Οι πανηγυρισμοί του πρωθυπουργού και της
κυβέρνησης την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή για το Eurogroup θυμίζουν το
παλιό ανέκδοτο που λέγαμε στην πάλαι πότε ανανεωτική αριστερά για τον τρόπο που...
παρουσιάζουν στις σοβιετικές ειδήσεις το αποτέλεσμα ενός αγώνα δρόμου
400 μέτρων μεταξύ ενός Αμερικάνου που τερμάτισε πρώτος και ενός
σοβιετικού που τερμάτισε δεύτερος...
Κατά το πρακτορείο ΤΑΣΣ λοιπόν:
Κατά το πρακτορείο ΤΑΣΣ λοιπόν:
"Ο σοβιετικός αθλητής τερμάτισε δεύτερος ενός ο Αμερικάνος προτελευταίος.".
Κάπως έτσι προσπαθεί και η κυβέρνηση να παρουσιάσει την "επιτυχία" στο Eurogroup που θα επιτρέψει στους θεσμούς να επιστρέψουν.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι στην κοινοβουλευτική ομάδα πως για μέτρα 3-3,5 δισ. ευρώ (μείωση του αφορολόγητου και μειώσεις συντάξεων) θα υπάρξουν αντίστοιχα αντίμετρα.
Το πλέον πιθανό με βάση την κοινή λογική είναι όταν θέλεις να πάρεις μέτρα 3,5 δισ. ευρώ να πάρεις 3,8 δισ. ευρώ και να εστιάσεις τη δημοσιότητα στα μέτρα των 300 εκατ. τα οποία θα παρουσιάσεις σαν μέτρα δεκαπλάσιας ισχύος.
Εξάλλου κάθε φορά το ίδιο συμβαίνει. Παράλληλα με το μνημόνιο προαναγγέλλουν και ένα "κοινωνικό" μνημόνιο το οποίο προπαγανδίζουν μέχρι να ψηφιστούν τα μέτρα και μετά το ξεχνάνε μέχρι η αποτυχία της εφαρμογής να αναγκάσει τους θεσμούς να ζητήσουν νέα μέτρα... και πάει λέγοντας μέχρι τελικής κατάρρευσης.
Μοναδικό "πάτημα" της κυβέρνησης είναι η επίτευξη και υπέρβαση των δημοσιονομικών στόχων το 2016. Η παράλληλη αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών όμως δεν καθιστά διατηρήσιμη αυτήν την επίτευξη στόχου.
Η αλήθεια είναι πως τα νούμερα πήγαν καλύτερα απ’ ό,τι κάποιος θα περίμενε και ιδίως απ’ ό,τι περίμενε η στήλη που θεωρούσε την οικονομία σε πορεία κατάρρευσης και έτσι βεβαίως συνεχίζει να τη θεωρεί.
Στην κυβέρνηση πανηγυρίζουν γιατί με την απειλή την κατασχέσεων κατάφεραν το 2016 να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις καθώς τα έσοδα ξεπέρασαν τους στόχους. Το κόστος όμως στην οικονομία ήταν δυσβάστακτο και θα αποδειχθεί καταστροφικό.
Το μέσο νοικοκυριό προσπαθεί να πληρώνει τους ληστρικούς και αυθαίρετους φόρους πέραν του φόρου εισοδήματος που εμφανίζονται είτε ως φόροι ακινήτων, είτε ως ασφαλιστικές εισφορές, αφήνοντας απλήρωτα ενοίκια και τραπεζικά δάνεια.
Κάπως έτσι προσπαθεί και η κυβέρνηση να παρουσιάσει την "επιτυχία" στο Eurogroup που θα επιτρέψει στους θεσμούς να επιστρέψουν.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι στην κοινοβουλευτική ομάδα πως για μέτρα 3-3,5 δισ. ευρώ (μείωση του αφορολόγητου και μειώσεις συντάξεων) θα υπάρξουν αντίστοιχα αντίμετρα.
Το πλέον πιθανό με βάση την κοινή λογική είναι όταν θέλεις να πάρεις μέτρα 3,5 δισ. ευρώ να πάρεις 3,8 δισ. ευρώ και να εστιάσεις τη δημοσιότητα στα μέτρα των 300 εκατ. τα οποία θα παρουσιάσεις σαν μέτρα δεκαπλάσιας ισχύος.
Εξάλλου κάθε φορά το ίδιο συμβαίνει. Παράλληλα με το μνημόνιο προαναγγέλλουν και ένα "κοινωνικό" μνημόνιο το οποίο προπαγανδίζουν μέχρι να ψηφιστούν τα μέτρα και μετά το ξεχνάνε μέχρι η αποτυχία της εφαρμογής να αναγκάσει τους θεσμούς να ζητήσουν νέα μέτρα... και πάει λέγοντας μέχρι τελικής κατάρρευσης.
Μοναδικό "πάτημα" της κυβέρνησης είναι η επίτευξη και υπέρβαση των δημοσιονομικών στόχων το 2016. Η παράλληλη αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών όμως δεν καθιστά διατηρήσιμη αυτήν την επίτευξη στόχου.
Η αλήθεια είναι πως τα νούμερα πήγαν καλύτερα απ’ ό,τι κάποιος θα περίμενε και ιδίως απ’ ό,τι περίμενε η στήλη που θεωρούσε την οικονομία σε πορεία κατάρρευσης και έτσι βεβαίως συνεχίζει να τη θεωρεί.
Στην κυβέρνηση πανηγυρίζουν γιατί με την απειλή την κατασχέσεων κατάφεραν το 2016 να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις καθώς τα έσοδα ξεπέρασαν τους στόχους. Το κόστος όμως στην οικονομία ήταν δυσβάστακτο και θα αποδειχθεί καταστροφικό.
Το μέσο νοικοκυριό προσπαθεί να πληρώνει τους ληστρικούς και αυθαίρετους φόρους πέραν του φόρου εισοδήματος που εμφανίζονται είτε ως φόροι ακινήτων, είτε ως ασφαλιστικές εισφορές, αφήνοντας απλήρωτα ενοίκια και τραπεζικά δάνεια.
Προσπαθεί να επιβιώσει στραγγίζοντας καταθέσεις δηλαδή τα "καύσιμα" που θα μπορούσαν να μας βγάλουν από το "πηγάδι".
Έτσι όμως το μόνο που καταφέρνει η κυβέρνηση είναι να κερδίζει χρόνο ανοίγοντας νέες τρύπες. Ήδη, είναι εμφανείς οι επιπτώσεις στις καταθέσεις. Παρά το γεγονός πως το 2016 υπολογίζεται πως πάνω από 5 δισ. ευρώ βγήκαν από τα στρώματα και πήγαν σε φόρους, αυτά δεν εμφανίστηκαν στις τραπεζικές καταθέσεις όπως θα 'πρεπε...
Οι δείκτες που πρέπει κάποιος να δίνει σημασία προκειμένου να έχει μια εικόνα για την πορεία της οικονομίας και τη βιωσιμότητα του δημοσιονομικού πλεονάσματος, είναι οι πηγές των φορολογικών εσόδων, οι νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές, η πορεία των λιανικών πωλήσεων, τα τουριστικά έσοδα, οι τραπεζικές καταθέσεις, τα "κόκκινα" δάνεια, η τιμή του πετρελαίου, οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης και οι εξαγωγές...
Τον Ιανουάριο του 2017 π.χ. τα έσοδα από ΦΠΑ που αντιπροσωπεύουν τη δυναμική της οικονομίας άρα και τη βιωσιμότητα του πλεονάσματος ήταν κάτω από τους στόχους.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο το 2016 ξεπέρασαν τα 95 δισ. ευρώ με τις νέες που προστέθηκαν να ξεπερνούν το 1 δισ. ευρώ το μήνα.
Τα τουριστικά έσοδα το 2016 ήταν μειωμένα σε σχέση με αυτά του 2015 αν και οι τουρίστες ήταν περισσότεροι.
Αν και η ανεργία το 2016 μειώθηκε οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης αυξήθηκαν και αντιπροσωπεύουν πάνω από το 50% του απασχολούμενου στον ιδιωτικό τομέα δυναμικού. Για το ασφαλιστικό σύστημα ευέλικτες μορφές απασχόλησης σημαίνουν πως για κάθε συνταξιούχο των 700 ευρώ χρειάζονται 10 εργαζόμενοι. Όπερ, τικ τακ με μαθηματική ακρίβεια...
