Αλλά δεν είναι! Κι ευτυχώς που κάποιος σοβαρός άνθρωπος, εκεί στις Βρυξέλλες, την περασμένη Πέμπτη, ανέκοψε την πρόθεση μερικών μερικών (περιλαμβανομένου και του δικού μας πρωθυπουργού) να βαφτίσουν καινούργιο Σχέδιο Μάρσαλ αυτό το σύστημα αντιμετώπισης του ελληνικού χρέους. Στην πραγματικότητα -κι είναι ηλίθια όλα τα άλλα- αυτός ο πακτωλός των
δισεκατομμυρίων δεν μας παραχωρήθηκε, παρά μόνον για να μπορέσουμε να πληρώνουμε εγκαίρως τους τόκους των δανείων που χρωστάμε και να εξοφλούμε ενδιάμεσα κάποια χρεολύσια. Εκείνο το μοναδικό Σχέδιο Μάρσαλ, που κάλυψε πριν από 65 χρόνια, μαζί με τη Δυτική Ευρώπη, και την Ελλάδα, υπήρξε ένα πραγματικό δίχτυ σωτηρίας. Δημιούργησε τις βάσεις της ελληνικής βιομηχανίας, ανέστησε την κατεστραμμένη γεωργία μας, επέτρεψε και στη χώρα μας να θέσει τις βάσεις της ανάπτυξης. Αυτής που έσωσε τη χώρα, δημιούργησε ένα φοβερό παραγωγικό μηχανισμό και έβαλε γερά θεμέλια για τον επόμενο μισό αιώνα. Και εκείνον τον Αμερικανό Πολ Πόρτερ, που έπαιξε το ρόλο του γκαουλάιτερ και μας έσωσε σχεδόν διά της βίας, θα έπρεπε να τον έχουμε τιμήσει με ένα μεγάλο άγαλμα.
ΝΑ ΤΟ ΓΡΑΨΩ αλλιώς για να γίνω κατανοητός: Σχέδιο Μάρσαλ θα μπορούσε να αποδειχτεί και να είναι πραγματικά η πρόταση που μας έκανε πριν από τέσσερις μήνες ο Μπαρόζο. Να πάρουμε τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ των περίφημων ΕΣΠΑ, να τα πάρουμε άμεσα χωρίς τυπικές διαδικασίες, με δική μας συμμετοχή μόλις 10%, και να βάλουμε αμέσως μπροστά το μηχανισμό. Να ολοκληρώσουμε π.χ. τους πέντε μεγάλους οδικούς άξονες που έχουν εγκαταλειφθεί και μαραζώνουν. Να ξαναρχίσουν πάλι τα φουρνέλα, να βρουν δουλειά οι άνθρωποι. Κι αντί να αρπάξουμε από τα μαλλιά αυτή τη μοναδική ευκαιρία, εμείς εδώ, η κυβέρνηση δηλαδή, εξακολουθεί να σφυρίζει αδιάφορη και να βολεύει απλώς διαφόρους πρωθυπουργικούς ευνοημένους σε πλούσιες θέσεις στο Παρίσι.
δισεκατομμυρίων δεν μας παραχωρήθηκε, παρά μόνον για να μπορέσουμε να πληρώνουμε εγκαίρως τους τόκους των δανείων που χρωστάμε και να εξοφλούμε ενδιάμεσα κάποια χρεολύσια. Εκείνο το μοναδικό Σχέδιο Μάρσαλ, που κάλυψε πριν από 65 χρόνια, μαζί με τη Δυτική Ευρώπη, και την Ελλάδα, υπήρξε ένα πραγματικό δίχτυ σωτηρίας. Δημιούργησε τις βάσεις της ελληνικής βιομηχανίας, ανέστησε την κατεστραμμένη γεωργία μας, επέτρεψε και στη χώρα μας να θέσει τις βάσεις της ανάπτυξης. Αυτής που έσωσε τη χώρα, δημιούργησε ένα φοβερό παραγωγικό μηχανισμό και έβαλε γερά θεμέλια για τον επόμενο μισό αιώνα. Και εκείνον τον Αμερικανό Πολ Πόρτερ, που έπαιξε το ρόλο του γκαουλάιτερ και μας έσωσε σχεδόν διά της βίας, θα έπρεπε να τον έχουμε τιμήσει με ένα μεγάλο άγαλμα.
ΝΑ ΤΟ ΓΡΑΨΩ αλλιώς για να γίνω κατανοητός: Σχέδιο Μάρσαλ θα μπορούσε να αποδειχτεί και να είναι πραγματικά η πρόταση που μας έκανε πριν από τέσσερις μήνες ο Μπαρόζο. Να πάρουμε τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ των περίφημων ΕΣΠΑ, να τα πάρουμε άμεσα χωρίς τυπικές διαδικασίες, με δική μας συμμετοχή μόλις 10%, και να βάλουμε αμέσως μπροστά το μηχανισμό. Να ολοκληρώσουμε π.χ. τους πέντε μεγάλους οδικούς άξονες που έχουν εγκαταλειφθεί και μαραζώνουν. Να ξαναρχίσουν πάλι τα φουρνέλα, να βρουν δουλειά οι άνθρωποι. Κι αντί να αρπάξουμε από τα μαλλιά αυτή τη μοναδική ευκαιρία, εμείς εδώ, η κυβέρνηση δηλαδή, εξακολουθεί να σφυρίζει αδιάφορη και να βολεύει απλώς διαφόρους πρωθυπουργικούς ευνοημένους σε πλούσιες θέσεις στο Παρίσι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου