UFO με δραχμές!

Σε αυτή τη χώρα όπου "ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα" -με την ειρωνική έννοια που επικράτησε με τα χρόνια και όχι ασφαλώς την αρχική πρόθεση του ποιητή- το διαστημικό πρόγραμμα μας έλειπε για να παλαβώσουμε εντελώς. 

Τώρα με την Ελληνική Διαστημική Εταιρία γινόμαστε και επισήμως... UFO. Άλλωστε, κάπως έτσι δεν μας βλέπουν πλέον στην Ευρώπη;

Σαν Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα που δεν έχουν καμία θέση στον Ευρωπαϊκό γαλαξία. Έτσι μας αντιμετωπίζουν πλέον.

Αλλά έχουν σε ένα βαθμό και το δίκιο τους.

Αλήθεια, δεν βλέπετε πόσα... UFO κυκλοφορούν πλέον στη Βουλή; Ή σε κυβερνητικές θέσεις;

Τύφλα να έχει ο μίστερ Σποκ...

Κανονικό ακρωτήρι Κανάβεραλ έχει γίνει το ελληνικό κοινοβούλιο.

Αλλά πλέον έχουμε τη λύση. Αν δεν μας θέλουν, υπάρχει διέξοδος...

Θα πάρουμε κι εμείς τη μαγική φόρμουλα του Αρτέμη, αυτή ντε που έδωσε στον Ομπάμα για κάμποσα δισεκατομμύρια και θα ξαμολυθούμε στο Υπερπέραν. Θα τους τρελάνουμε και εμείς κι όποιος αντέξει...

Μνημόνια εκείνοι; Διαπλανητικά ταξιδάκια εμείς!

Χρειάζεται μόνο καλού κακού να προστεθεί ένας ακόμη εταίρος στον κυβερνητικό συνασπισμό.

Μπορεί να απέτυχε ο Λεβέντης να ενταχθεί, όσο και αν το προσπάθησε, μπορεί να έμεινε στο... περίμενε η Φώφη και να "κάηκε" ο Σταύρος, αλλά υπάρχει ακόμη ο Σώρρας. Ο Αρτέμης, με το 35% που υπολογίζει ότι έχει απλό χέρι - όπως άλλωστε υποστήριξε σε μία ακόμη τηλεοπτική του παρουσία - μπορεί να σώσει αν βεβαίως το επιθυμεί τον παραπαίοντα στην κοινωνία ΣΥΡΙΖΑ.

Φουλάρουμε τότε τα διαστημόπλοια με καύσιμο και φύγαμε;

Τι; Το κόστος; αφενός θα είναι προφανώς χορηγία. Aλλά και αν χρειαστεί να πληρώσουμε, είναι απλό.

Πώς θα τα πληρώσουμε; Εύκολο.

Γιατί τα UFO που υπερίπτανται της ελληνικής επικράτειας έχουν και μία ιδιαίτερα προβληματική συνήθεια. Ονειρεύονται την επιστροφή στη δραχμή.

Με άφθονο λοιπόν νόμισμα, το οποίο οραματίζονται ακόμη αρκετοί ΣΥΡΙΖΑίοι θα σκίσουμε τους ουρανούς.

Ζητώ συγγνώμη αλλά προσπαθώ να σοβαρευτώ και δεν τα καταφέρνω. Δεν μπορώ.

Κάποιες φορές τα πράγματα σε ξεπερνούν. Και αν λείπεις και μερικές ημέρες και αποστασιοποιηθείς έστω και λίγο, τρελαίνεσαι.

Από μία μικρή απόσταση τα πράγματα φαίνονται ακόμα χειρότερα.

Λες, δεν μπορεί, δεν γίνεται να τα ακούν όλα αυτά σε αυτή τη χώρα και να μην αντιδρούν.

Δεν μπορεί να έχει φτάσει σε αυτό το σημείο νωθρότητας και απάθειας η κοινωνία.

Κάτι μεταφυσικό συμβαίνει.

Δεν μπορεί ακόμα και η οργή για τους προηγούμενους να νομιμοποιεί τις συμπεριφορές αυτές.

Κι όμως έτσι είναι τα πράγματα.

Παθητική αντίδραση στην υπερφορολόγηση, στα χαράτσια, στους δραχμολάγνους, στην εξαθλίωση.

Οπότε γιατί να υπάρχουν διαμαρτυρίες για ό,τι συμβαίνει στις παρέες;

Γιατί δεν ακούς και τίποτε άλλο πλέον γύρω σου.

Όλοι τα λένε μεταξύ τους και... ξεχαρμανιάζουν. Κάτι σαν group therapy! Και άντε πάλι στο μαγκανοπήγαδο.

Οπότε καλά κάνουν.

Όχι μόνο τόσα μέτρα θα έρθουν, αλλά και ακόμα σκληρότερα...

Μέχρι να αρχίσει από απόγνωση να νοσταλγεί όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας τη... δραχμή!



Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
capital.gr