Οι τραπεζικές καταθέσεις το 2016 αντί των εκτιμήσεων για αύξηση κατά 10 δισ. ευρώ και παρά τους υπολογισμούς πως περί τα 5 δισ. από τα στρώματα επέστρεψαν μέσω εφορίας, αυξήθηκαν κατά 4,5 δισ. μόνο.
Τους πρώτους μήνες του 2017 παρατηρείται έξοδος πάλι παρά τα capital controls.
Παρατηρείται επίσης αύξηση των "κόκκινων" δανείων…
Η τιμή του πετρελαίου ξεκίνησε φέτος σταθερά πάνω από τα 50 δολάρια το βαρέλι. Η λιγότερο κακή πορεία του 2015 σε σχέση με τις προβλέψεις οφειλόταν κατά ένα σημαντικό μέρος στη μεγάλη πτώση της τιμής του πετρελαίου.
Η στήλη δεν συμμερίζεται το success story της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όπως δεν συμμεριζόταν και εκείνο της κυβέρνησης Σαμαρά, παρά το γεγονός πως τότε οι συνθήκες ήταν πολύ καλύτερες από αυτές που διαμορφώνονται σήμερα.
Η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιαναπτυξιακή λόγω υπερβολικών φορολογικών και ασφαλιστικών βαρών, θα έχει δε σαν αποτέλεσμα τη φτωχοποίηση της μικρομεσαίας τάξης.
Η βίαιη εξίσωση των μικρομεσαίων προς τα κάτω θα οδηγήσει τα χαμηλότερα εισοδήματα ακόμη πιο κάτω, έως του σημείου που η χώρα θα χρειαστεί εξωτερική ανθρωπιστική βοήθεια. Δηλαδή, αυτό που έχει συμβεί πολλάκις όπου κυβέρνησε η αριστερά.
Δυστυχώς, όλες οι ενδείξεις συνεχίζουν να συγκλίνουν στη διαπίστωση πως η χώρα θα περάσει κατ’ αναλογία το σοκ που πέρασαν τα σοβιετικά καθεστώτα μετά την κατάρρευση.
2) Είναι σκέτη καταδίκη να είσαι Έλληνας...
Μετά από 7 χρόνια ύφεσης τα λεφτά οικογενειακώς τελείωσαν. Και όχι μόνο τελείωσαν αυτά που είχαμε μαζέψει, αλλά χρωστάμε κιόλας (κι ας μη χρωστούσαμε ποτέ και σε κανέναν). Χωρίς κάποιο μαξιλαράκι ο άνθρωπος αισθάνεται ανασφάλεια, φοβάται το αύριο, αλλά και το σήμερα, την κάθε στιγμή.
Έτσι όμως το μόνο που καταφέρνει η κυβέρνηση είναι να κερδίζει χρόνο ανοίγοντας νέες τρύπες. Ήδη, είναι εμφανείς οι επιπτώσεις στις καταθέσεις. Παρά το γεγονός πως το 2016 υπολογίζεται πως πάνω από 5 δισ. ευρώ βγήκαν από τα στρώματα και πήγαν σε φόρους, αυτά δεν εμφανίστηκαν στις τραπεζικές καταθέσεις όπως θα 'πρεπε...
Οι δείκτες που πρέπει κάποιος να δίνει σημασία προκειμένου να έχει μια εικόνα για την πορεία της οικονομίας και τη βιωσιμότητα του δημοσιονομικού πλεονάσματος, είναι οι πηγές των φορολογικών εσόδων, οι νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές, η πορεία των λιανικών πωλήσεων, τα τουριστικά έσοδα, οι τραπεζικές καταθέσεις, τα "κόκκινα" δάνεια, η τιμή του πετρελαίου, οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης και οι εξαγωγές...
Τον Ιανουάριο του 2017 π.χ. τα έσοδα από ΦΠΑ που αντιπροσωπεύουν τη δυναμική της οικονομίας άρα και τη βιωσιμότητα του πλεονάσματος ήταν κάτω από τους στόχους.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο το 2016 ξεπέρασαν τα 95 δισ. ευρώ με τις νέες που προστέθηκαν να ξεπερνούν το 1 δισ. ευρώ το μήνα.
Τα τουριστικά έσοδα το 2016 ήταν μειωμένα σε σχέση με αυτά του 2015 αν και οι τουρίστες ήταν περισσότεροι.
Αν και η ανεργία το 2016 μειώθηκε οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης αυξήθηκαν και αντιπροσωπεύουν πάνω από το 50% του απασχολούμενου στον ιδιωτικό τομέα δυναμικού. Για το ασφαλιστικό σύστημα ευέλικτες μορφές απασχόλησης σημαίνουν πως για κάθε συνταξιούχο των 700 ευρώ χρειάζονται 10 εργαζόμενοι. Όπερ, τικ τακ με μαθηματική ακρίβεια...
Οι τραπεζικές καταθέσεις το 2016 αντί των εκτιμήσεων για αύξηση κατά 10 δισ. ευρώ και παρά τους υπολογισμούς πως περί τα 5 δισ. από τα στρώματα επέστρεψαν μέσω εφορίας, αυξήθηκαν κατά 4,5 δισ. μόνο.
Τους πρώτους μήνες του 2017 παρατηρείται έξοδος πάλι παρά τα capital controls.
Παρατηρείται επίσης αύξηση των "κόκκινων" δανείων…
Η τιμή του πετρελαίου ξεκίνησε φέτος σταθερά πάνω από τα 50 δολάρια το βαρέλι. Η λιγότερο κακή πορεία του 2015 σε σχέση με τις προβλέψεις οφειλόταν κατά ένα σημαντικό μέρος στη μεγάλη πτώση της τιμής του πετρελαίου.
Η στήλη δεν συμμερίζεται το success story της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όπως δεν συμμεριζόταν και εκείνο της κυβέρνησης Σαμαρά, παρά το γεγονός πως τότε οι συνθήκες ήταν πολύ καλύτερες από αυτές που διαμορφώνονται σήμερα.
Η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιαναπτυξιακή λόγω υπερβολικών φορολογικών και ασφαλιστικών βαρών, θα έχει δε σαν αποτέλεσμα τη φτωχοποίηση της μικρομεσαίας τάξης.
Η βίαιη εξίσωση των μικρομεσαίων προς τα κάτω θα οδηγήσει τα χαμηλότερα εισοδήματα ακόμη πιο κάτω, έως του σημείου που η χώρα θα χρειαστεί εξωτερική ανθρωπιστική βοήθεια. Δηλαδή, αυτό που έχει συμβεί πολλάκις όπου κυβέρνησε η αριστερά.
Δυστυχώς, όλες οι ενδείξεις συνεχίζουν να συγκλίνουν στη διαπίστωση πως η χώρα θα περάσει κατ’ αναλογία το σοκ που πέρασαν τα σοβιετικά καθεστώτα μετά την κατάρρευση.
Πράγματι θα ηττηθεί η ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς αλλά το κόστος θα είναι υπερβολικά βαρύ.
2) Είναι σκέτη καταδίκη να είσαι Έλληνας...
Μετά από 7 χρόνια ύφεσης τα λεφτά οικογενειακώς τελείωσαν. Και όχι μόνο τελείωσαν αυτά που είχαμε μαζέψει, αλλά χρωστάμε κιόλας (κι ας μη χρωστούσαμε ποτέ και σε κανέναν). Χωρίς κάποιο μαξιλαράκι ο άνθρωπος αισθάνεται ανασφάλεια, φοβάται το αύριο, αλλά και το σήμερα, την κάθε στιγμή.
Έχω στο όνομα μου ένα μικρό αγροτεμάχιο στο Λαύριο. Προσπάθησα να το
πουλήσω. Άρχισα πριν δύο χρόνια με ένα ποσό στις 20.000 ευρώ. Δεν υπήρξε
κανένα ενδιαφέρον. Περίμενα, μετά από καιρό το έριξα στις 15.000, και
λίγο αργότερα κι' άλλο. Στις 10.000.
Πριν λίγες μέρες με πήρε τηλ κάποιος και πρόσφερε μόνο 5.000 ευρώ. Στριμώχτηκα. Το σκέφτηκα. Άλλος δεν είχε φανεί. Η μοναδική προσφορά που είχα ήταν σε τιμή πραγματικού ξεπουλήματος. Πλην όμως ο φόβος είναι μεγάλος εχθρός. Μετά από μεγάλη σκέψη αποφάσισα να συμφωνήσω να το ξεπουλήσω. Το δέχτηκα.
Όμως η εφορία είχε αντίθετη γνώμη. Για να το πουλήσω (το οικόπεδό μου, την περιουσία μου), χρειάζομαι φορολογική ενημερότητα. Πρέπει να έχω δηλ. έντυπο της εφορίας στα χέρια μου που να αποδεικνύει ότι δεν οφείλω στο κράτος. Οι οφειλές μου όμως, είναι τέτοιες, που και ολόκληρο το ποσόν της πώλησης να καταβάλω στην εφορία, πάλι θα χρωστάω. Συνεπώς οι μοναδικές λύσεις είναι δύο:
Ή το παρατάω απούλητο κι ο θεός βοηθός, ή το πουλάω με τους όρους του κράτους. Δηλαδή, να μπω στη διαδικασία να το ξεπουλήσω, Όχι όμως για να μου μείνει κάτι στα χέρια, αλλά για να πάρει ολόκληρο το ποσό το κράτος, με τελικό αποτέλεσμα, και να μην έχω οικόπεδο, και να μην έχω δεκάρα στην άκρη, και να εξακολουθήσω να χρωστάω!
Πριν λίγες μέρες με πήρε τηλ κάποιος και πρόσφερε μόνο 5.000 ευρώ. Στριμώχτηκα. Το σκέφτηκα. Άλλος δεν είχε φανεί. Η μοναδική προσφορά που είχα ήταν σε τιμή πραγματικού ξεπουλήματος. Πλην όμως ο φόβος είναι μεγάλος εχθρός. Μετά από μεγάλη σκέψη αποφάσισα να συμφωνήσω να το ξεπουλήσω. Το δέχτηκα.
Όμως η εφορία είχε αντίθετη γνώμη. Για να το πουλήσω (το οικόπεδό μου, την περιουσία μου), χρειάζομαι φορολογική ενημερότητα. Πρέπει να έχω δηλ. έντυπο της εφορίας στα χέρια μου που να αποδεικνύει ότι δεν οφείλω στο κράτος. Οι οφειλές μου όμως, είναι τέτοιες, που και ολόκληρο το ποσόν της πώλησης να καταβάλω στην εφορία, πάλι θα χρωστάω. Συνεπώς οι μοναδικές λύσεις είναι δύο:
Ή το παρατάω απούλητο κι ο θεός βοηθός, ή το πουλάω με τους όρους του κράτους. Δηλαδή, να μπω στη διαδικασία να το ξεπουλήσω, Όχι όμως για να μου μείνει κάτι στα χέρια, αλλά για να πάρει ολόκληρο το ποσό το κράτος, με τελικό αποτέλεσμα, και να μην έχω οικόπεδο, και να μην έχω δεκάρα στην άκρη, και να εξακολουθήσω να χρωστάω!
Το κράτος τα έχει κανονίσει όλα, ιδίως αν είσαι ελ. επαγγελματίας.
Σου επιβάλλει μέσα σε μία τριετία, φόρους τόσο εξοντωτικούς, τόσο
άδικους και αυθαίρετους, που είναι περίπου αδύνατον να τους εξοφλήσεις.
Σου παίρνει ό,τι είχες και δεν είχες μαζέψει τόσα χρόνια και συνεχίζει ακάθεκτο τη φοροληστεία.
Και όταν έρθει η ώρα να μείνεις με το τίποτα, με το απόλυτο μηδέν,
εξαναγκαζόμενος προφανώς να του χρωστάς, όλο και περισσότερα, σε
αποκλείει και από οποιονδήποτε άλλον τρόπο σκεφτείς για να βοηθήσεις
κάπως τον εαυτό σου.
Όχι βέβαια για να γίνεις πλούσιος, για να αποκτήσεις χρήμα με ουρές(πως
θα μπορούσε άλλωστε σήμερα να γίνει αυτό;), αλλά απλώς για να σου μείνει
κάτι στα χέρια για ώρα ανάγκης!
Είναι πολύ πικρή ιστορία να είσαι Έλληνας πολίτης.
Είναι πολύ πικρή ιστορία να είσαι Έλληνας πολίτης.
Είναι σκέτη Καταδίκη!
Από τον τοίχο του ΑΚ στο Φ/Β
Κ.Στούπας
capital.gr
Από τον τοίχο του ΑΚ στο Φ/Β
Κ.Στούπας
capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου