Δ. Μιχαηλίδου: Τι είπε για τις αναρρωτικές άδειες των αναπληρωτών εκπαιδευτικών

 

Στο καθεστώς αναρρωτικών αδειών αναπληρωτών και μονίμων εκπαιδευτικών αναφέρθηκε η Υφυπουργός Παιδείας κα Δόμνα Μιχαηλίδου κατά τη διάρκεια συζήτησης Επίκαιρης Ερώτησης στη Βουλή.

Συγκεκριμένα η κα Μηχαηλίδου απάντησε στην Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του ΚΚΕ κου Ιωάννη Δελή, η οποία είχε θέμα: “Να δικαιούνται οι συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί αναρρωτική άδεια όπως οι μόνιμοι συνάδελφοί τους”.

Σύμφωνα με την Υφυπουργό οι συμβασιούχοι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί δικαιούνται αναρρωτική άδεια με αποδοχές μέχρι τριάντα μέρες για κάθε εργασιακό έτος και το δικαίωμα αυτό αποκτούν δέκα μέρες μετά την έναρξη της εργασίας, ενώ για τους μόνιμους το δικαίωμα σε αναρρωτικές άδειες με αποδοχές έχει διαβαθμίσεις ανάλογα με την προϋπηρεσία τους.

Έτσι, τους πρώτους έξι μήνες δικαιούνται μόνο κι εκείνοι βραχυχρόνιες άδειες, το πολύ μέχρι οκτώ ημέρες. Ενώ για να λάβει αναρρωτική άδεια ενός μηνός, θα πρέπει να έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον ένα χρόνο υπηρεσίας.

Ο Βουλευτής του ΚΚΕ αναφέρθηκε σε περιστατικά αναπληρωτών που εν ώρα εργασίας είχαν ατυχήματα (σπάσιμο ποδιών κλπ) και την υπηρεσία τους ενημέρωσαν ότι η άδεια που δικαιούνται είναι δεκαπέντε μέρες και για τις υπόλοιπες μέρες που δεν θα μπορούν να πάνε στη δουλειά, “ούτε θα πληρωθούν ούτε τα ένσημά τους θα τα πάρουν, τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα ούτε τα μόριά τους γι’ αυτή την προϋπηρεσία”. 

Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί που τραυματίστηκαν εν ώρα μαθήματος γνώριζαν τα εργασιακά τους δικαιώματα πριν προσληφθούν

Εδώ η κα Μιχαηλίδου απαντώντας ανέφερε ότι παρόλο που είναι μια συζήτηση που ξεπερνά τις αρμοδιότητες του Υπουργείου Παιδείας, οι εν λόγω αναπληρωτές εκπαιδευτικοί γνώριζαν τα δικαιώματά τους και δεν περίμεναν να ενημερωθούν από την Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Χαρακτηριστικά είπε: “Μου είναι, επίσης, δύσκολο να πιστέψω, κύριε Δελή, ότι οι δύο εκπαιδευτικοί οι οποίοι τραυματίστηκαν εν ώρα εργασίας δεν γνώριζαν τα δικαιώματά τους και ότι περίμεναν να ενημερωθούν από τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Δε γνώριζαν οι εκπαιδευτικοί μας ότι στην περίπτωσή τους η αναρρωτική άδεια με πλήρεις αποδοχές είναι δεκαπέντε μέρες;  Γνώριζαν ότι οι δεκαπέντε μέρες μπορεί να γίνουν τριάντα, όπως στην περίπτωση της εκπαιδευτικού που έσπασε το πόδι της, αν πάρει γνωμάτευση ΚΕΠΑ; Δεν γνώριζαν ότι μετά την λήξη των δεκαπέντε ή των τριάντα ημερών αν έπαιρναν τη γνωμάτευση από τα ΚΕΠΑ, μπορούν να παρατείνουν την αναρρωτική  τους άδεια αν προσκομίσουν σχετική ιατρική γνωμάτευση χωρίς τις αποδοχές; Φυσικά το γνωρίζουν. Δεν νομίζω ότι είναι κάτι το οποίο δεν γνωρίζουν και όπως όλοι μας όταν μπαίνουμε σε μία θέση εργασίας, γνωρίζουμε τα εργασιακά μας δικαιώματα. Έτσι κι εγώ πληρώνομαι από το δημόσιο, αλλά δημόσιος λειτουργός δεν είμαι”.

Τέλος η κα Μιχαηλίδου ανέφερε ως ουσία του προβλήματος το γεγονός ότι οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί καλύπτουν το ένα τρίτο των λειτουργικών αναγκών του εκπαιδευτικού συστήματος και ως στόχο της πολιτικής ηγεσία καθόρισε την σταδιακή αύξηση των μόνιμων διορισμών, λέγοντας χαρακτηριστικά: “Να θέσουμε το πρόβλημα στη σωστή του βάση, στην οποία βάση νομίζω ότι εσείς και εμείς συμφωνούμε. Να πούμε δηλαδή ότι δεν συνιστά κανονικότητα του εκπαιδευτικού συστήματος οι  αναπληρωτές εκπαιδευτικοί να καλύπτουν σήμερα το ένα τρίτο των λειτουργικών αναγκών του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Άλλωστε, ως Υφυπουργός Παιδείας έχω πει επανειλημμένα ότι το γεγονός αυτό συνιστά στρέβλωση του θεσμού του αναπληρωτή, ο οποίος υπό άλλες συνθήκες συμβάλλει αποφασιστικά στην εύρυθμη λειτουργία των σχολείων. Γι’ αυτό ο στόχος μας είναι να αυξήσουμε σταδιακά, αλλά ουσιαστικά, τους μόνιμους εκπαιδευτικούς στα σχολεία και οι αναπληρωτές να υπάρχουν, αλλά να προσλαμβάνονται κατά κύριο λόγο για την κάλυψη έκτακτων αναγκών. Δεν είναι ένας εύκολος στόχος. Έχουμε ξεκινήσει, έχουμε προχωρήσει. Γνωρίζετε τις 28.500 μόνιμους διορισμούς που έχουν γίνει. Γνωρίζετε ότι το πρόβλημα ξεκίνησε στα χρόνια της οικονομικής κρίσης και γιγαντώθηκε κατά τη διάρκειά της, ενώ πρόσφατα οι συμπεριληπτικές πολιτικές του Υπουργείου Παιδείας έχουν αυξήσει κατακόρυφα τις λειτουργικές ανάγκες του εκπαιδευτικού μας συστήματος, καθότι πλέον έχουμε τόσο πολλές ανάγκες που πρέπει και εξυπηρετούμε, κυρίως για παράλληλη στήριξη.  Μπορούμε, ωστόσο, σε ένα εύλογο βάθος χρόνου και αυξάνοντας σταδιακά τον αριθμό των διορισμών να αποκαταστήσουμε την αναλογία αναπληρωτών μονίμων υπέρ, βεβαίως, των μόνιμων και δεσμευόμαστε σε αυτό”.