“Ναι” ή “όχι” σε εκλογές;

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΡΡΗΣ Σε μία κανονική χώρα, που οι θεσμοί λειτουργούν σωστά, οι εκλογές, σε μια αντίστοιχη συγκυρία με αυτή της Ελλάδος, θα ήταν καταστροφικές. Διότι θα μπορούσαν να καθυστερήσουν τις μεταρρυθμίσεις και την εφαρμογή των διεθνών δεσμεύσεων, απομακρύνοντας το τέλος του τούνελ, που για τη χώρα μας ξεκινάει το 2014 και τελειώνει, αν τελειώσει, το 2020 και μετά.
Στην περίπτωση όμως της Ελλάδος, κανένας –μα κανένας- δεν πιστεύει, ούτε και οι δανειστές μας, ότι η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να φέρει σε πέρας μια τιτάνια προσπάθεια. Και τούτο, ανεξαρτήτως του εκτοπίσματος του νέου Αντιπροέδρου και Υπουργού Οικονομικών, ο οποίος εμφανίζεται ως ο βασικός παράγων, που έδωσε την «ανάσα» στη χώρα μας.
Η κυβερνητική πλειοψηφία εμφανίζεται να χωρίζεται σε δύο σχολές σκέψεις.

Η πρώτη, προτιμάει να μην γίνουν εκλογές τώρα και να συνεχίσει η σημερινή κυβέρνηση μέχρι εκεί που θα την βγάλει, με ορόσημο, βέβαια, τον Οκτώβριο 2013, που λήγει η συνταγματική θητεία της Βουλής.
Η δεύτερη, τάσσεται υπέρ της άμεσης προσφυγής στις κάλπες, τώρα που το κλίμα, μετά τις Βρυξέλλες, είναι πιο θετικό, ή, λιγότερο αρνητικό, για την κυβέρνηση. Με την ελπίδα να μην χάσουν με διαφορά τις εκλογές (να τις κερδίσουν είναι δύσκολο, έως αδύνατο).
Η πρώτη τάση, εκφράζεται από τη δήλωση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, ότι η νέα δανειακή σύμβαση (Μνημόνιο 2) θα ψηφισθεί με πλειοψηφία 151 εδρών.
Η δεύτερη τάση, που εκφράζεται από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, θέλει το Μνημόνιο 2 να ψηφισθεί με ενισχυμένη πλειοψηφία, 181 εδρών. Επειδή λοιπόν αυτό δεν μπορεί να συμβεί, με δεδομένη τη δήλωση Σαμαρά, ότι καταψηφίζει το Μνημόνιο 2, σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν έχει τη «δεδηλωμένη» στην κορυφαία αυτή ψηφοφορία και η αναπόφευκτη λύση θα είναι η προσφυγή στις κάλπες.
Από άποψη συνταγματικής νομιμότητας και ηθικής τάξης, η πρόταση της ενισχυμένης πλειοψηφίας είναι η ορθή. Διότι η νέα δανειακή σύμβαση θα ξεπερνάει το συνταγματικό χρόνο της σημερινής κυβέρνησης. Βέβαια, ο Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας έχει δηλώσει ότι θα εκπληρώσει, ως κυβέρνηση, όλες τις δεσμεύσεις, ανεξαρτήτως αν συμφωνεί ή όχι, σήμερα.
Ούτως ή άλλως, δεν είχε άλλη επιλογή. Διότι, επί του προκειμένου, πρόκειται για αποφάσεις, κακές αποφάσεις για τον Έλληνα πολίτη που δεσμεύουν άμεσα τις 27 χώρες-μέλη της Ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδος, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Αν επιμείνει ο Υπουργός Οικονομικών στην άποψή του, μάλλον θα επικρατήσει η δική του πρόταση. Και είναι βέβαιο ότι θα πείσει και τους εταίρους μας για τη «σκοπιμότητα» της απόφασης αυτής. Ότι δηλαδή, μόνο τώρα, άμεσα, μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου, το ΠΑΣΟΚ έχει κάποιες ελπίδες να διατηρήσει την εξουσία.
Έτσι και αλλιώς, ο Βενιζέλος βγαίνει κερδισμένος, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα. Αν χάσει το ΠΑΣΟΚ τις εκλογές, ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης είναι ο βέβαιος νέος αρχηγός του.
Αν έρθει δεύτερο κόμμα, με πρώτη τη Νέα Δημοκρατία χωρίς απόλυτη πλειοψηφία, θα είναι το νούμερο 2 στη νέα κυβέρνηση. Αν κερδίσει το ΠΑΣΟΚ –το λιγότερο πιθανό- ο Βενιζέλος θα είναι το νούμερο 2, και στο κόμμα και στην κυβέρνηση και ο αδιαφιλονίκητος πλέον, εν δυνάμει, αρχηγός του.
Το μόνο που δεν μπορεί να συμβεί στη σημερινή συγκυρία, είναι οι επαναληπτικές εκλογές. Αυτό θα ήταν καταστροφικό.