Είναι ο αγκυλωτός σταυρός και όχι… μια ωραία πεταλούδα!

Αν και δεν υπάρχει ελπίδα (διότι προφανώς δεν υπάρχει βούληση) να καταλάβουμε σ’ αυτή τη χώρα τα πραγματικά αίτια της ανόδου του νεοναζισμού, καλό είναι να ρίξουμε μια ματιά στα αποτελέσματα των ευρωεκλογών σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες.

Σε πείσμα όλων όσοι επιμένουν (για ποιον λόγο, άραγε;) στον δια της ψήφου εξαγνισμό και στην ύπαρξη αθώων ψηφοφόρων που δεν έχουν ποτέ τους ακούσει για τα εγκλήματα του ναζισμού και των αγκυλωτών σταυρών, ο νεοναζισμός ανθεί στις χώρες που δεν έχουν γνωρίσει καμιά λιτότητα – αντίθετα είναι χώρες πλούσιες, ήσυχες και με εξασφαλισμένη την με ΑΑΑ αξιολόγηση της οικονομίας τους.

Από την άλλη πλευρά, νεοναζισμός, νεοφασισμός και τα τοιαύτα δεν εμφανίζονται πουθενά στα

εκλογικά αποτελέσματα των χωρών που έχουν πληγεί από την κρίση και έχουν υποστεί τις συνέπειες και τα δεινά των μνημονίων και της σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής.

Πουθενά, εκτός από την Ελλάδα.

Όπου ΟΛΟΙ έκαναν το λάθος (κατά την έννοια του «δεν είναι έγκλημα, είναι λάθος») να σκεφθούν ότι πρόκειται για ψηφοφόρους που τους «ανήκουν» και επομένως καλό είναι να τους χαϊδολογούμε «για να τους φέρουμε πίσω στη Δημοκρατία»!

Και άρχισαν: Είναι θυμωμένοι, είναι οργισμένοι, θέλουν να τιμωρήσουν, τους έκοψαν τον μισθό και τη σύνταξη, είναι άνεργοι, είναι ανασφάλιστοι, δεν τη θέλουν άλλο τη ζωή τους και τα λοιπά και τα λοιπά.

(Συγγνώμη, αλλά μόνο το 10% του πληθυσμού δεινοπαθεί; Το υπόλοιπο 90% ευημερεί; Διότι αν είναι έτσι, τότε δεν έχουμε πρόβλημα!)

Εκεί είναι που πάτησαν και όλοι αυτοί:

«Αφού μας αθωώνουν», σκέφθηκαν, «αφού δεν μας θεωρούν ναζιστές και φασίστες, τότε ας συνεχίσουμε να κάνουμε το κέφι μας».

Αν, επομένως, δεν αντιληφθούμε ότι έχουμε μέτωπο με όλους – και με αυτούς που βλέπουν τον αγκυλωτό σταυρό και κάνουν σα να πρόκειται για μια… ωραία πεταλούδα - τότε τα ποσοστά των νεοναζί δεν πρόκειται να πέσουν ποτέ!

Πάμε τώρα στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Στη Βρετανία, χώρα που δεν ανήκει στη ζώνη του ευρώ και διατηρεί το εθνικό της νόμισμα, το Ukip του Νάιγκελ Φάρατζ κατέγραψε ιστορική επίδοση με 29%, εξασφαλίζοντας 23 από τις 74 έδρες που διαθέτει στην ευρωβουλή το Ηνωμένο Βασίλειο και καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση. 

Στη Γαλλία, όπου δεν υπάρχει καμία λιτότητα, το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν βρέθηκε στην πρώτη θέση, καταγράφοντας επίσης ένα ιστορικό ποσοστό (24,96%) και εξασφαλίζοντας 24 από τις 74 έδρες της Γαλλίας στο Ευρωκοινοβούλιο.

«Η Γαλλία είναι σήμερα ο ασθενής της Ευρωπαϊκής Ένωσης - και είναι μια χώρα που δεν έχει γνωρίσει λιτότητα…», έγραψε χαρακτηριστικά η Λιμπερασιόν.

Στη Γερμανία (των «τοκογλύφων δανειστών») για πρώτη φορά στην ιστορία του, το νεο-ναζιστικό κόμμα NPD κάνει την είσοδό του στο ευρωκοινοβούλιο, εξασφαλίζοντας 1% και μία έδρα, μία έδρα έλαβε και το νέο κόμμα κατά του ευρώ Εναλλακτική για τη Γερμανία AfD, εξασφαλίζοντας μάλιστα περί το 7% των ψήφων και άλλη μία το σατιρικό κόμμα Die Partei, με βασικό σύνθημα «Η Ευρώπη στα παλιά μας τα παπούτσια».

Όπως είπαν μάλιστα, θα πάνε σε… rotation, αλλάζοντας ανά μήνα ευρωβουλευτή, για να επωφεληθούν όλοι από τον μισθό!

«Θα βουτήξουμε από τις τσέπες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σαν μια χυδαία χώρα της νότιας Ευρώπης», είπε χαρακτηριστικά ο αρχηγός τους Μάρτιν Ζόνεμπορν.

Όσο για τον νεοναζιστή Ούντο Φόιχτ, του NDP, είναι γιος αξιωματικού των περίφημων ναζιστικών Ταγμάτων Εφόδου.

Στην Αυστρία, στην οποία όλοι οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης σταθερά απονέμουν τον επίζηλο τίτλο της χώρας με τα τρία Α, το εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων (FPO), ανέβασε κατά 5% το ποσοστό του, φθάνοντας στο 20%.

Στη Δανία, η οποία δεν έχει μνημόνια να σχίσει, το ρατσιστικό Λαϊκό Κόμμα, βρέθηκε στην πρώτη θέση με το 27% των ψήφων και 4 από τις 13 έδρες της χώρας στο ευρωκοινοβούλιο.

Στην Ολλανδία, η οποία δεν έχει μνημόνια να σχίσει, το Κόμμα Ελευθερίας του Χέερτ Βίλντερς, μπορεί να μην επιβεβαίωσε την περί πρωτιάς φήμη, πάντως, με 13,2%, κατέκτησε την τρίτη θέση.

Στη Φινλανδία, που διαθέτει σοβαρό κοινωνικό κράτος και υψηλού επιπέδου παιδεία, οι «Αληθινοί Φιλανδοί» ξεπέρασαν το 13% και αυξάνουν τις έδρες τους από μία σε δύο (από τους 13 που διαθέτει η χώρα στο ευρωκοινοβούλιο), ανεβάζοντας το ποσοστό τους κατά 3,4%.

Στην Πολωνία, το Κογκρέσο της Νέας Δεξιάς έλαβε το 7,2% των ψήφων και 4 ευρωβουλευτές.

Στην Ουγγαρία, η άκρα δεξιά του κόμματος Γιόμπικ (που ούτε η Λεπέν δεν το θέλει) κατέλαβε τη δεύτερη θέση με 15% και 3 έδρες – παρά τους κατά του ΔΝΤ λεονταρισμούς του πρωθυπουργού.

Αντίθετα, στην Ισπανία, που δεινοπαθεί χρόνια από την κρίση και την ανεργία, μπορεί τα δύο μεγάλα παραδοσιακά κόμματα να είδαν τα ποσοστά τους να πέφτουν δραματικά, αλλά ναζιστικό ή φασιστικό κόμμα δεν υπάρχει. Απλώς, οι Ισπανοί έστειλαν στο ευρωκοινοβούλιο 5 βουλευτές από το Podemos, το κίνημα των αγανακτισμένων.

Στην Πορτογαλία των μνημονίων αποδοκιμάστηκαν οι κυβερνώντες, αλλά επίσης δεν υπήρξε ναζιστικό κόμμα.

Στην Ιταλία, που βρίσκεται σε λιτότητα και εδώ και τρία χρόνια, από εποχής Μόντι, λαμβάνονται σκληρά μέτρα και ο πρωθυπουργός Ματτέο Ρέντσι συνεχίζει στον ίδιο δρόμο, το κόμμα του, το Δημοκρατικό Κόμμα εξασφάλισε το 41,5 των ψήφων, αφήνοντας πίσω το Κίνημα των Πέντε Αστέρων του λαϊκιστή Μπέπε Γκρίλο.

Και τέλος, στην Κύπρο ο ΔΗΣΥ του Προέδρου Αναστασιάδη αύξησε το ποσοστό του σε 37,75%, το ΑΚΕΛ έλαβε 26,98%, το ΔΗΚΟ 10,83%, η ΕΔΕΚ-Οικολόγοι 7,68% και το (αντίστοιχο της Χ.Α.) ΕΛΑΜ (Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο), μπορεί να αύξησε το ποσοστό του κατά 2,48%, αλλά πάντως δεν ξεπέρασε το 3%, αφού εξασφάλισε ένα 2,69%.

Και μπορεί συνολικά οι διάφοροι ναζί να μην έχουν εξασφαλίσει στην ευρωβουλή παρά έναν μικρό σχετικά με το σύνολο των ευρωβουλευτών αριθμό εδρών (κάτω των 50), αλλά όλα δείχνουν πως ακριβώς στις χώρες που ευημερούν πληθαίνουν αυτοί που δήθεν… δεν ξεχωρίζουν τον αγκυλωτό σταυρό από μια ωραία πεταλούδα!