Χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ για να σωθεί ποιος;

Αν μια εικόνα, όπως λένε, ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις, τότε όντως η εικόνα της ιαματικής λουτρόπολης που βρέθηκα περαστικός και κάθισα να γράψω το σημερινό άρθρο είναι χαρακτηριστική.

Άδεια ξενοδοχεία και πλατείες συνθέτουν ένα θλιβερό από οικονομική άποψη τοπίο.

Τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν αρχίσει τις περικοπές και ο ιαματικός τουρισμός ασθενεί σοβαρά. Οι «κατάρες» εναντίον του μνημονίου είναι και εδώ συνηθισμένες. Λύσεις που προτείνουν οικονομολόγοι και πολιτευτές της πλατείας, οι οποίες στηρίζονται σε ιδέες όπως η κρίση να αντιμετωπιστεί με κόψιμο φρέσκου χρήματος, γίνονται δεκτές με ενθουσιασμό, όπως ο Φρέσκος αέρας από Κάποιον που του έχει κοπεί η ανάσα...

Οι συνταξιούχοι που ήρθαν φέτος εδώ είναι πολύ λιγότεροι, αλλά δεν συνιστούν αυτοί τις μεγάλες απώλειες. Τα καλά λεφτά για την τοπική οικονομία εισέρρεαν από αυτούς που δεν επισκέπτονταν ποτέ την λουτρόπολη.

Όπως μου εξηγεί ο κύριος που κάθεται στο διπλανό τραπέζι και πίνει τον καφέ του, τα καλά λεφτά στην λουτρόπολη ερχόντουσαν από μια από τις συνηθισμένες «μηχανές» που λειτουργούν στο ελληνικό δημόσιο.

Συνδικαλιστές κυρίως, εντός των ασφαλιστικών ταμείων αλλά και άλλοι επιτήδειοι, σε συνεργασία με δικαιούχους των εισιτηρίων για ιαματικό τουρισμό ή και χωρίς αυτούς, εκμεταλλεύονταν τα εισιτήρια σε συνεργασία με τοπικούς ξενοδόχους χωρίς να προσφέρονται οι υπηρεσίες.

Στην περίπτωση που μετείχε ο δικαιούχος, εισέπραττε αυτός το ένα τρίτο του εισιτηρίου, το άλλο ένα τρίτο το εισέπραττε ο συνδικαλιστής που οργάνωνε τη δουλειά και το τρίτο ο ξενοδόχος που υποτίθεται πως παρείχε την υπηρεσία.

Υπήρχαν όμως και περιπτώσεις που ο δικαιούχος δεν μάθαινε ποτέ πως είχε κάνει χρήση του δικαιώματος...

Το εισιτήριο κοβόταν και εισπράττονταν και όλοι ήταν ικανοποιημένη.

Σε αμφότερες τις περιπτώσεις το κρατικό ταμείο και κατά συνέπεια ο φορολογούμενος πλήρωνε ολόκληρο το κόστος....

Η παραπάνω «μηχανή» είναι μια από τις χιλιάδες τρύπες στο «βαρέλι» του κρατικού προϋπολογισμού που τυπικά αθροίζονται έκτος των δαπανών για μισθούς και συντάξεις που συνθέτουν τα 2/3 των πρωτογενών δαπανών...

Αδιαμφισβήτητα όμως συνιστούν αμοιβές καθώς αποτελούν κάποιο ιδιότυπο «μέρισμα» στους θεράποντες του συστήματος της παρασιτικής κομματοκρατίας. Όλα αυτά συνιστούν κεκτημένα και αν κάποιος προσπαθήσει να τα θίξει, συναντά χαρακτηρισμούς περί ανάλγητου νεοφιλελευθερισμού και τα γνωστά ευτράπελα της ελληνικής μεταπολιτευτικής αριστερόαερολόγης νομενκλατούρας...

Ο ξενοδόχος της περιοχής που φημολογείται πως έκανε την ευρύτερη χρήση της μηχανής των «ορφανών» εισιτηρίων, είχε κάνει και τα μεγαλύτερα επιχειρηματικά ανοίγματα, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει περισσότερο. Είναι και αυτός που υποστηρίζει στην πλατεία την θεωρία πως μια στάση πληρωμών με ή χωρίς επιστροφή στη δραχμή είναι η καλύτερη λύση. Καταφέρεται με πάθος εναντίον του μνημονίου, σαν να ήταν το μνημόνιο που μας χρεοκόπησε και όχι η χρεοκοπία του που έφερε το μνημόνιο και την απώλεια της ανεξαρτησίας διακυβέρνησης της χώρας...

Τα ψέματα όμως τέλειωσαν και όποιος το έχει καταλάβει, ήδη πλέει στη ρότα που συνθέτουν τα δεδομένα

Του Κ.Στούπα
capital