«Τρώγεται, άραγε, η Αλληλεγγύη;»

Η Αριστερά και κυρίως ο βασικός πυλώνας της, ο ΣΥΡΙΖΑ, ξανακυλά στις χρόνιες ασθένειες τις οποίες η ίδια η Αριστερά, αλλά κυρίως η χώρα, πλήρωσε πολύ ακριβά στο παρελθόν.

Η αλαζονεία που δημιουργεί η προοπτική της εξουσίας δεν πρέπει να αφεθεί να γεννήσει τον ρεβανσισμό και τη βία στην καθημερινότητα σε όποιον αμφισβητεί την αναπόδεικτη αλήθεια και τις εύκολες λύσεις που προβάλλονται διά πάσαν νόσον.

Κι ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ για ένα μικρό διάστημα μετά τις εκλογές έδειξε να αναζητεί τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα, ξαφνικά φλερτάρει με τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού του.Που αποδεικνύεται η πιο δυνατή.

Ετσι, ο κ. Τσίπρας ανακαλύπτει και κηρύττει την «απόλυτη αλήθεια» του «ενός Αρθρου». Ενός Αρθρου που θα καταργήσει το Μνημόνιο και θα σβήσει τα προβλήματα της χώρας μονοκοντυλιά.

Ερωτάται ο κ. Στρατούλης πού θα βρεθούν τα λεφτά όταν βρεθούμε εκτός αγορών και χωρίς δανειστές.Δεν ανησυχεί. Θα υπάρξει, λέει, κίνημα Αλληλεγγύης υπέρ της Ελλάδας σε όλη την Ευρώπη. Από συνδικάτα και την Ευρωπαϊκή Αριστερά. Και αυτό θα μας βοηθήσει.

Ο κ. Ε. Τσακαλώτος παρασύρεται κι αυτός από τις εύκολες λύσεις: θα υπάρξει εσωτερικός δανεισμός, μας λέει, αλλά δεν εξηγεί τι ακριβώς εννοεί. Ισως γιατί φοβάται τις αντιδράσεις έχοντας υπόψη του τι συνέβη με τις δηλώσεις περί φορολόγησης ή ακόμη και «απαλλοτρίωσης» καταθέσεων.

Η καλλιέργεια τέτοιων αντιλήψεων και προσδοκιών, ότι με ένα άρθρο θα ξαναγυρίσουμε τους μισθούς μας στο 2009, θα ξανάρθουν τα διακοποδάνεια και οι Cayenne, δεν εξυπηρετεί τη χώρα ούτε την Αριστερά.Διότι μία ακόμη εξαπάτηση του λαού δεν αντέχεται.

Η Αριστερά κι άλλες φορές βρέθηκε ένα βήμα πριν από την εξουσία. Και δεν την έχασε μόνο από τις έξωθεν παρεμβάσεις, αλλά και από τις δικές της χρόνιες ασθένειες και το πλήρωσε ακριβά η χώρα.

Γιατί, για να μετατραπούν οι κινητοποιήσεις σε εξέγερση και σε κίνημα Αλλαγής, πρέπει η σημερινή Αριστερά να αποδείξει, εκτός των άλλων, ότι η Αλληλεγγύη τρώγεται...


****Την άποψη του ΣΥΡΙΖΑ ότι το πρόβλημα δεν είναι μία ενδεχόμενη νέα διαγραφή του ελληνικού χρέους, αλλά «τα μέτρα που θα τη συνοδεύουν, ως δήθεν αντικειμενική αναγκαιότητα για το κούρεμα» διατυπώνει ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιάννης Μηλιός »Αυτή την πολιτική πρέπει να αλλάξουμε, να ανατρέψουμε. 

Καταργώντας τη λιτότητα θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε το κούρεμα του χρέους ώστε να εξυγιάνουμε τα δημόσια οικονομικά σε συνθήκες κοινωνικής δικαιοσύνης, προστασίας όσων πλήττονται από την κρίση και αναδιανομής του εισοδήματος σε όφελος των πολλών, των κοινωνικών αναγκών».
ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ, ΒΗΜΑ