Ποιοι είναι άραγε οι απόγονοι του Μεγαλέξανδρου;

του Γιάννη Λοβέρδου

Στην χώρα του παράλογου και του ψεύδους, που έχει μεταβληθεί η πατρίδα μας, έγινε κι αυτό το αδιανόητο. Η κυβέρνηση, διά του κυβερνητικού εκπροσώπου Δημήτρη Τζανακόπουλου, εγκαλεί αυστηρά την αντιπολίτευση να αποσαφηνίσει τη θέση της για το Σκοπιανό. Ενώ η ίδια, δια του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά, αρνείται να διευκρινίσει την δική της θέση, το πού βρίσκεται η διαπραγμάτευση για την ονομασία του γειτονικού κράτους και να ενημερώσει τον ελληνικό λαό προς τι η σπουδή για να κλείσει το όλο θέμα άρον άρον, μετά τις καθυστερήσεις που παίζονται εκατέρωθεν εδώ και δεκαετίες.

Αδιανόητα πράγματα που όμως στην Ελλάδα συμβαίνουν διότι φαίνεται ότι το Σκοπιανό προκαλεί έντονες εσωτερικές αναταράξεις στο εσωτερικό του κυβερνητικού συνασπισμού, από την στιγμή που ο κυβερνητικός εταίρος Πάνος Καμμένος, δείχνει να έχει στυλώσει τα ποδάρια και να μην δέχεται μετακίνηση από την θέση ότι δεν αναγνωρίζει άλλη ονομασία του κράτους των Σκοπίων που να περιέχει οποιαδήποτε συνθετικό του «Μακεδονία».

Η στάση του κ. Καμμένου, αν κι εθνικά ανεύθυνη είναι εκλογικά δικαιολογημένη, καθώς το Σκοπιανό ίσως να μπορούσε να αποτελεί την ευκαιρία του να γλυτώσει από μια εκλογική συντριβή, υπερασπιζόμενος μια θέση, που ασφαλώς συγκεντρώνει εξαιτίας του έντονου εθνικού συναισθήματος που καλλιεργεί, την υποστήριξη πολλών. Αλλά της κυβέρνησης είναι όχι μόνο εθνικά επιζήμια αλλά και πολιτικά ακατανόητη, δείχνοντας φόβο, προχειρότητα κι επιπολαιότητα. Ενώ, όπως τα πράγματα εξελίσσονται, δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι μπορεί να αποτελέσει καταλύτη πολιτικών εξελίξεων.

Παραδοσιακά η θέση του ΣΥΡΙΖΑ, από την εποχή που ήταν ένα μικρό κόμμα του 3%, ήταν να αναγνωρισθεί το γειτονικό κράτος με το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας» νέτα- σκέτα. Ως κυβέρνηση όμως ο νέος ΣΥΡΙΖΑ και το παλιό ΠΑΣΟΚ, που τον συναπαρτίζουν, δεν φαίνεται να έχουν καθορίσει επακριβώς την στάση τους. Κι αυτό είναι τουλάχιστον επικίνδυνο για τα εθνικά συμφέροντα. Το μόνο, που γνωρίζουμε είναι μια δήλωση του πρωθυπουργού από το Βελιγράδι, όπου είχε μεταβεί προ ημερών. Ότι «δεν είμαστε οι ΜΟΝΟΙ απόγονοι του μεγάλου Αλεξάνδρου». Παρόμοια δήλωση έχει κάνει κι ο πρωθυπουργός των Σκοπίων σε πρόσφατη συνέντευξη του.

Για τους σκοπιανούς, που επί χρόνια ισχυρίζονται ότι υπάρχει «μακεδονικό έθνος», ασφαλώς αποτελεί κάποια μικρή υποχώρηση αυτή η θέση. Για τον κ. Τσίπρα, παραμένει ακατανόητη.Τι εννοεί όταν λέει ότι εμείς οι Ελληνες δεν είμαστε οι ΜΟΝΟΙ απόγονοι των αρχαίων μακεδόνων. Υπάρχουν άραγε και κάποιοι άλλοι. Και που άραγε βρίσκονται; Στα Σκόπια; Ως γνωστόν, οι κάτοικοι του γειτονικού κράτους είναι κυρίως Σλάβοι και Αλβανοί. Είναι επίσης γνωστόν ότι οι Σλάβοι στην παγκόσμια ιστορία έκαναν την εμφάνιση τους περί τον 6ο αιώνα μ. Χ., πολλούς αιώνες μετά την κατάλυση του μακεδονικού κράτους από τους Ρωμαίους κι ακόμα περισσότερους από την εποχή του Φιλίππου και του γιου του Αλεξάνδρου. Άρα, εκ των πραγμάτων, όποιος γνωρίζει στοιχειωδώς ιστορία, ξέρει ότι οι Σλάβοι είναι αδύνατον να είναι απόγονοι τους. Ομοίως, οι Αλβανοί, ακόμα κι αν δεχτούμε ότι είναι κατευθείαν απόγονοι των αρχαίων Ιλλυριών, (κάτι που δεν αποδέχεται συνολικά η ιστοριογραφία), δεν μπορεί να αποτελούν απογόνους του Αλεξάνδρου, ο οποίος, όπως γνωρίζουμε, είχε διεξαγάγει σειρά πολέμων εναντίον τους μετά τον πατέρα του Φίλιππο, που επί χρόνια προσπαθούσε να υποτάξει. Άρα ούτε αυτοί μπορεί να αποτελούν απογόνους τους. Ιστορικά λοιπόν, οι Σκοπιανοί δεν είναι εθνικά και φυλετικά απόγονοι του Αλεξάνδρου.

Έστω κι αν κατοικούν γεωγραφικά σε μια περιοχή, που κάποτε ανήκε στην αρχαία Μακεδονία. Ο όρος λοιπόν «Μακεδόνες» μπορεί να αναφέρεται μόνον σε γεωγραφικό κι όχι σε εθνικό προσδιορισμό. Ο κ. Τσίπρας .όμως με τη δήλωση του άνοιξε μια επικίνδυνη πόρτα, που μπορεί να αποδειχθεί κερκόπορτα για τον χειρισμό του μείζονος και χρονίζοντος αυτούς εθνικού ζητήματος για τα ελληνικά συμφέροντα

liberal.gr