Τσίπρας υπό πολιορκία και με 6μηνη διορία

 Σε μια ιδιαίτερα σκληρή 6μηνη περίοδο δοκιμασίας της συνοχής του κυβερνητικού σχήματος και επαναδόμησης του κομματικού μηχανισμού, υπό την πίεση της εφαρμογής των αντιδημοφιλών μέτρων λιτότητας μπαίνει ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνησή του, ενώ οι εταίροι είναι αποφασισμένοι να επιμείνουν στη σκληρή γραμμή.

Το πολυπαραγοντικό σκηνικό που διαμορφώνεται δεν θα είναι λιγότερο απρόβλεπτο και εκηξηγενές από αυτό που οδήγησε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, ενώ το διακύβευμα της παραμονής της χώρας στο ευρώ παραμένει ζωντανό, τουλάχιστον για το επόμενο

εξάμηνο.

 Τα μηνύματα τόσο από το Βερολίνο και Βρυξέλλες όσο και από Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι σαφή και δείχνουν στην κυβέρνηση την ανάγκη πιστής τήρησης των δεσμεύσεων και απόδειξης της πολιτικής βούλησης στην εφαρμογή του Μνημονίου. Περιθώρια ελιγμών όμως δεν υπάρχουν ούτε στο εσωτερικό του κόμματος, όπου η κριτική εντείνεται, ενόψει συνεδρίου. Η βάση, τα όργανα και ο μηχανισμός δείχνουν να ευθυγραμίζονται στην ανάγκη για ενίσχυση της εσωκομματικής δημοκρατίας και αναβάθμιση του ρόλου των οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ. 

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι θα περιοριστεί η αυτονομία του Αλέξη Τσίπρα, η δυνατότητα αιφνιδιασμού και η δυνατότητα του περιβάλλοντος του Μαξίμου να επιβάλλει την ατζέντα.

Power struggle στον ΣΥΡΙΖΑ

Ο Αλέξης Τσίπρας, αν και θα παλέψει για τη διατήρηση της αυτονομίας του, εν τούτοις θα συμβιβαστεί με την αναβάθμιση της λειτουργίας των οργάνων, καθώς θα χρειαστεί το κόμμα ως προμετωπίδα στην κοινωνία ενώ η κυβέρνηση θα περνά τα δύσκολα μέτρα. Παράλληλα από το κόμμα θα ξεκινήσει τελικά και η παραγωγή του εναλλακτικού ή παράλληλου δρόμου με το Μνημόνιο ο οποίος θα ξεκινήσει να υλοποιείται άμεσα με στόχο να ανασχέσει επιβαρυντικές συνέπειες και να στηρίξει την αναπτυξιακή προοπτική.

Αν σε αυτό το τοπίο προστεθεί τώρα και η διαφαινόμενη κάμψη της δημοτικότητας, άρα και της αποδοχής, της κυβέρνησης και του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, στο πλαίσιο της εφαρμογής των αντιδημοφιλών μέτρων του Μνημονίου και της συνέχισης της οικονομικής ύφεσης και για το μεγαλύτερο μέρος του 2016, τότε αντιλαμβάνεται κανείς ότι απαιτούνται χειρουργικής ακρίβειας χειρισμοί για την αποφυγή «ατυχήματος».

Για την ώρα κομβικό ρόλο για την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ διαδραματίζουν οι 53, κίνηση όμως η οποία διέρχεται φάση εσωτερικής ανασύνθεσης και ανασυγκρότησης. Σε αυτή μετέχουν, μεταξύ άλλων ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο Αλέξης Χαρίτσης, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, ο Θοδωρής Δρίτσας, ο Χρήστος Μαντάς και ο Μάκης Μπαλαούρας.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δείξει διάθεση συμπόρευσης και αποδοχής της ιδεολογικής κηδεμονίας των 53 –που αλλάζουν όνομα-. Ωστόσο το περιβάλλον του πρωθυπουργού αντιδρά σθεναρά στην ιδεολογική επικυριαρχία της κίνησης καθώς αυτή μετουσιώνεται και πολιτικά, ελλείψει άλλων στελεχών που θα μπορούσαν να εφαρμόσουν τέτοιες προσεγγίσεις.

Σε αυτή τα φάση το επιτελείο του Μαξίμου επικεντρώνεται σε τέσσερα μέτωπα: 

– Την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, άρα και της πρώτης αξιολόγησης και εν συνεχεία την άρση των capital controls

– Την έναρξη της συζήτησης για την απομείωση του χρέους. Σε αυτό το επίπεδο όμως η κυβέρνηση φαίνεται να έχει κάνει ένα βήμα πίσω καθώς μέχρι προσφάτως μιλούσε για έναρξη της διαδικασίας ενώ τώρα για συζήτηση

– Την υλοποίηση σχεδίου «παράλληλου δρόμου» του Μνημονίου για την επιστροφή στην ανάπτυξη

– Και την εμπέδωση του αισθήματος κοινωνικής δικαιοσύνης με χτυπήματα κατά της διαπλοκής, της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής με συλλήψεις μεγάλων ονομάτων και επιδρομές σε πολυεθνικές επιχειρήσεις.

Γεωπολιτικό ντόμινο

Οι κίνδυνοι όμως που καλείται να αντιμετωπίσει η ελληνική κυβέρνηση δεν έχουν να κάνουν μόνο με την ανάγκη πιστής τήρησης του Μνημονίου όσο και με το γενικότερο γεωπολιτικό περιβάλλον το οποίο αν και βαίνει προς σταθεροποίηση εν τούτοις θα δώσει ακόμα αρκετές εντάσεις στο πλαίσιο του επανακαθορισμού των σφαιρών επιρροής.

Ένα πρώτο δείγμα είναι εμφανές από τον χειρισμό της υπόθεσης της Ουκρανίας από τη Γερμανία και τη Γαλλία σε συνάρτηση με τη Συρία, περιοχές όπου τελικά επιτράπηκε η επικράτηση των Ρώσων και όχι των ΗΠΑ, ευνοώντας τις θέσεις και τα συμφέροντα της Γαλλίας.

Ο κίνδυνος να παγώσει το χρέος

Όπως όπως αποκάλυψε το sofokleousin.gr νωρίτερα οι πρόσφατες δηλώσεις Σόιμπλε και Ντάισελμπλουμ για καθυστέρηση της διαδικασίας απομείωσης του ελληνικού χρέους εντάσσονται στο πλαίσιο αντιποίνων του Βερολίνου στο VW gate που αποκάλυψε η Ουάσιγκτον.

Αν λοιπόν οι ψυχροπολεμικές συνθήκες που έχουν επικρατήσει σε αυτή τη φάση, μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας παγιωθούν ο Αλέξης Τσίπρας θα βρεθεί μπροστά σε ένα σκληρό και αμείλικτο πολιτικό δίλλημα, αυτός της επιλογής συμμάχων. 

Τότε διαλέγοντας τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε θα απομακρυνθεί από τους στόοχυς του, την κομματική του βάση και θα βρεθεί μπροστά σε μιας κρίση πολιτικής αποσταθεροποίησης πρώτου μεγέθους.

Την ίδια κατάσταση θα κληθεί να αντιμετωπίσει όμως αν καθυστερήσει και η διαδικασία απομείωσης του χρέους καθώς τα όπλα του στο εσωκομματικό πεδίο θα περιοριστούν και η στήριξη της κοινωνίας θα υποχωρήσει, μετά από τα βαριά μέτρα.

Αν σε όλα αυτά συνυπολογιστεί ότι θα έχει μεσολαβήσει ικανός πολιτικός χρόνος για την ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού στην  Ελλάδα, τότε είναι εύκολα αντιληπτό ότι ο χρόνος κυλάει ήδη αντίστροφα και πιέζει τον Αλέξη Τσίπρα.