Ο τρόμος της κυβερνώσας «πολυπολιτισμικής» ελίτ μπροστά σε όσα έρχονται

Ο τρόμος της μαλθακής «πολυπολιτισμικής» ελίτ των ξένων πανεπιστημίων – πρακτορείων, της πολυτελούς διαβιώσεως πρώην πεινασμένων βλάχων που κυβερνούν
Η παρούσα ανάρτηση θα προκαλέσει το μένος όλων των τυφλά «αντι-ΓΑΠ», όλων των ορκισμένων εχθρών του «Παπανδρεισμού», ορμώμενων από Κουτσογεωργικού τύπου μίσος ίδιο με το τότε κατά της «Δεξιάς»…

Όλων όσοι συμπαρατάσσονται με κάθε ομάδα – συμμορία της κατακερματισμένης ελληνικής κοινωνίας – ζούγκλας που στήνει κάστρα υπερασπίσεως των άνομων προνομίων της, των αυθαίρετα καθορισμένων «δικαιωμάτων» της, των κερδισμένων με προσκυνήματα σε ισχυρούς, λαδώματα σε ψιλικατζήδες, εξυπηρετήσεις σε αλήτες – επιχειρηματίες κεκτημένων της.
Φτάνει να είναι ΤΩΡΑ αντι-ΠΑΣΟΚ και όταν χρειασθεί αντι- ΝΔ, ή ό,τι άλλο προκύψει.
Γιατί με το «αντι- κάτι» η αριστερή θολοκουλτούρα που αντικατέστησε το αρματωλίκι και την πάλαι ποτέ κλεφτουριά προβάλλει αξιώσεις «λαϊκής δικαιοσύνης», γκρεμίζει ανεμόμυλους «προνομιούχων» για να εγκαταστήσει «μή – προνομιούχες – αγωνιστικές» συνομαδώσεις στα ρετιρέ και γενικώς συντηρεί ένα τοπίο “bellum omnium contra omnes” εδώ και δυο περίπου αιώνες.
Ένα τοπίο που πολύ βολεύει τους ξένους επιβουλευόμενους την Πατρίδα στην οποία  όλοι αυτοί οι …αντάρτες  ομνύουν και με περισσή ευκολία «ντύνουν» στα γαλανόλευκα κάθε κατσαπλιάδικη «κινητοποίηση» τους.
Το κόλπο βαστά από τον καιρό που η τότε «τρόικα» έστειλε φοροεισπράκτορες στην Μάνη… Οι τότε «Κολλάδες» τους έγδυσαν, τους ξεφτίλισαν και απάντησαν με ένα αγέρωχο ΟΧΙ στο κεντρικό Κράτος που πάλευε να στηθεί στα πόδια του στην ρημαγμένη ανεξάρτητη πια Ελλάδα. Οι ίδιοι που καθάρισαν με τον Καποδίστρια, οι ίδιοι που επέβαλλαν το πελατειακό, κοτζαμπάσικο, κομματαρχικό κράτος και το ξεχειλωμένο από προσλήψεις άχρηστων δημόσιο…
Ω του θαύματος όμως ! Με το που «τσίμπησαν» οι Βαυαροί το ψώνιο του «αγέρωχου» και διψασμένου για εθνόσημο και εξουσία Μανιάτη να σου οι «-ακοι» να στελεχώνουν  έκτοτε Χωροφυλακή, δημόσιο, Στρατό, μαφίες στον Πειραιά και … καμιά δεκαπενταριά από τα δεκα-οκτώ Τάγματα Ασφαλείας του Ράλλη και του Πλυτζανόπουλου !
Με την ίδια ευκολία που έγιναν «εθνικοί αναμορφωτές» στην Μακρόνησο !
Αυτοί είμαστε.
Όμως αλλού είναι το ζήτημα. Χθές, σήμερα, οι ορδές των παρανόμων πρωταθλητών της φοροδιαφυγής, του δωρεάν οδικού «τσαμπουκά», ξεχύθηκαν με τα ρυπογόνα, ασθμαίνοντα  από κακορύθμιση οχήματα τους και πολιορκούν δημόσιους δρόμους, γέφυρες και λιμάνια.
Και μήν ακούσω για «ελάχιστους» ασχημονούντες, «ενώ η μάζα των οδηγών » κλπ. Παπάρια ! Που είναι αυτή η ψύχραιμη μάζα που απομονώνει τους «ελάχιστους»; Απλώς περιμένει να κεφαλαιοποιήσει τα οφέλη από τον ΤΡΟΜΟ που προκαλεί στους κρατούντες ένα κίνημα αυθαιρετούντων, σήμερα στους δρόμους, χθές στην Κερατέα, αύριο στην ΔΕΗ του Φωτόπουλου.
Αυτό είναι το πρόβλημα. Μπορούν ΑΥΤΟΙ οι «αρμόδιοι», ανίκανοι να προστατεύσουν την τάξη και την ομαλή διαβίωση και διακίνηση  μας σε καιρό ειρήνης να προστατεύσουν σύνορα και Πατρίδα; Μπορούν αυτοί που παγώνουν στην θέα μερικών άνομων να θωρακίσουν χιλιάδες χιλιόμετρα ακτογραμμής, να κλείσουν σύνορα στον Έβρο, να ελέγξουν ορδές αλλόφυλων εθισμένων στην βία και το πλιάτσικο;
Το πολιτικό κόστος; Ποιό ; Μετά τα μνημόνια εξαθλιώσεως των αθώων μισθοβίωτων στρωμάτων του πληθυσμού, μετά τις αναγκαστικές εισφορές και τα τιμολόγια της ΔΕΗ ποιό πολιτικό κόστος από την επιβολή του νόμου σε προνομιούχα στρώματα εκβιαστών;
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ! ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΣ ! Ο τρόμος της συγκρούσεως, ο τρόμος της μαλθακής «πολυπολιτισμικής» ελίτ των ξένων πανεπιστημίων – πρακτορείων, της πολυτελούς διαβιώσεως πρώην πεινασμένων βλάχων που κυβερνούν. Ο τρόμος μπροστά στην στοιχειακή βία που ΔΕΝ γνωρίζουν, ο ίδιος που τους παραλύει στις «ελληνο-τουρκικές συνομιλίες», ο ίδιος που εμπνέει την «στήριξη τους στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας» μήπως και τύχουν της ίδιας μεταχειρίσεως με τον Σχολάριο από τον αυριανό Πορθητή…
Κάποιοι σχολιαστές θα σπεύσουν να κατακεραυνώσουν τον «φιλελεύθερο». Δεν πειράζει. Καλύτερα “φιλελεύθερος” παρά εθελόδουλος στις κίτρινες, κόκκινες, πράσινες και μόλις προχθές μπλέ συμμορίες !
Parsifal
Σημείωση: Διαφωνούμε “κάθετα”,  που θα έλεγε και το πράσινο “θείο βρέφος”, με την λογική του κειμένου του Parsifal , σε ό,τι αφορά τον αγώνα των ταξιτζήδων, τουλάχιστον. Διότι εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα ο αγώνας και η νίκη οποιασδήποτε τάξης αγωνίζεται ενάντια στο μνημόνιο και την υποτέλεια στο ΔΝΤ μας αφορά όλους. Μία και μόνον νίκη θα είναι δική μας νίκη, θα σημαίνει την αρχή της οριστικής ήττας τους. Στεκόμαστε στο πλευρό των «προνομιούχων» ταξιτζήδων, διότι «προνομιούχοι», υποψήφιοι προς οικονομική εξόντωση από την τρόικα, είμαστε πια όλοι μας. Αλλά τι διάολο, αν δεν μπορούμε, φίλε Parsifal, να δημοσιεύσουμε ένα κείμενο με το οποίο διαφωνούμε, τότε να πάμε να πέσουμε από το μπαλκόνι. Πολύ περισσότερο όταν αυτό θέτει γενικότερες διαπιστώσεις με τις οποίες συμφωνούμε.