Το να ζεις σε γυάλινο πύργο και να σου περιγράφουν μία άλλη πραγματικότητα έχεις ίσως ένα λογικοφανές ελαφρυντικό, το να βλέπεις όμως με τα μάτια σου, περισσότερους ΜΑΤατζήδες από τους υποστηριχτές σου, είναι κάτι που πρέπει να σε προβληματίσει.
Αυτό δεν ισχύει όπως φαίνεται για τον GAP ο οποίος πορεύεται σε άλλα μονοπάτια χωρίς λαϊκά ερείσματα και προγραμματικές δεσμεύσεις.
Έχουμε συνειδητοποιήσει, νομίζω όλοι πια, ότι αυτή η “κυβερνητική κουστωδία” δρα ως μία παρέα, η οποία έχει αποξενωθεί από τους εντολείς της, οι οποίοι όπως φαίνεται και από τις
τελευταίες δημοσκοπήσεις εξαπατήθηκαν, όταν του εκχώρησαν την συνταγματική εξουσία για καλύτερες μέρες και αντί αυτών βλέπουν έναν αδίσταχτο κοινοβουλευτικό δικτάτορα να τους αδειάζει τις τσέπες, όσοι ακόμα έχουν περιεχόμενο μέσα σε αυτές, και να μας οδηγεί όλους μαζί μέσα από διλήμματα και απειλές από αβεβαιότητα σε αβεβαιότητα και από φόβο σε φόβο… και στο τέλος αντί να βλέπουμε φως στο τούνελ… υποψιαζόμαστε τα χειρότερα και ίσως να συμβεί και το απευκταίο της χρεοκοπίας.
Για τέτοιες καταστάσεις μιλάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου