ΔΑΚΕ ΠΕ: Οι «καλές προθέσεις» και οι εκφράσεις «συμπάθειας» δεν επιλύουν τα προβλήματα. . .

Είναι σαφές ότι τα τελευταία χρόνια γίναμε μάρτυρες μιας βίαιης και βάναυσης αποδόμησης βασικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και ανατροπής κοινωνικών κατακτήσεων οι οποίες χρειάστηκαν χρόνια αγώνων και διεκδικήσεων για να θεμελιωθούν.

Ειδικότερα στο κομμάτι της Εκπαίδευσης, σωρεία μέτρων στο πλαίσιο μιας αντιλαϊκής και αντιεκπαιδευτικής πολιτικής οδήγησαν τη δημόσια και δωρεάν παιδεία στα όρια της απαξίωσης.

Με πρόσχημα τη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας στις επιταγές των Μνημονίων και τις δεσμεύσεις των Μεσοπρόθεσμων, εφαρμόστηκαν πολιτικές που οδήγησαν σε τραγικά αποτελέσματα όπως, ανάμεσα σε άλλα, στη σταθερή μείωση των πηγών χρηματοδότησης με το ποσοστό του ΑΕΠ που διατίθεται για τη δημόσια εκπαίδευση να φτάνει μόλις στο 2%, στο ψυχρό και ανάλγητο ύφος του διοικητικού και γραφειοκρατικού αυταρχισμού με το εφαρμοζόμενο πειθαρχικό δίκαιο, στην επιβολή της «αριθμολαγνείας» και της ποσοτικής αποτύπωσης κάθε δραστηριότητας στο σχολικό περιβάλλον, στην

προώθηση της αξιολόγησης – χειραγώγησης των εκπαιδευτικών, ως διαδικασίας επιτήρησης, ελέγχου και τιμωρίας τους.

Είναι σαφές πως η αλλαγή στη διακυβέρνηση της χώρας αποτέλεσε για πολλούς μια ελπιδοφόρα ανατροπή και καλλιέργησε προσδοκίες για παρεμβάσεις και αλλαγές στο αρνητικό σκηνικό που έχει δημιουργηθεί στο χώρο της Εκπαίδευσης.

Χρειάστηκαν μόλις δύο (2) μήνες για να μετασχηματιστεί η αίσθηση αυτή σε προβληματισμό και αβεβαιότητα για το τι μέλλει γενέσθαι. Οι προσδοκίες διαψεύδονται από τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης που καμία σχέση δεν έχουν με τις προγραμματικές εξαγγελίες και δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Η σημερινή κυβέρνηση έχει ήδη αθετήσει και μια σειρά προεκλογικών της δεσμεύσεων στον τομέα της Παιδείας. Έλεγε χαρακτηριστικά σε ανακοίνωση του τμήματος Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ και της ΕΕΚΕ Παιδείας στις 18/11/2014 ότι «δεσμεύεται ότι θα καταργήσει τους Ν. 4024/2011, 4142/2913, 3848/2010 και το Π.Δ.152/2013…». Φευ!

Ναι, μεν, δηλώνει ότι θα ακυρώσει το πλαίσιο της αξιολόγησης αλλά δεν καταργεί τα άρθρα εκείνα του νομοθετικού πλαισίου που κρατούν καθηλωμένους βαθμολογικά και μισθολογικά τους εκπαιδευτικούς!

Επιπρόσθετα στο υπό διαβούλευση (μέχρι και 24/3) νομοσχέδιο του με τίτλο «Εκδημοκρατισμός της διοίκησης – Καταπολέμηση Γραφειοκρατίας και Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση – Αποκατάσταση Αδικιών και άλλες διατάξεις» που αφορά στις αλλαγές στο πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων, παρά τις προβλέψεις για:

α) κατάργηση του πλέγματος των διατάξεων που αφορούν στο θεσμό της αυτοδίκαιης αργίας και

β) την επάνοδο των εκπροσώπων των εργαζομένων στα πειθαρχικά συμβούλια αιρετών που κρίνονται θετικές, εξακολουθούν να υπάρχουν μια σειρά ζητημάτων που αν μη τι άλλο προβληματίζουν την εκπαιδευτική κοινότητα. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε:

α) τη μη ρύθμιση του θέματος της αποκατάστασης των αποδοχών όσων εξέλθουν από την κατάσταση αργίας για το διάστημα που βρίσκονταν σε αυτή και

β) το γεγονός ότι το αδίκημα της χαρακτηριστικώς ανάξιας και αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς εκτός υπηρεσίας συγκαταλέγεται μεταξύ αυτών που μπορεί να οδηγήσουν σε οριστική παύση.

Αυτό είναι, άραγε, το πολιτικό παράδειγμα διακυβέρνησης που κομίζει η νέα κυβέρνηση;

Φαίνεται πως το «αίσθημα ευθύνης» με το οποίο θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα της εκπαίδευσης εμπεριέχει, κυρίως, «δημιουργικές ασάφειες», αοριστολογίες και μετάθεση των προτάσεων και των λύσεων σε μελλοντικό χρόνο και όχι έμπρακτες και σαφείς δεσμεύσεις

Η αποκατάσταση των αδικιών των μνημονιακών πολιτικών, η αναμόρφωση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των σχολείων, η θεμελίωση ενός σύγχρονου, δημοκρατικού σχολείου παιδαγωγικής ελευθερίας, η αντιμετώπιση κοινωνικών φαινομένων όπως η ενδοσχολική βία και ο εκφοβισμός, η σχολική διαρροή, η σχολική αποτυχία, η ξενοφοβία και ο ρατσισμός απαιτούν την άμεση και γενναία ενίσχυση της δημόσιας εκπαίδευσης με πόρους, υποδομές και εκπαιδευτικό προσωπικό.

Απαιτούν έργα και όχι λόγια!

Για τη Δ.Α.Κ.Ε./Π.Ε. Ο Πρόεδρος                       Ο Γενικός Γραμματέας
  Μάνος Ανδρουλάκης        Κώστας Χριστόπουλος