Ο κ. Γαβρόγλου αδιαφορεί για τους καλλιτέχνες.

Υπογράψτε γιατί χάνεται η καλλιτεχνική παιδεία, έγραφε η έκκληση των φίλων στο Facebook και μου κίνησε το ενδιαφέρον. Πώς μπορεί να χάνεται η καλλιτεχνική παιδεία σήμερα, όταν υπάρχουν πάμπολλες δραματικές σχολές, κινηματογραφικές και σχολές χορού, ακόμα και τα καλλιτεχνικά γυμνάσια, τα οποία ανέκαθεν θαύμαζα για την ποιότητα μαθητών και σπουδών

Κι όμως, είναι έτσι. Όπως έμαθα διαβάζοντας το ψήφισμα, το θέμα ξεκινά από τις σχολές, αλλά έχει αντίκτυπο ακόμα και στα καλλιτεχνικά γυμνάσια. Πώς Με την ακατανόητη άρνηση του υπουργού Παιδείας Κωνσταντίνου Γαβρόγλου να υπογράψει Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) επί του νόμου με τον οποίο αναγνωρίζεται, επιτέλους, η διαβάθμιση των πτυχίων όσων φοιτούν στις πρώτες.

Εν έτει 1983, η Μελίνα Μερκούρη υπήγαγε την καλλιτεχνική παιδεία στο υπουργείο Πολιτισμού (και Επιστημών τότε), στο οποίο ανήκει μέχρι σήμερα. Αλλά χρειάζεται τη διαβάθμιση του υπουργείου Παιδείας για να αποκτήσει ισχύ ως προς το εκπαιδευτικό κομμάτι μας πληροφορεί το κείμενο για τη συλλογή των υπογραφών. Και αυτό δεν λύνεται, για λόγους που παραμένουν αδιευκρίνιστοι και επιφέρουν ένα σωρό αδικίες πάνω στις πλάτες των καλλιτεχνών παρουσιάζοντάς τους, έπειτα από όσες σπουδές έχουν κάνει στην τέχνη τους, ως αποφοίτους λυκείου ή γυμνασίου. Η συνέπεια είναι τα παιδιά στα μουσικά γυμνάσια να μη διδάσκονται τα όργανα από τους ενδεδειγμένους δάσκαλους, αλλά από θεωρητικούς που έχουν κάνει και λίγο μουσικό όργανο. Να μην μπορούν να διδαχτούν χορό στα καλλιτεχνικά γυμνάσια από χορευτές και θέατρο από ηθοποιούς. Οι καλλιτέχνες να μην μπορούν να αποδείξουν τι έχουν σπουδάσει σε κανέναν τομέα του Δημοσίου. Και οι διοικήσεις των πολιτιστικών θεσμών να περνούν σιγά σι γά στα χέρια γραφειοκρατών ή θεωρητικών της τέχνης.

Ηθοποιοί, χορευτές και καλλιτέχνες του κινηματογράφου εκφράζουν κραυγή αγωνίας, καθώς τα χρόνια των σπουδών τους και οι γνώσεις τους πάνε στράφι. Και γιατί επιρρίπτουν τις ευθύνες στον κ. Γαβρόγλου Διότι είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος. Συγκεκριμένη ΚΥΑ επί του νόμου 4481 που ψηφίστηκε από τη Βουλή τον περασμένο Ιούλιο και ασχολείται με τα της καλλιτεχνικής παιδείας, ενώ έχει υπογραφεί από την αρμόδια υπουργό Πολιτισμού, δεν υπογράφηκε από τον εξίσου αρμόδιο υπουργό Παιδείας. Αν δεν υπογραφεί... χθες, σε περίπου δύο μήνες ο νόμος δεν θα ισχύσει!

Δυστυχώς, το θέμα δεν είναι τωρινό. Εδώ και είκοσι χρόνια παλεύουν οι καλλιτέχνες. Έχουμε φτάσει, λόγω των ευρωπαϊκών και των νόμων της τρόικας, να μη διαθέτει κανένας καλλιτέχνης πτυχίο ικανό να αποδείξει στον οποιονδήποτε επίτροπο την ιδιότητά του. Αυτό τους καθιστά ισοδύναμους των ερασιτεχνών. Ο κόσμος βλέπει τα λαμπερά αστέρια για όσο διάστημα λάμπουν και νομίζει ότι ο καλλιτέχνης χαίρει εκτίμησης. Δεν είναι όμως έτσι. Πίσω από τα λαμπερά αστέρια που φαίνονται υπάρχει ένα τεράστιο πλήθος άξιων ανθρώπων της τέχνης που σπούδασαν, εργάζονται, πληρώνουν φόρους, στελεχώνουν τα θέατρα, τα χορευτικά ανσάμπλ, τις ταινίες, τις ορχήστρες, χωρίς να έχουν καμία δυνατότητα να αποδείξουν με χαρτιά τις σπουδές τους.