Φανταστείτε την Ε.Ε. σε 12 μήνες να ηγείται από την Άγκελα Μέρκελ και
την Κριστίν Λαγκάρντ. Σίγουρα αυτό θα συγκέντρωνε την προσοχή όλων.
Αμερικανοί και Ασιάτες θα αναρωτιούνταν: μήπως τελικά η Ευρώπη αρχίζει
να συμμαζεύεται;, γράφει σε ένα αιρετικό άρθρο στην οικονομική εφημερίδα
ο δημοσιογράφος Tony Barber.
Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν θα γίνει. Βάσει των εκκεντρικών μεθόδων της Ε.Ε. για τη διανομή των ανώτατων θέσεων, αυτό το σενάριο δεν μπορεί να συμβεί. Με δεδομένες τις ασαφείς και αντιφατικές αντιλήψεις για τον διεθνή ρόλο της Ε.Ε., εύλογα θα μπορούσε να στοιχηματίσει κανείς ότι οι 28 ηγέτες της δεν θα ήθελαν καν να γίνει κάτι τέτοιο.
Είναι πραγματικά μία χαμένη ευκαιρία. Η Α. Μέρκελ, που μόλις κατάφερε νέα νίκη στη Γερμανία και αναλαμβάνει με ευχαρίστηση τον ρόλο του ισχυρότερου αξιωματούχου στην ευρωζώνη, θα μπορούσε να είναι υποψήφιος με υπεραρκετά προσόντα για να αντικαταστήσει το Χέρμαν Βαν Ρομπάι στην προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της ομάδας δηλαδή των επικεφαλής κυβερνήσεων της Ε.Ε.
Η Κρ. Λαγκάρντ, η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, είναι μία εξαιρετική επιλογή για τη διαδοχή του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του εκτελεστικού βραχίονα της Ε.Ε.
Θα ήταν αριστοτεχνική κίνηση να αναλάβει το δίδυμο Μέρκελ – Λαγκάρντ τα ηνία. Πρόκειται άλλωστε, για δύο αξιωματούχους που χαίρουν μέγιστης διεθνούς εκτίμησης. Θα ήταν επίσης ένα ηχηρό μήνυμα για την αντιμετώπιση των γυναικών στη δημόσια ζωή της Ε.Ε. Τέλος, θα ήταν σύμβολο γαλλογερμανικής συνεργασίας, που είναι απολύτως κρίσιμη για την καθοδήγηση της Ε.Ε.
Ωστόσο πρόκειται για άπιαστο όνειρο, γράφει η εφημερίδα. Θέματα γεωγραφικών, εθνικών, πολιτικών και φυλετικών ισορροπιών είναι υψίστης σημασίας όταν αλλάζουν χέρια οι ανώτατες θέσεις στην Ε.Ε., περίπου κάθε 5 χρόνια.
Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν θα γίνει. Βάσει των εκκεντρικών μεθόδων της Ε.Ε. για τη διανομή των ανώτατων θέσεων, αυτό το σενάριο δεν μπορεί να συμβεί. Με δεδομένες τις ασαφείς και αντιφατικές αντιλήψεις για τον διεθνή ρόλο της Ε.Ε., εύλογα θα μπορούσε να στοιχηματίσει κανείς ότι οι 28 ηγέτες της δεν θα ήθελαν καν να γίνει κάτι τέτοιο.
Είναι πραγματικά μία χαμένη ευκαιρία. Η Α. Μέρκελ, που μόλις κατάφερε νέα νίκη στη Γερμανία και αναλαμβάνει με ευχαρίστηση τον ρόλο του ισχυρότερου αξιωματούχου στην ευρωζώνη, θα μπορούσε να είναι υποψήφιος με υπεραρκετά προσόντα για να αντικαταστήσει το Χέρμαν Βαν Ρομπάι στην προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της ομάδας δηλαδή των επικεφαλής κυβερνήσεων της Ε.Ε.
Η Κρ. Λαγκάρντ, η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, είναι μία εξαιρετική επιλογή για τη διαδοχή του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του εκτελεστικού βραχίονα της Ε.Ε.
Θα ήταν αριστοτεχνική κίνηση να αναλάβει το δίδυμο Μέρκελ – Λαγκάρντ τα ηνία. Πρόκειται άλλωστε, για δύο αξιωματούχους που χαίρουν μέγιστης διεθνούς εκτίμησης. Θα ήταν επίσης ένα ηχηρό μήνυμα για την αντιμετώπιση των γυναικών στη δημόσια ζωή της Ε.Ε. Τέλος, θα ήταν σύμβολο γαλλογερμανικής συνεργασίας, που είναι απολύτως κρίσιμη για την καθοδήγηση της Ε.Ε.
Ωστόσο πρόκειται για άπιαστο όνειρο, γράφει η εφημερίδα. Θέματα γεωγραφικών, εθνικών, πολιτικών και φυλετικών ισορροπιών είναι υψίστης σημασίας όταν αλλάζουν χέρια οι ανώτατες θέσεις στην Ε.Ε., περίπου κάθε 5 χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου