Οι βουλευτές μπροστά στο τέλειωμα του Προγράμματος του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1.            Το γνωστό (πενταετές) Πρόγραμμα που συμφωνήσαμε με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ είχε κύριο στόχο:

- να δανειζόμαστε κατά τη διάρκεια της ισχύος του από την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ και

- να αποκτήσουμε, με την εφαρμογή των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, σύγχρονους ευρωπαϊκούς θεσμούς, απαραίτητους για την ανάπτυξη της Χώρας και την εξασφάλιση της εμπιστοσύνης των διεθνών επενδυτών και δανειστών.

Ο προσδιορισμός των μέτρων του Προγράμματος έγινε με λάθη και αστοχίες, η εφαρμογή τους υπήρξε πλημμελής ενώ αρκετά από τα διαρθρωτικά μέτρα ψηφίζονταν από τη Βουλή, αλλά δεν εφαρμόζονταν πλήρως και σωστά .

2.           Στην πορεία για την επίτευξη των στόχων του Προγράμματος, τα δύο κόμματα της σημερινής κυβέρνησης  διέπραξαν σοβαρά  λάθη, που καθυστέρησαν ή/και εμπόδισαν τη σωστή

εφαρμογή τους, όπως:

- Το πρωταρχικό μοιραίο λάθος: Η απόρριψη από τον Γ. Παπανδρέου της πρότασης του Ε. Βενιζέλου, η ψήφιση του πρώτου Προγράμματος (του Μαϊου 2010) από τη Βουλή να γίνει με ενισχυμένη πλειοψηφία.

Αν γινόταν δεκτή η πρόταση αυτή, η ΝΔ δεν θα μπορούσε να αρνηθεί την ψήφισή του και τα πράγματα θα εξελίσσονταν ευνοϊκότερα για τη Χώρα.

- Η εντελώς αρνητική θέση της ΝΔ στο πρώτο Πρόγραμμα, που συνέβαλε στο ρίζωμα του «αντιμνημονιακού πνεύματος».

- Ο τορπιλισμός και από τα δύο κόμματα (ΠΑΣΟΚ  και ΝΔ) της απόπειρας για τον σχηματισμό κυβέρνησης κοινής εμπιστοσύνης, τον Ιούνιο 2011, με συνέπεια πεντάμηνη καθυστέρηση στη συνέχιση και σωστή εφαρμογή του Προγράμματος.

- Η ανακολουθία του Γ. Παπανδρέου με την απόπειρα για δημοψήφισμα, που κλόνισε την εμπιστοσύνη των ευρωπαίων εταίρων μας.

- Οι δύο εκλογές τον Μάϊο και Ιούνιο του 2012, με τα γνωστά δυσμενή αποτελέσματα για την  πάσχουσα οικονομία της Χώρας.

- Οι υπερβολικές προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν πρόσφατα  για τη δυνατότητά μας να βγούμε πολύ σύντομα στις αγορές.

3.           Η πορεία αυτή δυσκολεύτηκε και από τη σοβαρή έλλειψη υπεύθυνης, συστηματικής και τεκμηριωμένης ενημέρωσης των πολιτών από τα στελέχη της συγκυβέρνησης, με αποτέλεσμα:

- Να κυριαρχούν καθημερινά στα Κανάλια και Ραδιόφωνα, ιδιαίτερα στις πρωινές ζώνες των γνωστών παρουσιαστών, η μονόπλευρη παρουσίαση των γεγονότων, οι «πολιτικές αναλύσεις» καφενείου, η αντιμνημονιακή προπαγάνδα...

- Να διδάσκεται ο ελληνικός λαός πως η λιτότητα οφείλεται στα Μνημόνια και όχι στο ότι «λεφτά δεν υπάρχουν». 

Αλήθεια, όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, έχει ακουστεί ποτέ στα ΜΜΕ αυτά το εύλογο ερώτημα:

«Χωρίς τα ‘επάρατα Μνημόνια’ θα ήμασταν καλύτερα ή χειρότερα; Θα είχαμε μεγαλύτερους ή μικρότερους μισθούς και συντάξεις, λιγότερους ή περισσότερους άνεργους»;

Και κάτι πρόσφατο: Ακόμα και από τα δύο τελευταία, ενδεικτικά της σκληρής πραγματικότητας, γεγονότα (υποδοχή από τους επενδυτές των όσων ακούστηκαν στο Λονδίνο για «μια άλλη (αριστερή) πολιτική» εξόδου από την κρίση και αντίδραση της Ευρωζώνης σε μονομερείς ενέργειες της κυβέρνησης) δεν διδάχτηκαν οι, μονίμως αδιάβαστοι, εθνικοί μας καθοδηγητές των πρωινάδικων...

Ο αγώνας ενάντια στην πραγματικότητα συνεχίζεται!

4.            Σήμερα, παρά τα λάθη και τις δυσκολίες, η Χώρα ετοιμάζεται για το τέλος του Προγράμματος και για το ξεκίνημα της επόμενης φάσης, στη δύσκολη προσπάθεια για την ανόρθωσή της.

Οι σημερινές επιλογές μας είναι δύο μόνο, τρίτη δεν υπάρχει:

- Να  καταλήξουμε σε συμφωνία, στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας, για τη λήξη του Προγράμματος και για την πορεία  μας την επόμενη περίοδο.

- Να προχωρήσουμε μονομερώς στη λήξη του Προγράμματος και να βρεθούμε μόνοι μας την επόμενη μέρα.

Τη μία από τις δύο αυτές επιλογές καλούνται να διαλέξουν και οι βουλευτές μας.

Με κριτήριο το μείζον, το καλό της Χώρας, αδιαφορώντας για το έλασσον, εγωισμούς, προσωπικές επιδιώξεις, «αυτοσεβασμό»...!  

Από τους ΑΝΤΙΛΟΓΟΥΣ (www.antilogoi.gr)