Αυτή η «βεντέτα» που φαίνεται ότι πάει να ξεκινήσει ανάμεσα στον Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο, με αφορμή την «απαγορευμένη» λέξη ή έννοια της «επιλεκτικής χρεοκοπίας», μου θυμίζει μια ιστορία από το παρελθόν. Τότε που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, από τη θέση του πρωθυπουργού, αντί να απευθύνεται στον Γεώργιο Μαύρο επικεφαλής της Ένωσης Κέντρου-Νέες Δυνάμεις, που ήταν η αξιωματική αντιπολίτευση, είχε επιλέξει ως αντίπαλο τον Ανδρέα Παπανδρέου και το μικρό τότε ΠΑΣΟΚ.Τις τελευταίες ημέρες είναι ολοφάνερο ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ουσιαστικά «δεν υπάρχει» για τη Νέα Δημοκρατία η οποία έχει εστιάσει την αντιπολιτευτική της τακτική στο πρόσωπο του υπουργού Οικονομικών και αντιπροέδρου της κυβέρνησης. Είναι επίσης σαφές ότι αυτή η επιλογή κάθε άλλο παρά τυχαία μπορεί να είναι, ανεξάρτητα από την ουσία της ασκούμενης κριτικής. Προφανώς η Νέα Δημοκρατία διαβλέποντας τις εξελίξεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης σπεύδει εγκαίρως να βάλει στο «κάδρο» τον Βενιζέλο.
Από την πλευρά του ο Βενιζέλος είναι βέβαιο ότι θα αξιοποιήσει όσο καλύτερα γίνεται την ευκαιρία που του δίδεται να εκπροσωπήσει το «όλον ΠΑΣΟΚ», αναλαμβάνοντας όμως κι ένα μεγάλο προσωπικό ρίσκο εφόσον δεν καταφέρει μέχρι το φθινόπωρο να βελτιώσει με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και με απτά αποτελέσματα τη σημερινή εικόνα της κυβέρνησης. Σε κάθε περίπτωση άρχισε μια ενδιαφέρουσα αναμέτρηση η έκβαση της οποίας σε μεγάλο βαθμό θα εξαρτηθεί από τις εξελίξεις στην ευρωζώνη, σ’ ένα δε μεγαλύτερο από την αποφασιστικότητα των ευρωπαίων να στηρίξουν την Ελλάδα.
ΧΑΡΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου