Η γλώσσα της αλήθειας δεν ήταν ποτέ
το δυνατό σημείο των πολιτικών, πόσο μάλλον της σημερινής κυβέρνησης,
και αυτό αποδεικνύεται ανά πάσα ώρα και στιγμή.
Τούτοι μάλιστα, έχοντας κατανοήσει πολύ περισσότερο τον καταλυτικό ρόλο της επικοινωνίας και της χρήσης των σύγχρονων μέσων της λεγόμενης κοινωνικής δικτύωσης, προτού ακόμα ανεβούν στην εξουσία, φρόντισαν να οργανώσουν έναν ολόκληρο στρατό με trolls που αντιδρούσε με fake ειδήσεις και απαντήσεις - ειρωνείες - βρισιές σε οτιδήποτε γραφόταν και γράφεται στο Διαδίκτυο, το οποίο ενοχλεί.
Κι ερχόμαστε στα πρόσφατα ζέοντα μετά τον «πανωλεθρίαμβο» του ultra αριστερού Τσακαλώτου.
Προτού καλά-καλά τελειώσουν τα βασανιστήρια των Ευρωπαίων στον απροστάτευτο και αδύναμο Ευκλείδη, τα troll του Μαξίμου διένειμαν ένα θριαμβευτικό non paper, το οποίο φυσικά ουδεμία σχέση είχε με την πραγματικότητα, όπως τουλάχιστον αυτή διατυπώθηκε επισήμως από όλους τους Ευρωπαίους υπουργούς και αξιωματούχους.
Η ελληνική κοινή γνώμη στην ουσία ενημερώθηκε από το Μαξίμου και τους διάφορους υπουργούς που πήραν σβάρνα τα κανάλια και τα ραδιόφωνα, απαγγέλλοντας σαν παπαγάλοι το ποίημα που είχαν ετοιμάσει τα καλόπαιδα του υπογείου του πρωθυπουργικού γραφείου.
Μεγάλη επιτυχία που επιτέλους έρχεται η τρόικα, δεν κάναμε πίσω ούτε πόντο στις κόκκινες γραμμές, δεν θα υπάρχει ούτε ένα ευρώ δημοσιονομική επιβάρυνση και άλλα τέτοια ωραία.
Από την επόμενη μέρα, όμως, που άρχισε να καταφθάνουν τόσο η ενημέρωση από τα ευρωπαϊκά Μέσα όσο και οι διευκρινιστικές δηλώσεις των Ευρωπαίων, η εικόνα άλλαξε και οι λαλίστατοι Συριζαίοι που έφτασαν να ομιλούν ακόμα και για τερματισμό της λιτότητας, μαζεύτηκαν και κρύφτηκαν, όπως είχε κάνει από την πρώτη μέρα ο Τσακαλώτος.
Ας έρθουμε στο διά ταύτα, όμως, που είναι και το μέγα ζητούμενο.
Τι άραγε αποφασίστηκε πίσω από τις βαριές πόρτες του Eurogroup;
Χωρίς φιοριτούρες και λαμπερά περιτυλίγματα και χωρίς λεκτικούς εξωραϊσμούς, κατά την άποψη μου, ο Τσακαλώτος ουσιαστικά φόρτωσε στη χώρα ένα τέταρτο μνημόνιο - είτε μας αρέσει είτε όχι.
Ενα ακόμα μνημόνιο καμουφλαρισμένο μέσα από τη δεύτερη αξιολόγηση και ό,τι και να λένε η ουσία είναι αυτή. Και μάλιστα ένα ακόμα μνημόνιο χωρίς λεφτά!
Ολα τα υπόλοιπα που ακούμε και θα ακούσουμε το επόμενο διάστημα από τους Συριζαίους θα είναι ο συνήθης σανός με τον οποίο ταΐζουν το ποίμνιό τους.
Διότι όταν αποδέχεσαι να νομοθετήσεις αυξήσεις φόρων και περικοπές συντάξεων μετά το πέρας του 3ου μνημονίου, που θεωρητικά λήγει τον Αύγουστο του 2018, και η τρόικα θα συνεχίσει να ελέγχει για πολλά ακόμα χρόνια ότι τηρείς απαρέγκλιτα τις δεσμεύσεις σου, τι άλλο είναι από ένα ακόμα βαρβάτο μνημόνιο;
Βέβαια, επειδή είναι μανούλες στα βαφτίσια, μπορεί να βρουν κάποιο άλλο όνομα και να αποφύγουν το αρνητικά φορτισμένο MoU.
Μπορούν κάλλιστα να το ονομάσουν «ιπτάμενη ανάπτυξη» ή «πρόγραμμα ολικής επαναφοράς» ή κάτι άλλο πιο ελπιδοφόρο.
Η ουσία και το περιεχόμενο, όμως, θα είναι ένα ακόμα καραμπινάτο μνημόνιο.
Οσο για την έξοδο στις αγορές, εάν και όταν συμβεί, άντε να μας δώσουν κάποια γραμμή προληπτικής στήριξης, την οποία έδιναν από την εποχή Σαμαρά αλλά τη λοιδορούσαν τότε οι Συριζαίοι.
Με άλλα λόγια αυτό που κατάφεραν με τις «σκληρές τους διαπραγματεύσεις» και τις ατέρμονες καθυστερήσεις ήταν να δεσμεύσουν τη χώρα για πολλά ακόμα χρόνια και να δέσουν χειροπόδαρα την επόμενη κυβέρνηση όποια και αν είναι η επιλογή του ελληνικού λαού.
Β.Στεφανακίδης
protothema
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου