυα σε ομόλογα, μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια που πολλές φορές είχαν μεγάλες αποδόσεις στις αναδυόμενες οικονομίες. Σημειωτέον ότι από το κεφάλαιο αυτό έχω δαπανήσει ελάχιστα ποσά, τη δε τελευταία πενταετία έχει μείνει ανέγγιχτο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εκτός από αυτά τα 15.100.000 δολάρια, τι άλλα κεφάλαια έχετε στο εξωτερικό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Έχω ένα ασφαλιστικό πρόγραμμα στην Ελβετία 350.000 ευρώ και επιφυλάσσομαι να τα επιστρέψω και αυτά στο Ελληνικό Δημόσιο. Την τράπεζα, το πρόγραμμα και την ασφάλεια δεν τα θυμάμαι τώρα αλλά θα σας προσκομίσω στοιχεία. Επίσης διατηρώ από το 1991 ένα λογαριασμό στη CITIBANK Νέας Υόρκης. Στο λογαριασμό αυτό υπάρχει το ποσό των 160.000 ευρώ, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με εξοπλιστικά προγράμματα, αλλά προέρχεται από τις νόμιμες εμπορικές μου συναλλαγές ως αντιπροσώπου της εταιρείας AUDIOVOX στην Ελλάδα. Το ποσό αυτό το είχα προγενέστερα, από τη δεκαετία του 80, στην τράπεζα VIRGINA BANK και κάποια στιγμή το δάνεισα στον Ιωάννη Παπαδόπουλο, κατασκευαστή κατοικιών στην Ουάσιγκτον. Για το εν λόγω δάνειο έλαβα υποθήκη από τον ως άνω οφειλέτη μου και όταν το 1991 εκείνος μου το επέστρεψε, τα κατέθεσα με επιταγές στον ως άνω λογαριασμό μου στη CITIBANK. Μάλιστα η εν λόγω υποθήκη κατασχέθηκε πρόσφατα από τον Ανακριτή κ. Γεωργουλέα καθώς βρέθηκε σε έρευνα στο σπίτι μου. Το εισόδημά μου από τον λογαριασμό στο εξωτερικό είτε στο όνομά μου, είτε ως δικαιούχος σε λογαριασμό τρίτου, φυσικού ή νομικού προσώπου.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τα οπλικά συστήματα της ATLAS για τα υποβρύχια, κόστισαν πολύ περισσότερο από 100.000.000 ευρώ στα οποία αντιστοιχεί το 0,5% που λέτε ότι λάβατε και επιπλέον υπήρχε και σύμβαση αντισταθμιστικού ωφελήματος μεταξύ κατασκευάστριας ATLAS και INTRACOM περίπου 7.000.000 ευρώ. Επιπλέον οι πληρωμές διήρκησαν και μετά το 2005, έως το 2012. Τι λέτε γι΄ αυτό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εγώ είπα κατά προσέγγιση ότι έχω λάβει το ποσό των 500 – 600.000 ευρώ. Αν είναι παραπάνω, θα προκύψει από την ανάλυση των λογαριασμών που πρόκειται να ανοίξουν.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εσείς για τη συμφωνία των παράνομων προμηθειών, για όλα τα ανωτέρω προγράμματα, ήρθατε σε επαφή με στελέχη των αλλοδαπών προμηθευτριών εταιρειών και με ποιους; Σας ανέφεραν ποτέ τα ενδιάμεσα πρόσωπα που σας έκαναν τις καταβολές, ποια σελέχη των προμηθευτριών εταιρειών γνώριζαν για αυτές τις παράνομες πληρωμές και τις ενέκριναν;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ουδέποτε συζήτησα τέτοια πράγματα με κάποιο στέλεχος των προμηθευτριών εταιρειών και δεν γνωρίζω ποια σελέχη των εταιρειών αυτών γνώριζαν και ενέκριναν τις παράνομες αυτές πληρωμές.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εκτός από αυτά που σας είπε ο Αποστόλου, γνωρίζετε κάτι για παράνομες πληρωμές στην περίπτωση των υποβρυχίων προς προϊσταμένους σας, κατηγορούμενους ήδη ή μη, Σμπώκου, Τσοχατζόπουλου, Τραυλού, Κολίρη, Παπαντωνίου, στην προμήθεια των υποβρυχίων;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν γνωρίζω καθόλου για συγκεκριμένες παράνομες πληρωμές των προσώπων αυτών σταν προγράμματα των υποβρυχίων 209 και 214. Όπως όμως έχω ήδη προαναφέρει μπορώ να εξάγω όσα συμπεράσματα μπορεί να εξάγει ο κοινός νους. Και αυτά τα συμπεράσματα ενισχύονται και από την προσωπική μου εμπειρία. Αφού δόθηκαν χρήματα σε εμένα θεωρώ απίθανο να μη δόθηκαν και στους από πάνω και στους από κάτω από εμένα, δηλαδή και στους εισηγηθέντες και στους εγκρίνοντες. Άλλωστε όλα όσα ακούγονταν για τους προαναφερόμενους υπουργούς και γενικούς διευθυντές, δηλαδή ότι ελάμβαναν και αυτοί παράνομες πληρωμές, τα έχω ακούσει και εγώ.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γνωρίζετε προσωπικά κάποιον από τους Αλέξανδρο Αβατάγγελο, Ιωάννη Μπέλτσιο, Μιχαήλ Φιλιππίδη, Αγκό Ντερμιτζιάν και Πίκλερ; ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τα πρόσωπα αυτά δεν τα γνωρίζω, τα έχω ακούσει όλα από τα μεσα μαζικής ενημέρωσης. Τους δύο τελευταίους μάλιστα τους άκουσα για πρώτη φορά εδώ.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γνωρίζετε ή έχετε συναντήσει ποτέ τα στελέχη της κοινοπραξίας HDW/Ferrostaal Χάουν και Μίλενμπεκ ή άλλα στελέχη;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ‘Εχω απαντήσει ότι ποτέ δεν έχω έρθει σε επαφή με τα στελέχη της γερμανικής κοινοπραξίας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γνωρίζετε το Μιχαήλ Ματαντό, τους υπαλλήλους αυτού Αντώνιο Χάγια, Αλέξανδρο Παπαντωνίου, την εταιρεία του ΜΙΕ, τους υπαλλήλους του Μιχαήλ Νομικό, Εμμανουήλ Σαρτζετάκη, Γεώργιο Χατζηγιαννίδη, Δημήτριο Λαδόπουλο, Γέωργιο Χαιρέκακο, Παναγιώτη Στάμο; Είχατε ποτέ για οποιοδήποτε λόγο συναντηθεί με αυτούς για το θέμα της προμήθειας των υπ[οβρυχίων; Ξέρετε αν δια των ανωτέρω προσώπων δόθηκαν παράνομες αμοιβές σε οποιονδήποτε σχετικά με τα υποβρύχια;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Με κανέναν από όσους προαναφέρατε δεν συναντήθηκα κατά τη διάρκεια του προγράμματος των υποβρυχίων. Γνωρίζω όμως κάποιους από αυτούς οι οποίοι ήταν πρώην αξιωματικοί όπως τον Λαδόπουλο, Χατζηγιαννίδη με τους οποίους είχαμε συνυπηρετήσει στη ΓΔΕ και τον Σαρτζετάκη. Τους άλλους δεν τους έχω δει ούτε κατ΄ όψη και δεν γνωρίζω αν μέσω αυτών δόθηκαν παράνομες αμοιβές και για ποιο λόγο. Όμως για το Ματαντό και τους υπαλλήλους του θα αναφερθώ εκτενέστερα στη συνέχεια.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Οι συγκατηγορούμενοί σας είναι και στελέχη – συνδικαλιστές που εκείνη την περίοδο υπηρετούσαν στα ναυπηγεία όπως Σωτήριος Εμμανουήλ, Ιωάννη Μανωλέμης, Ιωάννης Μίχας, Γεώργιος Κοντάκης, Σταύρος Μαρκάτος, Γεώργιος Πατεράκης. Γνωρίζετε κάποιον από αυτούς; Γνωρίζετε αν αυτοί με οποιοδήποτε τρόπο έλαβαν παράνομες αμοιβές σχετικά με τα υποβρύχια;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τον Εμμανουήλ τον είδα για πρώτη φορά στην υπογραφή της σύμβασης των υποβρυχίων. Ο Πατεράκης εκείνη την περίοδο που υπηρετούσα εγώ δεν ήταν στα ναυπηγεία, ήταν στην εταιρεία EADS που προωθούσε τα EUROFIGHTER.
EΡΩΤΗΣΗ: Μπορείτε να μας αναφέρετε τα στοιχεία όλων των λογαριασμών από τους οποίους διήλθε η παράνομη περιουσία έως την κατάληξή της στην JULIUS BAER;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τις τράπεζες στις οποίες έχω ανοίξει λογαριασμούς, μπορώ να τις κατονομάσω. Τους αριθμούς των λογαριασμών, ιδιαίτερα όλων αυτών που έχουν κλείσει, ούτε τους θυμάμαι και στην παρούσα φάση δεν μπορώ να σας τους καταθέσω. Επιφυλάσσομαι όμως με τους δικηγόρους μου να ζητήσω όλους τους λογαριασμούς, την κίνησή τους και τα αντίστοιχα παραστατικά. Θα ήθελα επίσης να προσθέσω ότι οι μόνοι ανοιχτοί λογαριασμοί μου σήμερα είναι αυτοί οι οποίοι σας έχω αναφέρει και έχω δώσει εντολή να εμβαστούν τα συνολικά ποσά τους στο Ελληνικό Δημόσιο. Όλοι οι άλλοι λογαριασμοί των άλλων τραπεζών έχουν κλείσει και τα ποσά τους είχαν μεταφερθεί στους λογαριασμούς που τηρούνται στην JULIUS BAER.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορείτε να μας πείτε πώς δημιουργήσατε το TRUST OLAV ENGINEERING και πώς γνωρίσατε τον trustee Σπύρο Μεταξά; Γνώριζε ο ίδιος την παράνομη προέλευση των χρημάτων που διαχειριζόταν;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τον Μεταξά τον είχα ακούσει ήδη εδώ και δέκα χρόνια ότι ασχολείτο με θέματα σύστασης off shore εταιρειών και διαχείρισης περιουσιών. Τα στοιχεία του μου τα έδωσε ο Λυγινός. Περί το 2004 επικοινώνησα μαζί του τηλεφωνικώς, και τον επισκέφθηκα στο γραφείο του στη Γενεύη. Μου πρότεινε τη σύσταση off shore εταιρειών για καλύτερη εμπιστευτικότητα. Του είχα δώσει ένα βιογραφικό με όλα τα επαγγελματικά μου στοιχεία πλην της ιδιότητάς μου ως Αναπληρωτή Διευθυντή στη ΓΔΕ. Ήξερε περίπου το ύψος του χαρτοφυλακίου που είχα και στη συνέχεια αποφάσισα να συνεργαστώ μαζί του για τη σύσταση πληθώρας υπεράκτιων εταιρειών που διασφάλιζαν την ανωνυμία σε ενδεχόμενο έλεγχο αφού δεν φαίνεται το όνομά μου σε οποιοδήποτε τραπεζικό λογαριασμό. Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγω τον κίνδυνο εντοπισμού των χρημάτων μου σε περίπτωση δικαστικού ελέγχου. Όταν ξέσπασε το σκάνδαλο της SIEMENS στην Ελλάδα, ο Μεταξάς μου σύστησε και δικηγόρο, και συγκεκριμένα τον Φιντέλ Ζουά, γιατί ήξερε πολύ καλά το θέμα αφού είχε και άλλους πελάτες χρηματιστές εμπλεκόμενους στο εν λόγω σκάνδαλο. Χρειαζόμουν δικηγόρο στην Ελβετία για να ασκήσω αγωγή σε βάρος της DRESDNER BANK για την αναίτια εμπλοκή μου στο σκάνδαλο SIEMENS. Το ίδρυμα με την επωνυμία GREEN 4 CAST FOUNDATION και έδρα τον Παναμά και η υπεράκτια εταιρεία με την επωνυμία GULDENBERG INTERNATIONAL S.A. με έδρα την Κόστα Ρίκα συστήθηκαν από το Μεταξά στη Γενεύη με πρόθεση να μεταφερθούν τα λεφτά στη Σιγκαπούρη δεδομένου ότι, όπως μου είπε, μετά το σκάνδαλο της SIEMENS ψάχνονται όλοι οι εμπλεκόμενοι από τις ελληνικές και τις ελβετικές αρχές. Δεν γνωρίζω, ούτε έχω παραστατικά για τις υπεράκτιες εταιρείες που συνέστησε, ούτε έχω στην κατοχή μου παραστατικά για την ίδρυση του ως άνω trust. Δικαιούχος του εν λόγω trust είναι ο ως άνω Μεταξάς. Το trust αυτό το οποίο συνέστησε ο Μεταξάς είναι κατά τα λεγόμενα του ίδιου μη ανακλητό και τελεί υπό τη διακριτική του ευχέρεια διαχείρισης. Δικαιούχοι μετά θάνατον φαίνονται η σύζυγός μου και ο γιος μου, χωρίς οι ίδιοι να το γνωρίζουν και να έχουν υπογράψει οποιοδήποτε έγγραφο. Επίσης, θέλω να προσθέσω ότι ακόμα και σήμερα αρνείται να αποστείλει τα χρήματα είτε σε λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος είτε σε δικό μου λογαριασμό στην EUROBANK που του υπέδειξα ενώ παράλληλα κρύβεται και αρνείται να απαντήσει στα τηλέφωνά μου και τις εκκλήσεις μου να εκτελέσει την επιθυμία μου προκειμένου να επιστραφούν τα χρήματα στο Ελληνικό Δημόσιο. Στο σημείο αυτό αποχώρησε ο συνήγορος υπεράσπισης κ. Ιωάννης Μαντζουράνης για προσωπικούς λόγους.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορείτε να μας μιλήσετε για τους άλλους διαχειριστές των χρημάτων σας, το Φάνη Λυγινό και τον OSWALD; Γνώριζαν και αυτοί την παράνομη προέλευση των χρημάτων που τους εμπιστευθήκατε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τον Λυγινό μου τον γνώρισε ο Ευσταθίου. Τον OSWALD μου τον γνώρισε ο Λυγινός. Ο Λυγινός γνώριζε τη δουλειά που έκανε ο Ευσταθίου και το μοίρασμα των χρημάτων που έκανε για δωροδοκίες για λογαριασμό της εταιρείας STN ATLAS που εκπροσωπούσε. Η εκτίμησή μου είναι ότι ο Λυγινός μέσω της DRESDNER BANK Γενεύης ήξερε τους αποδέκτες των πληρωμών του Ευσταθίου αφού αυτός έστελνε τα σχετικά εμβάσματα. Ο Λυγινός ήξερε ότι τα χρήματα που μου είχε στείλει ο Ευσταθίου αφορούσαν την παράνομη πληρωμή μου από την STN ATLAS. Εκτιμώ ότι και ο Oswald ως προϊστάμενος του Λυγινού, γνώρισε όσα γνώριζε και ο τελευταίος. Στο σημείο αυτό επανήλθε και ο συνήγορος υπεράσπισης Ιωάννης Μαντζουράνης.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Στη διαδικασία επιλογής και υλοποίησης ενός εξοπλιστικού προγράμματος μπορείτε να μας πείτε ποιοι είχαν τον βαρύνοντα ρόλο και άρα συγκέντρωναν τις περισσότερες πιθανότητες να δεχθούν προτάσεις δωροδοκίας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Για προτάσεις δωροδοκίας δεν μπορώ να πω, όμως μπορώ να επισημάνω τα κρίσιμα στάδια της διαδικασίας επιλογής και υλοποίησης ενός εξοπλιστικού προγράμματος καθώς και ποιοι ουσιαστικά αποφάσισαν. Το πρώτο κρίσιμο στάδιο ήταν μέσα στο κάθε Γενικό Επιτελείο το οποίο είτε εισηγούνταν προμήθεια ενός συγκεκριμένου οπλικού συστήματος ή αν ήταν για διαγωνισμό για περισσότερα συστήματα το κρίσιμο σημείο ήταν οι προδιαγραφές οι οποίες μπορούσαν να ευνοήσουν συγκεκριμένο οπλικό σύστημα. Το δεύτερο κρίσιμο στάδιο που παίζει πρωταρχικό ρόλο, όχι μόνο από τη νομική του άποψη αλλά και την ουσιαστική, είναι η συγκρότηση των επιτροπών αξιολόγησης των προσφορών, της διαπραγμάτευσης που γίνεται με την εταιρεία για την προσφορά της τόσο για την οικονομική όσο και για τα αντισταθμιστικά γιατί αυτοί οι δύο παράγοντες καθορίζουν την επωφελέστερη προσφορά και συνεπώς το μειοδότη. Εν συνεχεία κρίσιμη είναι η επιτροπή που διαπραγματεύεται τη σύμβαση. Επίσης η επιτροπή κατάρτισης του σχεδίου σύμβασης. Αυτές οι επιτροπές ορίζονται και ελέγχονται από τη Διεύθυνση Προγραμμάτων Εξοπλισμών και το Γενικό Διευθυντή της ΓΔΕ. Επομένως είναι κρίσιμα και τα πρόσωπα που απαρτίζουν τις επιτροπές αυτές. Οι επιτροπές συγκροτούνται από τη Διεύθυνση Προγραμμάτων Εξοπλισμών και τα Γενικά Επιτελεία που εγκρίνονται και ελέγχονται από το Γενικό Διευθυντή. Στην περίοδο του κυρίου Τσοχατζόπουλου το όλο σύστημα του ελέγχου των επιτροπών ήταν από τον υποδιευθυντή της Διεύθυνσης Προγραμμάτων Εξοπλισμών, τον κ. Λεονταρίτη, το Γενικό Διευθυντή κ. Σμπώκο τον οποίο διαδέχθηκε ο κ. Κολίρης. Ο Σμπώκος και ο Λεοναρίτης ήταν αυτοί που είχαν μεταξύ τους συνεχή και αδιάλειπτη συνεργασία, ακόμα και νυχτερινές ώρες. Δεν θυμάμαι ποτέ ο Σμπώκος να κάλεσε το Διευθυντή της Διεύθυνσης, τον κ. Ανδρουλάκη Ζαχαρία, για να συνεργαστούν για τα εξοπλιστικά προγράμματα παρά μόνο τον κ. Λεονταρίτη ο οποίος έδινε τις εντολές του Γενικού Διευθυντή στον Ανδρουλάκη ή στις επιτροπές. Ο Λεονταρίτης έμεινε όσο ήταν ο Τσοχατζόπουλος στο ΥΕΘΑ. Θέλω επίσης να προσθέσω ότι μόλις ήρθε ο Σμπώκος στο υπουργείο έκανε το Λεονταρίτη από προϊστάμενος γραφείου Υποδιευθυντή της Διεύθυνσης Προγραμμάτων Εξοπλισμών. Ο Λεονταρίτης παρέμεινε σε αυτή τη θέση καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του Τσοχατζόπουλου στο ΥΕΘΑ. Το 2002 με κοινή υπουργική απόφαση Τσοχατζόπουλου-Παπαντωνίου, ο Λεοπαρίτης αποσπάστηκε στο γραφείο του κ. Τσοχατζόπουλου ο οποίος είχε γίνει υπουργός Ανάπτυξης, και αργότερα έγινε Γενικός Γραμματέας στο Υπουργείο Ανάπτυξης. Το επόμενο κρίσιμο στάδιο ήταν η εισήγηση της ΓΔΕ/Διεύθυνση Προγραμμάτων Εξοπλισμών σύμφωνα με τα πρακτικά και τις εισηγήσεις των επιτροπών προς το Γενικό Διευθυντή και τον Υπουργό, που περνούσε όμως πριν και από εμένα. Γι’ αυτό η Διεύθυνση Προγραμμάτων Εξοπλισμών ήταν ιδιαίτερα κρίσιμη για τους εξοπλισμούς. Για τους υπηρεσιακούς παράγοντες που είχαν κρίσιμο ρόλο στην προσπάθεια των υποβρυχίων, θα αναφερθώ εκτενέστερα στη συνέχεια”.
Διαβάστε τι κατέθεσε ο Κάντας
Θέλω να αναφέρω ότι στην πρώτη μας συνάντηση με τον κ. Λιακουνάκο, το Δεκέμβριο του 2001, όταν μου είπε να μη φέρω αντιρρήσεις στο πρόγραμμα του LEOPARD 2, μου είχε προτείνει να συνεργαστούμε όπως και παλαιότερα με καταθέσεις στον τραπεζικό μου λογαριασμό.
Εγώ του είπα ότι δεν θέλω γιατί είχε δημιουργηθεί κάποιος θόρυβος δημοσιογραφικός για το όνομά του σε κάποια εξοπλιστικά προγράμματα. Μου είπε να μη φοβάμαι γιατί όλα γίνονται μέσω off shore εταιρειών που είχε ιδρύσει ένα δικηγορικό γραφείο στο Μονακό και υπάρχει μυστικότητα κα διασφάλιση. Παρόλα αυτά εγώ αρνήθηκα και έτσι μου έφερε τα χρήματα στην τσάντα που έχω προαναφέρει.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αν ο Ευσταθίου για λογαριασμό της STN ATLAS έδωσε τόσα χρήματα, ο Ματαντός και οι υπάλληλοί του δεν θεωρείτε ότι πρέπει να έχουν δώσει πολύ περισσότερα τόσο στις επιτροπές όσο και στην ιεραρχία συμπεριλαμβανομένου εσάς; ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τον Ματαντό δεν τον γνώρισα, δεν τον συνάντησα ποτέ ούτε τον ίδιο, ούτε κάποιον εκπρόσωπό του. Άλλωστε δεν πληρώνουν όλοι όλους ανεξαιρέτως αλλά πληρώνουν όσους γνωρίζουν ή μπορούν να έρθουν σε επαφή μαζί τους. Δεν μπορώ να γνωρίζω και δεν μπορώ να αποκλείσω αν ο Ευσταθίου έκανε διανομή μίζας σε συνεννόηση με τον Ματαντό και μετά από κατανομή ρόλων. Εύλογο όμως είναι ο Ματαντός που είχε το σύνολο του προγράμματος να μοίρασε πολύ περισσότερα λεφτά από τον Ευσταθίου που είχε ένα μέρος του προγράμματος. Ο Ματαντός εκπροσωπούσε εταιρείες που για πάρα πολλά χρόνια προμήθευαν το ναυτικό και υποθέτω ότι θα είχε πρόσβαση στις επιτροπές του ναυτικού.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Βλέποντας όλες τις επιτροπές αξιολόγησης, διαπραγμάτευσης, κατάρτισης σχεδίων συμβάσεων, παρατηρούμε ότι οι συμμετέχοντες σε αυτές είναι ως επί το πλείστον τα ίδια πρόσωπα. Τι έχετε να πείτε γι’ αυτό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πρόκειται ουσιαστικά για μια μεγαλύτερη επιτροπή, την οποία είχε συστήσει ο κ. Σμπώκος και ήταν αυτός που είχε διορίσει τα μέλη της. Η μείζων αυτή επιτροπή αποτελείται από επιμέρους υποεπιτροπές στις οποίες συμμετέχουν τα ίδια πρόσωπα με τη λογική ότι εφόσον αυτά έχουν γνώση όλων των οικονομικών και άλλων δεδομένων και στοιχείων του προγράμματος, θα μπορούν να συμμετάσχουν στην κατάρτιση του σχεδίου σύμβασης έχοντας υπόψη τους όλα τα δεδομένα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορείτε να μας πείτε τη γνώση σας για τον τρόπο με τον οποίο τα αντισταθμιστικά ωφελήματα χρησιμοποιούνταν ως μέσο για την διακίνηση παράνομης περιουσίας; Ξέρετε να μας αναφέρετε κάτι για τις ελληνικές επιχειρήσεις που ανέλαβαν ΑΩ στην περίπτωση των υποβρυχίων, όπως τα ίδια τα ΕΝΑΕ, ο Γερμανός, η ΕΜΕΚ ΑΤΕ, η ΠΥΡΚΑΛ, η ΜΕΤΚΑ η MOTOMARINE S.A, η ELFON ΕΠΕ, η SIEMENS ΕΛΛΑΣ, η NAVIKON ELECRONIKS, η SONAK κλπ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν γνωρίζω καμία διαδικασία σχετικά με το πώς τα προγράμματα ΑΩ μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τις παράνομες πληρωμές. Υποθέτω ότι ένας τέτοιος τρόπος θα μπορούσε να είναι η συμφωνία μεταξύ κατασκευαστή και υποκατασκευαστή περί υπερκοστολόγησης κάποιου προγράμματος ΑΩ ώστε να διανεμηθεί το υπερβάλλον. Αυτό μπορεί να συμβεί κατά τον προσδιορισμό της ονομαστικής αξίας και του πιστωτικού συντελεστή που συμφωνείται κατά τη διαπραγμάτευση μεταξύ της αρμόδιας επιτροπής και της υπόχρεης κατασκευάστριας εταιρείας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Δεν θεωρείτε πιθανό, όλοι αυτοί οι μεσάζοντες να προσπαθήσουν να επηρεάσουν μέλη του ανώτατου ναυτικού συμβουλίου καθώς και το ΣΑΜ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μπορεί να προσπάθησαν αλλά δεν μπορώ να ξέρω αν το πέτυχαν ή όχι. Θέλω να συμπληρώσω ότι είναι ενδεικτικό της διακομματικής διαπλοκής το γεγονός ότι κατά την προμήθεια των αεροπλάνων στην Επιτροπή Άμυνας της Βουλής όπου ήμουν παρών, ο Μητσοτάκης επιχειρηματολογούσε με πολύ λεπτομερή στοιχεία υπέρ της προμήθειας των F-16, ενώ ο Έβερτ υπέρ των F-15. Αυτό με εξέπληξε διότι και οι δύο ήταν στο ίδιο κόμμα. Μάλιστα, όταν επελέγησαν τα F-16, στους διαδρόμους του ΥΕΘΑ κυκλοφορούσε με μια δόση χιούμορ η φράση ότι ο Μητσοτάκης κέρδισε τον υπουργό γιατί ο Τσοχατζόπουλος ήταν μαζί με τον Έβερτ υπέρ της προμήθειας των F-15, τα οποία εκπροσωπούσε ο κ. Λιακουνάκος. Αυτό αναφέρεται για να καταδειχθεί το σύνθετο, το πολύπλοκο και το διακομματικό παιχνίδι στο ζήτημα των εξοπλιστικών προγραμμάτων αφού ηγετικά στελέχη του ιδίου κόμματος πρότειναν διαφορετικά προϊόντα και αντιδικούσαν μεταξύ τους συμμαχώντας με στελέχη από άλλα κόμματα.
Κλείνοντας την απολογία μου θέλω να πω ότι αποδέχομαι την ευθύνη των πράξεών μου και έχω μετανιώσει ειλικρινά. Ακόμα δηλώνω κατηγορηματικά ότι δεν έχω άλλα χρήματα και λογαριασμούς μου στο εξωτερικό πέραν εκείνων που έχω δηλώσει στην απολογία μου. Έχω αναφέρει όλους τους λογαριασμούς μου τόσο σε αυτούς που ήταν γνωστοί στη Δικαιοσύνη όσο και σε αυτούς που ήταν άγνωστοι. Τα χρήματα αυτά επιστρέφω όλα στο Ελληνικό Δημόσιο. Προσπάθησα όσο μπορούσα να βοηθήσω την έρευνά σας και την αποκάλυψη προέλευσης των χρημάτων. Δηλώνω ότι θα σας προσκομίσω όλους τους αριθμούς των λογαριασμών μου που έχω στο εξωτερικό, θα συναινέσω στο άνοιγμά τους, θα υπογράψω οποιοδήποτε έγγραφο απαιτείται και μου ζητήσετε για να διευκολύνω το ταχύτερο άνοιγμα αυτών και ο ίδιος δεσμεύομαι να σας προσκομίσω τα παραστατικά και την κίνηση των λογαριασμών εφόσον μπορέσω να αντιμετωπίσω το κόστος. Με τη χορήγηση των πληροφοριών από τους τραπεζικούς λογαριασμούς επιφυλάσσομαι να επανέλθω με νέες λεπτομέρειες. Τόσο η επιστροφή των χρημάτων όσο και η συμβολή μου στην αποκάλυψη της αλήθειας αποτέλεσε για μένα μια ψυχική ανακούφιση. Θα είμαι στη διάθεση των δικαστικών αρχών οποτεδήποτε και για οποιοδήποτε εξοπλιστικό πρόγραμμα μου ζητηθεί η συμβολή μου στην προσωπικό μου λογαριασμό που άνοιξα σήμερα στη EUROBANK στην Αθήνα, λόγω του ότι ο κ. Σπύρος Μεταξάς αρνείται να εμβάσει, παρά τις συνεχείς τηλεφωνικές κλήσεις που έκανα στο γραφείο του σήμερα, το υπόλοιπο των προαναφερομένων λογαριασμών του trust απευθείας στο λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου, τον οποίο του υπέδειξα με την από 18.12.2013 σχετική εντολή μου, την οποία επίσης έχω υποβάλει.
Στο σημείο αυτό διακόπτεται η απολογία του κατηγορουμένου για τη Δευτέρα 23.12.2013 και ώρα 10.00 π.μ. Συντάχθηκε, αναγνώσθηκε και υπογράφεται
Υποθέσεις Mirage και Λιακουνάκος
Σήμερα θα αναφερθώ σε εξοπλιστικά προγράμματα προμήθειας MIRAGE 2000-5 είχα λάβει προμήθεια 800.000 ευρώ από τον Παύλο Νικολαΐδη σε τρεις ή τέσσερις δόσεις. Ο κύριος Νικολαΐδης συνόδευε έναν Έλληνα με καταγωγή από τη Ρόδο, το όνομα του οποίου δεν θυμάμαι, ο οποίος συνόδευε υψηλόβαθμα στελέχη της DASSAULT. Ο εκ Ρόδου κύριος μου είχε πει ότι ήταν συμφοιτητής και πολύ γνωστός του τότε Πρωθυπουργού της Γαλλίας Λυονέλ Ζοσπέν και ο οποίος είχε βοηθήσει στην αποδέσμευση αγοράς από την Ελλάδα ων πυραύλων SCALP. Απ’ ότι είχα ακούσει εκπρόσωπος της DASSAULT στην Ελλάδα ήταν ο κύριος Χούμπαυλης, τον οποίο δεν γνώριζα ούτε είχα δει κατ’ όψη. Ο κύριος Π. Νικολαΐδης δεν μου είπε ποιος ακριβώς του είχε δώσει τα χρήματα που μου παρέδωσε, αλλά υποθέτω ότι ήταν ο ως άνω εκ Ρόδου κύριος με τον οποίο είχε στενή σχέση. Τα χρήματα αυτά μου παραδόθηκαν τμηματικά από τον άνω Νικολαΐδη κατά το χρονικό διάστημα 2001-2004 περίπου. Η πρώτη δόση (περίπου 250.000 ευρώ) μου παραδόθηκε στο γραφείο μου στη ΓΔΕ και οι λοιπές δόσεις στο ιδιωτικό μου γραφείο στην οδό Βουκουρεστίου. Τα χρήματα αυτά μου τα έδωσαν για τα MIRAGE χωρίς να έχω οποιαδήποτε συνεννόηση μαζί τους για το ακριβές ποσό της προμήθειας παρά μόνο την υπόσχεση ενός σημαντικού δώρου, επειδή εκείνη την περίοδο εκπροσωπούσα το Γενικό Διευθυντή και υπέγραψα τη σύμβαση των MIRAGE και εξ αυτού του λόγου μπορούσα να καθυστερήσω την υπογραφή της σύμβασης, η οποία τελικά έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 2000. Ο Νικολαΐδης φαινόταν πολύ στενός συνεργάτης του ως άνω εκ Ρόδου κυρίου. Και οι δύο με πίεζαν να τελειώσει πολύ γρήγορα η σύμβαση, βιαζόταν πάρα πολύ να τελείωσε το θέμα των MIRAGE ο υπουργός. Για να τελειώσει γρήγορα, παρόλο που είχε τότε τοποθετηθεί Γενικός Διευθυντής ο Κολίρης μου είπαν να το υπογράψω εγώ και όχι ο Κολίρης για να τελειώσει γρήγορα. Αν δεν υπήρχε η συγκατάθεση του υπουργού να υπογράψω εγώ, θα αργούσε πολύ η σύμβαση.
Το επόμενο πρόγραμμα για το οποίο έλαβα προμήθεια σε μετρητά ήταν τα EXOCET του πολεμικού ναυτικού, που είναι πύραυλοι επιφανείας – επιφανείας σε πυραυλακάτους. Το πρόγραμμα αυτό ήταν με εισήγηση του ναυτικού, αποφασίστηκε το 2000 και δεν μπορώ να θυμηθώ το κόστος. Εκείνη την περίοδο αναπληρούσα το Γενικό Διευθυντή και με επισκέφθηκε στο γραφείο μου ο κύριος Κομνόπουλος, ο οποίος ήταν μέτοχος της εταιρείας KESTREL η οποία εκπροσωπούσε την κατασκευάστρια εταιρεία EXOCET. Εκεί στο γραφείο μου όπου με επισκέφθηκε δεν προλάβαμε να συζητήσουμε γιατί έπαθε μία κρίση και αφού του έδωσαν ένα χάπι και συνήλθε, του είπα να φύγει. Με ξαναεπισκέφθηκε και μου είπε ότι αν προχωρήσει και υπογραφεί η σύμβαση θα φανεί γενναιόδωρος χωρίς όμως να μου πει τα χρήματα που θα μου έδινε. Ανταγωνίστρια του EXOCET ήταν η σουηδική SAAB. Παρότι το σουηδικό διαφαίνονταν καλύτερο σε επιδόσεις, το ναυτικό ήθελε το EXOCET, δεδομένου ότι το σουηδικό ήταν ακόμη σε φάση ανάπτυξης και δοκιμών και παραδοσιακά το ναυτικό χρησιμοποιούσε EXOCET. Από το πρόγραμμα αυτό οι Κομνόπουλος μου έδωσε τμηματικά, αν θυμάμαι καλά, περίπου 400.000 ευρώ το χρονικό διάστημα από 2001 έως 2004. Η πρώτη καταβολή ήταν 120.000 ευρώ και οι επόμενες καταβολές ήταν μέχρι το έτος 2004. Τα υπόλοιπα χρήματα μου τα έδωσε στην περιοχή του Παπάγου κοντά στην Αγία Σκέπη. Τα χρήματα αυτά έλαβα προκειμένου να υπογράψω άμεσα και γρήγορα τη σύμβαση ως Γενικός Διευθυντής.
Το επόμενο πρόγραμμα ήταν το πρόγραμμα των αρμάτων LEOPARD 2, το οποίο προμηθευτήκαμε από τη γερμανική KRAUUSMAFFEI WEGMANN (KMW). Η σύμβαση υπογράφτηκε όταν είχα φύγει εγώ επί υπουργίας Γιάννου Παπαντωνίου από την Σπυρίδωνα Τραυλό. Εκπρόσωπος της κατασκευάστριας εταιρείας στην Ελλάδα ήταν ο κύριος Θωμάς Λιακουνάκος. Ο Θωμάς Λιακουνάκος ήταν εκπρόσωπος της άνω γερμανικής εταιρείας και ο ίδιος είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας AXON. Έχει μεσολαβήσει για πολλά εξοπλιστικά προγράμματα και έχει εκπροσωπήσει πολλές εξοπλιστικές εταιρείες. Τον κύριο Λιακουνάκο τον είχα γνωρίσει από το 1988 όπως και τον κύριο Αποστόλου, το συνεργάτη του. Από τον κύριο Λιακουνάκο είχα δεχθεί εκείνη την περίοδο κάποια χρήματα αλλά δεν θυμάμαι πόσα ακριβώς. Δεν θυμάμαι αν ήταν μετρητά ή καταθέσεις σε τραπεζικό λογαριασμό μου, πιθανόν στη UBS Ζυρίχης (πρώην SWISS BANK CORPORATION). Όταν τοποθετήθηκα στη ΓΔΕ στην αρχή δεν είχα καμία συνάντηση με τον κύριο Λιακουνάκο παρά δύο – τρεις φορές το 1997 με τον κύριο Αποστόλου. Δεν ήθελα να συναντιέμαι με τον κύριο Λιακουνάκο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί δεν θέλατε να συναντιέστε με τον κύριο Λιακουνάκο αφού τον γνωρίζατε και είχατε παλαιότερα λάβει χρήματα από αυτόν; ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το 1997 είχα πληροφορηθεί από τον συνεργάτη μου, τον κύριο Αποστόλου, ότι τα προγράμματα που αυτοί εκπροσωπούσαν, θα προτιμούνταν και θα προωθούνταν και θα επιλέγονταν οπωσδήποτε γιατί αυτό το είχε συμφωνήσει ο ίδιος ο Λιακουνάκος με τον κύριο Σμπώκο και τον κύριο Τσοχατζόπουλο. Οι πρώτες συζητήσεις μεταξύ Λιακουνάκου – Σμπώκου – Τσοχατζόπουλου είχαν γίνει στο πολιτικό γραφείο του Τσοχατζόπουλου. Ακόμα μου είχε πει και για τα επίπεδα ιεραρχίας, πώς και ποιος θα ελάμβανε χρήματα. Συγκεκριμένα μου είχε πει ότι στα μεγάλα προγράμματα τα χρήματα στον Τσοχατζόπουλο θα τα έδιναν οι κατασκευάστριες εταιρείες τις οποίες εκπροσωπούσε ο Λιακουνάκος, χωρίς να μου πει μέσω ποιου θα γινόταν αυτό. Τα χρήματα στον Σμπώκο θα τα έδινε ο κύριος Λιακουνάκος και σε χαμηλότερο επίπεδο (από τον κύριο Σμπώκο και κάτω) θα τα έδινε ο κύριος Αποστόλου. Γι’ αυτό λοιπόν εγώ απέφευγα να συναντώ τον Λιακουνάκο. Στη συνέχεια προσπάθησε πολύ στα επόμενα χρόνια ο κύριος Λιακουνάκος να με συναντήσει στέλνοντας τον κύριο Αποστόλου και τον κύριο Αρκουμανέα ο οποίος ήταν διευθυντής της εταιρείας SONAK, συμφερόντων Λιακουνάκου. Όταν στο υπουργείο ανέλαβε ο κύριος Παπαντωνίου στον οποίο είχα ετοιμάσει να υποβάλω την παραίτησή μου, το Νοέμβριο του 2001, εκείνος δεν ήθελε να φύγω και δεν την έκανε δεκτή. Του είπα ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να ενημερώσω αυτόν και τον κύριο Τραυλό για την πορεία των εξοπλιστικών προγραμμάτων, αυτών που ήταν προς υλοποίηση και αυτών που βρίσκονταν σε διαδικασία λήψης αποφάσεων. Του συμπλήρωσα επειδή υπήρχε τότε σε εξέλιξη ένα πολύ μεγάλο πρόγραμμα, αυτό των LEOPARD 2, και του είπα ότι αυτό το πρόγραμμα κόστιζε ο στρατός και δεν μπορούμε να τους το αρνηθούμε. Συγκεκριμένα μου είπε: «Πήραμε για το ναυτικό και την αεροπορία, δεν μπορούμε να μην πάρουμε και για το στρατό». Του απάντησα ότι η επιχειρησιακή τους ωφέλεια είναι δυσανάλογη με το κόστος και η προμήθειά τους δεν είναι αναγκαία. Έκτοτε δεν με ξαναφώναξε, ούτε για ενημέρωση, παρά το ότι τον ήξερα πάρα πολύ καλά από παλιά και στην αρχή δεν ήθελε να φύγω. Η αίσθησή μου ήταν ότι ήθελε το πρόγραμμα των LEOPARD 2. Στη συνέχεια ο κύριος Λιακουνάκος ίσως να πληροφορήθηκε ότι δεν ήμουν υποστηρικτής των αρμάτων και τηλεφωνικά επέμενε να με συναντήσει, ίσως και γιατί είχε αλλάξει το καθεστώς υπουργών. Έτσι περί το Δεκέμβριο του 2001 τον δέχθηκα στο γραφείο μου. Εκείνος μου υπενθύμισε για τις πολύ φιλικές σχέσεις που είχαμε στο παρελθόν και μου μίλησε ακόμη και για τα οικογενειακά του προβλήματα. Ήξερα ότι ενδιαφέρεται για τα LEOPARD αλλά δεν μου ανέφερε τίποτα. Μετά από λίγες μέρες, το Δεκέμβριο του 2001, ξαναζήτησε και ήρθε στο γραφείο μου. Ήταν αργά το απόγευμα και μου είπε στο επίπεδό μου να μην φέρω κανένα πρόβλημα στη διαδικασία προμήθειας των LEOPARD 2. Μαζί του κρατούσε και ένα sac de voyage το οποίο φεύγοντας το άφησε στον καναπέ του γραφείου μου. Μόλις το αντιλήφθηκα βγήκα από το γραφείο στην πόρτα και του είπα: «ξέχασες την τσάντα». Εκείνος γύρισε και μου είπε: «είναι για σένα, δεν την έχω ξεχάσει». Μόλις έφυγε, άνοιξα την τσάντα και διαπίστωσα ότι εντός υπήρχαν 600.000 ευρώ. Εγώ πράγματι έπαψα να φέρνω αντιρρήσεις για την προμήθεια αυτή και δεν ξαναμίλησα γι’ αυτό το θέμα ούτε στον υπουργό, ούτε στο γενικό διευθυντή.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αν εσείς, πήρατε 600.000 ευρώ για να μην ξανασχοληθείτε και φέρνετε αντιρρήσεις για το θέμα αυτό, τι κατά την άποψή σας πρέπει να έχουν λάβει όσοι εισηγήθηκαν και ενέκριναν το πρόγραμμα αυτό πάνω από εσάς, (Τραυλός – Παπαντωνίου) ή και κάτω από εσάς;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όταν δόθηκαν 600.000 ευρώ σε εμένα, οποίος έφυγα πριν την υπογραφή και υλοποίηση της σύμβασης, με βάση τον κοινό νου θεωρώ απίθανο να μην πήραν παράνομες προμήθειες οι από πάνω μου που αναφέρατε και θεωρώ βέβαιο ότι αυτά τα ποσά θα ήταν πολύ μεγαλύτερα από τα δικά μου. Αυτό το συμπέρασμα εξάγεται με βάση την κοινή λογική χωρίς να μπορώ να κατονομάσω και να φέρω αποδείξεις.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Για τον Τσοχατζόπουλο όμως και το Σμπώκο, πριν μας είπατε ότι πέραν της κοινής λογικής σας, σας είχε μιλήσει και ο κύριος Αποστόλου για τις παράνομες αμοιβές του
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι έτσι είναι, ο Αποστόλου μου είπε όλα όσα έχω καταθέσει παραπάνω.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο Αποστόλου σας είπε για τα ποσοστά προμήθεια στους ανωτέρω σε όσα προγράμματα ο Λιακουνάκος εκπροσωπούσε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν μου έδωσε τέτοιες λεπτομέρειες και ούτε ποτέ μου ανέφερε συγκεκριμένο ποσό. Υποθέτω ότι ο Αποστόλου μου ανοίχθηκε για να μη φοβάμαι και να γνωρίζω ότι όλα είναι κανονισμένα σε επίπεδο ανώτερο από το δικό μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Όταν λέτε σε ανώτερο επίπεδο από το δικό σας, συμπεριλαμβάνετε τους υφυπουργούς ή και τους συμμετέχοντες στο ΚΥΣΕΑ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Εννοώ τον Γενικό Διευθυντή και τον Υπουργό γιατί ο Υφυπουργός δεν έχει αρμοδιότητα στα εξοπλιστικά και το ΚΥΣΕΑ λαμβάνει πολιτικές αποφάσεις.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Θέλω να σας εξηγήσω που τοποθετήσατε όλα αυτά τα μετρητά χρήματα, συνολικά 1.800.000 ευρώ, που λάβατε από τα τρία προγράμματα που προαναφέρατε.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τα χρήματα αυτά τα έβαζα σταδιακά σε θυρίδα στην Ελλάδα, στην ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ και στη CITΙ BANK και στη συνέχεια τα έστελνα τμηματικά στους λογαριασμούς στο εξωτερικό μέσω των διαχειριστών μου στο εξωτερικό. Οι διαχειριστές ήταν ο Λυγινός και ο OSWALD στη DRESDNER BANK Γενεύης, οι οποίοι έβγαλαν και τα περισσότερα χρήματα από τα μετρητά αυτά, αλλά και άλλοι όπως κάποιος MILER στη UBS, SMASTRIXT, αν θυμάμαι καλά το όνομά του στην τράπεζα UBS και αυτός. Ένα μεγάλο ποσό, που δεν μπορώ να προσδιορίσω, το έβγαλα σταδιακά και εγώ ο ίδιος.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς έβγαζαν έξω τα χρήματα αυτά οι διαχειριστές;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τις περισσότερες φορές τα έβγαζαν με τσάντες οι ίδιοι και τα κατέθεταν στους λογαριασμούς μου. Αποδείξεις άλλοτε μου έδιναν, άλλοτε όχι, αλλά αφού διαπίστωνα την πρώτη φορά ότι κατατίθετο το ποσό που τους έδινα, μετά υπήρχε εμπιστοσύνη.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορείτε να μας πείτε πώς είχατε αποταμιεύσει δύο εκατομμύρια ευρώ, στην προ του 1997 περίοδο όπως μας έχετε καταθέσει παραπάνω;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι η αξία σήμερα των χρημάτων που εκείνη την περίοδο ήταν δολάρια, ίσως και γερμανικά μάρκα. Τα χρήματα αυτά τα είχα αποκτήσει πριν συνταξιοδοτηθώ το έτος 1990 αλλά και μετά. Πριν συνταξιοδοτηθεώ, υπηρετούσα στο γραφείο αντισταθμιστικών ωφελημάτων του ΥΕΘΑ. Το έτος 1989 επί κυβέρνησης Ζολώτα το ΓΕΣ επείγετο να υπογράψει σύμβαση για την αναβάθμιση των αρμάτων Μ48, αμερικανικής προέλευσης με γερμανική τεχνολογία. Για την αναβάθμιση ενδιαφερόταν ο Ευσταθίου για λογαριασμό της STN ATLAS την οποία και τότε εκπροσωπούσε. Για να ενεργήσω γρήγορα και χωρίς αντιρρήσεις και να ετοιμάσω γρήγορα το σχέδιο των αντισταθμιστικών ωφελημάτων, ο Ευσταθίου μου είχε δώσει τότε το ποσό του 1.000.000 ευρώ με σημερινή ισοτιμία. Το άλλο εκατομμύριο προέρχεται από διάφορα άλλα ποσά που ήταν είτε από προγράμματα του κυρίου Λιακουνάκου από το 1988 και μετά, προγράμματα τα οποί δεν θυμάμαι ακριβώς ποια ήταν, είτε από άλλα προγράμματα άλλων εκπροσώπων. Δεν θυμάμαι πόσα ακριβώς που είχαν δώσει οι Λιακουνάκος –Αποστόλου και πόσοι άλλοι μεσολαβητές γιατί έχουν περάσει πάνω από εικοσιπέντε χρόνια.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Και πάλι όμως από το συνολικό ποσό των 15.000.000 δολαρίων, υπολείπεται το σημαντικό ποσό των 5.000.000 δολαρίων ΗΠΑ. Τι λέτε γι’ αυτό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτό δεν είναι ακριβές γιατί το συνολικό ποσό σήμερα μετατρεπόμενο σε δολάρια, όπως προκύπτει από την κατάθεσή μου ανέρχεται περίπου 13.000.000 δολάρια και τα υπόλοιπα 2.000.000 δολάρια είναι η απόδοση της επένδυσης στην δεκαπενταετία που πέρασε. Επιπλέον, οι προμήθειες που έχω αναφέρει για να εξοπλιστικά είναι κατ’ εκτίμηση και όταν ανοιχθούν οι λογαριασμοί τα ποσά θα προσδιοριστούν με ακρίβεια.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπολογίζετε όμως την ισοτιμία στην τρέχουσα 1ευρώ/1,3 δολάρια, ενώ εκείνη την περίοδο το δολάριο είχε ίση ή μεγαλύτερη αξία από το ευρώ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Το δολάριο ήταν για ελάχιστο χρονικό διάστημα ακριβότερο από το ευρώ. Από το 1999 άρχισε η πτώση του. Εξάλλου εγώ έκανα αγοραπωλησίες νομισμάτων και συνήθως κέρδιζα. Επίσης επένδυα σε ομόλογα, μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια που πολλές φορές είχαν μεγάλες αποδόσεις στις αναδυόμενες οικονομίες. Σημειωτέον ότι από το κεφάλαιο αυτό έχω δαπανήσει ελάχιστα ποσά, τη δε τελευταία πενταετία έχει μείνει ανέγγιχτο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εκτός από αυτά τα 15.100.000 δολάρια, τι άλλα κεφάλαια έχετε στο εξωτερικό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Έχω ένα ασφαλιστικό πρόγραμμα στην Ελβετία 350.000 ευρώ και επιφυλάσσομαι να τα επιστρέψω και αυτά στο Ελληνικό Δημόσιο. Την τράπεζα, το πρόγραμμα και την ασφάλεια δεν τα θυμάμαι τώρα αλλά θα σας προσκομίσω στοιχεία. Επίσης διατηρώ από το 1991 ένα λογαριασμό στη CITIBANK Νέας Υόρκης. Στο λογαριασμό αυτό υπάρχει το ποσό των 160.000 ευρώ, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με εξοπλιστικά προγράμματα, αλλά προέρχεται από τις νόμιμες εμπορικές μου συναλλαγές ως αντιπροσώπου της εταιρείας AUDIOVOX στην Ελλάδα. Το ποσό αυτό το είχα προγενέστερα, από τη δεκαετία του 80, στην τράπεζα VIRGINA BANK και κάποια στιγμή το δάνεισα στον Ιωάννη Παπαδόπουλο, κατασκευαστή κατοικιών στην Ουάσιγκτον. Για το εν λόγω δάνειο έλαβα υποθήκη από τον ως άνω οφειλέτη μου και όταν το 1991 εκείνος μου το επέστρεψε, τα κατέθεσα με επιταγές στον ως άνω λογαριασμό μου στη CITIBANK. Μάλιστα η εν λόγω υποθήκη κατασχέθηκε πρόσφατα από τον Ανακριτή κ. Γεωργουλέα καθώς βρέθηκε σε έρευνα στο σπίτι μου. Το εισόδημά μου από τον λογαριασμό στο εξωτερικό είτε στο όνομά μου, είτε ως δικαιούχος σε λογαριασμό τρίτου, φυσικού ή νομικού προσώπου.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τα οπλικά συστήματα της ATLAS για τα υποβρύχια, κόστισαν πολύ περισσότερο από 100.000.000 ευρώ στα οποία αντιστοιχεί το 0,5% που λέτε ότι λάβατε και επιπλέον υπήρχε και σύμβαση αντισταθμιστικού ωφελήματος μεταξύ κατασκευάστριας ATLAS και INTRACOM περίπου 7.000.000 ευρώ. Επιπλέον οι πληρωμές διήρκησαν και μετά το 2005, έως το 2012. Τι λέτε γι΄ αυτό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εγώ είπα κατά προσέγγιση ότι έχω λάβει το ποσό των 500 – 600.000 ευρώ. Αν είναι παραπάνω, θα προκύψει από την ανάλυση των λογαριασμών που πρόκειται να ανοίξουν.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εσείς για τη συμφωνία των παράνομων προμηθειών, για όλα τα ανωτέρω προγράμματα, ήρθατε σε επαφή με στελέχη των αλλοδαπών προμηθευτριών εταιρειών και με ποιους; Σας ανέφεραν ποτέ τα ενδιάμεσα πρόσωπα που σας έκαναν τις καταβολές, ποια σελέχη των προμηθευτριών εταιρειών γνώριζαν για αυτές τις παράνομες πληρωμές και τις ενέκριναν;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ουδέποτε συζήτησα τέτοια πράγματα με κάποιο στέλεχος των προμηθευτριών εταιρειών και δεν γνωρίζω ποια σελέχη των εταιρειών αυτών γνώριζαν και ενέκριναν τις παράνομες αυτές πληρωμές.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εκτός από αυτά που σας είπε ο Αποστόλου, γνωρίζετε κάτι για παράνομες πληρωμές στην περίπτωση των υποβρυχίων προς προϊσταμένους σας, κατηγορούμενους ήδη ή μη, Σμπώκου, Τσοχατζόπουλου, Τραυλού, Κολίρη, Παπαντωνίου, στην προμήθεια των υποβρυχίων;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν γνωρίζω καθόλου για συγκεκριμένες παράνομες πληρωμές των προσώπων αυτών σταν προγράμματα των υποβρυχίων 209 και 214. Όπως όμως έχω ήδη προαναφέρει μπορώ να εξάγω όσα συμπεράσματα μπορεί να εξάγει ο κοινός νους. Και αυτά τα συμπεράσματα ενισχύονται και από την προσωπική μου εμπειρία. Αφού δόθηκαν χρήματα σε εμένα θεωρώ απίθανο να μη δόθηκαν και στους από πάνω και στους από κάτω από εμένα, δηλαδή και στους εισηγηθέντες και στους εγκρίνοντες. Άλλωστε όλα όσα ακούγονταν για τους προαναφερόμενους υπουργούς και γενικούς διευθυντές, δηλαδή ότι ελάμβαναν και αυτοί παράνομες πληρωμές, τα έχω ακούσει και εγώ.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γνωρίζετε προσωπικά κάποιον από τους Αλέξανδρο Αβατάγγελο, Ιωάννη Μπέλτσιο, Μιχαήλ Φιλιππίδη, Αγκό Ντερμιτζιάν και Πίκλερ; ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τα πρόσωπα αυτά δεν τα γνωρίζω, τα έχω ακούσει όλα από τα μεσα μαζικής ενημέρωσης. Τους δύο τελευταίους μάλιστα τους άκουσα για πρώτη φορά εδώ.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γνωρίζετε ή έχετε συναντήσει ποτέ τα στελέχη της κοινοπραξίας HDW/Ferrostaal Χάουν και Μίλενμπεκ ή άλλα στελέχη;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ‘Εχω απαντήσει ότι ποτέ δεν έχω έρθει σε επαφή με τα στελέχη της γερμανικής κοινοπραξίας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γνωρίζετε το Μιχαήλ Ματαντό, τους υπαλλήλους αυτού Αντώνιο Χάγια, Αλέξανδρο Παπαντωνίου, την εταιρεία του ΜΙΕ, τους υπαλλήλους του Μιχαήλ Νομικό, Εμμανουήλ Σαρτζετάκη, Γεώργιο Χατζηγιαννίδη, Δημήτριο Λαδόπουλο, Γέωργιο Χαιρέκακο, Παναγιώτη Στάμο; Είχατε ποτέ για οποιοδήποτε λόγο συναντηθεί με αυτούς για το θέμα της προμήθειας των υπ[οβρυχίων; Ξέρετε αν δια των ανωτέρω προσώπων δόθηκαν παράνομες αμοιβές σε οποιονδήποτε σχετικά με τα υποβρύχια;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Με κανέναν από όσους προαναφέρατε δεν συναντήθηκα κατά τη διάρκεια του προγράμματος των υποβρυχίων. Γνωρίζω όμως κάποιους από αυτούς οι οποίοι ήταν πρώην αξιωματικοί όπως τον Λαδόπουλο, Χατζηγιαννίδη με τους οποίους είχαμε συνυπηρετήσει στη ΓΔΕ και τον Σαρτζετάκη. Τους άλλους δεν τους έχω δει ούτε κατ΄ όψη και δεν γνωρίζω αν μέσω αυτών δόθηκαν παράνομες αμοιβές και για ποιο λόγο. Όμως για το Ματαντό και τους υπαλλήλους του θα αναφερθώ εκτενέστερα στη συνέχεια.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Οι συγκατηγορούμενοί σας είναι και στελέχη – συνδικαλιστές που εκείνη την περίοδο υπηρετούσαν στα ναυπηγεία όπως Σωτήριος Εμμανουήλ, Ιωάννη Μανωλέμης, Ιωάννης Μίχας, Γεώργιος Κοντάκης, Σταύρος Μαρκάτος, Γεώργιος Πατεράκης. Γνωρίζετε κάποιον από αυτούς; Γνωρίζετε αν αυτοί με οποιοδήποτε τρόπο έλαβαν παράνομες αμοιβές σχετικά με τα υποβρύχια;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τον Εμμανουήλ τον είδα για πρώτη φορά στην υπογραφή της σύμβασης των υποβρυχίων. Ο Πατεράκης εκείνη την περίοδο που υπηρετούσα εγώ δεν ήταν στα ναυπηγεία, ήταν στην εταιρεία EADS που προωθούσε τα EUROFIGHTER.
EΡΩΤΗΣΗ: Μπορείτε να μας αναφέρετε τα στοιχεία όλων των λογαριασμών από τους οποίους διήλθε η παράνομη περιουσία έως την κατάληξή της στην JULIUS BAER;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τις τράπεζες στις οποίες έχω ανοίξει λογαριασμούς, μπορώ να τις κατονομάσω. Τους αριθμούς των λογαριασμών, ιδιαίτερα όλων αυτών που έχουν κλείσει, ούτε τους θυμάμαι και στην παρούσα φάση δεν μπορώ να σας τους καταθέσω. Επιφυλάσσομαι όμως με τους δικηγόρους μου να ζητήσω όλους τους λογαριασμούς, την κίνησή τους και τα αντίστοιχα παραστατικά. Θα ήθελα επίσης να προσθέσω ότι οι μόνοι ανοιχτοί λογαριασμοί μου σήμερα είναι αυτοί οι οποίοι σας έχω αναφέρει και έχω δώσει εντολή να εμβαστούν τα συνολικά ποσά τους στο Ελληνικό Δημόσιο. Όλοι οι άλλοι λογαριασμοί των άλλων τραπεζών έχουν κλείσει και τα ποσά τους είχαν μεταφερθεί στους λογαριασμούς που τηρούνται στην JULIUS BAER.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορείτε να μας πείτε πώς δημιουργήσατε το TRUST OLAV ENGINEERING και πώς γνωρίσατε τον trustee Σπύρο Μεταξά; Γνώριζε ο ίδιος την παράνομη προέλευση των χρημάτων που διαχειριζόταν;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τον Μεταξά τον είχα ακούσει ήδη εδώ και δέκα χρόνια ότι ασχολείτο με θέματα σύστασης off shore εταιρειών και διαχείρισης περιουσιών. Τα στοιχεία του μου τα έδωσε ο Λυγινός. Περί το 2004 επικοινώνησα μαζί του τηλεφωνικώς, και τον επισκέφθηκα στο γραφείο του στη Γενεύη. Μου πρότεινε τη σύσταση off shore εταιρειών για καλύτερη εμπιστευτικότητα. Του είχα δώσει ένα βιογραφικό με όλα τα επαγγελματικά μου στοιχεία πλην της ιδιότητάς μου ως Αναπληρωτή Διευθυντή στη ΓΔΕ. Ήξερε περίπου το ύψος του χαρτοφυλακίου που είχα και στη συνέχεια αποφάσισα να συνεργαστώ μαζί του για τη σύσταση πληθώρας υπεράκτιων εταιρειών που διασφάλιζαν την ανωνυμία σε ενδεχόμενο έλεγχο αφού δεν φαίνεται το όνομά μου σε οποιοδήποτε τραπεζικό λογαριασμό. Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγω τον κίνδυνο εντοπισμού των χρημάτων μου σε περίπτωση δικαστικού ελέγχου. Όταν ξέσπασε το σκάνδαλο της SIEMENS στην Ελλάδα, ο Μεταξάς μου σύστησε και δικηγόρο, και συγκεκριμένα τον Φιντέλ Ζουά, γιατί ήξερε πολύ καλά το θέμα αφού είχε και άλλους πελάτες χρηματιστές εμπλεκόμενους στο εν λόγω σκάνδαλο. Χρειαζόμουν δικηγόρο στην Ελβετία για να ασκήσω αγωγή σε βάρος της DRESDNER BANK για την αναίτια εμπλοκή μου στο σκάνδαλο SIEMENS. Το ίδρυμα με την επωνυμία GREEN 4 CAST FOUNDATION και έδρα τον Παναμά και η υπεράκτια εταιρεία με την επωνυμία GULDENBERG INTERNATIONAL S.A. με έδρα την Κόστα Ρίκα συστήθηκαν από το Μεταξά στη Γενεύη με πρόθεση να μεταφερθούν τα λεφτά στη Σιγκαπούρη δεδομένου ότι, όπως μου είπε, μετά το σκάνδαλο της SIEMENS ψάχνονται όλοι οι εμπλεκόμενοι από τις ελληνικές και τις ελβετικές αρχές. Δεν γνωρίζω, ούτε έχω παραστατικά για τις υπεράκτιες εταιρείες που συνέστησε, ούτε έχω στην κατοχή μου παραστατικά για την ίδρυση του ως άνω trust. Δικαιούχος του εν λόγω trust είναι ο ως άνω Μεταξάς. Το trust αυτό το οποίο συνέστησε ο Μεταξάς είναι κατά τα λεγόμενα του ίδιου μη ανακλητό και τελεί υπό τη διακριτική του ευχέρεια διαχείρισης. Δικαιούχοι μετά θάνατον φαίνονται η σύζυγός μου και ο γιος μου, χωρίς οι ίδιοι να το γνωρίζουν και να έχουν υπογράψει οποιοδήποτε έγγραφο. Επίσης, θέλω να προσθέσω ότι ακόμα και σήμερα αρνείται να αποστείλει τα χρήματα είτε σε λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος είτε σε δικό μου λογαριασμό στην EUROBANK που του υπέδειξα ενώ παράλληλα κρύβεται και αρνείται να απαντήσει στα τηλέφωνά μου και τις εκκλήσεις μου να εκτελέσει την επιθυμία μου προκειμένου να επιστραφούν τα χρήματα στο Ελληνικό Δημόσιο. Στο σημείο αυτό αποχώρησε ο συνήγορος υπεράσπισης κ. Ιωάννης Μαντζουράνης για προσωπικούς λόγους.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορείτε να μας μιλήσετε για τους άλλους διαχειριστές των χρημάτων σας, το Φάνη Λυγινό και τον OSWALD; Γνώριζαν και αυτοί την παράνομη προέλευση των χρημάτων που τους εμπιστευθήκατε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τον Λυγινό μου τον γνώρισε ο Ευσταθίου. Τον OSWALD μου τον γνώρισε ο Λυγινός. Ο Λυγινός γνώριζε τη δουλειά που έκανε ο Ευσταθίου και το μοίρασμα των χρημάτων που έκανε για δωροδοκίες για λογαριασμό της εταιρείας STN ATLAS που εκπροσωπούσε. Η εκτίμησή μου είναι ότι ο Λυγινός μέσω της DRESDNER BANK Γενεύης ήξερε τους αποδέκτες των πληρωμών του Ευσταθίου αφού αυτός έστελνε τα σχετικά εμβάσματα. Ο Λυγινός ήξερε ότι τα χρήματα που μου είχε στείλει ο Ευσταθίου αφορούσαν την παράνομη πληρωμή μου από την STN ATLAS. Εκτιμώ ότι και ο Oswald ως προϊστάμενος του Λυγινού, γνώρισε όσα γνώριζε και ο τελευταίος. Στο σημείο αυτό επανήλθε και ο συνήγορος υπεράσπισης Ιωάννης Μαντζουράνης.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Στη διαδικασία επιλογής και υλοποίησης ενός εξοπλιστικού προγράμματος μπορείτε να μας πείτε ποιοι είχαν τον βαρύνοντα ρόλο και άρα συγκέντρωναν τις περισσότερες πιθανότητες να δεχθούν προτάσεις δωροδοκίας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Για προτάσεις δωροδοκίας δεν μπορώ να πω, όμως μπορώ να επισημάνω τα κρίσιμα στάδια της διαδικασίας επιλογής και υλοποίησης ενός εξοπλιστικού προγράμματος καθώς και ποιοι ουσιαστικά αποφάσισαν. Το πρώτο κρίσιμο στάδιο ήταν μέσα στο κάθε Γενικό Επιτελείο το οποίο είτε εισηγούνταν προμήθεια ενός συγκεκριμένου οπλικού συστήματος ή αν ήταν για διαγωνισμό για περισσότερα συστήματα το κρίσιμο σημείο ήταν οι προδιαγραφές οι οποίες μπορούσαν να ευνοήσουν συγκεκριμένο οπλικό σύστημα. Το δεύτερο κρίσιμο στάδιο που παίζει πρωταρχικό ρόλο, όχι μόνο από τη νομική του άποψη αλλά και την ουσιαστική, είναι η συγκρότηση των επιτροπών αξιολόγησης των προσφορών, της διαπραγμάτευσης που γίνεται με την εταιρεία για την προσφορά της τόσο για την οικονομική όσο και για τα αντισταθμιστικά γιατί αυτοί οι δύο παράγοντες καθορίζουν την επωφελέστερη προσφορά και συνεπώς το μειοδότη. Εν συνεχεία κρίσιμη είναι η επιτροπή που διαπραγματεύεται τη σύμβαση. Επίσης η επιτροπή κατάρτισης του σχεδίου σύμβασης. Αυτές οι επιτροπές ορίζονται και ελέγχονται από τη Διεύθυνση Προγραμμάτων Εξοπλισμών και το Γενικό Διευθυντή της ΓΔΕ. Επομένως είναι κρίσιμα και τα πρόσωπα που απαρτίζουν τις επιτροπές αυτές. Οι επιτροπές συγκροτούνται από τη Διεύθυνση Προγραμμάτων Εξοπλισμών και τα Γενικά Επιτελεία που εγκρίνονται και ελέγχονται από το Γενικό Διευθυντή. Στην περίοδο του κυρίου Τσοχατζόπουλου το όλο σύστημα του ελέγχου των επιτροπών ήταν από τον υποδιευθυντή της Διεύθυνσης Προγραμμάτων Εξοπλισμών, τον κ. Λεονταρίτη, το Γενικό Διευθυντή κ. Σμπώκο τον οποίο διαδέχθηκε ο κ. Κολίρης. Ο Σμπώκος και ο Λεοναρίτης ήταν αυτοί που είχαν μεταξύ τους συνεχή και αδιάλειπτη συνεργασία, ακόμα και νυχτερινές ώρες. Δεν θυμάμαι ποτέ ο Σμπώκος να κάλεσε το Διευθυντή της Διεύθυνσης, τον κ. Ανδρουλάκη Ζαχαρία, για να συνεργαστούν για τα εξοπλιστικά προγράμματα παρά μόνο τον κ. Λεονταρίτη ο οποίος έδινε τις εντολές του Γενικού Διευθυντή στον Ανδρουλάκη ή στις επιτροπές. Ο Λεονταρίτης έμεινε όσο ήταν ο Τσοχατζόπουλος στο ΥΕΘΑ. Θέλω επίσης να προσθέσω ότι μόλις ήρθε ο Σμπώκος στο υπουργείο έκανε το Λεονταρίτη από προϊστάμενος γραφείου Υποδιευθυντή της Διεύθυνσης Προγραμμάτων Εξοπλισμών. Ο Λεονταρίτης παρέμεινε σε αυτή τη θέση καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του Τσοχατζόπουλου στο ΥΕΘΑ. Το 2002 με κοινή υπουργική απόφαση Τσοχατζόπουλου-Παπαντωνίου, ο Λεοπαρίτης αποσπάστηκε στο γραφείο του κ. Τσοχατζόπουλου ο οποίος είχε γίνει υπουργός Ανάπτυξης, και αργότερα έγινε Γενικός Γραμματέας στο Υπουργείο Ανάπτυξης. Το επόμενο κρίσιμο στάδιο ήταν η εισήγηση της ΓΔΕ/Διεύθυνση Προγραμμάτων Εξοπλισμών σύμφωνα με τα πρακτικά και τις εισηγήσεις των επιτροπών προς το Γενικό Διευθυντή και τον Υπουργό, που περνούσε όμως πριν και από εμένα. Γι’ αυτό η Διεύθυνση Προγραμμάτων Εξοπλισμών ήταν ιδιαίτερα κρίσιμη για τους εξοπλισμούς. Για τους υπηρεσιακούς παράγοντες που είχαν κρίσιμο ρόλο στην προσπάθεια των υποβρυχίων, θα αναφερθώ εκτενέστερα στη συνέχεια”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου