Και γιατί να μην την πούμε... χρεοκοπιούλα;

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Και να σκεφθεί κανείς πως – αντί να κοιτάξουν την καμπούρα τους – μήνες τώρα ζητούν συναίνεση από την Ελλάδα και παρεμβαίνουν στα εσωτερικά της χώρας μας ως μη όφειλαν, απαξιώνοντας συστηματικά έναν βασικό πυλώνα του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος, την αξιωματική αντιπολίτευση.

Και όμως. Όλοι αυτοί οι κύριοι και οι κυρίες εξ Εσπερίας, που παριστάνουν τους παντογνώστες και μας έχουν φλομώσει στην αλαζονεία, αυτοί που τους δώσαμε δικαιώματα με όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους να παριστάνουν τους τιμητές, εδώ και πάνω από έναν χρόνο δεν μπορούν να δώσουν την παραμικρή λύση.

Ένα δάνειο 110 δις ευρώ κατάφεραν να δώσουν – αφού μόνοι τους έβαλαν από το 2008 και από την πίσω πόρτα στο παιχνίδι το ΔΝΤ – και πέραν τούτου ουδέν.

Σχεδίασαν ένα μη εφαρμόσιμο Μνημόνιο, υποχρέωσαν την ελληνική κυβέρνηση να σχεδιάσει ένα επίσης μη εφαρμόσιμο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, προκάλεσαν μια απίστευτη ύφεση, έχουν προξενήσει απίστευτη αναστάτωση με διάφορες βλακώδεις δηλώσεις τους, έχουν καταργήσει το κοινοβούλιο σε μια χώρα-μέλος τους, με λίγα λόγια απέτυχαν.

Και σα να μην έφθαναν όλα αυτά, συνεχίζουν εδώ και τέσσερις μήνες να μην συμφωνούν για το πώς θα εφαρμόσουν τις δικές τους αποφάσεις!

Τέσσερις ακριβώς μήνες μετά τις περίφημες «αποφάσεις» τους της 11ης Μαρτίου, δεν μπορούν να τις εφαρμόσουν διότι δεν εννοούν να συμφωνήσουν, αλλά και επειδή γνώριζαν από την αρχή ότι αυτές δεν είναι εφαρμόσιμες.

Μας έχουν τρελάνει στα σχέδια σχετικά με την συμμετοχή ιδιωτών πιστωτών στο ελληνικό χρέος, βλέπουν ότι δεν είναι δυνατόν να πιέζεις κάποιον επί τέσσερις μήνες προσπαθώντας να τον πείσεις με το στανιό, αλλά παρ’ όλα αυτά υποκρίνονται πως μπορούν το «στανιό» να θεωρηθεί… εθελοντική συμμετοχή!

Κάθε φορά συνεδριάζουν, άλλοτε με συναντήσεις τους, άλλοτε με τηλεδιασκέψεις, άλλοτε με κρυφά ραντεβού – θυμηθείτε τότε που είχαμε χάσει τον κ. Παπακωνσταντίνου και αποκαλύφθηκε ότι είχε πάει μυστικά στο Λουξεμβούργο.

Κάθε φορά ξημερώνονται κουβεντιάζοντας– όπως συνέβη την Δευτέρα, που συνεδρίαζαν επί οκτώ ολόκληρες ώρες – για να καταλήξουν στο τέλος στις ίδιες διακηρύξεις, τις οποίες ονομάζουν «κατευθυντήριες γραμμές».

Κατώτεροι των περιστάσεων, αρχιτέκτονες του χάους, πολιτικάντηδες που ετοιμάζονται να διαλύσουν την Ευρώπη για να διασώσουν τις πολιτικές τους καριέρες και τις καρέκλες τους.

Μ’ αυτούς είχαμε να κάνουμε από την πρώτη στιγμή. Και όμως. Η κυβέρνηση δεν σταμάτησε να τους κανακεύει, να τρέμει μπροστά τους, να πηγαίνει κάθε φορά στην Ευρώπη έτοιμη να απολογηθεί και να υποκύψει ακόμη και στην πιο παράλογη απαίτηση.

Και το χειρότερο: Χωρίς να έχει δικές της ιδέες να αντιπροτείνει, χωρίς να παρουσιάζει ούτε ένα σχέδιο, χωρίς να παρεμβαίνει σε τίποτε.

Πετάει ο γάιδαρος; Πετάει! Κάπως έτσι. Και γιατί παρακαλώ; Μία από τις τρεις (προεκλογικές, βέβαια) εξαγγελθείσες κινήσεις για την έξοδο από την κρίση δεν ήταν η επαναδιαπραγμάτευση με την ΕΕ;

Ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου δεν έλεγε προεκλογικά το περίφημο «δεν θα διαπραγματευθώ αύριο με την ΕΕ, διότι έχω διαπραγματευθεί χθες»; Πώς μετεκλογικά το χθες έγινε αύριο και το αύριο χθες;

Οι αποφάσεις (λέμε τώρα) που έλαβαν τα ξημερώματα της Τρίτης μιλούν για νέες μειώσεις επιτοκίων και νέα επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων.

Καινούργιος γύρος θριάμβου από την κυβέρνηση!

Για άλλη μια φορά κάνουν ότι βλέπουν το τυρί, αλλά όχι την φάκα. Και η φάκα είναι οι ΕΜΠΡΑΓΜΑΤΕΣ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ.

Πόσες ακόμη φορές θα χρειαστεί να το πούμε έως ότου βρεθούμε μπροστά και σε αυτή την εξέλιξη;

Γραφικοί κοντέψαμε να γίνουμε κάποιοι τους τελευταίους τέσσερις μήνες, ζητώντας ξανά και ξανά να σταματήσει η συζήτηση για την συμμετοχή ιδιωτών – αφού από την αρχή φάνηκε πως αυτή δεν θα ήταν εθελοντική και οι οίκοι θα μας υποβάθμιζαν.

Οι πάντες έκαναν ότι δεν άκουγαν. Και πώς θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά. Μας είχαν παρουσιάσει ως μεγάλη επιτυχία τις αποφάσεις της 11ης Μαρτίου.

Προχθές, ο κ. Παπανδρέου, ο ίδιος που μιλούσε τότε για «γενναίες αποφάσεις» και άλλα τέτοια, έστερξε να στείλει αγωνιώδη επιστολή στον Γιουνκέρ, αποκαλώντας επικίνδυνες τις συγκεκριμένες – σωτήριες μέχρι χθες σύμφωνα με τις επιταγές της προπαγάνδας – συζητήσεις.

Ναι, αλλά πολιτική είναι η τέχνη του προβλέπειν. Και όφειλαν – αν θέλουν να λέγονται κυβερνήτες και όχι διαχειριστές, λογιστές της κακής ώρας – να έχουν προβλέψει τις εξελίξεις και να τις έχουν αποτρέψει.

Τώρα, κάνουν τα ίδια. Για την ακρίβεια, ο κ. Παπανδρέου ασχολείται με το θέμα που έπρεπε να είχε ασχοληθεί πριν από τις 11 Μαρτίου και ο κ. Βενιζέλος εξακολουθεί να μιλά υπέρ της συμμετοχής των ιδιωτών που καταγγέλλει ο κ. Παπανδρέου και να μην ασχολείται με αυτό που θα αναγκαστεί να ασχοληθεί αύριο, όταν ο ίδιος θα συνεδριάζει και ο πρωθυπουργός θα στέλνει και πάλι επιστολές.

Και ενώ οι Ευρωπαίοι συνεδρίασαν για άλλη μια φορά χωρίς να καταλήξουν πουθενά, με την Γερμανία δια του Σόιμπλε να διαφοροποιείται και πάλι από τους υπόλοιπους, επιστρέφοντας στο θέμα της συμμετοχής των ιδιωτών, ο κ. Βενιζέλος προσπαθεί να ωραιοποιήσει την «λέξη χρεοκοπία», που, όπως είπε, «τρομάζει χωρίς λόγο».

Και ότι η χρεοκοπία βρίσκεται στην… φαντασία των οίκων αξιολόγησης, οπότε καλύτερα να την βαφτίσουμε «επιλεκτική χρεοκοπία».

Η ιστορία θυμίζει το γνωστό παιχνίδι της κολοκυθιάς: Να μην την πούμε χρεοκοπία. Και πώς να την πούμε; Να την πούμε... selective default.

Και γιατί να μην την πούμε... χρεοκοπιούλα;

Αυτό ταιριάζει καλύτερα αφού δεν θα ενεργοποιήσει τα cds. Δηλαδή δεν θα χάσουν τα λεφτά τους οι ευρωπαϊκές τράπεζες από αυτούς που έχουν ποντάρει στα cds, οι οποίοι, όμως, θα χάσουν τα λεφτά τους!

Αυτό είναι και το έχουμε ξαναγράψει. Θα μαζέψουν το χρήμα των τζογαδόρων, το μαύρο χρήμα που κυκλοφορεί εδώ και χρόνια και απλώς θα έχουν χρησιμοποιήσει την Ελλάδα σε μια ακόμη επιχείρηση «αναδιανομής του πλούτου».

Με τα cds ασχολείται η εμπνευσμένη ηγεσία της Ευρώπης!

Και σα να μην φθάνουν όλα αυτά, ο κ. Βενιζέλος εκφράζει την ικανοποίησή του για το «καθαρό μήνυμα» του Eurogroup.

Είδε κανείς κανένα «κάθαρο μήνυμα»; Εδώ ο ίδιος ο υπουργός των Οικονομικών δηλώνει πως στο τραπέζι υπάρχουν… 36 διαφορετικά σενάρια!

Κάποτε πρέπει να καταλάβουν οι κυβερνώντες αυτήν την δύσμοιρη χώρα πως όταν υπάρχουν έκτακτες συνθήκες δεν μπορούν να συνεχίζουν να ζεσταίνουν τις καρέκλες τους μόνο με την προπαγάνδα.

Φυσικά, δεν πρόκειται να το καταλάβουν ποτέ. Διότι δεν ξέρουν να κάνουν τίποτε άλλο.

Θυμηθείτε πόση φασαρία έκαναν τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν μας ανακοίνωσαν πως θα μαζέψουν ένα εκατομμύριο υπογραφές για το ευρωομόλογο.

Μάθαμε πως το έθεσε το θέμα η Ελλάδα στο τελευταίο Eurogroup, αλλά οι υπόλοιποι ούτε να το συζητήσουν.

Αλλά, ως γνωστόν, οι προπαγανδιστές στηρίζονται στην κοντή μνήμη των θυμάτων τους.

Και απ’ ό,τι βλέπουμε, ακόμη δεν τους έχει ρωτήσει κανείς πόσες υπογραφές έχουν συγκεντρώσει…