Τσίπρας ή τανκς

Το Τσίπρας και πρώτη φορά αριστερά δεν μας βγήκε. Κατέληξε σε φιάσκο και ρεζιλίκι. Το "πατερούλης εθνοσωτήρας" θα μας βγει;

Αποκλείεται, για τέσσερις λόγους, που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης γιατί πρέπει να δοθούν πειστικές απαντήσεις σε αναπάντητα (μέχρι σήμερα) ερωτήματα τα οποία προκαλούν και τους λόγους και το συμπέρασμά μας.

Δεν θα μας βγει λοιπόν, πρώτον, γιατί και ο ίδιος ο Τσίπρας αποκλείεται να εμπιστεύεται τον εαυτό του ή την "πολιτική" του. Εάν πίστευε στις δυνάμεις δεν θα αντέγραφε και τα "τικ" του Ανδρέα Παπανδρέου.

Δεν θα αντέγραφε, όχι το ΠΑΣΟΚ (αυτό πάει και έρχεται), αλλά τον θλιβερό και καταστρεπτικό "πασοκισμό". Τη γνωστή (από το 1981) "πασοκαρία" (από την οποία υποφέρει όλη η Ελλάδα καθώς –μεταπολιτευτικά- την αντέγραψε και η Νέα Δημοκρατία).

Την πασοκαρία στην οποία "βαφτίσθηκε" ολόκληρος ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει, ως κυβέρνηση, "πρασινορόζ" από σκέτος ροζ - αριστερός που ήταν ως αντιπολίτευση.

Δεύτερον γιατί όχι πολιτικός ηγέτης δεν γίνεσαι αλλά ούτε Κοινοτάρχης, σε ακριτικό δασικό χωριό, αν αδυνατείς να αντιληφθεί πως να κινηθείς την επομένη της ημέρας μιας συμφωνίας (που υπέγραψες με το χέρι σου) για Επιτροπεία της χώρας σου μέχρι το 2060, για πλεονάσματα μέχρι το 2030 και "προσύμφωνο" για τέταρτο μνημόνιο.

Αν δεν καταλάβεις (ως πρωθυπουργός) σε δευτερόλεπτα τι σημαίνει αβεβαιότητα στην οικονομία (λόγω εκκρεμότητας στην αξιολόγηση) και ποια ταχύτητα σου επιβάλλεται για να αξιοποιηθούν τα κέρδη μετά από 18μηνη αβεβαιότητα φτάνεις (τον Σεπτέμβριο) στην τρίτη αξιολόγηση και ακόμη ψάχνεσαι ως οικονομία και αγορά.

Τόσο δυναμικά λειτουργείς και δεν έχεις στο μυαλό σου (όπως ο Αλέξης Τσίπρας) μόνο τους χορούς ιθαγενών οπαδών στο Σύνταγμα αν και όταν επιχειρήσεις κάποια πρόχειρη (της κακιάς ώρας) έξοδο στις αγορές για να "σκεπάσεις" τις απώλειες από την "φούσκα" με το χρέος.

Να τι θα έκανε ένας που θέλει να γίνει ηγέτης με δεδομένα την αποεπένδυση, τα capital controls, την έλλειψη ρευστότητας και την επιχειρηματική μετανάστευση.

Θα προχωρούσε άμεσα (χθες θα λέγαμε) στην υπογραφή συμφωνιών για ιδιωτικοποιήσεις. Θα προλάβαινε (με πωλήσεις μερών) την πτώχευση της ΔΕΗ. Θα έδινε σήμερα λύση στο Ελληνικό.

Και θα πήγαινε ο ίδιος, με τον Αμερικανό πρέσβη, στην Αμερική με τους 40 επιχειρηματίες να φέρει αμερικανούς επενδυτές. Δεν θα καθόταν στο Μαξίμου να ασχολείται με το μπάχαλο του Σκουρλέτη στα σκουπίδια.

Τι περιμένει, ο Αλέξης Τσίπρας, από τον ελληνοαμερικανό σύντροφο Παπαδημητρίου. Να τον εμπιστευθούν οι καπιταλιστές της Αμερικής όταν με ένα τσούρμο οπαδούς του διπλού νομίσματος κάνει και πως μελετάει ελληνικό αναπτυξιακό μοντέλο...;

Τρίτο γιατί ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε ποτέ και δεν ξέρει πώς να χτίσει όραμα, για τον λαό, εκτός από ξεφτισμένα και άνευρα συνθήματα για τους "άλλους"... για τα "συμφέροντα"... ή για "υπονομευτές" ενός κάποιου (ανύπαρκτου αν το ψάξεις) ευρωπαϊκού αριστερού κινήματος.

Με πραγματικό όραμα και φιλοδοξείς να γίνεις "εθνοσωτήρας" δεν "ψωνίζεις" από τους καφενέδες, τα τσιπουράδικα και τα μπαράκια όποιον παρεξηγημένο και αλλοπρόσαλλο βρίσκεις να τον βάλεις στη Βουλή στις καρέκλες των συμβούλων ή σε υπουργεία να παριστάνει τον κυβερνητικό παράγοντα.

Αν δεν τα καταφέρνεις (γιατί έχεις 50-60 συνιστώσες) καταφεύγεις πάλι στην αντιγραφή. Ρίχνεις πάλι μια ματιά στους πολιτικούς που αντιγράφεις και αναζητάς πως κινήθηκαν και με ποιους συνεργάστηκαν (πραγματικά).

Και όταν έρθει η ώρα να χειριστείς και τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες τους βάζεις πρώτα να δουλέψουν και για τον τόπο πριν σε προλάβουν οι αποκαλυπτικές γελοιότητες ελέγχου των ΜΜΕ, της οικονομίας και των κρατικών προμηθειών από αυτούς τους αμφιλεγόμενους "επιχειρηματίες ή επενδυτές".

Τέταρτο με συντρόφους όπως οι Τόσκας, Παπαδημητρίου, Φλαμπουράρης, Κατρούγκαλος, Σκουρλέτης, Σπίρτζης, Γαβρόγλου, Πολάκης, Γεροβασίλη ή Τσακαλώτος και παλαιότερα Λαφαζάνης, Βαρουφάκης, ή Δρίτσας στην κυβέρνηση βουλιάζεις, σε χρόνο μηδέν, μέχρι και τη Μύκονο, τη Σαντορίνη ή τη Ρόδο... Και ας έχουν τον δικό τους δρόμο.

Κατά τη γνώμη μου, ακόμη και ένα γήπεδο να γεμίσουν οι πολιτικοί ηγέτες, οι εθνάρχες, ή οι εθνοσωτήρες των ελεύθερων λαών μαζί με τους σοβιετικούς "πατερούληδες" του ολοκληρωτισμού, τύπου Στάλιν, ο Τσίπρας δεν έχει θέση. Δεν χωράει ανάμεσα τους. 

Το πολύ - πολύ όρθιος με κασκόλ... σε κάποια "θύρα 7" ή "θύρα 13" μόνο για να χειροκροτεί. 

Ο Τσίπρας δεν θα τα κατάφερνε ούτε και με τανκς...


Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr