Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Καινούργιο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω. Η βρετανική εφημερίδα «Guardian» έχει εδώ και μήνες δημιουργήσει μια μόνιμη στήλη υπό τον γενικό τίτλο «Greece in Crisis» (Η Ελλάδα σε κρίση).
Την επιμελείται η ανταποκρίτρια της εφημερίδας στην Ελλάδα Ελένα Σμιθ, ενώ κατά καιρούς συνδράμουν και άλλοι Βρετανοί δημοσιογράφοι που επισκέπτονται τη χώρα.
Η γενική εικόνα που δίνεται είναι μια χώρα σε διάλυση, βουτηγμένη στην ανεργία, με στρατιές νεόπτωχων, με διαλυμένα νοσοκομεία και με απεργίες και ταραχές που κάνουν δύσκολη τη ζωή του τουρίστα – ενώ την ίδια ώρα το κόστος των υπηρεσιών παραμένει υψηλό.
Πρέπει να ψάξεις πολύ – και κυρίως στη γνώμη ξένων που αγαπούν την Ελλάδα – για να ανακαλύψεις κάτι από τον χαμένο δυναμισμό της χώρας, κάτι από την αίγλη του παρελθόντος.
Οι καθημερινοί άνθρωποι, διηγούνται εμπειρίες δραματικές από τους χώρους της δουλειάς τους – από τα νοσοκομεία ως τα ναυπηγεία – προφανώς μη λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτά αναμεταδίδονται και δημιουργούν κακές εντυπώσεις για όποιον θα θελήσει να επισκεφθεί την Ελλάδα.
Έχουν τον πόνο τους και θέλουν να τον πουν. Δεν είναι εκπαιδευμένοι να σκέπτονται, να φέρονται εθνικά, να βάζουν πάνω απ’ όλα το Κοινό Καλό.
Δυστυχώς, όμως, το ίδιο κάνουν και κάποια δημόσια πρόσωπα.
Μέχρι στιγμής, μόνο ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς κατάφερε, μιλώντας με την επίμονη δημοσιογράφο, να μείνει στο θέμα του, να μην κατηγορήσει ούτε τη χώρα, ούτε κανέναν άλλο και, αντίθετα, να εξηγήσει την πολιτική του, στέλνοντας το μήνυμα πως η συνεχιζόμενη λιτότητα και η βαριά φορολογία φέρνουν τα ακριβώς αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Ο υπουργός των Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος – πολύ προσεκτικότερος από τον προκάτοχό του, που ήταν με τον καλό το λόγο στο στόμα για την Ελλάδα, αλλά και από τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου που έχει αναγάγει τη δυσφήμηση της χώρας σε επιστήμη – στη δική του συνέντευξη, απέφυγε συνειδητά να επιτεθεί στην αντιπολίτευση, λέγοντας πως η χώρα πρέπει να είναι ενωμένη και να μιλά με μια φωνή.
Δεν άντεξε, όμως, στον πειρασμό να μιλήσει για το δικό του καινούργιο κοσκινάκι, τη φοροδιαφυγή, λέγοντας πως (η φοροδιαφυγή), παλιά όσο και τα βουνά, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στη χώρα.
Λάθος. Όχι μόνο επειδή η φοροδιαφυγή είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα σε όλες τις χώρες – και επομένως δεν πρέπει να εμφανίζεται η Ελλάδα ως χώρα φοροκλεφτών.
Όχι μόνο διότι – το ξέρει αυτό καλά η δημοσιογράφος – η Βρετανία είναι πελάτης των φορολογικών παραδείσων. Είναι γνωστές οι δραστηριότητες που ασκούνται στα νησιά της Μάγχης.
Αλλά και επειδή το μεγαλύτερο πρόβλημα στη χώρα είναι η πολιτική ανικανότητα και ο νεποτισμός. Καμιά άλλη χώρα στον κόσμο δεν έχει τόσους γόνους και συγγενείς στην πολιτική, που έχει εξελιχθεί σε ένα είδος «κληρονομούμενου αγαθού».
Και καμιά άλλη χώρα στον κόσμο δεν έχει πρωθυπουργό κάποιον που και ο πατέρας του και ο παππούς του υπήρξαν πρωθυπουργοί.
Εκεί, όμως, που τρελαίνεται κανείς είναι με την συνέντευξη που έδωσε ο Δήμαρχος Αθηναίων! Εμφανίζεται να λέει στην Σμιθ, που μάλιστα το χρησιμοποιεί για lead (πρόλογο), πως η εικόνα της ελληνικής πρωτεύουσας είναι παρακμιακή και πόρρω απέχει από την εικόνα της πόλης που φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς του 2004!
Η συνέντευξη του δημάρχου συνοδεύεται από το ανάλογο (της συνέντευξης) φωτογραφικό υλικό: Εικόνες από τις ταραχές και τις άγριες συγκρούσεις διαδηλωτών με την αστυνομία. Και με την ανάλογη λεζάντα: Βία στην Αθήνα!
Η δημοσιογράφος γράφει πως κοντά στο Δημαρχείο υπάρχει ένα πανό με την επιγραφή «Όχι στα ναρκωτικά και στην πορνεία. Όχι άλλη ανοχή». Και σημειώνει ότι οι καταστηματάρχες της περιοχής της είπαν πως το πανό τοποθετήθηκε πριν ο κ. Καμίνης αναλάβει τα καθήκοντά του, τον περασμένο Ιανουάριο.
Τα πράγματα, γράφει στο ρεπορτάζ της η Σμιθ, έχουν έκτοτε χειροτερέψει: Πόρνες από τη Σομαλία κάνουν πεζοδρόμιο ολημερίς και ολονυχτίς. Επαίτες φωνάζουν συνεχώς «Πεινάω!». Νέοι κυκλοφορούν με τις σύριγγες στο χέρι.
«Από πού να ξεκινήσω;», εμφανίζεται να ρωτάει ο δήμαρχος. «Είναι διάχυτη η έλλειψη σεβασμού προς τους νόμους, είτε πρόκειται για την πορνεία, είτε για το τράφικινγκ, είτε για το εμπόριο ναρκωτικών και το οργανωμένο έγκλημα. Περίπου 7.000 ναρκομανείς βρίσκονται στις λίστες αναμονής για περίθαλψη. Γύρω από την οδό Πατησίων, υπάρχουν περιοχές που τελούν σε τέτοια ανομία, που δεν μπορείς να περπατήσεις μετά τις έξι το απόγευμα»!
Ο ίδιος εμφανίζεται στο ρεπορτάζ περίπου ως οσιομάρτυρας, που από το γραφείο του δεν βλέπει καν την Ακρόπολη, αλλά ένα δάσος από κεραίες, εγκατεστημένος σε ένα οργουελικό περιβάλλον!
Αποδίδει τα δεινά της Αθήνας στις αναποτελεσματικές πολιτικές πολλών χρόνων, αλλά πάντως την παρουσιάζει σε εντελώς παρακμιακή κατάσταση.
«Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή», εμφανίζεται να λέει. «Ο Δήμος είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, αν και η οικονομική του κατάσταση είναι ελαφρώς καλύτερη από του κράτους».
Η Σμιθ γράφει ότι δεν βοηθιέται στο έργο του, διότι η ελληνική πρωτεύουσα είναι ο καθρέφτης της ταραγμένης σύγχρονης ιστορίας της χώρας.
«Η Αθήνα γίνεται πόλη ηλικιωμένων», λέει ο κ. Καμίνης, περιγράφοντας την μετανάστευση των νέων στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά. «Η χώρα χάνει τα καλύτερα μυαλά της».
Ακολουθεί μια περιγραφή της έκρυθμης κατάστασης που έχει προκληθεί από τα στίφη των μεταναστών, με αποτέλεσμα να βουλιάξει η Αθήνα στην ανομία.
Γίνεται αναφορά στο μαχαίρωμα του άτυχου Αθηναίου από δύο ξένους και στην αντίδραση των νεοναζί, που «τραβούσαν τους μετανάστες έξω από τα λεωφορεία και τους ξυλοκοπούσαν», γεγονός που, όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ, οδήγησε πολλούς υπουργούς να μιλούν για την εμφάνιση ενός είδους Κου Κλουξ Κλαν!
Και σα να μην έφθαναν οι περιγραφές της Σμιθ, η δημοσιογράφος γράφει πως ο δήμαρχος παραδέχεται ότι ούτε ο ίδιος «αισθάνεται πάντα ασφαλής» (!).
«Εννέα ξενοδοχεία στην περιοχή της Ομόνοιας έκλεισαν», λέει, αν και προσθέτει ότι βλέπει την κρίση ως «μεγάλη ευκαιρία» - ενώ η Σμιθ τον παρουσιάζει ως μεγάλο τιμωρό που πέταξε έξω από το Δημαρχείο τους διεφθαρμένους αξιωματούχους.
«Όλα είναι στο κόκκινο», της λέει ο κ. Καμίνης. «Δεν μπορούμε πια να δώσουμε κινητά τηλέφωνα στους υπαλλήλους, ούτε αυτοκίνητα στους αντιδημάρχους»! (Νατα και τα προβλήματα πολυτελείας!)
Μα δεν μου λέτε; Πάτε καλά; Όταν ο ίδιος ο δήμαρχος παρουσιάζει την Αθήνα ως την πόλη της ανομίας, της πορνείας, των ναρκωτικών και του εγκλήματος, υπάρχει περίπτωση να πατήσει τουρίστας;
Τίποτε το καλό δεν βρήκε να της πει αυτής της Σμιθ; (Διότι αν της το είπε, πάντως δεν δημοσιεύθηκε).
Τρέλα παθαίνετε όλοι μόλις έρχεται ένας ξένος και βάλει το κασετοφωνάκι μπροστά σας;
Τόσο μεγάλη μανία αυτοπροβολής σας έχει πιάσει;
Ξέρετε καμιά μεγαλούπολη που να μην έχει τις κακόφημες γειτονιές της από καταβολής κόσμου;
Έχετε δοκιμάσει να περπατήσετε στις κακόφημες περιοχές του Λονδίνου;
Δεν υπάρχουν περιοχές στην Αθήνα όπου μπορείς να περπατήσεις με άνεση και να απολαύσεις την πόλη;
Τι διάβολο, μόνο η Πατησίων υπάρχει; Δεν υπάρχει η Ακρόπολη, η Πλάκα, το Σύνταγμα, οι αρχαιολογικοί χώροι, τα μουσεία;
Δεν υπάρχει η παραλία, μέχρι το Σούνιο και το Ναό του Ποσειδώνα – η ωραιότερη ριβιέρα του κόσμου;
Δεν υπάρχουν τα νησιά του Αργοσαρωνικού, το Μικρολίμανο, ένα σωρό περιοχές που μπορεί να επισκεφθεί κάποιος, ζώντας μοναδικές εμπειρίες;
Τι διάβολο, την μισείτε αυτή τη χώρα; Συναγωνίζεστε ο ένας τον άλλο σε μια σκυταλοδρομία δυσφήμησης, θέλοντας να παρουσιάσετε εαυτούς ως οσιομάρτυρες και ήρωες;
Με το ζόρι σας έβαλαν στα αξιώματά σας;
Επιτέλους, έλεος!
Υ.Γ. Και μήπως ο Guardian θα έπρεπε να ξεκινήσει καινούργιες στήλες; Για παράδειγμα «Italy in Crisis». Ή ακόμη – ακόμη «USA in Crisis»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου