Η ΛΟΓΙΚΗ του «καρότου και μαστιγίου» επέλεξε να ακολουθήσει στο θέμα των αυθαιρέτων -κατά δήλωσή του- ο νέος υπουργός Περιβάλλοντος, Γ. Παπακωνσταντίνου, επιβάλλοντας ρυθμίσεις για τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων με βάση το μοντέλο των ημιυπαίθριων. Είναι προφανές ότι, στην πραγματικότητα, η μόνη λογική που επικράτησε και στην περίπτωση αυτή από την κυβέρνηση είναι η καθαρά εισπρακτική: Μειώνουμε τα πρόστιμα για να πληρώνονται ευκολότερα και νομιμοποιούμε τα αυθαίρετα τα οποία θα αντιμετωπίζονται και φορολογικά ως νόμιμα, ώστε να καταβάλλονται και μεγαλύτεροι φόροι. Οι πομπώδεις προεκλογικές εξαγγελίες για την προστασία του περιβάλλοντος και την περίφημη «πράσινη» ανάπτυξη ξεχάστηκαν πολύ γρήγορα και τα φιλόδοξα σχέδια του Γ. Παπανδρέου και της Τ. Μπιρμπίλη για το «πράσινο» και τις ενεργειακά φιλικές υποδομές μετατράπηκαν με χαρακτηριστική ευκολία σε πολιτικές παλινωδίες και ρυθμίσεις αποκλειστικά εισπρακτικού χαρακτήρα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ της ρύθμισης Σουφλιά για τους ημιυπαίθριους μέχρι την επαναφορά της διευρυμένη και με υψηλότερα πρόστιμα και από τη νομιμοποίηση αδειών δόμησης σε δασικές εκτάσεις μέχρι την υπόθεση του πρώην Αεροδρομίου του Ελληνικού και την τσιμεντοποίηση χώρων πρασίνου, καθίσταται σαφές ότι πρόκειται για μία ανερμάτιστη πολιτική για το περιβάλλον χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο και χωρίς πυξίδα. Η κυβέρνηση βαθμολογείται αρνητικά και από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις στους τομείς της χωροταξίας, του θαλάσσιου περιβάλλοντος, των υδατικών πόρων, της προστασίας της βιοποικιλότητας, του αστικού και περιαστικού περιβάλλοντος κ.ο.κ.. Είναι αλήθεια ότι η λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση και, ίσως, την τελευταία ευκαιρία για να σωθεί το περιβάλλον, αλλά και να ωφεληθεί η οικονομία.
Η κυβέρνηση, όμως, φαίνεται ότι την έχει μετατρέψει αποκλειστικά και μόνο σε περιστασιακή «πράσινη» ευκαιρία για κρατικά έσοδα που δεν μπορεί να αναζητήσει αλλού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου