Ο λαχανόκηπος του Αντρέα Τσίπρα !

Δυστυχώς, τα κνίτικα κατάλοιπα δεν επιτρέπουν τις σκέψεις για φυτείες που πραγματικά μπορεί να βοηθήσουν την οικονομία της χώρας

Με τεράστια χαρά και ανακούφιση είδα τους εχθρούς του νέου -με διπλάσιο σοσιαλιζόλ- ΠΑΣΟΚ και του Αντρέα του Τσίπρα να διαψεύδονται και να ξεφτιλίζονται. 

Μιλάω για όλους αυτούς που ισχυρίζονταν πως το πνευματικό παιδί του βιολογικού πατέρα του Γεωργίου του Παπανδρέου δεν έχει κανένα σχέδιο και το μόνο που κάνει είναι να ακούει τη δίψα του και ειδικότερα εκείνη την πολύ έντονη δίψα που έχει για εξουσία. 

Όσοι, ποιος ξέρει από πια κέντρα υποκινούμενοι, υποστήριζαν την παραπάνω αντιδραστική άποψη, σίγουρα θα ένιωσαν το χαμόγελο τους να παγώνει όταν τη Δευτέρα το βράδυ, στην εκπομπή του αντισυστημικού προστάτη των αδύνατων και των ψεκασμένων, Νίκου Χατζηνικολάου, ο Πάνος ο Σκουρλέτης αποκάλυψε τον τρόπο με τον οποίο η χώρα αυτή μπορεί να σταματήσει να μπουσουλάει και να σταθεί, για πρώτη φορά στην ιστορία της, στα πόδια της: 

 

«Μπορούμε να γίνουμε ο λαχανόκηπος της Ευρώπης» είπε ο άνθρωπος που είναι προορισμένος για τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου, θέση από την οποία έχει τις δυνατότητες να ξεπεράσει σε μεγαλείο εκπρόσωπους-τιτάνες όπως ο Ευάγγελος ο Αντώναρος, ο Γιώργος ο Πεταλωτής ή ακόμα και αυτός ο Βύρωνας ο Πολύδωρας.

Στο λαχανόκηπο της Ευρώπης θα υπάρχει και μια μικρή γωνιά για την καλλιέργεια καλλωπιστικών φυτών

Κάποιοι μπορεί να ισχυριστούν πως το όραμα του Αντρέα του Τσίπρα, που αποκάλυψε ο πιστός του βοηθός Πάνος, έχει να κάνει τόσο με την άγνοια της έκτασης της Ελλάδας όσο και με την άγνοια του μεγέθους του ευρωπαϊκού πληθυσμού, αλλά αυτό είναι μια λεπτομέρεια στην οποία μόνο το μυαλό των κυνικών νεοταξιτών μπορεί να πάει. 

 

Οι υπόλοιποι καλό είναι να μην πούμε τίποτα που να μπορεί να κόψει τα φτερά των δύο σπουδαίων αυτών ονειροπόλων οι οποίοι, από ό,τι φαίνεται, έχουν βαλθεί να ολοκληρώσουν το έργο του πνευματικού τους πατέρα, ο οποίος –αν θυμάστε– φώναζε να μη γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης, ενισχύοντας με τον καλύτερο τρόπο μια κουλτούρα απόρριψης των επαγγελμάτων εκείνων που έχουν να κάνουν με την εξυπηρέτηση των άλλων. 

 

Φυσικά ο Αντρέας ο Παπαντρέου είχε απόλυτο δίκιο: 

 

Το να είσαι γκαρσόνι απαιτεί ικανότητες και ευγένεια και, σα να μην έφταναν αυτά, είναι μια δουλειά στην οποία για να βγάλει κανείς λεφτά πρέπει να κουραστεί. 

 

Κατά συνέπεια μια δουλειά εντελώς ακατάλληλη για ανθρώπους που ζουν την ενήλική τους ζωή πιστεύοντας πως είναι οι πρίγκιπες και οι πριγκίπισσες που τους έλεγαν οι μαμάδες τους πως είναι, όταν ήταν 5 ετών.

Κάποιοι μπορεί να ισχυριστούν πως εξίσου δύσκολη είναι και η αγροτική εργασία, αλλά μάλλον ξεχνούν μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια: 

 

Την αγροτική εργασία δεν χρειάζεται να την κάνουμε εμείς. 

 

Ο αριθμός των μεταναστών είναι αρκετά μεγάλος, τα μεροκάματά τους αρκετά χαμηλά και το παράδειγμα της Μανωλάδας αρκετά φωτεινό ώστε, σε περίπτωση που η έκταση της χώρας μεγαλώσει κατά μερικές εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα και ο πληθυσμός της Ευρώπης μειωθεί κατά αρκετές δεκάδες εκατομμύρια, το όραμα του Αντρέα του Τσίπρα και του Πάνου του Σκουρλέτη να μπορεί να γίνει πραγματικότητα.





Μ.Βουλαρίνος
athensvoice