Οι κυβερνητικές ευθύνες δεν «ξεπλένονται»

Να αρχίσω με το αυτονόητο. Όλες οι κυβερνήσεις φέρουν την πολιτική ευθύνη για τις καταστροφές που γίνονται κατά την θητεία τους. Στην Ιαπωνία οι υπουργοί κάνουν χαρακίρι, στην Ευρώπη παραιτούνται, στην σημερινή Ελλάδα ζητούν και τα ρέστα. Δυστυχώς, η πλειοψηφία των πολιτών αυτούς ψήφισε.

Συνεπώς, το να αναλάβει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ την πολιτική ευθύνη για τους 81, μέχρι στιγμής, νεκρούς δεν θα της στοίχιζε ιδιαίτερα. Άντε, κάποιοι που δεν έχουν καταλάβει ακόμα το ήθος των κυβερνώντων να ζητήσουν και παραιτήσεις υπουργών. Κάποιοι άλλοι, πιο υποψιασμένοι, αρκούνται και σε μια συγγνώμη από τον πρωθυπουργό.

Όμως τίποτα απ΄αυτά δεν συμβαίνει. Αντιθέτως κυβερνητικά στελέχη και τα «γιουσουφάκια» τους ασχολούνται με την επικοινωνιακή διαχείριση της καταστροφής. Πρώτο μέλημα τους ο περιορισμός της πολιτικής ζημίας για την κυβέρνηση, δεύτερο μέλημα τους η θυματοποίηση της. Δηλαδή, η απόδοση της καταστροφής σε κέντρα που επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση της. Εύπεπτα και απλοϊκά σενάρια, που κεντρίζουν την φαντασία του κόσμου. Άλλωστε, πάντα οι συνωμοσιολογικές ερμηνείες των γεγονότων κερδίζουν κατά κράτος τις ορθολογικές ερμηνείες. Αν το 2007 ήταν η CIA, σήμερα είναι οι Ρώσοι πράκτορες ή οι...βωξίτες.

Το πώς συνέβη αυτή η τραγωδία είναι γνωστό και ουδείς το αμφισβητεί. Οφειλόταν σε ένα ακραίο καιρικό φαινόμενο. Το γιατί συνέβη όμως η τραγωδία, υποκρύπτει και τις πολιτικές ευθύνης της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Τα μέτρα της πολιτικής προστασίας λαμβάνουν υπ΄όψη τις δεδομένες συνθήκες που υπάρχουν σε μια περιοχή. Δηλαδή π.χ. αυθαίρετα, στενοί δρόμοι, πυκνή βλάστηση κλπ. Δεν εκπονούνται για ιδεώδεις συνθήκες. Συνεπώς, οι δικαιολογίες, πως η καταστροφή οφειλόταν στις δυσμενείς ιδιαιτερότητες αυτών των περιοχών, δεν στέκουν. Επίσης τα μέτρα πολιτικής προστασίας λαμβάνονται για την αντιμετώπιση ακραίων φαινομένων. Δεν λαμβάνονται για την αντιμετώπιση ήπιων φαινομένων, πολύ δε περισσότερο που τα καλοκαίρια, σχεδόν πάντα, η πατρίδα μας δοκιμάζεται από πυρκαγιές. Πράγματα κοινής λογικής.

Προφανώς οι κυβερνώντες, της πρώτης φορά Αριστεράς, δεν θέλουν να συνειδητοποιήσουν πως η εξουσία δεν έχει μόνον την χλιδή, τις ανέσεις και τα μεγαλεία. Έχει και την φθορά και την κριτική και την πολεμική. Έχει τα «πάνω έχει και τα κάτω». Και εδώ και πολύ καιρό το κόμμα τους βρίσκεται στα «κάτω».

Έτσι λοιπόν προσπαθούν, με περισσό θράσος, να αντιστρέψουν την εικόνα. Να αποσείσουν τις ευθύνες τους, την στιγμή μάλιστα που σύσσωμη η αντιπολίτευση τηρεί μια ήπια και πολιτισμένη στάση. Δεν λέω το κοινότοπο πλέον «για σκεφτείτε αν στην κυβέρνηση σήμερα ήταν οι Σαμαροβενιζέλοι, πώς θα πολιτευόταν ο ΣΥΡΙΖΑ». Αυτή η διαφορά ήθους, που χαρακτηρίζει τις συμπεριφορές της συγκυβέρνησης από την μια μεριά και της δημοκρατικής αντιπολίτευσης από την άλλη, έχει καταγραφεί στην συνείδηση της πλειοψηφίας των πολιτών.

Δεν μπορούν να αντιληφθούν, ο Α.Τσίπρας και η παρέα του, πως οι καταστροφές δεν προσεγγίζονται πολιτικά και επικοινωνιακά με επιθετικές και αλαζονικές συμπεριφορές. Για τους 81 νεκρούς δεν ευθύνεται ο Σκάι, αλλά η ολιγωρία του κρατικού μηχανισμού, του οποίου την πολιτική επιστασία έχει η εκάστοτε κυβέρνηση.

Ας αντιμετωπίσουν τον πόνο, την θλίψη και την απόγνωση των ανθρώπων «σεμνά και ταπεινά» και ας αποδεχθούν δημόσια πως αντικειμενικά φέρουν την πολιτική ευθύνη των όσων έγιναν την Δευτέρα στις πυρόπληκτες περιοχές.

Του Σάκη Μουμτζή

liberal.gr